واژه‌های موسیقی

[Rez@ee]

واژه‌های موسیقی - بخش اول

آرپژ: از کلمه ARPa یا ARPe به معنای هارپ گرفته شده است. اصوات یک آکورد به جای اجرای همزمان، یکی پس از دیگری و عموماً از بم‌ترین تا زیرترین صوت به صدا درآیند.

آکسان: تکیه روی صدا، تاکید روی برخی اصوات، ضربات و آکوردها می‌باشد.

آکورد: سه یا بیشتر از سه صوت موسیقی که همزمان به صدا درآیند را آکورد گویند. در دانش آکوردشناسی به خصوصیات آکوردها به شکل منفصل و مستقل از یکدیگر و روابط آکوردها نسبت به همدیگر توجه می‌شود.

آکوستیک: علم ادراک صوت صداشناسی و بخشی از علم فیزیک است که درباره هر آنچه مربوط به حس شنوایی و خصوصیات ایجاد و انتقال اصوات می‌پردازد.

ارکستر: به مفهومی کلی به مجموعه‌ای از سازهای هنگون یا ناهمگون اطلاق می‌شود که به اجرای قطعه‌ای از پیش‌ آماده شده می‌پردازد. اگر تعداد سازها و نوازندگان کم، یعنی از 2 تا 9 نفر باشد این مجموعه را ارکستر مجلسی می‌نامند. در ارکستر مجلسی معمولاً از هر نوع ساز یک عدد وجود دارد.
در ارکستر بزرگ (مانند ارکستر سمفونیک، ارکستر اپرا) سازها از چهار دسته کلی و هر دسته از چند گروه و هر گروه از تعدادی نوازنده به ترتیب زیر تشکیل می‌شود.

1. دسته زهی: ویولن‌ها، مرکب از ویولون‌های اول، ویولن‌های دوم، ویولا، ویولنسل‌ها و کنترباسها
2. دسته‌ بادی‌های چوبی: فلوت‌ها، پیکولو، ابواها، کرانگله، کلارینت‌ها، فاگوت و کنترفاگوت
3. دسته بادی‌های برنجی: کُرها، ترومپت، ترومبون، توبا
4. دسته‌ سازهای ضربی: که از انواع مختلف و تعداد متفاوت آلات ضربی تشکیل می‌شود.

ادامه دارد...