منظر تاریخی، مفهومی جدید در ادبیات معماری و شهرسازی
منظرهای تاریخی در حافظه و خیال مردم باقی مانده اند، و با نام مکان ها و اسطوره ها مرتبط اند و این در جهانی اتفاق افتاده است که با آغاز صنعتی شدن و به وقوع پیوستن دگرگونی های جهانی، بسیاری از مردم، ارتباط معنوی خود را با این اسطوره ها و باورهایشان از دست داده اند.

گفتگوی اختصاصی معماری نیوز با مهندس قهاری در خصوص منظر تاریخی :

تجدید حیات منظرهای فرهنگی، تاریخی و تبدیل محوطه های از بین رفته و بافت های فرهنگی تاریخی شهرها و مراکز جمعیتی، علاوه بر تبدیل فضاهای متروک، نیروی محرکه ای برای ساماندهی و تجدید حیات در اینگونه مراکز خواهد بود.

منظرهای تاریخی در حافظه و خیال مردم باقی مانده اند، و با نام مکان ها و اسطوره ها مرتبط اند و این در جهانی اتفاق افتاده است که با آغاز صنعتی شدن و به وقوع پیوستن دگرگونی های جهانی، بسیاری از مردم، ارتباط معنوی خود را با این اسطوره ها و باورهایشان از دست داده اند.

اساسا منظر تاریخی مفهوم جدیدی را در ادبیات معماری و شهرسازی در ایران و جهان ارائه می دهد. منظر های تاریخی عملکردی در زندگی مدرن ندارند و الگوهایی برای آینده نیستند، ولی نباید فراموش شوند زیرا در تمامی آنها، جنبه های رابطه انسان و طبیعت به نحو شایانی دیده می شود.

منظر تاریخی یا فرهنگی بیانگر تکاملی هستند که جوامع بشری در طول تاریخ خود در اثر محدودیت های فیزیکی و یا فرصت هایی که محیط طبیعی برایشان فراهم آورده شکل گرفته اند. در این تکامل، نیروهای اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی تاثیر عمده داشته اند.

در سال 1972 پیمان حمایت از میراث فرهنگی و طبیعی جهان توسط مجمع عمومی یونسکو به تصویب رسید، که هدف اصلی آن شناسایی، معرفی،حفظ، حمایت و انتقال میراث فرهنگی و طبیعی با ارزش های امروز جهان به نسل های آینده در نطر گرفته شد.

از تعداد بیش از 1000 میراث ثبت شده در گروه های طبیعی و فرهنگی، بالغ بر 70 میراث در گروه منظرهای فرهنگی و تاریخی جهان دسته بندی شده اند.

در سال 1992 پیمان میراث جهانی، نخستین ابزار قانونی و بین المللی جهت شناسایی و حمایت از منظرهای فرهنگی تاریخی شد و در سال 1994 به طور رسمی کار خود را آغاز کرد.





منبع: سایت خبری معماری نیوز