فتوشاپ

[Sabo3eur]

با سلام به همه دوستان قصد دارم
از امروز اموزش فتوشاپ رو براتون بزارم امیدوارم مفید باشه
مقدمه

امروزه کمتر کسی است که با نام نرم افزار بسیار قدرتمند فتوشاپ آشنا نباشد. به جرات می توان فتوشاپ را قوی ترین نرم افزار در زمینه تصاویر «bitmap» دانست. این نرم افزار که سال هاست توسط شرکت عظیم «Adobe» در حال گسترش و به روز رسانی است، با طیف گسترده امکانات و ابزاری که در اختیار کاربر قرار می دهد، جای خود را در صدر نرم افزار های حرفه ای عکاسی و گرافیک، تثبیت نموده است.
تنوع و ویژگی تلفیق امکانات و ابزار، این نرم افزار را به چنان عرصه گسترده ای بدیل کرده که کمتر کسی می تواند مدعی شود بر کلیه جنبه های آن اشراف و تسلط کامل دارد! اما هنوز سادگی کار، همخوانی آن با اغلب فرمت ها و سخت افزارها و پشتیبانی مناسب از سوی کمپانی سازنده، این نرم افزار را بسیار محبوب ساخته است.
شاید بتوان ابزار و امکانات فتوشاپ را به دو دسته عمده تقسیم بندی کرد. دسته ای در طراحی و گرافیک و دسته دیگر که در مقاصد عکاسی مورد استفاده قرار می گیرند. البته برخی از این امکانات نیز کاربرد دوگانه دارند. در دوره حاضر، با نگاهی اجمالی به ابزار و امکانات، سعی شده است نحوه کار و برخی از تنظیمات پیشرفته آنها نیز مورد بررسی قرار گیرد .در دوره های آتی فتوشاپ، به تنظیمات پیشرفته و تکنیک های تلفیقی خواهیم پرداخت. به طور کلی، هدف از این درس، آشنایی با فضای کاری، اصول مقدماتی، اصطلاحات رایج، تنظیمات اساسی و ابزار و منوهای رایج است. با توجه به اینکه در حال حاضر، نسخه CS6 توسط کمپانی Adobe معرفی شده و عمومیت میابد، همین نسخه معیار درس حاضر قرار گرفته است. از آنجا که اغلب دستورات و تنظیمات نرم افزار از یک قاعده پیروی می کنند، می توان نکات این درس را در نسخه های دیگر نیز به کار بست. در یادگیری این نرم افزار، مطالعه کتاب های آموزشی و به خصوص دیدن فیلم های آموزشی بسیار مفید هستند. Help فتوشاپ و راهنمایی هایی برای کاربران نیز به عنوان منبعی مناسب و مطمئن، به صورت رایگان توسط سایت Adobe در اختیار کاربران قرار گرفته است.

[Sabo3eur]

