امروزه پزشكان به خوبي ميتوانند خطر حمله قلبي را در افراد سالم پيشگويي كنند، اما يك مطالعه جديد نشان ميدهد آنها قادر خواهند بود اين كار را با دقت بيشتري در افراد با بالاترين خطر انجام دهند، فقط اگر نتايج اسكن كلسيم عروق كرونر را به معيارهاي خود بيفزايند. اين تست كه با استفاده از سيتياسكن انجام ميشود، ميزان كلسيم را در عروق خوني افراد ميسنجد. اين مقياس ميتواند مجددا 25 درصد افراد را با دقت بيشتري از نظر ميزان خطر براي يک دوره 10 ساله طبقهبندي كند و آنها را به سطح بالاتر يا پايينتر بفرستد. به اين ترتيب افرادي كه به نظر ميرسد از نظر خطر بيماري قلبي آسيبپذيرتر هستند، درمانهاي سختتري را دريافت خواهند كرد اما افرادي كه با خطر كم تشخيص داده ميشوند، ميتوانند به تغييرات مثبت در رژيم غذايي و شيوه زندگي بسنده كنند تا سالم بمانند. البته هميشه چالشي بزرگ پيش روي پزشكان قرار دارد و آن اين است كه آيا افرادي كه در گروه خطر متوسط از نظر نمره خطر فرامينگهام قرار دارند، بايد به طور جدي با داروهاي پايينآورنده كلسترول يا داروهاي كنترلكننده فشارخون تحت درمان قرار گيرند يا بهتر آن است كه تنها شيوه زندگي و رژيم غذاييشان را تغيير دهند و از دارودرماني بپرهيزند، بنابراين اگر راهي باشد كه بتوان بيماران را دقيقتر طبقهبندي و ميزان خطرشان را با دقت بيشتري محاسبه كرد، شايد بتوان در مورد برنامه درماني آنها هم تصميم صحيحتري گرفت.
در اين مطالعه يك گروه تحقيقاتي بيش از 6800 فرد سالم ميانسال را در نظر گرفته و نمره فرامينگهام آنها را محاسبه كردند. سپس مجددا 6 آيتم ديگر را در آنها مورد ارزيابي قرار دادند: كلسيم عروق كرونر، ضخامت عروق كاروتيد، نسبت فشارخون بين اندام تحتاني و بازو، قابليت ارتجاعي عروق خوني، ماركر التهابي CRP و سابقه خانوادگي بيماري قلبي. حدود 1300 نفر با ميزان خطر متوسط تشخيص داده شدند (بدون ديابت). پس از كامل كردن 6 تست ذكر شده در بالا، اين افراد به مدت 5/7 سال پيگيري شدند. در طول زمان از ميان آزمونهاي فوق، نمره كلسيم عروق كرونر قويترين معيار مستقل براي بهبود پيشبيني خطر بيماري قلبي بود. تشخيص كلسيم در قلب كه نشانه اوليه از تشکيل پلاك است، ميتواند راهي كمككننده براي تشخيص افراد با بيشترين خطر باشد. البته هنوز معلوم نيست آيا بايد براي همه افرادي كه در گروه خطر متوسط فرامينگهام قرار ميگيرند اسكن كلسيم كرونر انجام شود يا نه زيرا سيتياسكن خود دوز كمي از رادياسيون را ميتاباند و گرانقيمت است و هنوز زود است بگوييم مزاياي انجام آن به خطرهاي احتمالياش رجحان دارد. به همين دليل دستورالعملهاي جديد تصميم نهايي را به خود پزشك واگذار ميكنند تا خود تصميم بگيرد براي پيريزي برنامهدرماني بيمار به انجام اين تست نياز هست يا نه. در هر صورت در سالهاي آتي مشخص ميشود نقش تست كلسيم كرونر چه جايگاهي در برنامه درماني بيماران ايفا ميكند.
منبع: سپید ۳۱۹
علاقه مندی ها (Bookmarks)