【★】باشگاه افسران نخبه【★】

[Helena.M]

رزم انفرادی:

گسترش علوم و تکنولوژی در تولید انواع تجهیزات نظامی و بکار گیری آ« در جنگ ها ، نگر و دیدگاه ما را به آموزش های رزم انفرادی تغییر داده است . در واقع آموزش های رزم انفرادی را که اساس و شالوده نظام است میتوان به دو بخش تقسیم نمود . قسمت اول آن اصول و پایه تغییر ناپذیرند مانند آموزشهای زندده ماندن در شرایط سخت و شناسایی عوارض زمین همواره قواعد یکسانی دارند و تعاریف ثابتی دارند . قسمت دوم آن اموزش هایی هستند که متناسب با توانایی های دشمن تغییر میابند . بطور مثال در صورت بهره برداری دشمن از سلاح های پیشرفته افراد خودی نیز باید جهت مقابله باید کار با این دستگاهها را یاد بگیرند.
نکته حائز اهمیت در آموزش های رزم انفرادی پی بردن فرد نظامی به قابلیت های خود در میدان نبرد و آموزش های فراگیری شده میباشد . بدین جهت لازم است سربازان آموزش های واقعی و مشابه شرایط را ببینند تا به حد معمول و معیار های مطلوب برسند.

شناسایی عوارض زمین :
سرباز نیروی زمینی باید روی زمین بجنگد ، پیشروی کند و یا پدافند نماید . زمین حرکت را آسان یا مشکل میسازد . زمینهای سرکوب به زمینهای پست دید دارند زمین و عوارض روی آن سبب میگردند سرباز از دید تیر دشمن محفوظ بماند . بنا بر این میتوان گفت انجام هرگونه عملیات در سطح زمین مستلزم خوب دیدن ، خوب تیراندازی کردن ، خوب از دید تیر دشمن دور ماندن و خوب در روی زمین حرکت کردن است . وبالاخره چون انسان موجودی زمینی هست ، آشنایی به این عوامل خصوصا برای سربازان رزمنده ضرورت کامل دارد .

تعریف عوارض زمین :
کلیه پستی و بلندی های سطح زمین را عوارض زمین می نامند.

منظور از شناسایی عوارض زمین :
شناسایی عوارض زمین با نامگذاری آنها همراه است بنحویکه سرباز همواره از بیان یک اصطلاح در هرجا ، مفهوم ویژه اش را درک نموده و بتواند :
الف) جان خود را دررزم حفظ کند
ب) با استفاده از آنها خود را به دشمن نزدیک کند و او را دستگیر یا بکشد .
پ) دستورات فرماندهان خود را درک کند .
ت) دشمن یا نقاط مورد نظر را به دیگران نشان داده و انچه را که همکاران نشان می دهند به خوبی دیده و بفهمد.

انواع عوارض زمین :
کلا عوارض زمین به دو قسمت تقسیم میشوند : عوارض ظبیعی ، عوارض مصنوعی
عوارض طبیعی عبارتست از : عوارضی که انسان در آن و ایجاد آن دخالتی نداشته و به چهار دسته تقسیم می شوند .
بلندی ها
گودیها
همواری ها
آبها
عوارض مصنوعی به عوارضی گفته میشود که انسان در ایجاد آنها دخالت داشته
آبادی ها
راهها
پل ها
ساختمان ها

تقسیم بندی زمین از لحاظ دید :
زمین از لحاظ دید به سه قسمت تقسیم میشود ،
زمین هموار : که دارای میدان دید وسیع و کافی میباشد .
زمین پست و بلند : زمینی که دارای پستی و بلندی های زیادی باشد .
زمین پوشیده و مستور : زمینی که پوشیدده از جنگل و روئیدنی ها باشد

تعاریف و اصطلاحات
کوه : برآمدگی هایی که از تپه های اطرافش حدود 600 متر به یالا بلند تر باشد و اگر کوهها به هم پیوسته باشند رشته کوه می نامند.
قله : بلند ترین نقطه کوه را قله می نامند .
تپه : زمین های شنی یا خاکی برجسته ایی که بلندی آن از کوه کمتر باشد را تپه میگویند معمولا با بلندی 150 تا 600 متر.
خط الرس جغرافیایی : محل برخورد دو دامنه در بالا که محل تقسیم آب باران نیز میباشد .
خط الرس نظامی : خط تغییر شیبی است پایین تر از خط الرس جغرافیایی روی شیب و بطرف دشمن که از آنجا میتوان خط القعر را دید.
خط القعر : وقتی دو دامنه در قسمت پایین کوه همدیگر را قطع می کنند خط القعر ایجاد میشود .
زاویه بی روح : منطقه ایی است که در برد یک جنگ افزار یا دیده بان بوده و به سبب شکل ویژه ی زمین و یا وجود مانعی از محل مربوطه اجرای تیر مستقیم یا دیده بانی روی آن مقدور نمی باشد .
گردنه : از به هم رسیدن دو پشته یا تپه دو دره ایجاد میشود چون گردنه معمولا پایین تر از خط الرس است راههای کوهستانی از آنها میگذرد .

شیب و ضد شیب : که نسبت به محل قرار گرفتن دشمن مشخص می گردد دامنه ایی از بلندی که سمت به دشمن قرار گرفته شیب و آن طرف که پشت بلندی واقع شده و از دید زمینی دشمن محفوظ است ضد شیب نامیده میشود .
به طور کلی ضد شیب نفر را از دید و تیر دشمن محفوظ نگه میدارد و دمشن بایستی برای پیدا کردن او تلاش بیشتری نماید و از تیر غیر مستقیم که دقت کمتری دارد استفاده کند . روی ضد شیب حدود اختفایی برای حالات مختلف تیاندازی و وسایل و تجهیزات نظامی وجود دارد . این حدود اختفا بستگی به دید دشمن روی منظقه خودی می باشد .
جلگه : زمین های پست و همواری که بلندی قابل توجهی نداشته باشد و بلندی آنها کتر از 200 متر باشد .
جنگل : زمینهای پست و بلندی را که از انبوه درختان پوشیده باشد .
سوک : قسمت خارجی محل برخورد دوسطح عمود بر زمین یک دیوار یا دو دیوار متقاطع را سوک مینامند
حاشیه یا لبه : حد خارجی عوارض زمین را حاشیه گویند
رودخانه : از بهم پیوستن چند جویبار و نهر رودخانه تشکیل میشود .
کرانه نزدیک : کرانه ایی از رودخانه را که نزدیک ما قرار دارد
کرانه دور : کرانه هایی از رود خانه را در طرف دشمن قرار دارد .
کرانه راست یا چپ : کرانه راست یا چپ نسبت به سمت جریان آب مشخص میگردد . که اگر در امتداد جریان آب بایستیم دست راست کرانه راست و دست چپ کرانه چپ نامیده میشود .
خلیج : پیشرفتگی زیاد آب در خشکی را خلیج گویند مانند خلیج فارس


تخمین مسافت






شرایط میدن رزم ایجاب می کند هر سرباز بتواند با جگ افزار مربوطه روی هدف مورد نظر تیر دقیق را اجرا نموده و یا مشاهدات خود را در اسرع وقت و بطور صحیح به فرمانده گزارش نماید . باری نیل بدین منظور بایستی با تمرینات و آموزش های مفید و استفاده از روش های ساده و علمی ، تخمین مسافت را از راه دور ورزیدگی چشم و حافظه فرا گیرد .

تعریف :

اندازه گیری تقریبی مسافت یا فاصله دو نقطه را تخمین مسافت گویند.