درس اول- ملزومات سخت افزاری

برای استفاده بهینه از نرم افزار فتوشاپ، لازم است که سخت افزار مناسبی به کار گرفته شود که این امر با توجه به حوزه کاربرد نرم افزار متفاوت است. مثلا برای مقاصد عکاسی که در آن عکس هایی با رزولوشن بالا پردازش و ادیت می شود، بهتر است کامپیوتر مجهز به RAM بالا بوده و در زمینه ویدیو و کار سه بعدی، کارت گرافیک و ویدیوی قوی که مجهز به RAM بالا باشد، مناسب تر است. لذا، قبل از انتخاب سخت افزار، بهتر است حوزه کاربری نرم افزار مشخص شود. به طور کلی موارد و سخت افزارهایی که می توانند در یک دستگاه کامپیوتر مورد استفاده قرار گیرند، دامنه وسیعی را شامل می شوند. قطعاتی که در یک کامپیوتر قرار می گیرند، هر یک به طور مجزا وظیفه ای را به عهده داشته و ترکیب این قطعات، کارآیی دستگاه را مشخص می کنند. در سیستم عامل ۶۴ بیتی (مثلا Windows 64 bit) سرعت و میزان عملیاتی که در واحد زمان انجام می شود نسبت به سیستم عامل ۳۲ بیتی (مثلا Windows 32 bit) بیشتر است. - RAM یا Random Access Memory: حافظه کوتاه مدت کامپیوتر است. اطلاعات، برای پردازش به RAM فراخوانی می شوند؛ در نتیجه میزان RAM با سرعت پردازش اطلاعات، رابطه مستقیم دارد. بالا بودن RAM در کارایی نرم افزار فتوشاپ نیز نقش اساسی دارد. لذا هر چه میزان RAM بالاتر، سرعت و کارایی نرم افزار فتوشاپ نیز بالاتر خواهد بود. با توجه به حجم پردازش ها در نرم افزارهای امروزی، پیشنهاد می شود که در صورت امکان، میزان RAM پایین تر از 2GB نباشد. البته در این زمینه باید به چند نکته توجه داشت. اولا، توجه به این نکته ضروری است که فتوشاپ در سیستم های عامل ۳۲ بیتی، قابلیت بهره برداری از حداکثر 3GB از RAM را داراست؛ بنابراین اگر از سیستم های عامل ۳۲ بیتی استفاده می کنید، باید بدانید که نمی توان بیش از 3GB RAM را در اختیار فتوشاپ قرار داد. حال آنکه در سیستم های عامل ۶۴ بیتی، محدودیتی در میزان RAM که فتوشاپ می تواند در اختیار بگیرد وجود نداشته و کاربر می تواند هر میزان RAM را جهت استفاده به فتوشاپ اختصاص دهد. در ادامه، نحوه اختصاص دادن RAM به فتوشاپ مطرح خواهد شد. نکته دیگری که در زمان اختصاص دادن RAM به فتوشاپ حائز اهمیت است، باقی گذاشتن بخشی از RAM برای مصرف سیستم عامل و دیگر برنامه هایی است که در زمان استفاده ار فتوشاپ در حال اجرا هستند. اختصاص دادن بیش از حد RAM به فتوشاپ، نه تنها باعث سریع تر شدن فتوشاپ نمی شود، بلکه با کند شدن سیستم عامل، باعث کاهش سرعت فتوشاپ نیز می شود. نرم افزار فتوشاپ به صورت پیش فرض، با توجه به امکانات کامپیوتر، میزانی از RAM را به فتوشاپ اختصاص داده و بقیه را به برنامه های دیگر اختصاص می دهد. همچنین، بازه ای را با عنوان دامنه ایده آل (Ideal Range) مشخص کرده که توصیه می شود اگر خود کاربر میزان RAM را برای فتوشاپ تعیین می کند، در داخل همین بازه باشد. البته باید توجه داشت که باز بودن و اجرای تعداد زیادی برنامه و نرم افزار، باعث کاهش سرعت عمل کامپیوتر می شود. برای اختصاص دادن RAM به فتوشاپ، ابتدا باید نرم افزار را باز کرد و در منوی Edit گزینه Preferences را انتخاب کرد و به بخش Performance رفت. از این پس در درس جاری، مسیری که برای رسیدن به هر فرمان یا گزینه باید طی شود، به صورت زیر نمایش داده می شود. همچنین از آنجا که ممکن است تفاوت هایی در فتوشاپ در سیستم عامل Mac و Windows وجود داشته باشد، در انتهای هر مسیر در یک پرانتز مشخص می شود که مسیر برای کدامیک از سیستم های عامل Windows یا Mac اختصاص دارد: Edit > Preferences > Performance (Windows) Photoshop > Preferences > Performance (Mac) وقتی پنجره مورد نظر باز می شود، کاربر با جابه جا کردن یک اسلایدر در قسمت بالا و سمت چپ با عنوان «Memory Usage» ، می تواند به تنظیم RAM برای فتوشاپ بپردازد. (شکل زیر) نکته: بازه ایده آل با عنوان Ideal Range در این قسمت مشخص شده است.

