آشنایی با سازمان مخوف جاسوسی و کمونیستی “چکا”

[M@hdi42]

پس از آنکه بلشویک های روسیه قدرت را در سال ۱۹۱۷ به دست گرفتند، سازمانی امنیتی را نیز خود برپا کردند که چکا (در روسی чрезвыча́йная коми́ссия) نامیده می شد. بنیانگزار و رئیس سازمان چکا فردی لهستانی تبار بنام Felix Dzerzhinsky بود.
اولین هدف سازمان اطلاعاتی و امنیتی چکا حفظ نظام نوپای کمونیستی در کشور روسیه کمونیستی و سپس شوروی سابق بود. فلیکس دیژ رشینسکی فردی بسیار بی رحم و خشن بود و اعتقاد داشت هر کسی که با نظام کمونیستی مخالف است ضد انقلاب است و ضد انقلاب را هم یا باید به زندان انداخت و یا باید کشت. سازمان چکا به محض شروع به کارش دست به بازداشت های سراسری و وسیع در کشور روسیه زد و با تشکیل اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، شعاع کارش را به سراسر آن کشور کشانید و با مخالفین حکومت را با نهایت بی رحمی می کشت. لنین رهبر انقلاب کمونیستی روسیه هم به فلیکس دیژ رشنسکی اعتماد داشت و هم به شیوه ضد انسانی اش، و به همین دلیل بود که دستش را برای کشتار بی رحمانه روشنفکران، نویسندگان، روزنامه نگاران، دانشمندان، آزادی خواهان و حتی مردم نگون بخت عادی باز گذاشت تا هر که رامخالف تفکر کمونیسم و حکومت
کمونیستی است با زندان و گلوله، محو کند.




