كولیت اولسرو ـ colitis ulcerative
|
كولیت اولسرو عبارت است از یك بیماری التهابی مزمن و جدی روده بزرگ كه طی آن در روده بزرگ زخمهایی به وجود میآید و بیمار دچار اسهال خونی میشود. نواحی زخمی التهاب نیز دارند و ممكن است آبسههایی در بافت دیواره داخلی روده بزرگ پدید آورند. امكان دارد كولیت اولسرو با بعضی از عفونتهای باكتریایی روده بزرگ اشتباه گرفته شود. این بیماری در هر سنی و در هر دو جنس میتواند رخ دهد، اما در خانمهای 40-15 ساله شایعتر است. |
|
|
|
ـ علایم شایع: |
علایم اولیه عبارتند از: درد در سمت چپ شكم كه با اجابت مزاج بهتر میشود. دورههای اسهال خونی همراه با مخاط، كه بین آنها بیمار علامتی ندارد. علایم به هنگام حمله حاد عبارتند از: |
|
۱. افزیش اسهال خونی (تا 20-10 بار اجابت مزاج در روز) |
۲. دل پیچه و درد شدید در اطراف راست روده |
۳. عرق ریزش |
۴. تهوع |
۵. بیاشتهایی و كاهش وزن |
۶. كم آب شدن بدن |
۷. نفخ شكم |
۸. تب حتی تا حد 40 درجه سانتیگراد |
|
ـ علل بیماری: |
ناشناخته است. عوامل ژنتیكی، عفونی، ایمنی، و روانی همگی پیشنهاد شدهاند. |
|
ـ عوامل افزایش دهنده خطر: |
سابقه خانوادگی كولیت اولسرو |
|
ـ پیشگیری: |
روشی خاصی برای پیشگیری وجود ندارد. |
|
ـ عواقب مورد انتظار: |
گاهی با جراحی خوب میشود. اما اگر نتوان آن را با جراحی خوب كرد، علایم آن را میتواند با درمان كنترل كرد. |
|
ـ عوارض احتمالی: |
۱. سوءتغذیه، تحلیل رفتن بدن، یا ناتوانی مزمن |
|
۲. التهاب مفاصل، چشمها، و پوست |
|
۳. مسمومیت خون كه زندگی را به خطر میاندازد. |
|
۴. سرطان روده بزرگ؛ خطر بروز سرطان روده بزرگ در كسانی كه كولیت اولسرو دارند بیشتر است. |
|
۵. خونریزی به حدی كه زندگی را در خطر اندازد، گسترش زخم در تمام ضخامت دیواره روده بزرگ، یا التهاب پرده پوشاننده حفره شكم (همگی به هنگام حمله حاد) |
|
ـ درمان: |
۱. امكان دارد آزمایشات تشخیصی شامل موارد زیر باشد: آزمایش مدفوع و خون؛ عكسبرداری از روده بزرگ با تنقیه باریم و اشعه ایكس؛ سیگموییدوسكوپی (روش برای بررسی راست روده و قسمت پایینی روده بزرگ) با وسیلهای كه سر آن منبع نوع قرار دارد)؛ و نمونهبرداری از دیواره داخلی روده بزرگ |
|
۲. درمان با توجه به شدت و وسعت التهاب، پاسخ به درمانهای قبلی، و تأثیر بیماری بر زندگی فرد انجام میگیرد. روشهای درمانی عبارتند از: تجویز دارو؛ جراحی برای برداشتن روده بزرگ دچار بیماری؛ و پرهیزهای غذایی |
|
۳. بستری شدن در بیمارستان به هنگام بروز دورههای اسهال خونی شدید |
|
۴. برای كاهش دلپیچه، میتوان یك شیشه آب داغ، حوله گرم و مرطوب، یا یك بالش گرم را روی شكم گذاشت. |
|
ـ داروها: |
۱. از آسپیرین استفاده نكیند. این دارو باعث افزایش خطر خونریزی میشود. |
۲. داروی ضداسهال برای علایم خفیف |
۳. سولفاسالازین یا داروهای مشابه برای علایم متوسط |
۴. تنقیه دارو (معمولاً هیدروكورتیزون) |
۵. داروهای كورتیزونی برای موارد شدید |
۶. داروهای سركوبكننده ایمنی برای بیماری مزمن |
|
ـ فعالیت: |
به هنگام حمله حاد بیماری، استراحت در رختخواب ممكن است ضروری باشد. البته به محض رو به بهبود گذاشتن علایم، فعالیت عادی خود را از سر گیرید. |
|
ـ رژیم غذایی: |
ممكن است نیاز به مصرف مكملهای ویتامینی و معدنی وجود داشته باشد. اگر دلپیچه دارید، سبزیجات و میوهها را به صورت كنسرو یا كمپوت مصرف كنید. از خوردن سبزیجات و میوههای خام خودداری كنید. اگر اسهال وجود دارد، باید از خوردن غذاهای پرفیبر و مواد تحریككننده روده (غذاهای پر ادویه، كافئین و الكل) خودداری شود. امكان دارد نیاز به مصرف آهن وجود داشته باشد. اگر دچار عدم تحمل به لاكتوز هستید، از خوردن محصولات لبنی خودداری كنید. |
|
ـ در این شرایط به پزشك خود مراجعه نمایید: |
۱. اگر شما دچار تب و لرز شوید. |
۲. اگر دفعات اجابت مزاج یا خونریزی زیاد شود. |
۳. اگر شكم متسع شود. |
۴. زردی چشمها و پوست و تیره شدن ادرار |
۵. اگر استفراغ شروع شود یا درد شكم افزایش یابد.
vista |
علاقه مندی ها (Bookmarks)