اولین کسی که در تلویزیون ایران مقابل دوربین رفت + عکس
منوچهر نوذری زاده (۱۳۱۵ قزوین ) بازیگر تئاتر، سینما، رادیو و تلویزیون ایران و از پیشگامان هنر دوبله بود. وی بیش از نیم‌قرن در این حیطه‌ها به فعالیت پرداخت. پدرش حسابدار و نقاش قالی و اهل کاشان بود.
منوچهر نوذری فعالیت تصویری خود را با حضور در فیلم لاله آتشین ۱۳۴۱ ساخته برادرش مرحوم محمود نوذری آغاز کرد و فیلم های :
• افق روشن ۱۳۴۳
• امیر ارسلان نامدار (فیلم)۱۳۴۵
• حسین کرد شبستری ۱۳۴۵
• گوهر شب چراغ (فیلم)۱۳۴۶
• غروب بت پرستان ۱۳۴۷
• آسمون بی ستاره ۱۳۴۷
• خیالاتی۱۳۵۲
• چند می‌گیری گریه کنی۱۳۸۴ را به عنوان آخرین حضور هنری خود به یادگار گذاشت.
کارگردانی فیلمهای :
• ایوالله ۱۳۵۰ و همچنین تدوینگر
• خیلی هم ممنون ۱۳۵۱ و همچنین سراینده اشعار
• خیالاتی۱۳۵۲و همچنین سراینده اشعار
• الو من گربه هستم ۱۳۵۶/فیلمبرداری و تولید در مصر را بر عهده داشت و ...
تیم دوبلاژ :
• شوخی نکن دلخور میشم۱۳۴۵
• ایوالله۱۳۵۰
• خیلی هم ممنون ۱۳۵۱
• خیالاتی۱۳۵۲
• یک جو غیرت ۱۳۵۲
• هی جو ۱۳۶۷
• شنگول و منگول ۱۳۶۸
• حسنک ۱۳۷۱ را رهبری کرد و مجموعه هایی چون :
•
• چهره ها
• هزاربرگ هزار رنگ
• مسابقه هفته
• تهران ساعت ۲۰
• مسابقه ثانیه ها را خاطر ساز کرد .
صدای ماندگار او در دوبله فیلم های مشهور از هنرمندان بزرگ و سرسشناس هالیوود و اروپا همچون : جک لمون، دنی کی ، راج کاپور، گلن فورد، باب هوپ، رداسکلتونو ... به چهرۀ آنان جلوه ای آشنا و ماندگار داد !!
اما هر صبح جمعه با شما یاد جای خالی مردی که هرگز تکرار نخواهد شد او که با «صبح جمعه با شما» لبخندی و گاه بر لبِ دل های هراسان و چشمان اشکبار ایرانیان جنگ دیده می نشاند محسوس تر است !
استاد منوچهر نوذری، که در واپسین روزهای عمر گرانقدرش گفت :
من اولین کسی بودم که در تلویزیون ایران مقابل دوربین رفتم و گفتم نام جعبه‌ای که تصویر من را در آن می‌بینید تلویزیون است ...
در روز چهارشنبه ۱۶ آذر ماه ۱۳۸۴ به علت بیماری ریوی و عفونت کلیوی در بیمارستان مدرس تهران درگذشت.
بیتی که همواره صبح جمعه با شما را با آن به خاتمه می برد بر سنگ مزارش نقش بسته است :
ز حق توفیق خدمت خواستم دل گفت پنهانی
چه توفیقی از این بهتر که خلـــقی را بخندانی
روحش شاد و یادش گرامی باد
گردآوری: گروه فرهنگ و هنر سیمرغ