منظور :

تنظیم درجه صحیح جنگ افزار ها جهت اجرای تیر اندازی دقیق و مستقیم بر روی دشمن
گزارش صحیح محل و نقاط ها


روشهای تخمین مسافت :

تخمین مسافت در روز : در روز میتوان فاصله نقاط را از چند راه تشخیص داد :
انداازه گیری مسافت از روی نقشه : به وسیله خط کش فاصله ی نقطه ایی بین دو شهر را اندازه می گیریم. سپس فاصل بدست آمده را با استفاده از مقیاس نقشه تبدیل به مسافت حقیقی روی زمین می کنیم. فرمول زیر میتواند در این امر به نفر کمک کند :


فاصله دونقطه بر روی نقشه × مقیاس = فاصله افقی همان دو نقشه بر روی زمین


اندازه گیری مسافت یگان صد متری :

این روش باری تخمین مسافت تا 500 منر مورد نظر میباشد بدین ترتیب که ابتدا یک فاصله صد متری را روی زمین رسم نموده و سپس تعیین مینماییم که از موضع تا هدف چند تا از این فاصله های صد متری وجود دارد

تخمین مسافت از روی شکل ظاهری :

برای استفاده از این نوع تعیین مسافت باید چشم سرباز خوب به لوازم و تجهیزات عادت کند . در زیر طریقه فاصله را از روی نفر شرح داده ام :

100 متر : شخص به خوبی شناخته میشود
200 متر : قسمتی از تجهیزات انفرادی دیده میشود
300 متر: نوع لباس و جنگ افزار به خوبی دیده میشود
400 متر : سر از بدن مجزا تشخیص داده میشود و حرکات دست و پا به خوبی محسوس است
500 متر : سر مانند نقطه ی سیاهی در روی بدن دیده میشود
600 متر : سر و بدن به شکل خط سیاهی که قسمت بالای آن کم عرض و پایین آن عریض تر است


تخمین مسافت در شب :
چون صدا در هوا با سرعتی نسبتا حرکت میکند 333 متر در ثانیه است از این خاصیت استفاده می کنیم به این ترتیب که به محض مشاهده برق دهانه لوله آتش افزار که در اثر تیراندازی ایجاد میشود ، آغاز به شمارش کرده و با شنیده صدای تیر شمارش را قطع میکنیم . پس از آن عدد بدست آمده را در 333 ضرب می کنیم . مشروط به این که شمارش ما مانند شمارش ثانیه شمار ساعت باشد 1001 ، 1002 ، 1003 و به همین ترتیب تا 1009 و دوباره 1008 و به همین ترتیب.


عوامل موثر در تخمین مسافت :

در وضعیت های زیر مسافت کمتر از مقدار حقیقی به نظر میرسد .

هوا زیاد روشن باشد
هدف در زمین هموار قرار داشته باشد
هدف در سطح آب باشد
جهت از پایین به یالا باشد


در وضعیت های زیر مسافت بیشتر از مقدار حقیقی به نظر میرسد

هواتاریک باشد
آفتاب از جلو بتابد
زمینه پشت هدف تیره باشد
جهت از بالا به پایین باشد

تخمین مسافت در عرض :

همانطور که سرابز بایستی در برد مسافت را اندازه بگیرد باید در عرض نیز بتواند مسافت را اندازه بگیرد اول از همه میلیم را باید شناخت : میلیم زاویه دید یک متر در مسافت 1000 متری است . دست راست را بدون خم کردن به طرف نقطه کمکی بکشید طوری که کف دست 90 درجه رو به بالا باشد . سپس با استفاده ار انگشتان و بستن یکی از چشم ها ( چشم چپ را با دست راست ببندید و برعکس)فاصله ی بین نقطه کمکی تا هدف را با کم و زیاد کردن انگشتان اندازه بگیرید .


انگشت نشانه 30 میلیمتر
انگشت وسط 40 میلیمتر
انگشت سوم 30 میلیمتر
انگشت کوچک 25 میلیمتر
چهار انگشت باهم 125 میلیمتر
مشت گره کرده 180 میلیمتر
چهار انگشت به صورت کاملا باز از هم 300 میلیمتر

[Helena.M]

تجهیزات دید در شب:



تجهیزات دید در شب AN / PVS7A

AN / PVS7A يك سيستم كامل ديد در شب است كه روي سر ، بسته شده يا در دست گرفته مي شود . اين دستگاه قابليتهاي ديد در شب بهتري را با استفاده از نور موجود در آسمان شب فراهم ميكند و اين امكان را به استفاده كننده مي دهد تا كارهاي عادي مثل خواندن ، راه رفتن ، رانندگي در خارج از جاده ، يا ديده باني در هنگام تاريكي شب را انجام دهد . عينك ممكن است هم با كلاه و هم بدون آن به كار رود و قابليتهايي را براي همه موريتهاي پياده نظام فراهم مي كند . بند كلاهخود قابليت چفت شدن و شل شدن را براي عينك يك چشمي كه بند را در جايش قرار مي دهد ايجاد مي كند . در هنگام تاريكي فوق العاده مثلاً در يك منطقه پوشيده و بسته عينك يك منور مادون قرمز دارد كه امكان ديد تا دو متر را مي دهد . يك شاخص داخلي اجازه مي دهد تا استفاده كننده ، زمان بكارگيري مادون قرمز را متوجه شود .

ويژگي ها :

وزن : 5 / 1 پوند

نيروي باتري : BA-5567 يا AA
برد : نور ستاره 75 متر ، نور ماه 100 متر
بزرگنمايي : 1X
FOV : 40 درجه
محدوديت ها :

پروژكتور مادون قرمز ايجاد نور ، تنها براي يك فاصله ي كوتاه كار مي كند و دستگاه براي اين كه مفيد و مؤثر واقع شود نياز به مقدار بيشر نور دارد . بند سر آن ضعيف است و نياز به لايه محافظ دارد . موقع پريدن ، حتي در حالت نرم و ملايم ، تنظيم بند سر ، بايد در بازرسي هاي قبل از نبرد انجام گيرد .

ملاحظات

اين عينك تا نور ماه روشن است مؤثر است . آن را مي توان به سرعت با قطع خودكار از ماسك صورت جدا كرد و مي توان آن را از ماسك صورت كاملاً جدا كرد و بصورت دوربين دستي بكار برد . وقتي مانور مادون قرمز در حال كار كردن است با ابزارهاي ديگر ديد در شب قابل تشخيص است .

تجهیزات دید در شب AN/PVS 4


یك وسیله قابل حمل ، باتری دار الكتروچشمی است كه برای ملاحظه و آتش هدفدار در شب ، تفنگ M16 ، مسلسل M249 و M60 پرتاب راكت ( 72MEA ) و نارنجك انداز M230 بكار می رود . این وسیله نور باز تابش را از قبیل : نور ماه ، نور ستاره و نور دهانه جنگ افزارها ، زیادتر می كند تا این كه صحنه دیده شده ، به طور واضح و روشن برای فرد عمل كننده قابل دید می باشد . این دوربین ، نور قابل رؤیت یا مادون قرمزی كه بوسیله دشمن شناسایی شود را بیرون نمی دهد . چشمی حلقوی لاستیكی از هر نور یافته ای برای دیده شدن استفاده كننده ممانعت می كند .
ویژگی های AN / PVS-4 :

وزن : 9 / 3 پوند
برد : نور ستاره 400 متر ، نور ماه 600 متر
بزرگ نمایی : 8 / 3 X

محدودیت ها :

این دوربین هیچ نور مرئی یا مادون قرمزی را بیرون نمی دهد و نور محصوری بكار می برد . استفاده از آن برای دیده بانی مداوم در طول پیشروی مشكل است و اساساً برای شناسایی هدف بكار می رود.
وزن آن سنگین بوده و هنگامی كه روی جنگ افزار سوا می شود ، نوك آن را بیش از حد سنگین می كند و با علفها و شاخه ها برخورد می كند . هنگامی كه با تیربار M60 یا جنگ افـزار دسته M 249 ( دیده بانی ) بكار برده می شود حساسیت به توقف « خارج كننده نور سفید » برای دقت دید تیرانداز دارد .

