• قبل از شروع ورزش بدن خود را گرم کرده و نرمش های کششی را به اندازه کافی انجام دهید.
• باید با مراقبت ها و کمک های اولیه آشنا باشید تا در صورت آسیب بتوانید به مصدوم کمک کنید.
• از قبل آماده باشید تا در صورت آسیب شدید و نیاز به اورژانس چگونه در کوتاه ترین زمان مراقبت های پزشکی لازم را در اختیار مصدوم قرار دهید.
برای پبشگیری از حوادث احتمالی ورزشی در حین انجام اسب سواری به نکات زیر توجه کنید :
اسب سواری ورزش خوبی برای تمام قسمت های بدن است ولی اگر در حین انجام آن نکاتی را رعایت نکنیم ممکن است آسیب های فراوانی را به خودمان وارد کنیم. شایعترین آسیبی که در حین انجام این ورزش پیش میاید آسیب به اندام فوقانی در هنگام افتادن از اسب است. این آسیب ها میتواند یک کوفتگی یا رگ به رگ شدن یا کشیدگی عضلانی باشد و یا ممکن است موجب شکستگی مچ دست یا شانه یا آرنج شود. آسیب به ستون مهره ها و سر و گردن و حتی مرگ هم میتواند از خطرات اسب سواری باشد. در زیر نکاتی برای کاهش احتمال آسیب در حین اسب سواری یادآوری میشود
در حین اسب سواری حتما از کلاه ایمنی استفاده کنید
از چکمه چرمی با پاشنه کوتاه استفاده کنید. لباس های شما باید راحت باشند ولی خیلی شل و آزاد نباشند.
قبل از شروع اسب سواری تمام تجهیزات را از لحاظ سالم بودن امتحان کنید
مراقب باشید که اندازه زین مناسب شما بوده و زین به درستی روی اسب بسته شده باشد
تمام تجهیزات را محکم به اسب ببندید
اگر تازه کار هستید باید از رکاب هایی استفاده کنید که در صورت زمین خوردن از اسب جدا شوند.
اسب سواران جوان باید همیشه تحت نظر یک فرد خبره ورزش کنند.
اسب سواران تازه کار باید در محیط های بسته و مسطح سواری کنند
اگر تازه کار هستید هرگز با اسب پرش انجام ندهید. پرش با اسب مستلزم مهارت کافی است
اگر احساس میکنید در حال زمین خوردن هستید به محض زمین خوردن بسرعت غلت زده و از اسب دور شوید
در هنگام خستگی یا اگر دارو مصرف کرده اید سوار بر اسب نشوید
فراموش نکنید که شما سوار بر یک ماشین نیستید بلکه سوار بر یک موجود زنده هستید که نسبت به اتفاقات اطراف واکنش های مخصوص به خود را دارد
اسب ها به حرکات و صداهای ناگهانی بسیار حساسند و واکنش نسان میدهند. برای واکنش ناگهانی اسب اماده باشید
هیچوقت پشت سر اسب راه نروید و از طرف شانه به آن نزدیک شوید.اینطور آنها احساس امنیت بیشتری میکنند. شما هم همینطور
به سر و گوش های اسب توجه کنید. اسب ها یک یا هر دو گوش های خود را به طرف صدا متوجه میکنند. یک اسب با گوش های آویزان ممکن است بیمار باشد و یک اسب با گوشهای برافراشته ممکن است عصبانی باشد
منبع: http://www.iranorthoped.ir