[Sabo3eur]

- Storage (Hard Disk): در واقع همان حافظه دائمی است که به طور کلی از سه جنبه با نرم افزار فتوشاپ در ارتباط است. نخست اینکه، سیستم عامل بر روی آن نصب شده و هم سیستم عامل و هم فتوشاپ اطلاعات مورد نیاز را از روی آن فراخوانی می کند (Startup Drive). دوم اینکه، فتوشاپ برای ذخیره سازی فایل ها و تغییرات روی آنها، از حافظه طولانی مدت استفاده می کند (Data Drive). سومین جنبه کاربرد هارد دیسک، در زمانی است که نیاز فتوشاپ به RAM بیش از حد مورد نیاز است. در چنین حالتی، فتوشاپ بخشی از هارد را در اختیار گرفته و به عنوان حافظه موقت از آن بهره برداری می کند (Scratch Discs). از آنجا که می توان نحوه اختصاص فضای حافظه به فتوشاپ را به صورت دستی مدیریت و تنظیم کرد، برای اینکه بتوان به صورت بهینه از حافظه دائم استفاده کرد، باید به نکات ذیل توجه داشت: - بهتر است که پارتیشن هایی که به «Scratch Disc» و «Data Drive و «Startup Drive» اختصاص می یابد با هم تفاوت داشته باشند تا بدین وسیله سرعت پردازش ها افزایش یابد. برای تنظیم پارتیشنی که به فتوشاپ اختصاص می یابد، باید مسیر زیر را طی کرد: Edit > Preferences > Performance (Windows) Photoshop > Preferences > Performance (Mac)



- - - به روز رسانی شده - - -

در پنجره فوق و در قسمت علامت گذاری شده، پارتیشن های در دسترس برای فتوشاپ دیده می شوند. ابتدا برای مشخص کردن پارتیشن هایی که به Scratch Disc اختصاص می یابد، باید در کنار آنها تیک گذاشت. برای جابه جا کردن ترتیب پارتیشن ها، باید روی پارتیشن مورد نظر کلیک کرد (پارتیشن Select شود)، سپس از دو فلش بالا و پایین در سمت راست لیست، برای جابجایی پارتیشن استفاده کرد.

اگر در نظر داریم که از همه پارتیشن ها استفاده کنیم، بهتر است پارتیشن Startup که سیستم عامل روی آن نصب شده، در اولویت آخر قرار گرفته و اگر پارتیشن با فضای خالی بالا، در دسترس است، بهتر است در اولویت اول قرار گیرد. در صورت امکان بهتر است، پارتیشنی که برای ذخیره سازی فایل های ادیت شده در فتوشاپ در نظر گرفته شده، در اولویت اول نباشد. نکته دیگری که در زمینه حافظه دائمی و افزایش سرعت پردازش باید در نظر گرفته شود، «Fragment» بودن پارتیشنی است که جهت ذخیره فایل های عکس مورد استفاده قرار می گیرد. در زمان ذخیره سازی، ممکن است براساس فضای خالی موجود، سیستم عامل، یک فایل را در قسمت های مختلفی از هارد ذخیره سازی کند. در این حالت بخش های مختلف یک فایل در قسمت های مختلفی از حافظه ذخیره سازی شده و فرآیند بازخوانی اطلاعات و پردازش، با سرعت کمتری صورت می پذیرد. برای اجتناب از این حالت، باید با استفاده از فرآیند Defragment، اطلاعات و فضاهای خالی هارد را منظم و به ترتیب کرد. در سیستم های عامل Mac و Windows، برنامه ای برای Defragment کردن هارد قرار داده شده است که با مراجعه به آنها یا نرم افزارهای دیگر، می توان این عمل را به صورت مداوم و دوره ای انجام داد. - CPU (Processor): در واقع موتور کامپیوتر است که وظیفه پردازش اطلاعات را به عهده دارد. طبیعتا هر چه پردازنده قوی تر باشد، سرعت عملیات بیشتر خواهد بود. با توجه به نحوه کار فتوشاپ، الزاما بهترین بازدهی CPU، تنها وابسته به سرعت آن نیست، بلکه به ساختمان CPU نیز بستگی دارد. برخی از فرآیندها، مانند تعدادی از فیلترها، به گونه ای طراحی شده اند که در CPUهای چند هسته ای بهتر اجرا می شوند. در چنین حالتی، چند هسته ای بودن CPU در تسریع کار بسیار موثر بوده و حتی ممکن است از یک CPU سریع تر، عملکرد بهتری داشته باشد. - Video or Graphic Card: به عنوان رابطی بین کامپیوتر و صفحه نمایش (مانیتور) عمل می کند. رنگ ها و تعداد آنها، رزولوشن تصاویر، Refresh شدن تصویر و در واقع ارسال تصاویر به مانیتور از طریق این قطعه الکترونیک موسوم به کارت گرافیک یا ویدئو صورت می گیرد. فتوشاپ برای تسریع و فعال سازی برخی از عملیات مانند فیلتر «Liquefy» ، فرآیندهای سه بعدی و فرآیندهایی از این دست، از قدرت پردازشگر کارت گرافیک که GPU (Graphics Processing Unit) خوانده می شود، بهره می برد. فتوشاپ زمانی از GPU استفاده می کند که کارت ویدئو از استاندارد «Open GL» پشتیبانی کرده و RAM کارت گرافیک معادل حداقل ۲۵۶ (برای کارایی بهتر خصوصا در زمینه سه بعدی، ۵۱۲ به بالا پیشنهاد می شود) باشد. نمایشگر (مانیتور) یکی از مهمترین عواملی است که در استفاده از فتوشاپ باید مورد توجه قرار گیرد. دقت در نمایش صحیح رنگ ها، بالا بودن تعداد رنگ هایی که توسط مانیتور نمایش داده می شود، همخوانی با کارت گرافیک، اندازه مناسب، کالیبره بودن رنگ ها (کالیبره کردن به صورت سخت افزاری و نرم افزاری) و... تمام مواردی است که باعث می شوند تصویری که توسط مانیتور نمایش داده می شوند، منطبق با تصویر واقعی ثبت شده در عکس و یا تصویر خروجی (جهت Print و یا مصارف دیگر) باشند. در کارهای حرفه ای پیشنهاد می شود از مانیتورهای حرفه ای نیز استفاده شود. همچنین بهتر است مانیتور عمق رنگ بالای 24bit داشته و رنگ ها و تغییرات تدریجی در آنها را به خوبی نشان دهد. همچنین باید دقت داشت که کارت گرافیک قابلیت پشتیبانی از تنظیمات مانیتور مانند عمق رنگ را نیز داشته باشد. مانیتورها به عنوان یکی از سخت افزارهای بسیار اساسی در زمینه کار تصویری، مبحث گسترده ای را به خود اختصاص می دهند که در درس حاضر مجال پرداختن به آن نیست. لذا، پیشنهاد می شود به عنوان یک عامل کلیدی در ادیت و طراحی، حتما مورد توجه کاربران قرار گیرد تا از نظر دیداری و کاربردی، از کیفیت مطلوب برخوردار باشد.