Felix Dzerzhinsky


کار اصلی سازمان مخوف چکا در داخل کشور شناسایی و قتل و ترور دستگیری و شکنجه و سر به نیست کردن مخالفین و منتقدین نظام کمونیستی بود
و در خارج از کشور روسیه نیز به جاسوسی و استخدام مزدور و فعالیت علیه مخالفین تبعیدی روسیه می پرداخت. وظایف عوامل چکا در خارج از روسیه و بعدها شوروی به چند دسته تقسیم بندی شده بود. جمعی از آنها در پوشش مخالفین حکومت کمونیستی در واقع به توجیه حکومت کمونیستی مشغول بودند، جمعی دیگر مخالفین نظام کمونیستی را شناسایی می کردند، گروهی در دستگاه های نظامی و سیاسی کشوری که در آن مقیم بودند برای حکومت کمونیستی روسیه جاسوسی می کردند و جمعی نیز مخالفین سرشناس و تبعیدی حکومت کمونیستی لنین را در خارج از روسیه ترور کرده و سربه نیست می کردند . سازمان اطلاعات و امنیت نظام کمونیستی روسیه “چکا” به سرعت تبدیل به قدرتمندترین دستگاه دولتی در آن کشور شد. چکا چندین هزار مدیر و معاون و مامور و بازجو و کارمند و عامل داشت، اما بجز شخص Felix Dzerzhinsky کس دیگری برای مردم روسیه (و بعد شوروی) شناخته نبود. نه تنها مردم، بلکه حتی مقامات حکومت کمونیستی نیز از شنیدن نام سازمان چکا به خود می لرزیدند.نمونه ای از پرونده هایی که سازمان چکا برای مخالفین و منقدین سیاسی حکومت کمونیستی شوروی می ساخت . افراد دستگیر شده همگی زیر شکنجه اقرار می کردند که عامل و مزدور دشمنان نظام کمونیستی و فریب خورده هستند و از دادگاههای انقلاب کمونیستی تقاضای عفو و بخشش می کردند . معمولا” این درخواستها پذیرفته نمی شد و محکومین نگون بخت یا تیرباران می شدند و یا با محکومیتهایی سنگین به حبس در تبعید فرستاده شده و پس از چندی در همان زندان توسط سازمان چکا کشته می شدند.در سال ۱۹۲۲ و بعد از تبدیل شدن کشور روسیه کمونیستی به کشور اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوروی، سازمان چکا به سازمان “G.P.U” تغییر نام داد و دایره فعالیت ها و ماموریت هایش نیز گسترده تر شد و برخورد با جرایم مالی، قاچاق، فساد های اداری، و بسیاری دیگر از مواردی که به نوعی تهدیدی امنیتی برای حکومت محسوب میشد را نیز بر عهده گرفت. بازتر شدن شعاع و دایره فعالیت ها و وظایف سازمان ”G.P.U ” در عمل تبدیل به بازتر شدن دست آن سازمان برای دستگیری ها، شکنجه کردن ها، اعدام ها و سر به نیست کردنهای بیشتر شد. این سازمان پس از چندین بار بزرگتر شدن و تغییر نام دادن نهایتا” تبدیل به سازمان K.G.P و نظارت بر زندگی همه مردم کشور شوروی را بر عهده گرفت.Felix Dzerzhinsky در سال ۱۸۷۷ در کشور کنونی روسیه سفید (بلاروس) به دنیا آمد و در سال ۱۹۲۶ با عارضه سکته قلبی از دنیا رفت. بعد از لنین، صمیمی ترین دوست و همفکر فلیکس دیژ رشنسکی ژوزف استالین بود. مهمترین تخصص فلیکس دیژرشنسکی نه برخورد با تهدیدهای امنیتی شوروی بلکه افکار مالیخولیایی وی بود. او همه فعالان سیاسی و اجتماعی و روشنفکران و نویسندگان و اندیشمندان را به چشم خطراتی بالقوه و کسانی که ممکن است برای نظام کمونیستی دردسرساز شوند می دید و کوچکترین انتقاد یا مخالفتی را نشانه توطئه گری و دشمنی افراد و گروههای مخالف با حکومت تلقی می کرد و به سادگی آنها را متهم به مزدوری و وابستگی به دشمنان خارجی می نمود و با همین اتهام نیز دست به دستگیری و زندان و شکنجه و تبعید و اعدام و ترور و سربه نیست کردن آنها می زد. سازمان چکا با همین تصورات و دشمن پنداری های موهومی که سرلوحه کار خود قرار داده بود، روزی نبود که خبر از کشف و خنثی سازی یک توطئه و یا دستگیری عوامل و جاسوسان بیگانه و سرکوب ضد انقلاب های داخلی و یا مزدوران خارجی را منتشر نکند. شیوه ای که Felix Dzerzhinsky و سازمان چکایش در پیش گرفتند، در زمان حکومت Joseph Stalin منجر به قتل عام دست کم شش میلیون بی گناه به اتهامات واهی مختلف شد.بعد از مرگ Dzerzhinsky در سن ۴۵ سالگی، مقامات حکومت شوروی بیادش شش شهر را در جمهوری های مختلف آن کشور بنامش کردند و نه تنها در کشور اتحاد جماهیر سوسیالیستی شوری بلکه در همه کشورهای کمونیستی، مجسمه های وی را در میادین و معابر مختلف نصب کردند و هزاران خیابان و مرکز و موئسسه را نیز به افتخارش Felix Dzerzhinsky نامیدند! اما اعمالی غیر انسانی و بی رحمانه ای که وی در طول ریاستش بر سازمان چکا مرتکب شده بود هرگز از یاد مردم شوروی نرفت و همیشه از او با نفرت نام می بردند و یاد می کردند. شاید کمتر کسی در ایران بداند که وقتی کشور شوروی و نظام کمونیستی آن کشور در سال ۱۹۹۱ منحل شد، اولین مجسمه ای را که مردم خشمگین و آزاد شده به زیر کشیدند نه مجسمهء لنین و استالین بلکه مجسمه دیژ رشینسکی بود. Felix Dzerzhinsky برای علاقمندان به تاریخ در ایران چندان شناخته شده نیست اما می دانم (نویسنده اصلی) که ۲۸ سال پیش کتابی بنام ”فلیکس یعنی خوشبختی” و درباره زندگی وی در تهران منتشر شده بود که البته اطلاعی از محتوای آن ندارم
!
به نقل از: www.aebadi.com
نویسنده و مترجم: عبداللطیف عبادی

[M@hdi42]

کار اصلی سازمان مخوف چکا در داخل کشور شناسایی و قتل و ترور دستگیری و شکنجه و سر به نیست کردن مخالفین و منتقدین نظام کمونیستی بود چه کار راحتیhttp://uc-njavan.ir/images/ufj7xtkxyrdcuie0upe.gif