کلاس آموزش زبان c و نرم افزار کدویژن

[hadi elec]

به نام خدا

با سلام به همه دوستان
خب با توجه به برنامه ریزی قبلی برای اموزش زبان c و نرم افزار کدویژن و برنامه نویسی AVR تصمیم به شروع اموزش گرفتیم
و در این تاپیک بصورت مرحله مرحله مطالب عنوان خواهند شد


ترتیب مطالب:
1- توضیح زبان c و بیان نکته های مربوط به برنامه نویسی
2- توضیح نرم افزار کد ویژن و نکته های مربوط به برنامه نویسی
3- توضیح طراحی پروژه و نحوه پروگرم کردن میکروکنترلر

با تشکر از همه

[hadi elec]

از اونجایی که اگر دوستان سوالات خودشونو اینجا بپرسن نظم مطالب به هم میخوره و ممکنه سوالات پس و پیش باشن و رشته کلام پاره بشه
خواهشا تمام سوالات خود را صرفا در این تاپیک مطرح کنید تا هم سوالات در یک محل متمرکز باشند و هم سوالات شما به راهنمایی بقیه هم کمک کند



-سوال و جواب مربوط به اموزش c و کدویژن



ممنون

[hadi elec]

تا اینجا دستوراتی که در موردشون صحبت کردیم فقط یه شرط میتونستن داشته باشن و در حالت دیگه میتونن بصورت and دو تا شرظ رو بصورت همزمان بررسی کنن
اما الان در مورد دستوری صحبت میکنیم که میتونه تعدادی زیادی شرط رو بصورت or و یا and بررسی کنه
switch case(x){
case 1:

break;
case 2:

break;

{
خب این صورت دستور هست
خب اول شما اون متغیری رو که میخواین شرایطش رو بررسی کنید رو معرفی میکنید که اینجا متغیر x تعیین شده
بعد شرایط رو میگید cace 1 یعنی اگر مقدار ایکس برابر 1 شد در این صورت دستورات زیرش اجرا میشه و وقتی به دستور break میرسه برنامه میپره به بعد از اکولاد
اگر هم متغیر مقدارش 1 نشد میره کیس بعدی رو بررسی میکنه
و همین طور تا اخر
هر دستور فقط یه بار بررسی میشه و اگر هیچکدوم درست نشدن میره به بعد از اکولاد و دیگه برنامه میره تا زمانی که دوباره برنامه به اول دستور سوییچ برسه و شروط رو بررسی کنه
برای اینکه کاربر or پیدا کنه
شما دیگه نیاز نیست break رو بنویسید
و همینطور کسی ها رو میتونید پشت سر هم بنویسید
مثلا
case 3:

x=x*10;

case 4 :
x=x+8;

تو این حالت دو شرط or هستن و در صورت درست نبودن اولی برنامه نمیپره بیرون و دومی رو هم چک میکنه
محدودیت خاصی برای تعداد شروط وجود نداره
این دستور شاید برای تحلیل و تصمیم گیری درباره تعداد زیادی متغیر و یا حالتهای مختلف یه متغیر استفاده زیادی داشته باشه

خب تا الان تقریبا دستورها گفته شدن
فقط میمونه درستورات محاسباتی

[hadi elec]

مقدمه ای بر زبان c و c++

قبل ار هر مطلبی این نکته رو بگم که برای برنامه نویسی AVR و کار با کدویژن بین زبان C و C++ هیچ تفاوتی نیست

تاریخچه زبان C برای بررسی تاریخچه زبان C باید به سال 1967 بازگردیم که مارتین ریچاردز زبان BCPL را برای نوشتن نرم افزارهای سیستم عامل و کامپایلر در دانشگاه کمبریج ابداع کرد. سپس در سال 1970 کن تامپسون زبان B را بر مبنای ویژگیهای زبان BCPL نوشت و از آن برای ایجاد اولین نسخه های سیستم عامل Unix در آزمایشگاههای بل استفاده کرد. زبان C در سال 1972 توسط دنیس ریچی از روی زبان B و BCPL در آزمایشگاه بل ساخته شد و ویژگیهای جدیدی همچون نظارت بر نوع داده ها نیز به آن اضافه شد. ریچی از این زبان برای ایجاد سیستم عامل Unix استفاده کرد اما بعدها اکثر سیستم عاملهای دیگر نیز با همین زبان نوشته شدند. این زبان با سرعت بسیاری گسترش یافت و چاپ کتاب "The C Programming Language" در سال 1978 توسط کرنیگان و ریچی باعث رشد روزافزون این زبان در جهان شد.

