نمره تك رقمي به سياست‌هاي جذب نخبگان !

[Arash.All]

رقابت در حمايت و جذب نخبه‌هاي علمي و فكري كشور توسط نهادهاي ذي‌ربط با مراكز استعداديابي كشورهاي توسعه يافته كه در سطح بين‌المللي فعالند، كار دشواري است.

آن هم دولت‌هايي كه براي تأمين نظر خود در جذب سرمايه‌هاي علمي ساير كشورها، بنگاه‌ها و شبكه‌هاي اطلاعاتي و علمي سازمان يافته‌اي را طراحي و مديريت مي‌كنند.


بر اين اساس اتخاذ سياست‌هاي تشويقي و تسهيلات منطقي، واقع‌گرايانه و متناسب با نيازها و مهم‌تر از آن هموزن شأن و جايگاه علم و عالم از سوي نهادهاي سياستگذار ضروري به نظر مي‌رسد.

با اين وصف، گاهي اقدامات سطحي صورت گرفته از سوي سازمان‌ها و نهادهايي كه به منظور پشتيباني مادي و معنوي نخبگان و دانشمندان ايجاد شده‌اند، علامت تعجب‌هايي را پيش روي مخاطب قرار مي‌دهد.

يكي از اين اقدامات كه اتفاقاً عرصه عرضه در ميدان تبليغات رسانه‌اي را نيز يافت، اعطاي هديه ازدواج ۵۰۰ هزارتوماني به نخبگان و استعدادهاي برتر بود كه از سوي معاون علمي رئيس‌جمهور قرار شد به يك ميليون تومان هم برسد!
درآمد ۵۵ هزار دلاري در مقابل ۵۰۰ هزار تومان!


بنابر گزارش سال ۲۰۰۹ صندوق بين‌المللي پول، سالانه نزديك ۱۸۰ هزار ايراني تحصيلكرده به اميد زندگي و يافتن موقعيت‌هاي شغلي بهتر از كشور خارج مي‌شوند. اين صندوق بين‌المللي در گزارش خود مي‌افزايد كه رقم خروج نزديك ۱۸۰ هزار نخبه تحصيلكرده از ايران، به معني خروج سالانه ۵۰ ميليارد دلار ارز از كشور است كه تحليلگران اين رقم را معادل درآمد فروش نفت در همان بازه زماني مي‌دانند. هزينه‌اي كه مي‌تواند صرف توسعه ملي شود.

براي مثال مي‌توان به آمار ارائه شده در سرشماري ۱۰ سال قبل امريكا در خصوص وضعيت اقتصادي ايرانيان مقيم اين كشور استناد كرد.

در اين گزارش آمده است

ميانگين درآمد مهاجران ايراني ۵۵ هزار دلار در سال است و بيش از ۷۰ درصد مهاجران ايراني به اين كشور، تحصيلات دانشگاهي داشته و در رده‌هاي بالاي علمي و حرفه‌اي قرار دارند. با وجود اين، هنوز ما در رسانه‌ها از وام وديعه مسكن ۲۵ ميليوني با هزاران اما و اگر و شايد درباره شمول و عدم شمول نخبگان، به عنوان يكي از راهكارهاي حمايتي از نخبگان سخن مي‌گوييم. درآمد سالانه ۵۵ هزار دلار كه به طور متوسط ۵۵ ميليون تومان در سال و بالغ بر ۴ ميليون تومان در ماه است، نصيب چند درصد از نخبگان و دانشمندان ايراني در داخل كشور بدون خداحافظي با كارهاي پژوهشي و علمي مي‌شود؟!

بايد شخص يا اشخاصي در مقام مشورت يا نصيحت اين نكته را به بنياد ملي نخبگان و معاونت علمي رياست جمهور يادآور شوند كه سياست‌هاي ما با حمايت‌هايي كه حتي در برابر كمترين بورس‌ها و فرصت‌هاي مطالعاتي و معيشتي به انديشمندان و دانشمندان ايراني از سوي ديگر كشورها اعطا مي‌شود، ياراي تقابل ندارند و نه تنها نخواهند توانست در جذب سرمايه‌هاي انساني كشور آن هم در سال توليد ملي و حمايت از كار و سرمايه ايراني موفق شوند، بلكه از سوي قشر انديشمند جامعه به نوعي اقدام سطح پايين و توهين به ساحت علم و عالم تلقي مي‌شود.

نخبگان را بايد در سال توليد ملي دريافت چراكه رونق توليد در عرصه‌هاي اقتصادي، اجتماعي، صنعتي، علمي، اختراعات و پژوهش بسته به حضور و همت نخبگان است.


ویستاhttp://vista.ir/news/3619268/%D9%86%D9%85%D8%B1%D9%87-%D8%AA%D9%83-%D8%B1%D9%82%D9%85%D9%8A-%D8%A8%D9%87-%D8%B3%D9%8A%D8%A7%D8%B3%D8%AA%E2%80%8C%D9%87%D8%A 7%D9%8A-%D8%AC%D8%B0%D8%A8-%D9%86%D8%AE%D8%A8%DA%AF%D8%A7%D9%86

[mamadshumakher]

حمایت از جوانان طالب علم و پیشرفت در این کشور اصلا جایگاهی نداره.
باید بودجه خرج کنند جایگاه هایی تو تمام شهرها داشته باشند.تا جوانان رو جذب کنند.به انها فرصت ازمایش بدهند.به انها فرصت یادگیری بدهن تا خلاقیت موجود در ذهنشونو با علمی که بدست میاورند همگام سازند.
فقط خلاقیت کافی نیست.جوانان ایرانی از قدرت هوش بسیار بالایی برخوردارند و اثبات کرده اند خواستن توانستن است و باید محیطی را برای جوانان فراهم کرد تا بتوانند بخواهند.

چه کسانی باید این محیط را برای جوانان فراهم کنند؟کسانی که اختیار این کار را دارند.کسانی که قدرت و توانایی این کار را دارند.
و مطمئن هستم کسانی که قدرت این کار را دارند بهتر از ما بلدند اما مهم این است که بخواهند.
قدرتش را دارند. روش را بلدند اما یه فاکتور را ندارند :نمیخواهند.(اهمیت نمیدهند)

[حسین متقی]

کلا بنیاد ملی نخبگان-دولت- هرکی-توی ایران فقط به فکر این هستند که 1 حرفی بزنند و 1 سر و صدایی به پا کنن که بگن 1 کاری داره انجام میشه
ولی در عمل هیچ کاری انجام نمیدن
فقط و فقط حرفه -حرف
500 هزار تومن هم نمیدن
اگه قرار بود بدن هزینه ثبت اختراع رو بر میداشتن!!!
این کارا که چیزی نی -حمایت ینی همه ی امکانات باشه--بعد 4تا محقق بیان کار کنن که نتیجه بگیرن
اما اینجا همه چیز پای کسیه که میخواد 1 کاری بکنه-خودش باید دنبال سرمایه باشه-دنبال جا باشه دنبال همه چیز باشه تازه پول و عمر خودشو هم خرج کنه که تهش شاید 1 نتیجه ای بده که اونم ریسکه
تو ایران کار تحقیقاتی قمار رو زندگیه چون کسی پول خرجش نمیکنه حتی دولت
مگه اینکه 1 جایی چی بشه لازم داشته باشه اونم برای اینکه بگه داریم 1 کاری میکنیم