[Sabo3eur]

درس دوم- معرفی Interface و Work Space (فضای کاری)

ظاهر و فضای کاری نرم افزار فتوشاپ که اصطلاحا Interface و Work Space خوانده می شود، یکی از ویژگی های بارز این نرم افزار در زمینه طراحی محیط کار برای کاربر محسوب می شود. ابزار، رنگ ها، منوها، پنل ها و... به گونه ای سازماندهی شده اند که سهولت و در عین حال بهترین کارایی را داشته باشند. این نرم افزار دست کاربر را نیز در زمینه نظم دهی و تنظیمات موردنظر در فضای کاری نرم افزار، باز گذاشته است و کاربر می تواند با توجه به گرایش کاری و نیازهای حرفه ای خود، اقدام به چیدمان و تنظیم صفحه نمایش نماید. بخش های گوناگون محیط کاری نرم افزار با نام های گوناگونی شناخته می شوند که در این قسمت به آنها اشاره می شود. شکل زیر اجزای محیط کاری فتوشاپ را نمایش می دهد.

[Sabo3eur]

A: Menu Bar- در این قسمت منوهای اصلی نرم افزار فتوشاپ قرار دارند. B: Option Bar- هر ابزار، قابلیت های متغیر و تنظیمات مخصوص به خود را دارد. با انتخاب هر یک از این ابزارها، این تنظیمات در میله ای به نام Option Bar ظاهر شده و کاربر می تواند بر خصوصیات ابزار، مانند اندازه، غلظت، شکل عملکرد و... کنترل داشته باشد. C: Tool Bar- کلیه ابزارها، در میله ابزار دسته بندی شده اند. در این میله، در کنار بعضی از ابزارها، از علامت مثلث استفاده شده است. این بدان معنی است که آن ابزار خاص، متعلق به یک بسته ابزاری است که حاوی ابزارهای مشابه است. با راست کلیک کردن روی آن، قادر به دیدن بقیه ابزارها در آن گروه یا جعبه (Tool Box) خواهیم بود.

