ابان بن تغلب، از یاران نزدیك امام صادق - علیه السلام - است، می گوید:

با امام صادق - علیه السلام - در مكّه بودم، همراه آن حضرت، مشغول طواف كعبه شدیم، در این وقت یكی از شیعیان، از من تقاضا كرد كه همراه او برای برآوردن حاجتی كه داشت، برویم .

من به طواف، ادامه دادم، او اشاره كرد، ولی من به او توجه نكردم زیرا دوست داشتم امام صادق - علیه السلام - را تنها نگذارم .

او بار دیگر اشاره كرد، امام متوجه اشاره او گردید، به من فرمود: او با تو كاری دارد؟

گفتم : آری، فرمود او كیست ؟

گفتم : از دوستان ما است، شیعه است .

امام كه متوجه شده بود، او كار لازمی دارد، فرمود: نزد او برو.

عرض كردم : طواف را قطع كنم .

فرمود: آری .

عرض كردم : گر چه طواف واجب باشد؟

فرمود: آری برو، گر چه طواف واجب باشد.

و از سخنان امام صادق - علیه السلام - است كه فرمود:

مشی المسلم فی حاجه المسلم خیر من سبعین طوافاً بالبیت الحرام .

ترجمه :
سعی و گام برداشتن مسلمان برای برآوردن نیازهای مسلمان، بهتر از هفتاد بار طواف، به دور كعبه است.


داستان دوستان / محمد محمدي اشتهاردي