ملاحظات :

این دوربین را می توان روی تقریباً تمام سلاحهای سبك پیاده ظام سوار كرد ، بزرگنمایی و فوكوس ، متغیر آن را برای تجسس با برد طولانی مفید می سازد . در اثر تكانهای شدید صفر آن از كار می افتد و بعد از شلیك گلوله از دهانه جنگ افزار ، دید استفاده كننده ی تاریـك و مبهم می شود .

تجهیزات دید در شب AN/PVS 5

AN / PVS-5 يك سيستم ديد در شب باتري دار است كه به سربازان اين امكان را مي دهد كه كارهاي مختلفي را در شرايط كم نور انجام دهند . سهولت در خواندن را ممكن مي سازد و مي توان كارهاي دستي را به آساني انجام داده يا در مدت زمان و محدود رو ، از آن مراقبت كرد . قطعه مادون قرمز روي دگمه كنترل اشعه مادون قرمز را كنترل مي كند كه مي توان براي مشخص شدن صفر يا دادن علائم از آنها استفاده كرد .

ويژگي ها :

وزن : 9 / 1 پوند

برد اندازه آدم : نور ستاره 150 متر ، نور ماه 165 متر
برد اندازه خودرو : نور ستاره 300 متر ، نور ماه 330 متر
بزرگنمايي : صفر و FOV 40 درجه .
محدوديــت ها :


باران ، مه ، كولاك ، برف يا دود ، كيفيت عمل دوربين را كاهش مي دهد . هنگام نگاه كردن به سايه ها و ساير مناطق تاريك كمتر مؤثر و مفيد است . همچنين براي كار كردن در سطوح نورهايي كه يك تصوير رگه رگه يا دانه دانه ايجاد خواهند كرد . ( نور ستاره ، نور ماه و …. ) به مقداري نور شبانه نياز دارد . قطعه مخصوص صورت پلاستيك جامد از هر گونه ديد پيرامــوني زماني كه با بنــد سر پوشيده شده باشد ، جلوگيري مي كند . AN / PVS-5 در گروه هاي تفنگ دار شركت كننده در عمليات يافت نمي شود .
ملاحظات

AN / PVS-5 به اندازه ي PVS-7 مؤثر نيست و در اكثر يگانهاي پياده QUS-7 جايگزين آن شده است ، مزيت بزرگ اين عينكها آن است كه امكان ديده باني با برد وسيع را مي دهد .

تجهیزات دید در شب AN / PVS 7B

AN / PVS-7B يك سيستم ديد در شب قابل حمل در دست ، بستن به سر كلاه مي باشــد كه امكـان راه يافتن ، راننــدگي ، تيراندازي ، تحت نظر گرفتــن در برد كوتــاه ، نقشه خواني ، نگهداري خودرو ، انجام كمكهاي اوليه در پرتو نور ماه و ستاره را مي دهد . دستگاه يك پروژكتور مادون قرمز دارد كه در بردهاي نزديك ايجاد نور مي كند و مي تواند در علامت دادن بكار رود . اگر دستگاه در معرض سطوح مضر نور سفيد قرار گيرد ، يك قطع كننده سطوح بالاي نور دارد . قطب نمايي است كه به دوربيني وصل مي شود و امكان خواندن جهت و سمت را از طريق چشمي هاي عينك مي دهد . بستن به كلاه خيلي راحتتر است ، چرا كه بند روي سر سرباز قرار نمي گيرد .
ويژگي ها


وزن : 5 / 1 پوند
قدرت باتري : BA-5567 يا AA 2
برد : نور ستاره 150 متر ، نور ماه 300 متر
بزرگنمايي : 1X
FOV 40 درجه
محدوديت ها


دستگاه از پلاستيك سبك ساخته شده است كه اگر بيفتد يا به شي ديگري در طول عملياتهاي هوايي برخورد كند به راحتي مي شكند . سر آن از بند PVS-5 يا 7A سنگين تر و شكننده تر است . بند كلاه نيز در حالت بالا قرار گرفتن و هنگامي كه مورد استفاده قرار نمي گيرد ، نسبتاً زود مي شكند و بايد نوار پيچي يا لايه گذاري شود .
ملاحظات

نورافكن مادون قرمز مي تواند براي پرتو ، عريض يا باريك تنظيم شود ، دستگاه دو نوع باتري مختلف دارد كه عبارتند از AA و BA-5567 ، بند كلاه به راحتي باز مي شود و امكـان اين را مي دهد كه عينك سريع جلوي صورت بيايد و برود . يك باطري ضعيف در داخل چشمي وجود دارد كه وقتي به كلاه خود بسته مي شود ، جلو كلاه را سنگين تر مي كند . بيشتر شبيه بند مايلز بايد سنگيني را به پشت كلاه بيندازد ، نه بد كلاه و نه قطب نما هيچكدام قسمتهاي اصلي مورد نظر دستگاه نيستند ، اما مي توانند متصل به سيستم شوند .

منبع

[Helena.M]

استتار انفرادی

يكي از روش‌هايي كه امروزه در دفاع از نفرات، جنگ‌افزارها و تجهيزات كاربرد عمده‌اي پيدا كرده است، استتار انفرادي مي‌باشد.


استتار انفرادي موارد زير را شامل مي‌شود:


1- استتار بدن
2- استتار لباس
3- استتار پوتين
4- استتار سلاح انفرادي
5- استتار تجهيزات انفرادي
6- استتار كلاه فولادي
7- استتار كوله پشتي
1) استتار بدن

به لحاظ آنكه رنگ پوست دست و صورت روشن بوده و باعث جلب توجه مي‌گردد، لذا با توجه به شرايط طبيعي (جنگل، كوهستان، بيابان، ساحل و ...) رزمنده بايد با امكانات طبيعي و مصنوعي موجود، قسمت‌هايي از بدن را كه نمايان مي‌باشد، هم‌رنگ محيط اطراف نمايد.
در ماموريت‌هاي رزمي آرايش دست و صورت و هم‌رنگ شدن با محيط اگر اصلي‌ترين فعاليت نباشد حداقل از مهم‌ترين كارهاست.
استتار مناسب و صحيح باعث مي‌شود كه حتي در صورت ديده شدن توسط دشمن هدف گرفتن رزمنده مشكل‌تر شود.
پوست بدن به راحتي نور را منعكس مي‌كند كه دليل اصلي آن وجود چربي روي پوست مي‌باشد. البته پوست‌هاي خيلي تيره (سياه) هم انعكاس نور دارند كه بايد آن‌ها هم استتار شوند.
قسمت‌هايي از صورت كه به طور طبيعي سايه دارند مانند: دور چشم، زير دماغ و زير چانه، بايد به دقت استتار شوند.

اين روش استتار نبايستي به طور كامل انجام گيرد، بلكه به طور نامنظم و نامشخص توسط فرد يا همرزمان انجام گيرد. به شيوه‌اي كه برجستگي گونه‌ها، نوك بيني، پيشاني، چانه، پشت گوش‌ها، قسمت‌هايي از گردن و آن قسمت از دست كه از لباس بيرون است، كاملاً استتار شود.
پوست صورت، گردن و دست‌ها را بايد با رنگ يكنواخت تيره نمود. براي بهم زدن رنگ طبيعي صورت بايد اطراف خطوط بيني و چانه، استخوانهاي گونه و اطراف چشم‌ها را رنگ نمود. براي اين كار مي‌توان از چوب سوخته، رنگ‌ها و كرم‌هاي مخصوص استفاده كرد. تورهاي مشبك هم اگر رنگ آن‌ها مناسب باشد براي استتار صورت مناسب هستند.
هدف رزمنده از استتار اين نيست كه خود را نقاشي كند. بلكه هدف فقط كم كردن انعكاس نور است و استتار زياد خودش موجب كشف محل رزمنده مي‌شود.
براي مناطقي كه درختچه، بوته، و يا برآمدگي‌ها از قامت رزمنده كوتاهتر هستند مانند مناطق كويري يا مناطق كوهستاني، استتار صورت بايد افقي و با رنگ‌هاي سبز، قهوه‌اي و سياه روي صورت از راست به چپ يا بالعكس كشيده شود.
در مناطق ذوالعارضه با عوارض زياد و بلند آرايش به صورت خطوط عمودي بهتر است. يعني از بالاي پيشاني تا زيرگردن خط‌كشي مي‌شود.