[Sabo3eur]

D: Pellets or Panels- بسیاری از قابلیت ها یا امکانات فتوشاپ برای سهولت در استفاده و افزایش کارایی در قالب پنل هایی (بعضا پالت هم خوانده می شوند) طراحی شده اند که کاربر با توجه به گرایش حرفه ای و کاربرد، می تواند از پنل های لازم و با چیدمان و تنظیمات دلخواه استفاده نماید. لیست کلیه پنل ها، در منوی اصلی Window قرار گرفته است.

- - - به روز رسانی شده - - -

همان طور که در شکل مشاهده می شود، در کنار نام بعضی از پنل ها، علامت تیک قرار گرفته است. این علامت نشانه آن است که پنل مورد نظر در محیط کار باز است. E- در قسمت پایین صفحه فتوشاپ، میله هایی قرار دارند که برای نشان دادن اطلاعات مربوط به عکس، میزان بزرگنمایی، نشان دادن فریم ها و فایل های تصویری در کارهای ویدئویی و به صورت Mini Bridge و غیره مورد استفاده قرار می گیرند. F: این دکمه برای تغییر سریع محیط کار تعبیه شده و با توجه به حرفه مورد نظر، تعدادی محیط کار پیش فرض توسط نرم افزار ارائه شده است. همچنین کاربر می تواند تعدادی محیط کار هم برای منظورهای مختلف تنظیم کرده و ذخیره سازی کند که توسط این دکمه دسترسی به آن میسر شود. نحوه عملکرد در ادامه این دوره بیان خواهد شد. نکته قابل اهمیت در مورد اجزا محیط کاری فتوشاپ این است که همگی قابل جابه جایی و تنظیم هستند. مثلا به راحتی می توان با Drag کردن (قرار دادن نشانگر موس روی محل مورد نظر، نگه داشتن دکمه اصلی موس و جابه جایی بدون رها کردن کلید اصلی موس) روی میله ابزار و یا پنل ها، آنها را جابه جا کرد و به صورت معلق (در هر جای صفحه) از آنها استفاده کرد. برای باز گرداندن آنها به جای ثابت اولیه، کافی است که آنها را به جای اولیه درگ (Drag) کرده و به محض ظاهر شدن خط آبی در مرز Tool Bar یا Palette، آن را رها کنیم. برای برخی از کاربران که با میله ابزار دو ستون راحت تر کار می کنند، نشانه (دو فلش) در بالای میله ابزار باعث می شود میله ابزار در دو ستون نمایش داده شود. در قسمت بالای سمت راست هر پنل، منوی پنل که با سمبل مشخص می شود، قرار دارد. در این منو که با کلیک موس روی آن باز می شود، بعضی از تنظیمات پنل از جمله فرمان Close قرار گرفته است. اگر روی فرمان Close کلیک کنیم، پنل مورد نظر بسته می شود. همان طور که در شکل زیر با خطوط قرمز مشخص شده، در همان میله ای که منوی پنل قرار گرفته، در سمت چپ، دکمه هایی وجود دارد که در اصطلاح به آن Tab گفته می شود.

[Sabo3eur]

با کلیک کردن بر روی هر یک از Tabها که در واقع با نام یک پنل مشخص شده اند، پنل مربوطه باز می شود. به سادگی می توان با درگ کردن پنلی درون این میله، یک تب و یا به عبارت دیگر یک پنل به آن مجموعه اضافه کرد. همچنین می توان با درگ کردن یک Tab به خارج، آن پنل خاص را از مجموعه جدا کرد. در منوی پنل، فرمانی به نام «Close Tab Group» وجود دارد که با اجرای آن، کلیه Tabهای آن مجموعه بسته خواهد شد. همان طور که قبلا هم اشاره شد، برای فراخوانی هر پنل، کافی است که به منوی Window در قسمت منوهای اصلی برویم و بر روی پنل مورد نظر کلیک کنیم. علاوه بر این، همان طور که در شکل بالا مشاهده می شود، در بالای سمبل مربوط به منوی پنل، علامت دو مثلث یا فلش به سمت راست قرار گرفته که با کلیک کردن بر روی آن، بخش مربوط به پنل ها به صورت کوچک تر در آمده و به جای محیط پنل، فقط نام و سمبل پنل به نمایش در می آید؛ در این حالت فضای بیشتری برای کار روی عکس در اختیار کاربر قرار می گیرد.

