پاییـز را قــــدم زده ام بـی تو بــــــــارهاپاییز کوچه با دو سه تـا تــاک ریخـــــتههــی برگ برگ می تکد از شاخسـارهاامروز جمــــعه، چنــــدم آذر، خیـــال کنداری قـــــرار بــا من دل بیقــــرار...هـایک تخت، تخت ساده چوب، من و تو و...گنجشــــک هـــای جاده چالوس، سارهایک باغ در تصــرف شـــــــــوم کلاغ هایک کـــــاج در محـاصـــره قــارقــارهاقلیــان و چـای، طعـــم غزل بر لبـان منچشــم تو، شـــاه بیت همه شـاهکــارهامن جنـگلم، به مخمل خورشید متهـمسر می کشـــــند از در و دیوار، دار هامن زنـــده ام هنوز ولـی گوش کن، ببینسر می رســند از همـه جا لاشخــوارهایلدا ترین شب از شب گیـســـوی باغ رامی زخمم از چکـــــاچک خـون انــارهابگذار عاشـــقـانه بمیـــــــــرم به پـای توگردن بگیر مرگ مرا گـرچه دار ها....ای گردباد خسته ی بی تکسـوار! های!گــم کـــرده ایم رد تو را در غبـــــــارهایک شـب بیا تو با چمــدانی پر از سلامدر ازدحــــــــــــام مـبـهـم سوت قطـارهابـاز آن نگــــــاه مخمــــــلی نخ نمــای راچون گل بدوز بر تـن ما وصــــله دارهاما خسـته ها، فنا شده ها، ور شکسته هاما بد قواره هــــا، یله هـــا، بـد بیـــار ها***امروز جمعه، چنـــــــــدم آذر، خیال کنهـــــی چکه چکه می چکم از انتظــارهاتو می رسـی و هلهله برپاست خوب مندســـــتی تکـــــــان بده به سرور چنارهااین کوچه باغ با دو سه تـا تـــاک ریخـتههی برگ برگ می تکد از شــــــاخسارهااین بیت ، سـمتِ مبـهمِ بارانِ دیرگــــاهاین کوچه را قـــــدم زده ام بی تو بارها