متاسفانه استفاده گسترده این زبان در انواع کامپیوترها و سخت افزارهای مختلف باعث شد که نسخه های مختلفی از این زبان بوجود آید که با یکدیگر ناسازگار بودند. در سال 1983 انستیتوی ملی استاندارد آمریکا (ANSI) کمیته ای موسوم به X3J11 را را مامور کرد تا یک تعریف فاقد ابهام و مستقل از ماشین را از این زبان تدوین نماید. در سال 1989 این استاندارد تحت عنوان ANSI C به تصویب رسید و سپس در سال 1990، سازمان استانداردهای بین المللی (ISO) نیز این استاندارد را پذیرفت و مستندات مشترک آنها تحت عنوان ANSI/ISO C منتشر گردید.

در سالهای بعد و با ظهور روشهای برنامه نویسی شی گرا نسخه جدیدی از زبان C بنام C++ توسط بیارنه استراوستروپ در اوایل 1980 در آزمایشگاه بل توسعه یافت. در C++ علاوه بر امکانات جدیدی که به زبان C اضافه شده است، خاصیت شی گرایی را نیز به آن اضافه کرده است.

با گسترش شبکه و اینترنت، نیاز به زبانی احساس شد که برنامه های آن بتوانند برروی هر ماشین و هر سیستم عامل دلخواهی اجرا گردد. شرکت سان مایکروسیستمز در سال 1995 میلادی زبان Java را برمبنای C و C++ ایجاد کرد که هم اکنون از آن در سطح وسیعی استفاده می شود و برنامه های نوشته شده به آن برروی هر کامپیوتری که از Java پشتیبانی کند (تقریبا تمام سیستمهای شناخته شده) قابل اجرا می باشد. شرکت مایکروسافت در رقابت با شرکت سان، در سال 2002 زبان جدیدی بنام C# (سی شارپ) را ارائه داد که رقیبی برای Java بشمار می رود .

برنامه نویسی ساخت یافته در دهه 1960 میلادی توسعه نرم افزار دچار مشکلات عدیده ای شد. در آن زمان سبک خاصی برای برنامه نویسی وجود نداشت و برنامه ها بدون هیچگونه ساختار خاصی نوشته می شدند. وجود دستور پرش (goto) نیز مشکلات بسیاری را برای فهم و درک برنامه توسط افراد دیگر ایجاد می کرد، چرا که جریان اجرای برنامه مرتبا دچار تغییر جهت شده و دنبال کردن آن دشوار می گردید. لذا نوشتن برنامه ها عملی بسیار زمان بر و پرهزینه شده بود و معمولا اشکال زدایی، اعمال تغییرات و گسترش برنامه ها بسیار مشکل بود. فعالیتهای پژوهشی در این دهه باعث بوجود آمدن سبک جدیدی از برنامه نویسی بنام روش ساخت یافته گردید؛ روش منظمی که باعث ایجاد برنامه هایی کاملا واضح و خوانا گردید که اشکال زدایی و خطایابی آنها نیز بسیار ساده تر بود.

اصلی ترین نکته در این روش عدم استفاده از دستور پرش (goto) است. تحقیقات بوهم و ژاکوپینی نشان داد که می توان هر برنامه ای را بدون دستور پرش و فقط با استفاده از 3 ساختار کنترلی ترتیب، انتخاب و تکرار نوشت.

ساختار ترتیب، همان اجرای دستورات به صورت متوالی (یکی پس از دیگری) است که کلیه زبانهای برنامه نویسی در حالت عادی به همان صورت عمل می کنند.

ساختار انتخاب به برنامه نویس اجازه می دهد که براساس درستی یا نادرستی یک شرط، تصمیم بگیرد کدام مجموعه از دستورات اجرا شود.