در زمینه منوهای اصلی نیز کاربر می تواند با توجه به ملزومات کاری خود، به گونه ای منوها را سازماندهی کند که فقط فرامین مورد نیاز در آنها نمایش داده شوند. همچنین می توان جهت سهولت در کار، رنگ هایی را به فرامین مورد نظر اختصاص داد. جهت این تنظیمات می بایست مسیر زیر طی شود: Edit>Menus… پس از طی مسیر فوق، یک پنجره محاوره (به پنجره هایی که در زمان اجرای فرامین باز شده و سوالات و یا تنظیماتی را از کاربر می خواهد، اصطلاحا Dialog Box یا پنجره محاوره گفته می شود) مانند شکل زیر باز می شود:

همان طور که در این شکل مشاهده می شود، در قسمت بالایی پنجره، دو Tab با نام های Keyboard Shortcuts و Menus قرار گرفته است که به صورت پیش فرض Tab Menu فعال است. در بخشی که با عنوان Menus For مشخص شده است، می توان تعیین کرد که کدامیک از منوهای اصلی (Application Menus) یا منوی پنل ها (Panel Menus) را می خواهیم سازماندهی کنیم. در شکل بالا منوهای اصلی انتخاب شده و همان طور که مشاهده می شود، لیست منوهای اصلی در بخش خاکستری ارائه شده است و در کنار هر کدام، یک علامت مثلث وجود دارد که در صورت کلیک بر روی آن، فرامین زیر مجموعه هر منو در لیست مشاهده می شود (شکل زیر). نکته: به طور کلی در نرم افزار فتوشاپ، معمولا علامت مثلث کوچک، حاکی از وجود زیر مجموعه هایی است که آن ابزار، فرمان، منو، و یا دستور و... خواهد داشت و با کلیک بر روی آن لیست، این زیرمجموعه ها باز و قابل مشاهده خواهند شد.

در تصویر فوق مشاهده می شود که در مقابل هر کدام از فرامین، زیر عنوان Visibility، یک علامت چشم وجود دارد. فرامینی که در روبروی آنها علامت چشم وجود دارد، در منوهای فتوشاپ دیده می شوند. حال کاربر م یتواند با کلیک بر روی علامت چشم، فرمانی را در منوهای اصلی ظاهر یا مخفی نماید. بدین وسیله می توان از تعدد فرامین در منوها جلوگیری کرد در حالی که تمام فرامین ضروری در منوها دیده می شوند. در زیر عنوان «Color»، می توان به هر فرمان، رنگی را اختصاص داد. مثلا در شکل فوق، فرمان Save As با نوار رنگی سبز در منو ظاهر خواهد شد. این کار می تواند پیدا کردن فرمان مورد نظر را تسریع کند. برای اختصاص دادن رنگ، کافیست بر روی کلمه «None» که به معنی «هیچ» است کلیک کرد و با باز شدن لیست رنگ ها، رنگی را به منو اختصاص داد. اگر بخواهیم رنگی را تعویض یا حذف کنیم، کافی است که بر روی رنگ قبلی کلیک کرده و رنگ دیگر یا کلمه «None» را انتخاب کنیم.

