جینز دیفنس: «صیاد 2» شبیه پاتریوت است/ برنامه دفاع هوایی ایران سر درگم کننده است
تنها چند روز پس از رونمایی موشک صیاد-2 و نمایش خط تولید آن، هفته نامه دفاعی جینز انگلیس در مطلبی با عنوان «ایران موشک سطح به هوای میانبرد دیگری را بیرون داد» به ارائه تحلیلی از این دستاورد دفاعی کشورمان پرداخت.
در ابتدای مطلب و در ذیل تصویری از موشک و پرتابگر آن به شاخصترین خصوصیات ظاهری موشک به این صورت اشاره شد که «صیاد-2 ایران بر مبنای موشک سطح به هوای دریایی RIM-66 استاندارد (SM-1) شکل گرفته و از محفظههایی مشابه پاتریوت شلیک شد».
در ادامه این گزارش که به قلم دبیر بخش خاورمیانه و آفریقای هفته نامه جینز دیفنس نوشته شده با اشاره به اینکه «با اعلام شروع تولید یک موشک سطح به هوای میانبرد دیگر به نام صیاد-2، ایران به افزایش سردرگمی پیرامون برنامههای دفاع هوایی خویش ادامه داده است»، تلاش شده استقلال دفاعی ایران زیر سوال برود و آمده است: « به موشک صیاد-2 برای اولین بار در آوریل 2011 (فروردین و اردیبهشت 1390) اشاره شده، زمانی که رسانههای ایرانی گزارش کردند این موشک، آزمایش شده و نمونه ارتقاء یافته صیاد است که خود نمونه ایرانی - موشک چینی HQ-2 است و این سامانه چینی هم نمونهای از سامانه روسی S-75 است».
جینز دیفنس با درج نقل قولی از فرمانده قرارگاه پدافند هوایی خاتم الأنبیاء ارتش با اشاره به اینکه امیر اسماعیلی اعلام کرده که موشک صیاد-2 با سامانه اس-200 به کار گرفته شده است، نوشته است: «در حالی که اینگونه تصور میشد صیاد-2 یک موشک سطح به هوای دوربرد جدید باشد، سرتیپ اسماعیلی تصریح کرد این موشک به سامانه قبلی افزوده میشود و نه جایگزین موشک فعلی سامانه اس-200. او در اکتبر 2013 (مهر-آبان 1392) به رسانهها گفته است که ما توانستیم با تغییر ساختار و پروتکلهای سامانه اس-200 و استفاده از موشک های صیاد-2 توانمندیهای اس-200 را برای پوشش ارتفاعات متوسط افزایش دهیم».
دبیر بخش خاورمیانه و آفریقای هفته نامه جینز در بررسی خود از پیشینه این موشک مینویسد: «هنگامیکه صیاد-2 در مراسمی در 9 نوامبر (18 آبان) برای اولین بار رونمایی شد مشخص گردید که این موشک از بدنه موشک سطح به هوای دریایی استاندارد استفاده میکند که ایران در دهه 1970 از آمریکا خریداری کرده است.»
به نوشته وی، مسئولان ایرانی قبلاً گفته بودند که در حال تولید نسخه بومی از موشک SM-1 با نام محراب هستند و نیروی دریایی ایران در 1 ژانویه 2012 (11 دی 1390) اعلام نمود که موشک محراب برای اولین بار شلیک آزمایشی خود را از شناور سریع (ناوچه) گرز به انجام رسانده است.»
مشهورترین نشریه دفاعی جهان، در زمینه بررسی پرتابگر موشک ایرانی با مقایسه آن با یک نمونه ساخت آمریکا معتقد است: «بر خلاف نمونه دریایی، صیاد-2 از محفظههایی پرتاب شد که مشابه نوع مورد استفاده توسط سامانه دفاع هوایی پاتریوت یا همان MIM-104 است و در جریان رونمایی یک پرتابگر چهار فروندی مستقر روی کامیون نمایش داده شد».
نویسنده مطلب با توجه به اهمیت سامانههای هدفگیری و کنترل موشک بیان کرده است که «اطلاعات اندکی از سامانه هدایت صیاد-2 و برد آن منتشر شده و وزیر دفاع ایران آن را یک سامانه پدافندی ارتفاع بالا و برد متوسط توصیف و اعلام کرد این موشک با سامانه تلاش به کار گرفته میشود. ژنرال دهقان گفت: سامانه پدافندی تلاش برای تشخیص و رهگیری هدفها برای موشک صیاد-2 طراحی و ساخته شده است. آزمایشهای این سامانه موفق بوده و به امید خدا خط تولید آن در آینده نزدیک راهاندازی میشود".
جینز دیفنس همچون سایر نشریات غربی در ادامه گزارش خود تلاش کرده این دستاورد موشکی کشورمان را ضعیف و مبهم جلوه دهد و بر این اساس، آورده است: « تلویزیون ایران همچنین تصاویری از شلیک صیاد-2 از یک پرتابگر نشان داد که ظاهراً موفق به رهگیری یک هدف شد. تصاویر به روشنی رادارهای مرتبط را نمایش نداد اما به نظر میرسد یک ارتفاعیاب به طور گذرا دیده میشود که القاء کننده استفاده موشک به همراه یک سامانه قدیمی روسی یا چینی به جای یک رادار پیشرفته سه بعدی است».
