نوشتن نامه‌، جمع‌آوري اطلاعات و غيره، مواردي هستند که ما تمايل داريم آنها را به تعويق بيندازيم. موکول کردن کار امروز به فردا عادتي رايج است، اما مي‌تواند حتي به سلامت ما آسيب برساند. ما تمايل داريم وظايف و مسووليت‌ها، چه مرتبط با محل کار و چه در زندگي خصوصي را دائما به وقتي ديگر موکول کنيم. تا زماني که فرد بتواند وظايفش را در پايان به طور کامل انجام دهد، عادت به تعويق انداختن براي او ضرري به همراه ندارد. اما بيشتر اوقات همه چيز بر وفق مراد پيش نمي‌رود و به تعويق انداختن کارها باعث مي‌شود وظايف متعدد روي هم تلنبار شوند. در اين موقعيت فرد مجبور مي‌شود تمام اين کارها را در مدت زماني بسيار محدود انجام دهد. گاهي اوقات عواقب به تاخير انداختن وظايف نه تنها به خود فرد بلکه به تيمي که او در آن کار مي‌کند نيز آسيب مي‌رساند. به نظر محققان، اينترنت نقش مهمي در امروز و فردا کردن افراد براي انجام کارهايشان ايفا مي‌کند. اينترنت با ارائه سرگرمي‌ها و مطالب به ظاهر سودمند، توجه افراد را به خود جلب مي‌کند و آنها به راحتي از کار و وظايف روزمره خود غافل مي‌مانند. البته به گفته او ژن‌ها نيز موثر هستند. به طور مثال در زمان ماقبل تاريخ بسيار حياتي بود تا تمام توجه و نيروي فرد روي زمان حال متمرکز باشد و توانايي برنامه‌ريزي کردن براي آينده از اهميت چنداني برخوردار نبود. اما کسي که مرتب کارهايش را در «دقيقه نود» انجام مي‌دهد، با سلامتي خود بازي مي‌کند.

پژوهش‌هاي مختلف نشان داده‌اند که اينگونه افراد بيشتر دچار سرماخوردگي و آنفولانزا مي‌شوند و معمولا بيشتر از ديگران از ناراحتي‌هاي معده، بي‌خوابي و اعتياد به الکل رنج مي‌برند. آنها خود معمولا به اين مساله آگاهند که رويه‌ به تعويق انداختن کارها استرس زيادي به همراه مي‌آورد، اما نمي‌توانند درک کنند که مشکل از کجا است.



پژوهشگران اعتقاد دارند که اينگونه افراد معمولا نسبت به زماني که براي انجام وظايف خود در اختيار دارند زياده از حد خوش‌بين هستند. داشتن توقع زياد از خود و در عين حال عدم اعتماد به نفس، شروع به کار را براي آنها سخت مي‌کند. به اين ترتيب آنها زماني زيادي را از دست مي‌دهند و هر چه مهلت‌شان کمتر مي‌شود، استرس بيشتري به آنها وارد مي‌شود. براي مقابله با اين عادت دست و پا گير توصيه مي‌شود که هر چه زودتر کارهايي انجام شوند که چندان وقت‌گير نيستند. يادداشت کردن کارها نيز روشي است که براي بسياري از افراد موثر است، زيرا نوشتن باعث مي‌شود که مسووليت بيشتري در قبال وظايف خود احساس کنيم. همچنين به تمام کساني که قصد مقابله با انجام کارها را در دقيقه نود دارند، توصيه مي‌شود که منتظر نباشند ميل به انجام کار خود به خود در آنها ايجاد شود، بلکه زودتر اقدام به رفع و رجوع وظايف کنند. براي ايجاد انگيزه مي‌توان پس از هر مرحله به عنوان جايزه کار خوشايند و مفرحي انجام داد، مانند گوش دادن به موسيقي يا گپ زدن با دوستان و همکاران.

منبع: نشریه سپید شماره ۳۴۹