[Sabo3eur]

درس سوم- کلیدهای میانبر

ارزش کلیدهای میانبر (Shortcut Keys) در فتوشاپ به حدی است که به صورت اختصاصی در این درس در مورد آنها صحبت خواهیم کرد. کلیدهای میانبر، کلید یا ترکیبی از کلیدها هستند که برای دسترسی به فرامین و تنظیمات مختلف به جای طی مسیر مورد نظر و کلیک کردن با موس بر روی آنها، مورد استفاده قرار می گیرند. اغلب فرامین عمده و ابزارها در فتوشاپ، دارای کلید مبانبری هستند. میانبرها به لحاظ مختلفی سرعت کاربری را بیشتر می کنند، از جمله:

• عدم طی مسیر برای اجرای فرمان
• استفاده از میانبر برای عملیاتی خاص بدون خارج شدن از مسیر یا فرمان یا ابزار جاری
• استفاده از یک دست برای انتخاب ابزار و فرامین و استفاده از دست دیگر برای کار روی تصویر
• و حتی انجام و اجرای چند فرمان به صورت همزمان

بسیاری از میانبرها، از قاعده ای خاص پیروی می کنند. مثلا میانبر بسیاری از ابزارها، حرف اول نام آن ابزار است. برای مثال، میانبر ابزار Crop، حرف C است. به این معنی که اگر بخواهیم از ابزار Crop استفاده کنیم، به جای اینکه ابزار را پیدا کرده و بر روی آن کلیک کنیم، به راحتی می توان با فشار دادن کلید C این ابزار را فعال کرد و با فشار دادن دوباره آن، ابزار قبلی مجددا فعال می شوند. و یا معمولا در میانبر فرامین، از کلید Ctrl در سیستم عامل Windows و کلید Command در سیستم عامل Mac استفاده می شود. با این همه، کاربر می تواند، براساس سلیقه و کاربرد خود، میانبرهای متفاوتی به ابزار و فرامین مختلف اختصاص دهد. برای این کار با رفتن به مسیر زیر، پنجره محاوره مطابق شکل باز می شود: Edit > Keyboard Shortcuts…

همان طور که مشاهده می شود، این پنجره، مشابه پنجره ای است که برای تنظیم منوها باز شد با این تفاوت که Tab مربوط به Keyboard Shortcuts در آن فعال است. اگر بخواهیم منوها را تنظیم کنیم، به راحتی می توان از بالا، Tab مربوط به منوها را انتخاب کنیم. برای اختصاص دادن میانبرها به فرامین، کافیست در قسمت Shortcuts For، گزینه Application Menus انتخاب شود تا لیست منوها ظاهر شده و با کلیک بر روی مثلث، فرامین زیر مجموعه آنها نیز مشخص شوند.

همان گونه که در شکل بالا دیده می شود، میانبر فرامین روبروی آنها نوشته شده است. حال با کلیک کردن بر روی آنها می توان میانبرها را تغییر داد. البته باید توجه داشت که نمی توان از یک میانبر برای دو منظور استفاده کرد. بنابراین اگر میانبری که تعیین می کنیم، تکراری باشد نرم افزار پیغام خطایی (Error)، مانند شکل زیر را نمایش می دهد.

برای اینکه میانبرهای مربوط به فرامین منوی پنل ها و ابزار را نیز تعیین کنیم، می بایست در قسمت Shortcuts For گزینه Tools (ابزار) و یا Panel Menu انتخاب شود. سپس لیست فرامین زیر مجموعه و ابزار ظاهر شده و می توان اقدام به تغییر میانبرها کرد. به طور کلی پیشنهاد می شود که در صورت امکان، برای تسریع برخی از فرامین و ابزارهای پر استفاده مانند ذخیره سازی یا بزرگنمایی، از میانبرها استفاده شود. در روند درس نیز سعی خواهد شد که میانبر فرامین و ابزارهای عمده مورد اشاره قرار گیرند. برای ایجاد فضای بیشتر جهت کار بر روی تصویر و تسهیل کار، چند کلید میانبر پرکاربرد وجود دارد که به آن اشاره می کنیم. در زمان کار، با فشار دادن کلید Tab بر روی صفحه کلید، Option Bar و Tool Bar و پنل ها به طور موقت مخفی می شوند تا فضای بیشتری به عکس اختصاص یابد. در همین حال اگر کلید Enter را فشار دهیم، Option Bar ظاهر خواهد شد. با فشار دادن مجدد کلید Tab، تمام موارد مخفی شده دوباره ظاهر می شوند. اگر کلید Shift و Tab با هم فشار داده شوند، فقط پنل ها مخفی می شوند. در صورت فشار دادن مجدد همین میانبر، پنل ها دوباره ظاهر می شوند. میانبر F به صورت چند مرحله ای عمل کرده و با هر بار فشار دادن آن، محیط کار تغییر می کند. با یک بار فشار دادن F، میله اطلاعات از پایین صفحه مخفی شده و عکس به صورت شناور در می آید. به این معنی که با استفاده از ابزار دست (Hand Tool که بعدا مورد اشاره قرار می گیرد)، می توان عکس را به هر صورتی در محیط جا به جا کرد و حتی در حالی که کل عکس را می بینیم، آن را به گونه ای جا به جا کنیم که بخشی از آن در خارج از کادر قرار گیرد.

