عاشق چو رو به کعبه صدق و صفا کند ........ احرام خود ز کسوت صبر و رضا کند
در پیش راه بادیه گیر غریب وار ....... ترک عشیره و بَلَد و اقربا کند
از صدق چون قدم بنهد در فنای عشق ........ اول به پای دوست سر و جان فدا کند
آن جا که موقف عرفات محبت است ........ بر جای سنگریزه سر از کف رها کند
آنگاه دست و روی بشوید ز خون خویش ........... برخیـزد و نــماز شهــادت ادا کند
علاقه مندی ها (Bookmarks)