2) استتار لباس
از مهم‌ترين اصول استتار فردي كه داراي اهميت زيادي در نبردهاي نزديك دارد، استتار لباس است كه لازم است براساس نوع محيط عملياتي، لباسي كه همگون با محيط اطراف باشد، مورد استفاده قرار گيرد.

1- 2- استفاده از لباس‌هاي دورو

اين نوع لباس‌ها دورو بوده و هر طرف آن نقش استتاري با شرايط محيطي را داراست و براي دو محيط رزمي نزديك قابل استفاده خواهد بود. اين نوع لباس براي اجراي ماموريت‌هايي كه در دو محيط جغرافيايي صورت مي‌گيرد مناسب است. به عنوان نمونه دو محيط بياباني و جنگلي.
لازم به ذكر است كه تجهيزات و تسليحات همراه رزمنده مي‌بايست با لباسش هم‌خواني داشته باشد. در غير اين صورت با امكانات طبيعي و مصنوعي در دسترس، بايد آن‌ها را با لباس استتار همگون كرد، تا هرگونه جلب توجه دشمن را برطرف نمايد.


2- 2- استفاده از لباس‌هاي چندطيفي

استفاده از لباس استتار چندطيفي (مدرن) يكي از بهترين روش‌هاي ممكن براي محافظت در مقابل آشكارسازهاي چند منظوره (مرئي، اپتيكي، مادون قرمز نزديك، حرارتي و راداري) مي‌باشد، با استفاده از اين پوشش‌ها نيروهاي نظامي از فاصله 300 متري در مقابل رديابهاي مدرن دشمن غيرقابل رديابي خواهند بود. اين پوش‌ها راحت و سبك وزن بوده و به لحاظ داشتن شكل برگ برگي داراي قابليت تهويه هوا نيز مي‌باشند.


3- 2 استفاده از لباس‌هاي موجود

اگر لباس استتار شده استاندارد در اختيار رزمنده نباشد، لباس بايد استتار گردد و رزمنده بايد لباس خود را با رنگ، گل و هر چه كه در دسترس دارد با زمين هم رنگ سازد.
مساله مهم در استتار لباس اين است كه بايد كاري كرد تا شكل لباس بهم خورده و به رنگ زمين درآيد.
در شرايطي كه دسترسي جهت استتار لباس، امكان‌پذير نباشد، حداكثر سعي شود از وسايل طبيعي موجود در اطراف خود استفاده لازم به عمل آيد. زيرا در بعضي از مناطق رنگ محيط به گونه‌هاي مختلف است كه اين حركت مي‌تواند در استتار نفر در محيط استقراري آن كمك نمايد. مانند: خارج شدن از يك منطقه داراي پوشش گياهي كه لازم است از پوشش گياهي موجود نفرات تا حدي كه افراط نگردد، اقدام به استتار خود نمايند.
در مناطق برفي، بايد از لباس‌هاي سفيد با خال‌هاي سياه و يا كشيدن پارچه سفيد بر روي لباس، براي استتار رزمنده استفاده كرد.


3) استتار پوتين

پوتين از مهم‌ترين وسايل است كه به حركت رزمنده به سمت جلو كمك مي‌كند و در سرعت عمل او بسيار تاثيرگذار است. اما رنگ پوتين به لحاظ مشكي بودن، يكي از عوامل كشف رزمنده مي‌باشد. پوتين را مي‌توان با شيوه‌هاي مختلف استتار نمود.
در مناطق دشت و خاكي مي‌توان با ماليدن گل بر روي پوتين، استتار لازم را قبل از وارد شدن به اين منطقه رزمي به مرحله اجرا، گذاشت.
در مناطق برفي مي‌توان از تكه‌پارچه‌هاي سفيد و بستن بر روي پوتين استتار لازم را به عمل آورد.
در مناطق جنگلي با بستن برگ و شاخه‌هاي كوچك با استفاده از بندهاي خود پوتين، مي‌توان آن را استتار نمود.
در صورتيكه به جاي پوتين از كتاني يا كفش ديگري استفاده مي‌شود، لازم است قبل از حركت به سمت ماموريت، استتار لازم به عمل آيد.

بهتر است از پوتين‌هايي استفاده شود كه به صورت استاندارد از استتار لازم برخوردار است

4) استتار سلاح انفرادي
از جمله موارد مهمي كه رزمنده بايد به آن توجه ويژه‌اي داشته باشد، استتار اسلحه انفرادي است، خصوصاً زماني كه اسلحه مدتي كار كرده و بدنه آن براق شده باشد، نياز بيشتري به استتار خواهد داشت.

قسمت‌هاي شاخص و براق اسلحه را مي‌توان با رنگ، گل يا دوده و يا با پيچيدن پارچه‌هايي كه با محيط منطقه رزم سازگاري داشته باشد و يا گوني استتار كرد.
از وسايل مصنوعي ديگر كه مي‌توان در استتار سلاح به كار برد، چسباندن نوار چسب به قسمت‌هاي مختلف سلاح است. از اين چسب‌ها در رنگ‌هاي مختلف مي‌توان در اختيار داشت و در زمان‌هاي ضروري براي استتار مورد بهره‌برداري قرار داد.
نيروهايي كه ماموريتشان نزديك شدن به دشمن مي‌باشد، بايستي در اين خصوص توجه بيشتري به عمل آورده و قبل از اجراي ماموريت سلاح را از لحاظ استتار كنترل نمايند.

5) استتار تجهيزات انفرادي
تجهيزات انفرادي به لحاظ برجستگي‌هايي كه بر روي بدن ايجاد مي‌كند خود مي‌تواند از عوامل كشف رزمنده گردد.

اين تجهيزات (قمقمه، سرنيزه، كوله پشتي، پتو، جاي نارنجك، جاي خشاب، يقلوي، ماسك شيميايي، برانكارد، جعبه‌هاي فشنگ تيربار و ...) را مي‌توان قبل از حركت براساس نوع محيط منطقه عملياتي و لباس رزمنده، استتار نمود. و براي اين كار مي‌توان از وسايل طبيعي و مصنوعي موجود، استفاده لازم را به عمل آورد



6) استتار كلاه فولادي
همواره كلاه فولادي به عنوان يكي از مهم‌‌ترين عوامل حفاظت از حساس‌ترين قسمت بدن در برابر آسيب تركش و گلوله‌هاي دشمن عمل مي‌نمايد. از سوي ديگر سر نفرات، اولين و مهم‌ترين نقاط هدف در ديد دشمن به حساب مي‌آيد.
بنابراين استتار كلاه فولادي به عنوان يكي از موارد ضروري و لازم‌الاجراء است كه هر نيرو موظف به رعايت اصولي آن مي‌باشد. كلاه‌ها معمولاً از دو نوع جنس فلزي و فايبر گلاس تهيه شده و غالباً بر روي آنان تورهايي وجود دارد كه براساس شرايط محيطي، مي‌توان آن را استتار و با طبيعت همگون ساخت.