با ذکر مقدمات فوق، در ادامه مطلب این هفته نامه به سامانههای دیگر دفاع هوایی برد متوسط ایران اشاره شده است. نویسنده در این بخش عنوان کرده است که «نمونه اولیه SM-1 برد 40 کیلومتر داشت اما صیاد-2 توان بالقوه دستیابی به برد بیشتر را دارد در صورتی که یک سامانه هدایت برای میانه مسیر داشته باشد که آن را کارامدتر از نمونه پیشین به سمت هدف هدایت کند.»
تحلیلگر این نشریه در عین حال نتوانسته اند این موفقیت نیروهای مسلح ایران را نادیده بگیرند و در ادامه نوشته خود آورده است: « این اقدام میتواند "تلاش" یا همان سامانه "صیاد-"2 " را به یک رقیب برای سامانه رعد تبدیل کند که در رژه نظامی 21 سپتامبر 2012 (31 شهریور 1391) به نمایش درآمد و مشابه سامانه پدافند هوایی میانبرد روسی بوک به نظر میرسد که اطلاعی از بدست آوردن آن توسط ایران در دست نیست. در آن زمان اعلام شد رعد 50 کیلومتر برد دارد.»
در انتهای گزارش مشهورترین نشریه دفاعی جهان نیز به نکاتی بر مبنای تصاویر منتشر شده اشاره شده است. از جمله در ذیل تصویری که در آن پرتابگر 4 فروندی در حال شلیک موشک است، بکارگیری این پرتابگر را در آزمایش عملیاتی مورد توجه قرار داده است.
این نشریه در بیان تفاوت پرتابگرهای نمایش داده شده برای موشک جدید پدافند هوایی ایران نوشته است: «این تصویر پرتابگر صیاد-2 را با دو محفظه موشک نشان میدهد که در تصاویر نمایش داده شده در تلویزیون ایران، در حال شلیک موشک به نظر میرسد. این پرتابگر ظاهراً پیش نمونه بوده زیرا به طور محسوسی متفاوت از پرتابگر نمایش داده شده در رونمایی روز 9 نوامبر به نظر میآید خصوصاً از این جهت که محفظههای پرتاب کوتاهتر هستند».
به گزارش مشرق، هرچند دبیر بخش خاورمیانه و آفریقای نشریه جینز قبلاً در مطالبی صراحتاً به دنبال زیر سؤال بردن دستاوردهای دفاعی ایران بوده و به عنوان مثال پس از رونمایی نمونه دریایی ایران-140 با استناد به دوربین زیر هواپیما و عدم خریداری مستقیم آن توسط ایران از سازنده، کل پروژه و رونمایی را دروغ دانسته بود (این ادعا مفصلا توسط مشرق بررسی و رد شد) اما در این گزارش خود نتوانسته اهمیت ساخت چنین سامانه ای را مخفی نگاه دارد.
تصویر درج شده در گزارش جینز دیفنس درباره رادار سامانه جدید ایران
البته در مطلب فوق با توجه به غیر قابل انکار بودن ساختن موشک، وجود خط تولید، پرتابگرها و شلیک با ظرافت خاصی پس از اشاره به شباهتهای صیاد-2 به استاندارد، با پرداختن به سایر پروژههای موشکهای پدافند هوایی ایران، از بیان تفاوتهای واضح ظاهری دو موشک صرف نظر شده است. نکاتی که میتواند اجرای فرایندهای طراحی و توسعه بومی را بر مبنای سایر سامانههای موجود برای رسیدن به محصول موشک صیاد-2 به اثبات برساند.
از آن جمله بیشتر بودن طول موشک صیاد-2 از RIM-66 استاندارد، مشابهت بالکهای کنترلی موشک در انتهای بدنه با طراحی انجام شده در بالک موشک طائر-2 در سامانه رعد، تفاوت زوایای حمله و فرار بال موشک و فاصله بالکهای کنترلی از انتهای بال در مقایسه با موشک استاندارد.
ناگفته نماند طرح موشک استاندارد، الهامبخش و مبنای طراحی چندین موشک پدافند هوایی در کشورهای مختلف دنیا بوده و خود آن نیز در آمریکا با بهسازیها و توسعههای پی در پی همچنان در گونههای جدید و دوربرد در حال خدمت در ناوشکنهای نیروی دریایی این کشور و همپیمانان آن است.
در بخش دیگری از این گزارش، نویسنده برای ابهام آمیز دانستن بکارگیری موشک صیاد-2 در سامانه اس-200 با اشاره به تصویری که در آن رادار ارتفاعیابی که متعلق به سامانه روسی اس-200 است، شلیک موشک در کنار آن را عملی القاء گرایانه از سوی ایران میداند در حالی که در همان تصویر، آنتن های سامانه اخلالگری دیده میشود که همواره در کنار سامانه اس-200 ایران استفاده میشود و بنا بر این موشک صیاد-2 از مجموعه یک سامانه اس-200 شلیک شده و نه فقط در کنار رادار ارتفاعیاب آن.
منبع:http://arteash.mihanblog.com/post/1690
