دستت را با فکر حرکت بده/ آغاز آزمایش کنترل بازوی روباتیک با قدرت مغز

[* Robo milad *]

محققان دانشگاه جان هاپکینز آزمایشی بر روی مبتلایان به آسیبهای نخاعی که تعدادی الکترود 2 میلیمتری در مغز آنها کار گذاشته شده است را آغاز می کنند تا با استفاده از آن سیگنالهای مغزی آنها را برای کنترل بازوی مصنوعی روباتیک به کار بگیرند. به گزارش خبرگزاری مهر، شاید این دست روباتیک کاملا مصنوعی به نظر بیاید اما به زودی به صورت گسترده در کشورهای مختلف مورد استفاده قرار خواهد گرفت، به ویژه در صورتی که آزمایش محققان برای کنترل حرکات این بازو با استفاده از سیگنالهای مغزی موفقیت آمیز باشد.
به گفته محققان لابراتوار فیزیک کاربردی جان هاپکینز زمانی که یک نورون سیگنالی را ایجاد می کند، الکترودهایی که در مغز بیماران قرار گرفته اند سیگنال را گرفته و آن را به گیرنده ای انتقال می دهند تا در نهایت سیگنال به رایانه ای که در بازوی روباتیک قرار دارد رسیده و به یک حرکت تبدیل شود.
محققان برای رسیدن به این مرحله از مطالعات خود پنج سال تلاش کرده اند. بازوی روباتیک MPL وزنی برابر چهار کیلوگرم دارد که با وزن طبیعی بازو برابری می کند، همچنین چابکی و سبکی دست طبیعی در ساخت این بازوی روباتیک رعایت شده است، یعنی می تواند 22 نوع حرکت از جمله حرکات مستقل هر انگشت را اجرا کند.
به گفته محققان شاید این دست روباتیک نتواند چند نوع خاص از حرکات از قبیل گود کردن کف دست یا ادای احترام "ولکانی" ( به معنی زندگی شاد و موفق) را انجام دهد، اما مجموعه حرکاتی که قادر به انجام آنها است بسیار تحسین برانگیز است.

دارپا سال گذشته بودجه اجرای این پروژه را در قالب برنامه متحول سازی اندامهای مصنوعی به عهده گرفت. حسگرهای لمسی در کف دست و انگشتهای این بازوی روباتیک قادر به درک ارتعاشات، حرارت و بافت سطوح هستند البته آزمایش بر روی این توانایی ها هنوز آغاز نشده است.
هدف نهایی تکمیل این بازو به شکلی است که بتواند با تمامی اندامهای بدن به صورت بی سیم ارتباط داشته باشد. نتیجه این پروژه می تواند برای افرادی که دچار آسیبهای نخاعی شده اند، بازوی خود را از دست داده اند و یا توانایی استفاده از اندامهای طبیعی خود را از دست داده اند کاربردی باشد.
بر اساس گزارش سی ان ان، شاید تولید انبوه و استفاده از اندامهای مصنوعی قابل کنترل با ذهن تا چند سال آینده امکان پذیر نباشند، اما در حال حاضر شرکتهای متعددی وجود دارند که قادر به ساخت اندامهای مصنوعی به شدت پیچیده با کارایی بالا هستند.