از تكه‌هاي گوناگون پارچه مدور به قطر تقريبي 50 سانتي‌متر مي‌توان روكش‌هاي فوري و ابتكاري درست كرد. يا مي‌توان دور كلاه را يك حاشيه پارچه به عرض چند سانتي‌متر دوخت و به كمك آن رشته‌هايي را روي كلاه كشيده و محكم نمود.
از گوني هم به خاطر مناسب بودن اندازه‌هاي آن‌ها براي روكش كردن كلاه مي‌توان استفاده كرد. به اين ترتيب كه كيسه را روي كلاه و داخل آن كشيده و پس و پيش مي‌كنند تا جا بيفتد. روكش‌ها هر نوع كه باشند بايد با توجه به محيط اطراف غالبا رنگ‌آميزي شوند و بهتر است كه اين روكش‌ها رادر چند نقطه چاك‌هاي 10 سانتي‌متري داد تا بتوان شاخ و برگ درختان را در آن فرو برد. براي برهم زدن سايه كلاه بهتر است تكه‌هايي از پارچه يا برگ درختان را در اطراف آن به طور نامرتب آويزان كرد.
در مناطق برفي مي‌توان با كشيدن تكه‌اي پارچه سفيد روي كلاه فولادي آن را استتار نمود.

7)استتار كوله پشتي
در برخي مواقع كوله پشتي قسمت ديگري از تجهيزات هر نفر را تشكيل مي‌دهدكه بايد به نحوي استتار گردد، كوله‌ها انواع و اقسام مختلف دارند. مانند: كوله پشتي انفرادي، كوله خمپاره، كوله موشك، كوله بيسيم، كوله امداد و .... كه‌بايستي استتار لازم براساس شرايط محيطي اعمال شود تا باعث تشخيص رزمنده توسط دشمن نگردد.
براي استتار كوله پشتي در مناطق دشت و كوهستان مي‌توان از وسايل طبيعي مانند: بوته و گل و از وسايل مصنوعي، مانند: گوني، رنگ، ذغال، دوده، كارتن، تور استتار و ... استفاده نمود و در مناطق برفي كه روي سطح زمين از برف پوشيده شده براي استتار كوله مي‌توان از رنگ يا ملحفه سفيد از قبل تهيه شده، استتار لازم را به عمل آورد.

رنگهای استتار استاندارد

STANDARD CAMOUFLAGE COLORS

ردیف	علامت اختصاری	رنگ
1	W	سفید
2	DS	شنی صحرایی
3	S	شنی
4	EY	زرد خاکی
5	ER	قرمز خاکی
6	FD	خاکی تیره
7	EB	قهوه ای خاکی
8	OD	زیتونی تیره
9	LG	سبز روشن
10	DG	سبز تیره
11	FG	سبز جنگلی
12	BL	سیاه

آموزش نظامی MILITARY TRAINING

برتری های استتار


الف – شناسايي تأثير تكنولوژي:


هر سرباز و يگان نظامي داراي مأموريت دروني حفاظت از خود مي‌باشد و بايداز همة وسائل موجود براي استتار استفاده كند. با اين وجود، اقدامات استتار بدليل تكنولوژي در حال پيشرفت، پيچيده‌تر شده‌اند.
فرمانده‌ها بايد تشخيص دهند كه تكنولوژيهاي پيشرفته: كارآيي شناسايي دشمن و تجهيزات نظارتي را افزايش داده‌اند.

توانايي تهديد را به منظور استفاده از شكل و خصوصيات هدف براي تشخيص يگانهاي خودي، افزايش داده‌اند.
زمان موجود را براي بكارگيري استتار بدليل سرعت افزايش يافته‌اي كه يگانها بايد با آن سرعت تقريباً همة جوانب عمليات ميدان جنگ را اجرا كنند، كاهش داده‌اند.

ب – تشخيص برتريها:


وقتيكه زمان، مادة ‌استتار يامنابع ديگر براي فراهم آوردن پشتيباني كافي از همة يگانها، كافي نمي‌باشند، فرماندهان بايد برتريهاي عمليات استتار را تشخيص دهند. ملاحظات براي تثبيت اين برتريها مستلزم بررسي مأموريت، دشمن، نيروها، زمين جنگ و زمان موجود (MET T-T) مي‌باشند. موارد زير، يك تحليل MET T-T را براي تشخيص برتريهاي استتار مطرح مي‌سازند:

مأموريت : مأموريت هميشه اولين ومهمترين موضوع است. تلاشهاي استتار بايد مأموريت را پيش ببرند اما آنقدر دقيق يا مفصل نباشند كه مانع مأموريت بشوند.
دشمن :‌ قابليت‌هاي RSTA دشمن بر نوع ومقدار استتار مورد نياز براي كمك به مأموريتيگان،تأثير خواهد گذاشت. هرگاه كه ممكن باشد، يك تحليل اطلاعات بايد شامل انبار تجهيزات RSTA باشد كه دشمن استفاده مي‌كند.
زمين جنگ :‌ زمين جنگ ايجاب مي‌كند كه كدام روشها ومواد استتار،‌ضروريند. استفادة ماهرانه از برتريهاي پوشش زمين جنگ داراي اهميت فريبنده در استتار مي‌باشد. انواع مختلف زمين جنگ (مانند زمينهاي شهري، كوهستاني، جنگلي، دشتها، بياباني وقطبي) به رويهاي ويژة استتار نياز دارند.
نيروها: نيروهاي خودي بايد در روشهاي استتاري كه براي مأموريت، يگان و تجهيزات خود بكار مي‌برند، كاملاً آموزش ديده باشند. تغييري در محيط مأموريت اغلب ملزم آموزش منظم سربازان خواهد بود. فرماندهان بايد هوشمندي نيروها را نيز درنظر بگيرند. تلاشهاي بي‌دقت در استتار، موثر نمي‌باشند و ممكن است موقعيت يگان را فاش كنند.بررسي بايد قابليت اكتشاف نسبي تجهيزات خودي را به همراه شكل وخصوصيات نسبي نبد كه معمولاً يگان ارسال مي‌كند، عنوان سازد.
زمان: زمان اغلب عامل بحراني مي‌باشد. استتار دقيق ممكن است براي موقعيت تاكتيكي عملي نباشد. نوع و استتار مورد نياز توسط زماني كه يگان، منطقه را اشغال خواهد كرد، مقدار زمان موجود براي استتار، و مقدار زمان ضروري براي استتار مجدد يگان وقتيكه حركت مي‌كند، تعيين مي‌شوند.

چهار روش استتار که فرماندهان را یاری میکند :



استفاده از استتار ، فرمانده را به طرق زير كمك خواهد كرد:

الف – جلوگيري از اكتشاف استتار :

كارآيي قابليتهاي شناسايي، نظارت و هدفيابي (RSTA) دشمن را كاهش خواهد داد. ديده بانهاي ماهر و وسايل اكتشافي پيچيده مي‌توانند با پنهان كردن علائم آشكار (شكل و خصوصيات هدف) مغلوب شوند كه يگانها توسط آنها در ميدان جنگ ممكن است شناسايي شوند. جلوگيري از اكتشاف توسط ديده‌بانان خطر، تشخيص الگوهاي عملياتي خودي، كاركردها و قابليتها را براي نيروهاي خطر يا تهديد، مشكل مي‌سازد.

ب – اصلاح قابليت مقاومت :

استتار با كاهش توانايي دشمن براي اكتشاف، شناسايي ودرگيري با عوامل ٬ قابليت مقاومت نيروي خودي را افزايش مي‌دهد. قابليت مقاومت شامل همة اقداماتي است كه افراد، سلاحها، تأسيسات وتداركات را از آثار سلاحها و اقدامات دشمن محافظت مي‌كند. قابليت مقاومت شامل اقدامات فيزيكي مانند مواضع جنگ و حفاظتي؛ تجهيزات هسته‌اي، بيولوژيكي ، شيميايي (NBC)؛ و پوشش زره‌اي مي‌باشد. اين اقدامات شامل اقدامات تاكتيكي مرتبط با هم مانند پراكندگي، فنون حركت، OPSEC، امنيت ارتباطات (COMSEC)، دفاع موشكي تاكنيكي، عمليات دود، فريب تاكتيكي و استتار و پوشش مي‌باشند. قابليت مقاومت اصلاح شده در نتيجة استتار، محدود به عمليات نبرد نيست. آن همچنين براي جلوگيري از جمع‌آوري اطلاعات دربارة نيروهاي خودي توسط دشمن طي زمان صلح، مفيد است.

