توصیۀ مولاعلی(ع) به داشتن ویژگیهای خاصی که مولا خود اشاره کرده اند

[عبدالله91]

مولاعلی علیه السلام فرمودند:

در گذشته برادر دینی داشتم، که در چشم من، بزرگ مقدار بود، چون دنیا در چشم او کوچک می نمود. و از شکم بارگی، دور بود، پس، آنچه را نمی یافت، آرزونمی کرد، و آنچه را می یافت، زیاده رَوی نداشت. بیشتر عمر را به سکوت می گذراند، اما گاهی که لب به سخن می گشود بر دیگر سخنوران، برتری داشت، و تشنگی پرسش کنندگان را فرو می نشاند. به ظاهر ناتوان و مستضعف می نمود، اما در برخورد جدّی، چونان شیر بیشه می خروشید،یا چون مار بیابانی، به حرکت در می آمد. تا پیش قاضی نمی رفت دلیلی مطرح نمی کرد. و کسی را که عذری داشت، سرزنش نمی کرد، تا عذر او را می شنید. از درد خود، صحبت نمی کرد مگر پس از تندرستی و بهبودی. آنچه انجام می داد می گفت (تا دیگران به کار بندند) و در مورد آنچه عامل نبود، سخنی هم نمی گفت. اگر در سخن گفتن، بر او پیشی می گرفتند، در سکوت مغلوب نمی گردید. و بر شنیدن، بیشتر از سخن گفتن، حریص بود. اگر بر سر دو راهیِ دو کار قرار می گرفت، می اندیشید که کدام یک با خواستۀ نفس، نزدیک تر است، با آن مخالفت می کرد.

پس، به این گونه از ارزش های اخلاقی، روی آورید، و با یکدیگر در کسب آنها رقابت کنید، و اگر نتوانستید، بدانید که به دست آوردن برخی از آن ارزش ها بهتر از رها کردن همه است.

[عبدالله91]

مولاعلی علیه السلام فرمودند:

شما را به پنج چیز سفارش می کنم که اگر برای آنها شتران را با شتاب برانید(و رنج سفر را تحمل نمائید) سزاوار است:

کسی از شما جز به پروردگار خود امیدوار نباشد، و جز از گناه خود نترسد، و اگر از کسی سوال کردند و نمی داند شرم نکند که بگوید نمی دانم و هر که نمی داند از آموختن پروا نکند، و بر شما باد به شکیبایی، زیرا شکیبایی نسبت به ایمان، مانند سر نسبت به بدن است، و همچنان که جسد بدون سر، بی فایده است، ایمان نیز که با صبر نباشد، ارزش و سودی نخواهد داشت.

[آراگل]

خیلی خیلی عالی بود ممنون

[masoume.a.92]

بسم الله الرحمن الرحیم
در سال 35 هجری، آنگاه که همه با امام بیعت کردند و عبدالله بن عمر، سعد ابی وقاص، محمد بن مسلمه، حسان بن ثابت، و اسامه بن زید از بیعت سرباز زدند... بخشی از سخنرانی امام در مدینه...
"بیعت شما مردم با من بی مطالعه و ناگهانی نبود، و کار من و شما یکسان نیست، من شما را برای خدا میخواهم و شما مرا برای خود میخواهید. ای مردم برای اصلاح خودتان مرا یاری کنید. به خدا سوگند که داد ستمدیده را از ظالم بستانم و مهار ستمگر را بگیرم و به آبشخور حق وارد سازم، گرچه تمایل نداشته باشد!..."



چقدر سخته فرماندهی بر یک عده نادان که هیچ کدام فرمانبردار نباشند...
"السلام علیک یا علی ابن ابی طالب"

[heavenly]

امام علي سلام الله علیه:


لا يَسعَدُ امْرُؤٌ إلاّ بِطاعَةِ اللّه‏ِ سُبحانَهُ وَ لا يَشقَى امْرُؤٌ إلاّ بِمَعصيَةِ اللّه‏ِ؛


هيچ كس جز با اطاعت خدا خوشبخت نمى ‏شود و جز با معصيت خدا بدبخت نمى‏ گردد.

غررالحكم، ح 10848/ میزان الحکمة: ج 5، ص 300

[mehdikhanmohamadi]

باز گرفتن در از زبان امیرمان سوی جدیدی به زندگیمان بخشید..... ممنون از زحماتت

[zoh_reh]

چقدر سخته فرماندهی بر یک عده نادان که هیچ کدام فرمانبردار نباشند...
"السلام علیک یا علی ابن ابی طالب"
[/quote]



آنانکه می فهمند عذاب می کشند، آنانکه نمی فهمند عذاب می دهند....!
"السلام علیک یا علی ابن ابی طالب"

[masoume.a.92]

آنانکه می فهمند عذاب می کشند، آنانکه نمی فهمند عذاب می دهند....!
"السلام علیک یا علی ابن ابی طالب"

وقتی خبر تهاجم سربازان معاویه به شهر انبار در سال 38 هجری؛ و سستی مردم به امام (ع) ابلاغ شد، بخشی از فرمایشات ایشان:
ای مرد نمایان نامرد! ای کودک صفتان بی خرد که عقل های شما به عروسان پرده نشین شباهت دارد! چقدر دوست داشتم که شما را هرگز نمی دیدم و هرگز نمی شناختم! شناسایی شما-سوگند بخدا- که جز پشیمانی حاصلی نداشت، و اندوهی غم بار سر انجام آن شد. خدا شما را بکشد که دل من از دست شما پرخون و سینه ام از خشم شما مالامال است! کاسه های غم و اندوه را جرعه جرعه به من نوشاندید و با نافرمانی و ذلت پذیری، رای و تدبیر مرا تباه کردید، تا آنجا که قریش در حق من گفت: بی تردید پسر ابی طالب مردی دلیر است ولی دانش نظامی ندارد.
خدا پدرشان را مزد دهد(1) آیا یکی از آنها تجربه های جنگی سخت و دشوار مرادارد؟ یا در پیکار توانست از من پیشی بگیرد؟ هنوز بیست سال نداشتم که در میدان نبرد حاضر بودم ، هم اکنون که از شصت سال گذشته ام. اما دریغ، آنکس که فرمانش را اجرا نکنند، رایی نخواهد داشت.



"السلام علیک یا علی ابن ابی طالب"



_{1.جمله دعاییه است که گاه در نکوهش و کنایه به کار میرود.}