نکاتی برای ورزش در کودکان

[Outta_Breathe1020]

هر روز تعداد بیشتری از کودکان رو به ورزش می‌آورند. اگرچه فعالیت جسمی برای کودکان هم از لحاظ جسمی و هم از لحاظ روانی ضروری و مفید است، اما باید بدانید که این ورزش باید کنترل شده و در چهارچوب خاص خود باشد...

ورزش برای بچه ها خوب است، اما نه بیش از حد!
ورزش کودکان، تبدیل به یک پدیدۀ جدی در جامعه شده است.

ورزش برای کودکان مفید است
به نظر می‌رسد که همه (پزشکان، مربیان ورزش، روان شناسان و...) دربارۀ تأثیر فعالیت جسمی و ورزش به عنوان یک عامل انکار ناپذیر بر رشد کودکان توافق دارند.
فواید ورزش چندگانه است، در ابتدا فواید جسمی و البته بعد از آن فواید روانی و فکری. ورزش نقش بسیار مهمی در اجتماعی شدن کودک بازی می‌کند. کودکان بیشتر و بیشتر به ورزش کردن تمایل نشان می‌دهند و تخمین زده می‌شود که امروزه در فرانسه، بیش از شش میلیون کودک ورزش می‌کنند.

کودکان قبل از هر چیز نیاز به بیرون ریختن انرژی شان دارند، و این تخلیۀ انرژی با بازی صورت می‌گیرد. داشتن احساس خوب در بدن و جستجوی تفریح و خوشی، برای یک کودک بسیار مهم است.


فعالیت جسمی/ ورزش از لحاظ جسمی برای کودکان مفید است

فعالیت جسمی و ورزش تضمین کنندۀ رشد هماهنگ عضلات است و باعث برقراری تعادل در ستون فقرات می‌شود، اگر هم نیازی به اصلاح وجود داشته باشد، آن اصلاح را هم اعمال می‌کند.

ورزش در مبارزه با بی تحرکی، که در جامعۀ مدرن ما تمام اقشار از جمله کودکان را مبتلا کرده، سهیم است. عامل این بی تحرکی هم می‌تواند تلویزیون باشد، هم کامپیوتر و هم کنسول های بازی.

در نهایت انجام فعالیت ورزشی اجازه می‌دهد که کودک زودتر از برخی کودکان دیگر اصول بهداشتی و شیوۀ زندگی را یاد بگیرد.


فعالیت جسمی/ ورزش از لحاظ روانی برای کودکان مفید است

فعالیت جسمی و ورزش برای کودکان همراه با فراگیری استقلال و درک طرحی کلی از بدنش است.

ورزش هماهنگی زمانی – مکانی کودک را اصلاح می‌کند. در رشد کودک نیز سهیم است و باعث تخلیۀ فشارهای روزانه و تمرکز بهتر در مدرسه می‌شود.

فعالیت جسمی به کودکان ترسو کمک می‌کند تا بهتر انرژی شان را تخلیه کنند و بالعکس کودکان عصبی یا پراسترس را آرام می‌کند.

به همین ترتیب، کودک خشنی که ورزش می‌کند، یاد خواهد گرفت که بهتر خود را کنترل و مهار کند.


فعالیت جسمی/ ورزش برای کودکان نقش جامعه پذیری دارد

کودک در هر سنی که باشد، ورزش روحیۀ گروهی او را تقویت می‌کند، به او یاد می‌دهد که اصول را رعایت کند و همچنین به مخالفانش احترام بگذارد.

کودک بزرگ یا در سن بلوغ می‌تواند حس تعلق به گروه را در خود پرورش دهد و این امر در جستجوی هویتش به او کمک می‌کند.


مضرات ورزش برای کودکان بسیار اندک است

در بین تمام کودکانی که یک فعالیت جسمی منظم انجام می‌دهند، مراجعۀ سالیانه به پزشک ضروری است تا او به دنبال ناهنجاری های جسمی که می‌توانند آسیب رسان باشند، بگردد.

پزشک معاینات کامل بالینی انجام می‌دهد که این معاینات به طور ویژه شامل جستجوی یک صدای سوت هنگام گوش دادن به صدای قلب، یک وضعیت نامناسب در ستون فقرات، یک ناهنجاری در غضروف ها، معاینۀ اعضای بدن و یا حتی یافتن مشکلی در ریه ها می‌شود.