ج – اصلاح قابليتهاي فريب تاكتيكي :

استتار همچنين كارآيي فريب تاكتيكي را درعمليات نظامي، افزايش مي‌دهد. استتار و فريب تاكتيكي به پنهان كردن هدف واقعي عمليات اصلي نبرد و غافلگير كردن، كمك مي‌كند. اقدامات استتار مي‌توانند با تغيير دادن ظاهر اطلاعات دربارة مقاصد نيروي خود، قابليتها، اهداف و موقعيتهاي يگانها و تسهيلات آسيب‌پذير، باعث تأخير در واكنش مؤثر دشمن شود. برعكس، استتار عمداً ضعيف مي‌تواند اطلاعات گمراه‌كننده را دربارة عمليات نيروي خودي بوجود آورد. فريب تاكتيكي موفق بستگي به OPSEC شديد دارد كه شامل استتار كارآمد مي‌باشد.


د – توأم كردن عمليات دود :


دود و مواد تيره كننده، ابزارهاي كارآمدي براي پيشبرد ديگر روشهاي استتار مي‌باشند. دود و مواد تيره كننده مي‌توانندديناميك نبرد را با مسدود كردن ياكاهش دادن نوارهاي طيفي تغيير دهند كه توسط سيستمهاي هدفيابي تهديد و سلاحها استفاده مي‌شوند. گسترش نزديك و ميان دوره‌اي دود ومواد تيره كننده شامل قابليت تنزل سيستمهاي اكتشاف غيرديده‌باني، خواهد بود.

منبع

---

[Helena.M]

عملیات‌های نظامی


عملیات‌های نظامی مجموعه‌ای از اقدامات نظامی است که در پاسخ به وضعیتی رو به گسترش انجام می‌شوند. این اقدامات به صورت یک نقشه یا طرح نظامی تهیه می‌شوند تا یک اوضاع خاص را به نفع نیروی مربوطه تغییر دهند. عملیات‌ها به دو شکل رزمی و غیررزمی هستند و معمولاً به دلیل مسائل امنیتی از یک اسم رمز برای اشاره به آن‌ها استفاده می‌شود. عملیات‌های نظامی را به جای این که با اهداف عملیاتی واقعیشان بشناسند، غالباً با نامی که به آن مشهور شده‌اند می‌شناسند.

به موازات این چارچوب در عملیات‌ها، عناصر سازمان‌یافته‌ای در نیروهای مسلح وجود دارند که وظیفه‌شان هدایت عملیات‌ها در سطوح مختلف جنگ است. با این که ارتباطی کلی بین اندازهٔ یگان‌ها، محل عملیات آن‌ها و حوزهٔ مأموریتشان وجود دارد اما این ارتباط مطلق نیست. در واقع، مأموریتی که یگان اجرا می‌کند است که سطح جنگی را که در آن عملیات انجام می‌دهد را مشخص می‌کند.


عملیات‌های نظامی را می‌توان بنا بر مقیاس و حوزهٔ کاربرد نیرو و تأثیر آن‌ها بر نبردهای وسیع‌تر تقسیم‌بندی کرد. حوزهٔ عملیات‌های نظامی می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• صحنه: این حوزه عملیاتی سطحی بزرگ را در بر می‌گیرد که غالباً شامل عملیات در سطح قاره‌ای است. صحنهٔ عملیاتی نمایانگر التزام راهبردی ملی نسبت به نبرد است که همچون عملیات بارباروسا اهداف اصلی آن فراتر از مسائل نظامی صرف است و تأثیرات سیاسی و اقتصادی را نیز در بر می‌گیرد.
• لشکرکشی یا تهاجم: این مورد می‌تواند زیرمجموعه‌ای از صحنهٔ عملیاتی باشد و یا به سطح جغرافیایی و التزام راهبردی عملیاتی کمتری نظیر نبرد بریتانیا نیاز داشته باشد. در این حوزه لازم نیست که التزام ملی به نبرد وجود داشته باشد یا اهدافی خارج از مسائل نظامی در نظر باشد.
• نبرد عملیاتی: این حوزه زیرمجموعه‌ای از یک لشکرکشی است که اهداف نظامی و آماج جغرافیایی را در نظر داشته و مانند نبرد گالیپولی توصیف واضحی دربارهٔ شیوهٔ استفاده از نیروها در آن آمده است. در نبرد گالیپولی که از دیدگاه عملیاتی یک عملیات مرکب به شمار می‌آید و به نام عملیات آبخاکی داردانل که بخشی از نبرد داردانل به شمار می‌آمد شهرت یافته است، در حدود ۴۸۰،۰۰۰ نفر از نیروهای متفقین شرکت داشتند.
• درگیری: این حوزه شامل نبردهای تاکتیکی در سطح و آماج مشخص با استفاده از اقدامات یگان‌های مجزا است. برای مثال نبرد کِرْسک (Kursk) که به نام آلمانی‌اش یعنی عملیات سیتادل نیز شهرت یافته، شامل درگیری‌های مجزایی بود که بسیاری از آن‌ها در نبرد پروخوروفکا انجام شدند. نبرد کرسک که نشانگر عملیات آفندی آغازین آلمان‌ها بود، شامل دو عملیات متقابل شوروی به نام‌های عملیات کوتوزوف و عملیات پولکوفودِتز رومیانتسِف هم بود.
  
  

سطح عملیاتی جنگ

سطح عملیاتی جنگ تقریباً در بین کانون راهبردی لشکرکشی و تاکتیک‌های یک درگیری قرار می‌گیرد. این سطح «سطحی میانی و مجزایی از جنگ است که بین راهبرد نظامی به عنوان کنترل‌کنندهٔ جنگ به طور کلی و تاکتیک به عنوان نبرد» قرار می‌گیرد. برای مثال می‌توان در طول جنگ جهانی دوم این مفهوم را به دسته‌های تانک شوروی اطلاق کرد.

---

[دبستان]

خبردارررررررررررررررررررر

یا مهدی *عج*

[Helena.M]

تعیین زمان بوسیله ساعت خورشیدی


در صورتیکه جهت ها معلوم باشد می توانیم از روش سایه وقت را به طور تقریبی مشخص کنیم. بیایید شروع کنیم:

1- زمین را مسطح و افقی کنید و یا زمینی با این مشخصات پیدا کنید (ترجیحا در اطراف محل کمپتان) و دایره ای رسم کنید. توجه داشته باشید که هرچه این دایره بزرگتر رسم شود به بدست آوردن ساعت دقیق تر کمک می کند.
2- نیم دایرای که به سمت شمال قرار دارد را به 12 قسمت مساوی تقسیم کنید.


3- عدد 6 را در انتهای غربی نیم دایره شمالی انتخاب کرده و به ترتیب اعداد 7-8-9-10-11 را در سمت غرب نیم دایره در نظر بگیرید.
4- عدد 12 کاملا باید رو به شمال و وسط نیم دایره شمالی باشد .
5- اعداد 1-2-3-4-5-6 و یا به عبارتی 13-14-15-16-17-18 را در سمت شرقی نیم دایره در نظر بگیرید.
6- درست در مرکز این دایره شاخصی بطور کاملا عمودی نصب کنید . برای این کار از یک تکه شاخه بلند و صاف استفاده کنید و توجه داشته باشید که طول این شاخص کاملا به میزان بزرگی دایره رسم شده بستگی دارد یعنی هرچه این دایره بزرگتر باشد شاخص هم باید بلند تر باشد که سایه آن به دایره برسد.
کار شما به پایان رسیده، در هر لحظه سایه شاخص روی هر عددی که باشد ساعت تقریبی همان است!