ساختار تکرار نیز به برنامه نویسان اجازه می دهد مجموعه خاصی از دستورات را تا زمانی که شرط خاصی برقرار باشد، تکرار نماید.

هر برنامه ساختیافته از تعدادی بلوک تشکیل می شود که این بلوکها به ترتیب اجرا می شوند تا برنامه خاتمه یابد (ساختار ترتیب). هر بلوک می تواند یک دستورساده مانند خواندن، نوشتن یا تخصیص مقدار به یک متغیر باشد و یا اینکه شامل دستوراتی باشد که یکی از 3 ساختار فوق را پیاده سازی کنند. نکته مهم اینجاست که درمورد دستورات داخل هر بلوک نیز همین قوانین برقرار است و این دستورات می توانند از تعدادی بلوک به شرح فوق ایجاد شوند و تشکیل ساختارهایی مانند حلقه های تودرتو را دهند.

نکته مهم اینجاست که طبق قوانین فوق یک حلقه تکرار یا بطور کامل داخل حلقه تکرار دیگر است و یا بطور کامل خارج آن قرار می گیرد و هیچگاه حلقه های متداخل نخواهیم داشت.

از جمله اولین تلاشها در زمینه ساخت زبانهای برنامه نویسی ساختیافته، زبان پاسکال بود که توسط پروفسور نیکلاس ویرث در سال 1971 برای آموزش برنامه نویسی ساختیافته در محیطهای آموزشی ساخته شد و بسرعت در دانشگاهها رواج یافت. اما بدلیل نداشتن بسیاری از ویژگیهای مورد نیاز مراکز صنعتی و تجاری در بیرون دانشگاهها موفقیتی نیافت.

کمی بعد زبان C ارائه گردید که علاوه بر دارا بودن ویژگیهای برنامه نویسی ساختیافته بدلیل سرعت و کارایی بالا مقبولیتی همه گیر یافت و هم اکنون سالهاست که بعنوان بزرگترین زبان برنامه نویسی دنیا شناخته شده است.


خب تا اینجا این مقدمه فکر میکنم کافی باشه

[hadi elec]

خب میرسیم به انواع عملگرها و توضیجاتشون

[hadi elec]

خب میرسیم به انواع عملگرها و توضیجاتشون

در مورد اون پستی که من عکس عملگر ها رو گذاشتم اینو بگم که
اونا عمگر ها هستن مثل جمع و تفریق و توان و تقسیم و ......
اونا رو بخونید و یاد بگیرید بخصوص and و or رو
اینا کلا بحث تقدم و تاخر دارن
یعنی بین علگر ها اولویت بندی هست که تو شکل ها مشخصه
اگر جایی متوجه نشدید بپرسید تا یاد بگیرید

[hadi elec]

خب تا اینجا با ماهیت و دلیل به وجود اومدن زبان C اشنا شدید
اما قبل از اینکه شروع به گفتن نکته ها و دستورات برنامه لازمه کمی در مورد نوع برنامه نویسی و ایده پردازی صجبت کنیم

ببینید دوستان وقتی که میخوایم برنامه نویسی کنیم و برنامه ای برای پروژه ای بنویسیم مثلا میخواهیم برنامه ای برای چشمک زدن یه led بنویسیم
اول باید بدونیم که از چه دستوراتی و با چه شرایطی میخوایم استفاده کنیم
و اینکه مهم تر اینه که چه اتفاقاتی برای اجر و به انجام رسیدن برنامه میخواد بیوفته
مثلا برای همون چشمک زدن led اول led باید روشن بشه و مدتی روشن بمونه و بعد خاموش بشه و مدتی خاموش بمونه تا دوباره روشن بشه
این اتفاق رو در غالب فلو چارت بصورت الگوریتمی مینویسیم و ترتیب اجرای برنامه رو بررسی میکنیم و اگر ایرادی توش ندیدیم شروع میکنیم به معادل سازی برنامه با دستورات برنامه نویسی و فرمول نویسی
فولچارت هم قوانین خاص خود را دارد ولی در کل مطلب مهمی به حساب نمیاد
و صرفا برای اینکه نکات برنامه نویسی رو تفهیم کنیم ازش استفاده میکنیم