در صورتی که کلید F برای بار دوم فشار داده شود، پس زمینه به رنگ سیاه در می آید در حالی که عکس هنوز شناور است. در وضعیت هایی که کلید F ایجاد می کند، کارایی میانبرهای دیگر نیز به قوت خود باقی است. مثلا می توان از کاربردهای کلید Tab نیز استفاده کرد. به عنوان مثال، در مرحله دوم کلید F، می توان با اجرای کلید Tab، تصویر را به صورت تنها، در زمینه سیاه مشاهده کرد. اگر برای بار سوم کلید F را فشار دهیم، محیط به صورت اولیه برمی گردد. تا اینجا با محیط کاری فتوشاپ و نحوه تنظیم و چیدمان پنل ها، ابزارها، منوها و میانبرها آشنا شدیم که همگی در جهت باز گذاشتن دست کاربر در ایجاد محیطی متناسب با کاربرد، و سلیقه وی قرار گرفته است. از آنجا که هر کاربر ممکن است محیط ویژه ای برای خود طراحی کند و یا از محیط های متفاوت برای مقاصد مختلف استفاده نماید، فتوشاپ به کاربر این امکان را می دهد که محیط های مورد نظر خود را ذخیره سازی کند تا در صورت نیاز به سادگی در دسترس باشند. برای ذخیره سازی محیط های طراحی شده، کافیست روی دکمه (Botton) مربوط به Work Space که در شکل زیر با حرف F مشخص شده کلیک کنیم.

در این حالت منویی مانند شکل زیر باز می شود که در آن لیست برخی از محیط های پیش فرض فتوشاپ مانند Essentials، محیط های ذخیره شده کاربر و نیز برخی از فرامین دیگر مشاهده می شود.

دو گزینه آخر نقش ذخیره سازی و یا حذف کردن یک محیط را دارند. برای ذخیره سازی محیط مورد نظر، کافیست بر روی گزینه New Workspace کلیک کنیم که یک پنجره محاوره به شکل زیر باز می شود.

در بخش Name از ما نامی را که قصد داریم به این محیط کار اختصاص بدهیم خواسته می شود. در بخش دوم که Capture نام دارد، با دو گزینه Keyboard Shortcut و Menues مواجه هستیم که با تیک زدن کنار آنها، علاوه بر ذخیره سازی محیط کار، منوها و میانبرهایی که تعریف کرده ایم نیز همراه با محیط کار، تحت عنوانی که انتخاب کرده ایم، ذخیره سازی می شود. برای دسترسی به هر یک از Work Spaceهای ذخیره شده، کافیست دکمه مربوط به Workspace را فشار داده و از لیست ظاهر شده، نام مورد نظر را انتخاب کنیم. نام Work Space فعال، در ابتدای لیست قرار دارد و همچنین روی دکمه مربوط به Workspace نیز دیده می شود. برای حذف یک محیط، باید بر روی گزینه Delete Workspace کلیک کنیم که پنجره ای مشابه شکل زیر را باز می کند. با باز کردن لیست اسامی، و انتخاب نام مورد نظر، می توان آن را حذف کرد.

طبیعی است که Workspace فعال را نمی توان پاک کرد تا زمانی که Workspace دیگری فعال شود. زمانی که در Workspace فعال تغییراتی ایجاد کردیم، مثلا پنل ها را جا به جا کردیم و بخواهیم دوباره محیط به حالت قبلی بازگردد، می بایست در دکمه مربوط به Workspace گزینه Reset را اجرا کنیم. کلید Workspace در منوهای اصلی و در مسیر زیر نیز قابل دسترسی است: Window> Workspace

[H37]

دستت درد نکنه خوب بود

[rare24]

ممنون از مطلب مفید وآموزشیتون