---

[Helena.M]

چگونه غروب خورشید را پیش بینی کنیم؟

ممکن است شما در طبیعت گردی تان نیاز پیدا کنید که از وضعیت روشنایی هوا اطلاعاتی بدست آورید. مثلا این که تا چند ساعت دیگر هوا روشن است و چند ساعت دیگر غروب می شود. به هر حال خبرداشتن از وضع روشنایی هوا می تواند به کمپ زدن، ساماندهی گروه یا حتی برنامه ریزی برای برگشت به شما کمک کند. اما اگر از وضعیت طلوع و غروب خورشید مطلع نباشید چه کار می کنید؟ جایی که حتی ساعت هم نمی تواند به کمک شما بیاید؟!

یکی از روش های طبیعی و تقریبی آگاه شدن از این مسئله، شیوه ساده ای است که اینجا آموزش می دهیم:

1- در جایی بایستید که بتوانید خورشید و خط افق یا کوهستان های بسیار دوردست و یا جنگل های بسیار دوردست را ببینید.

2- دستان خود را به صورت کشیده در جلوی خود نگه دارید و همانند شکل فاصله بین سطح زیر خورشید و خط افق را با تعداد انگشتان کنار هم ، اندازه گیری کنید.

3- هر انگشت حدودا معادل 2.5 درجه برابر با 10 دقیقه زمان است. توجه داشته باشید که خورشید در هر 1 ساعت 15 درجه حرکت می کند در نتیجه اگر فاصله سطح زیرین خورشید با سطح افق برابر 6 انگشت کنار هم باشد تا پایان روز و روشنایی حدود 1 ساعت باقی است.

---

روش تیراندازی در شب

روش تیراندازی در شب :

1 – بواسطه دید کم در شب ، باید هر دو چشم را باز و از روی لوله جنگ افزار به هدف نشانه روی و تیراندازی کنید.

2 – چون تیراندازی در شب دقیق نیست ، برای زدن هدف بهتر است با رگبارهای 2 تا 3 فشنگی آتش کنید.

3 – برای تیراندازی در شب باید از لبه سنگر یا کنده درخت بمنظور تکیه گاه و نگاه داشتن سلاح استفاده نمائید.

4 – بعد از تیراندازی در صورت امکان بهتر است اندکی به سمت راست و یا چپ تغییر مکان دهید.

---

استعمال جنگ افزار در شب

استعمال جنگ افزار در شب :

دشمن همیشه سعی می کند که مواضع و محل جنگ افزارها را کشف نماید.با توجه به اینکه تیراندازی باعث کشف موضع می شود،برای استعمال صحیح از جنگ افزار مطالب زیر را باید مورد توجه قرار داد :

1 – زمانی باید آغاز به تیراندازی کنید که مطمئن شوید دشمن در تیر رس شما قرار گرفته و تیر شما به خطا نمی رود و به هدف اصابت خواهد کرد.

2 – هیچ وقت نباید بدون هدف تیراندازی کنید.

3 – ممکن است اشیاء در شب غیر طبیعی و متحرک بنظر آیند ، در اینصورت باید با خونسردی هدفهای مشکوک را زیر نظر بگیرید.

4 – تا آنجایی که امکان دارد باید در شب از پرتاب نارنجک استفاده کنید ، زیرا شعاع ترکش آن امکان اصابت به اهداف مشکوک را زیادتر می کند.

5 – برای کشف موضع دشمن باید از مواضع فرعی چند تیر بطرف دشمن تیراندازی و به محض پاسخ دادن و مشاهده برق دهانه سلاح ،او و موضعش را کشف کنید.

6 – در پدآفند هر وقت که دشمن را دیدید به طرف او آتش کنید ولی در آفند هنگامی تیراندازی کنید که دشمن شما را کشف و تیراندازی کرده باشد.

---

[Helena.M]

انواع کمین از نظر زمان و پیش بینی

انواع کمین از نظر زمان و پیش بینی :

1 – کمین با فرصت (طرح ریزی شده ) : عبارتست از کمینی که از قبل پیش بینی و بر مبنای اطلاعات دقیق و کافی از استعداد ، تجهیزات ، جنگ افزار ، مسیر حرکت ، مسیر برگشت ، منطقه تجمع هدف و غیره اقدام به طرح ریزی از یک مبداء تا مقصد میشود.کمین با فرصت زمانی اجرا میشود که مطمئن باشیم دشمن از نقطه یا منطقه مورد نظر عبور خواهد کرد.عبور و مرور ستونهای خودرویی ، دسته ضربت ، تأمین گشتیها و نظیر آنها ، دلیل بر چگونگی فعالیتهایی است که به ما اجازه میدهد تا با دقت و بررسی کامل بتوان یک کمین مؤثر را طرح ریزی و اجرا نمود.

2 – کمین تعجیلی ( اتفاقی ، ناگهانی ) : این نوع کمین علیه هدفهایی بکار میرود که بطور ناگهانی و بدون اطلاع قبلی در مسیر حرکت نیروها و گشتیها ظاهر میشوند و عناصر خودی ناگزیر به اجرای کمین میباشند . مانند :

الف ) مواقعی که اخبار و اطلاعات مناسبی از وضعیت دشمن در دست نیست که بتوان کمین طرح ریزی شده را اجرا نمود .

ب ) زمانیکه اغلب گشتیها در حین اجرای عملیات با دشمن روبرو شده و اجباراً کمین می کنند. برای همین منظور لازم است که در زمان و مکان مناسبی این افراد تمرینهای لازم را انجام دهند تا در حین عملیات واقعی دچار سر در گمی و بلاتکلیفی نشوند و بتوانند از عهده درگیری برآیند.

انواع کمین با در نظر گرفتن موقعیت منطقه و وضعیت هدف

انواع کمین با در نظر گرفتن موقعیت منطقه و وضعیت هدف :

1 – کمین نقطه ای : کمین نقطه ای با توجه به شرایط تاکتیکی زمین ، تعداد نفرات کمین کننده و نوع هدف اتخاذ می شود و عبارت از کمینی است که حداکثر تلاشهای عنصر هجوم نیروی کمین کننده در یک کشتارگاه منحصر به فرد متمرکز شود.مثلاًً بر حسب اطلاعات بدست آمده تعداد زیادی سرباز با یک خودرو و یا فرمانده منطقه با خودرو و مهمات و یا یگ گروه از گشتیها در یک لحظه معینی از دره یا از گردنه ای خواهند گذشت،در چنین شرایطی بهترین کار ، اجرای کمین نقطه ای خواهد بود.

(برای اولین بار شخصی بنام (هانی بال) علیه روسها بکار برد و پس از آن توسط کشور انگلستان علیه کشورهای زیادی اجرا گردید و سپس در سطح وسیع و گسترده ای در جنگ جهانی دوم ، روسها علیه آلمانها بکار بردند و ضربات سنگینی بر آلمانها وارد شد و بعد از پیروزی انقلاب اسلامی نیز توسط ضد انقلاب فریب خورده بر علیه نیروهای جمهوری اسلامی در منطقه کردستان اجرا شد).

