و اينکه دوستان در باب بقيه ى پول گفتند چيزى بگويم؛ دوستى تعريف مى کرد در کشور سوئد براى خريد يک شلوار از يک فروشگاه مارک اقدام مى کنند، شلوار را بپا مى کند و در ماشين لباس شويى مى اندازند، پس از شستشو رنگ شلوار از مشکى به قرمز تغيير مى کند. به فروشگاه مذکور مى رود، فروشنده شلوار را عوض مى کند. فرض کنيد قيمت شلوار قبلى مثلا هزار تومان است و شلوار جديد نهصد و پنجاه تومان، فروشنده علاه بر تعويض شلوار پنجاه تومان بقيه را پس مى دهد!!! منظور اينکه فروشنده مبلغ بسيار اندک باقى مانده را پس مى دهد.. حالا فروشنده هاى ما 300تومان بقيه را شکلات مى دهد و بعضا بقيه را پس نمى دهند و يادشان رفته است حق با مشترى ست.. فرق در همين چيزهاست. اينجا بايد حقت را به زور بگيرى ... و ايراد از ايران عزيز نيست، از ما آدم هايش است که اسلام و دينمان را به جاى عمل، فرياد مى زنيم... مرا؛ حق خورى و لگدمال شدن استعدادها آزار مى دهد.
علاقه مندی ها (Bookmarks)