برای تبدیل همین برنامه ای که در بالا بصورت فارسی عنوان شد به فرمول زبان c نیاز به دونستن بعضی مطالب ساده هست
اول اینکه برنامه رو در غالب یک تابع باید بنویسیم
برای توضیح تابع میتونم این مثال ساده رو بزنم که وقتی میخوایم مقاله ای بنویسیم همونطور که تمام مطالب پشت سر هم نوشته نمیشن و پاراگراف بندی میکنیم تابع هم تقریبا همچین حکمی رو داره
ما یک تابع اصلی داریم به اسم:
}()main
{
در واقع محدوده دستورات داخلی تابع با {} مشخص میشود و دستورات تابع دستوراتی به حساب میایند که درون اکولاد نوشته میشن
و نوع تابع رو داخل پرانتز مینوسیم
وقتی چیزی نوشته نمیشود به این معنی میباشد که تابع قرار نیست نتیجه محاسبات خود را به تابع دیگری منتقل کند و اصطلاحا مقداری را بر نمیگرداند
پس تمام دستورات داخل این تابع اصلی قرار میگیرد
اما هنوز تا کامل شدن برنامه زمان زیادی مانده است

[hadi elec]

اما قبل از نوشتن تابع اصلی ما نیاز داریم که متغیر هایی که قراره باهاشون کار کنیم رو معرفی کنیم تا کامپایلر اونا رو بشناسه و باتونه تغییرات لازم رو روشنو انجام بده
ما چند نوع متغیر داریم که در نوع و اندازه نکاتی دارن
در تصویر زیر جدول بندی متغیر ها و اندازشونو رو میبینید


به عنوان مثال:
;int x
bit y;
در تعاریف بالا متغیر بدون مقدار اولیه تعریف شده است

int x=2;
bit y=1;
در متغیر های بالا مقداری برای متغیر ها تعریف شده است که در اولین خطی که از متغیر در برنامه استفاده میشود با این مقدار متغیر وارد کار میشود

[hadi elec]

خب باز هم برای نوشتن یه برنامه یه کار دو کار مونده
اولیش دونشتن فایلهای کتابخونه ای هست
دومیشم اشنایی با دستورات

برای هر نوع محاسبه ای یه فابل کتابخونه ای تعریف میکنن که تمام فرمول هاو الگوریتم های محاسبه رو توی خودش داره و ما با دونستن مشخصات فایل و نیاز خودمون اون رو اول برنامه فراخوانی میکنیم
مثلا برای انجام محاسبات ریاضی در حد سینوس و کسینوس و غیره باید حتما فایل math.h رو اول برنامه فراخوان کنیم
و اینطوری هم باید نوشتن< include<math.h# درواقع این دستورات کتابخونه ای اولین دستوراتی هستند که باید بنویسیم
بعد تعریف متغیر و بعد ایجاد تابع اصلی نوشتن دستورات
#include<math.h>
int x;
main()
{
mahale neveshtane dasturate mohasebati
}

دوستان فراموش نکنید ما فعلا در حال مطالعه دستورات هستیم و هنوز در مورد منطق برنامه نویسی صحبت نکردیم
فعلا شما نمیتونید با این اطلاعات برنامه نویسی کنید

[hadi elec]

خب الان اطلاعاتمون برای برامه نویسی خوبه
خب میخوایم شروع کنیم
الان برنامه نویسی رو با همین اطلاعات موجود انجام میذیم و تنظیمات میکرو و کد ویژن رو کاری نداریم
ما اول باید برنامه نویسی یاد بگیریم بعد بریم سراغ تنظیمات

ما یه برنامه میخوایم بنویسیم که یه led با فرکانس 1 هرتز چشمک بزنه و یک led هم همواره بر خلاف led اولی عمل کنه و با اون not باشه
نظرتون چیه؟
ایده بدید تا ببینیم چنتا ایده میشه جمع کرد
برنامه رو کامل از اول تا اخر بنویسید
اینو میتونید به عنوان تمرین هم در نظر داشته باشید