باید یادآوری شود که کودکان مبتلا به بیماری های مزمن نیز می‌توانند ورزش کنند زیرا ورزش می‌تواند وضعیت جسمی آنها را اصلاح و بهتر کند. علاوه بر این، بی شک مهم ترین ویژگی ورزش این است که می‌تواند تمام خطوط ارتباطی بین کودک و بیماری ها را پاک کند و وضعیت او را بهبود ببخشد.

اما کاملاً واضح است که این فعالیت ورزشی باید متناسب با نوع بیماری کودک انتخاب شود.

یک کودک مبتلا به آسم می‌تواند تمام ورزش ها را انجام دهد، به شرطی که به خوبی خود را گرم کند و داروهایش را همیشه در دسترس داشته باشد. ضمناً می‌تواند چند دقیقه قبل از شروع ورزش، از داروهایش به عنوان پیشگیری کنندۀ حملۀ آسمی استفاده کند.

ورزش، مانند رژیم غذایی و یا انسولین، بخشی از درمان کودکان مبتلا به دیابت است. با این حال، والدین باید حواس شان به میزان قند خون کودکان مبتلا به دیابت و آموزش دقیق به آنها باشد.

[Outta_Breathe1020]

در واقع، تمرینات ورزشی بیش از حد می‌تواند برای بدن زیان آور باشد، خصوصاً این که امکان دارد اختلالاتی در روند رشد او ایجاد کند.

ورزش باید متناسب با کودک انتخاب شود

کودک برای انتخاب ورزش مناسبش فقط به امکانات جسمی اش و علایقش توجه می‌کند.

در واقع، بسیار مهم است که اجازه دهید کودک ورزشی را که دوست دارد انتخاب کند.

باید بدانید که ورزشی وجود ندارد که بهتر از ورزشی دیگر باشد و تحمیل یک ورزش به کودک ممکن است او را به سمت شکست در آن یا رها کردنش هدایت کند.

به طور کلی، این طور ارزیابی می‌شود که بهترین زمان برای شروع ورزش حدود 7 سالگی است.

در 7 سالگی، طرح کلی بدن به خوبی جای گرفته است و تعادل، هماهنگی، کنترل بر حرکات و حتی حس قدرت و سرعت کودک کامل شده است.

از این سن به بعد، کودک می‌تواند یک ورزش را از سطح مبتدی شروع کند.

سپس بین 8 تا 12 سالگی، مرحلۀ تکامل و احتمال رقابت فرامی‌رسد. در این برش سنی، تمام عضلات رشد می‌کنند، اما خطر بروز مشکلات جسمی همچنان وجود دارد.




همۀ فعالیت های ورزشی خطراتی را با خود به همراه دارند

بدن کودک به شیوه ای دائمی، خصوصاً در سطح اندام، وزن، استخوان ها و غضروف ها تکامل می‌یابد.

این تغییرات کودک را آسیب پذیر می‌سازند، بنابراین توجه به کودک ورزشکار در این زمان بسیار ضروری است، خصوصاً اگر این کودک ساعات زیادی را به ورزش کردن اختصاص دهد.

به جز حوادث غیرقابل پیش بینی، تمرین ورزشی بسیار شدید یا نامتعادل، بدن درد را با خود به همراه خواهد داشت. اغلب، اولین نشانۀ هشدار دهنده، دردهای مزمن و مداوم است.

در موارد دیگر، مشکل ممکن است خود را به شکل خستگی غیرطبیعی، مشکلات خواب، کم اشتهایی، افت تحصیلی و کاهش نمرات نشان دهد.

در دراز مدت، انجام تمرین ورزشی بسیار شدید یا نامناسب می‌تواند در رشد غضروف ها اختلال ایجاد کند، به نحوی که به علت نوع و شدت تمرین باعث کاهش بار و تسلط بر بدن شود.

پیشگیری در این زمینه بسیار ضروری است، خصوصاً به واسطۀ رعایت اصول بهداشتی و شیوۀ زندگی. در بین کودکان این روند با رعایت درست زمان استراحت، کار، مدرسه، خواب، ورزش و تفریحات میسر خواهد بود. البته مطمئناً در این میان، نباید تغذیۀ متعادل را فراموش کرد!

منبع