2 - کمین منطقه ای : عبارتست از کمینی که عناصر نیروی کمین کننده در چند کشتارگاه کمین گسترش یافته و دشمن را از جناحین ، جلو و عقب منطقه ورودی یعنی در چند نقطه درگیر نموده و با استفاده از اصل غافلگیری و سرعت زیاد ،ضربه نهایی را بر پیکر او وارد نماید.گستردگی یک کمین منطقه ای بستگی به استعداد ،ساز وبرگ وضعیت تاکتیکی و مسیر عبور دشمن و سازمان و تجهیزات نیروی کمین کننده و اهداف آن دارد.این کمین در اصل از چند کمین نقطه ای تشکیل شده و علیه یگانهای بزرگ دشمن از قبیل ستون خودروئی ، ستون یگان پیاده به حالت راهپیمائی و گشتیهای سنگین و یگانهای مخصوص و نظایر آنها بکار میرود.

در جنگ ویتنام (ویتکنگها ) علیه نیروهای آمریکایی از همین کمین استفاده کردند و تلفات بسیار سنگینی به نیروهای آمریکایی وارد آمد و در نهایت نیروهای آمریکایی مجبور به شکست شدند.

در اوایل جنگ منافقین و گروههای ضد انقلاب کومله و دمکرات علیه یگانهای جمهوری اسلامی در محور سقز ،بانه در (گردنه خان ) به اجرا گذاشتند و با استفاده از همین شیوه یگانهای سپاه ، بسیج و ارتش توانستند ضربات بسیار مهلکی به نیروهای ضد انقلاب وارد نمایند و امنیت منطقه کردستان را تأمین نمایند.

---

[Helena.M]

انواع کمین از نظر انهدام هدف

انواع کمین از نظر انهدام هدف

1 – کمین ایذایی : عبارتست از کمینی که بمنظور آزار و اذیت و برهمزدن تأمین و آرایش حرکات دشمن و به تأخیر انداختن حرکت آنها سازماندهی شده و با تیراندازی روی هدفها به آنها آسیب میرساند ولی قصد درگیری یا نابودی کامل دشمن را ندارندو بیشتر برای ایجاد ترس و وحشت ،نا امن کردن منطقه و اعلام حضور خود در تمام منطقه اعمال میشود.

2 – کمین انهدامی : هدف از این کمین ،نابودی کامل دشمن با اجرای آتش زیاد و سنگین و استفاده از حداکثر امکانات و تجهیزات است .

---

انواع کمین با توجه به فاصله عناصر هجوم

انواع کمین با توجه به فاصله عناصر هجوم

1 – کمین نزدیک : عبارتست از یک کمین نقطه ای که عناصر هجوم در نزدیکی کشتارگاه بطور مخفیانه کمین نموده و مسافت هجومی آنان به اندازه 40 الی 50 متر یا در برد پرتاب نارنجک دستی خواهد بود.این نوع کمینها ناگزیر در جاهای باز و بدون پوشش اجرا میشود .مانند کمین عنکبوتی که در صورت کشف آن قبل از شروع عملیات نیروهای دشمن براحتی میتوانند عناصر کمین را زیر آتش سنگین گرفته و آنها را نابود یا اسیر نمایند.

2 – کمین دور : کمینی است منطقه ای ، که عناصر هجوم آن در مسافتهای بیش از برد نارنجک دستی یا بیش از 50 متر و در زمینها و نقاطی مستقر میشوند که دید و تیر مناسبی نسبت به هدف داشته باشند.

---

[Helena.M]

آرایشات کمین

آرایشات کمین

1 – کمین عنکبوتی ( در دشت ) : عبارتست از یک کمین نقطه ای که بیشتر در مناطق کویری و بدون پوشش اجرا میگردد.بدین ترتیب که عنصر هجوم در سنگرهای حفره روباهی که کاملاً با محیط ،استتار و مخفی شده است قرار گرفته و به محض رسیدن دشمن به برد مؤثر یا کمینگاه و بنا به دستور فرمانده کمین ، از مواضع خود بیرون آمده و اتش سنگین خود را علیه دشمن باز کرده و او را مورد حمله قرار میدهند .این نوع کمین برای اولین بار در ویتنام توسط ویتکنگها بر علیه نیروهای آمریکایی در دشت اجرا شد ،زیرا کلیه کمینها تا آن روز در مناطق کوهستانی و سخت اجرا میشد و نیروهای آمریکایی تصور آنرا نمی کردند که ویتکنگها یک شیوه و تاکتیک جدید بکار برند.

2 – کمین خطی یکطرفه : این نوع کمین در مواقعی که یک طرف منطقه کمین برای نیروهای کمین امن و منطقه ای دیگر نا امن باشد،در این صورت نیروی کمین زننده در طرف امن ،تیمهای خود را سازماندهی کرده و بعد از اجرای کمین براحتی فرار میکنند.و یا این نوع کمین در مناطقی استفاده میشود که یک طرف آن پرتگاه و طرف دیگر آن ارتفاعات است ،که در اینصورت نیروی کمین زننده تیمهای خود را روی ارتفاعات سازماندهی میکند و پس از اجرای کمین براحتی فرار میکنند.

3 – کمین خطی دو طرفه : این نوع کمین در مواقعی استفاده میشود که دو طرف منطقه کمین برای نیروی کمین زننده امن باشد . در اینصورت نیروی کمین زننده تیمهای خود را در دو طرف منطقه کمین ، سازماندهی می کند و بعد از اجرای کمین براحتی اقدام به فرار مینمایند.این نوع کمین بیشتر در مواقعی استفاده میشود که جاده ای از میان ارتفاعات میگذرد.

4 – کمین اس (S) : کمین اس شکل ، غالباً در کوهستان مورد استفاده قرار میگیرد و معمولاً در جاهایی استفاده میشود که جاده ها ،پیچهای تند دارند و دید راننده بسیار محدود باشد.

5 – کمین ال (L) : کمین ال شکل ، نسبت به منطقه کمینگاه و یا نوع چیدن نیروی کمین در محل ،نامگذاری می شود.اگر در کوهستان باشد در سر پیچها مورد استفاده قرار میگیرد و اگر در جاده ای مستقیم باشد و نتوان از کمین عنکبوتی استفاده نمود با چیدن نیروی کمین در کمینگاه بصورت ال اقدام به زدن کمین مینمائیم.

6 – کمین زد (Z) : کمین زد شکل ، در کوهستان و پیچهای تند که دارای دید بسیار محدود میباشند اجرا میشود.مخصوصاً زمانیکه وسایل نقلیه از پائین به بالا میروند چون در این هنگام سرعت وسایل نقلیه بسیار کم میباشد و براحتی مورد هدف قرار میگیرند و تلفات وسایل نقلیه و افراد داخل کمین بسیار زیاد میباشد.

7 – کمین وی (V) : کمین وی در جاده های کوهستانی به اجرا در می آید که دارای یک پیچ تند میباشد .زیرا در این نوع پیچها سرعت ماشینها به حداقل خود میرسد و میتوان تلفات سنگینی در این نوع کمین به نیروهای داخل کمین وارد نمود.

8 – کمین یو (U) : کمین یو شکل ، در کوهستان به اجرا در می آید که دارای یک پیچ ملایم میباشد و دارای یک کشتارگاه بزرگ است .در این نوع کمین با توجه به اینکه تمام ارتفاعات را عناصر کمین به تصرف خود درآورده اند احتمال تصرف انها از طرف نیروی داخل کمین بسیار مشکل میباشد.

مهمترین عوامل شکست یک کمین

مهمترین عوامل شکست یک کمین

1 - بی احتیاطی و عدم رعایت سکوت

2 - عدم رعایت تأمین از لحظه شروع تا خاتمه عملیات

3 - بی توجهی به استتار و اختفا

4 - عدم هماهنگی بین نیروهای موجود در منطقه و در داخل عناصر

5 – عدم تمرین کافی

6 – نداشتن طرح جامع

7 – عدم شناخت واقعی نفرات از زمین

8 – عدم شناخت واقعی از دشمن

9 – عدم آموزش تخصصی ضد کمین

10 – عدم استفاده از مأموریت اصلی جنگ افزارها

---