حدود 6 هزار سال پیش مردم بابل، به خاصیت عجیب چوب درختی به نام میسواک پی بردند. مردم بابل اولین کسانی بودند که به خاصیت عجیب چوب درخت میسواک (miswak) پی بردند. با این چوب امکان جلوگیری از پوسیدگی دندان وجود داشت. میسواک دارای خاصیتی مانند فلوراید در خمیردندان های امروزی بود و موجب سفید و مقاوم تر شدن دندان ها می شد.
این چوب چندی بعد در امپراطوریهای بزرگی نظیر رم و یونان و بخشهایی از قاره آفریقا مورد استفاده قرار گرفت. آسیا به خصوص خاور میانه و آمریکای جنوبی نیز خواستگاه های بعدی میسواک بودند.
پس از پبدایش مسواک های امروزی در اشکال مختلف چوب میسواک به دست فراموشی سپرده شد. شرکت های مختلف اقدام به تولید مسواک های پلاستیکی نمودند که اگر چه در نگاه اول به صرفه بودند. اما با گذر زمان مشخص شد که فواید و تاثیر گذاری چوب میسواک به مراتب بیشتر از مسواک مصنوعی است.چرا که برای استفاده از مسواک مصنوعی باید از مکملی مثل خمیر دندان استفاده کرد اما چوب میسواک خودش حاوی مواد لازم برای تمیزی و پاکسازی دندان است. همچنین چوب میسواک کاملا با محیط زیست سازگار بوده و به راحتی تجزیه می شود اما جنس پلاستیکی مسواک های مصنوعی مانع از تجزیه زود هنگام آنها در محیط زیست می شود.
از این رو بشر مجددا به میسواک روی آورد. در حال حاضر تعدادی از شرکتهای معتبر با سرمایه گذاری بر روی چوب این درخت و عرضه میسواک در بسته بندی های بهداشتی، سعی در جایگزینی آن با همتای مصنوعی اش دارند. در برخی کشور ها مانند یمن استقبال بسیار خوبی از این محصول شده است.
علاقه مندی ها (Bookmarks)