God did not create the universe -Hawking

God did not create the universe -Hawking


Sep 03, 2010 at 12:06





http://img.news.makcdn.com/283497/three_cols.jpg
British scientist Stephen Hawking. Photograph: AFP





By Michael Holden
LONDON - God did not create the universe and the "Big Bang" was an inevitable consequence of the laws of physics, the eminent British theoretical physicist Stephen Hawking argues in a new book.

In "The Grand Design", co-authored with U.S. physicist Leonard Mlodinow, Hawking says a new series of theories made a creator of the universe redundant, according to the Times newspaper which published extracts on Thursday.

"Because there is a law such as gravity, the universe can and will create itself from nothing. Spontaneous creation is the reason there is something rather than nothing, why the universe exists, why we exist," Hawking writes.

"It is not necessary to invoke God to light the blue touch paper and set the universe going."

Hawking, 68, who won global recognition with his 1988 book "A Brief History of Time", an account of the origins of the universe, is renowned for his work on black holes, cosmology and quantum gravity.

Since 1974, the scientist has worked on marrying the two cornerstones of modern physics -- Albert Einstein's General Theory of Relativity, which concerns gravity and large-scale phenomena, and quantum theory, which covers subatomic particles.

His latest comments suggest he has broken away from previous views he has expressed on religion. Previously, he wrote that the laws of physics meant it was simply not necessary to believe that God had intervened in the Big Bang.

He wrote in A Brief History ... "If we discover a complete theory, it would be the ultimate triumph of human reason -- for then we should know the mind of God."

In his latest book, he said the 1992 discovery of a planet orbiting another star other than the Sun helped deconstruct the view of the father of physics Isaac Newton that the universe could not have arisen out of chaos but was created by God.

"That makes the coincidences of our planetary conditions -- the single Sun, the lucky combination of Earth-Sun distance and solar mass, far less remarkable, and far less compelling evidence that the Earth was carefully designed just to please us human beings," he writes.

Hawking, who is only able to speak through a computer-generated voice synthesiser, has a neuro muscular dystrophy that has progressed over the years and left him almost completely paralysed.

He began suffering the disease in his early 20s but went on to establish himself as one of the world's leading scientific authorities, and has also made guest appearances in "Star Trek" and the cartoons "Futurama" and "The Simpsons".

Last year he announced he was stepping down as Cambridge University's Lucasian Professor of Mathematics, a position once held by Newton and one he had held since 1979.

"The Grand Design" is due to go on sale next week.

سلام از دوستان می خوام این متن رو ترجمه کنند
این متن عقاید صریح پرفسور هاوکینک در رابطه با وجود خداست
خیلی مهمه برا من !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

ازتون خواهشمندم این متن رو ترجمه کنید

http://en.news.maktoob.com/200900005...ng/Article.htm

فرارو- «استفان هاوکینگ» روز گذشته در گفتگویی اختصاصی با گاردین درباره مرگ، متاتئوری، غایت حیات انسان و «تصادف وجود» سخن گفت.

به گزارش سرویس بین الملل فرارو به نقل از گاردین؛ هاوکینگ در این گفتگو مدعی شد «اعتقاد به خداوند یا وجود جهان دیگری پس از مرگ تنها یک داستان زیبا برای مردمی است که از مرگ می ترسند!»

وی افزود: «من طی 49 سال گذشته همواره با چشم انداز یک مرگ زودرس زندگی کرده ام، من از مرگ نمی ترسم اما عجله ای هم برای مردن ندارم.»

وی گفت: «من همواره اشاره کرده ام که مغز مثل یک کامپیوتر است و زمانی که ناتوان شود از کار کردن باز خواهد ایستاد. هیچ ملکوت یا جهان پس از مرگی برای کامپیوترهای خراب وجود ندارد، اینها داستانهایی زیبا برای انسانهایی است که از تاریکی می ترسند!»

استیفن هاوکینگ فیزیکدان برجسته بریتانیایی، اولین بار سال گذشته در کتاب جدیدش مدعی شد که خدا عالم و کهکشان را نیافریده و «انفجار بزرگ کهکشانی» که بسیاری از سیاره و ستارگان بر اثر آن به‌وجود آمده‌اند، نتیجه و پیامد قوانین فیزیک است. وي اما به گونه اي بهت آور، توضيح نداد كه چگونه قوانين پيچيده و دقيق فيزيك، فاقد پديدآورنده اي عالم و حكيم است!

وی با انتشار این کتاب جنجالی به پا کرد و خشم مقامات مذهبی و فيزيكدانان برجسته ديگر را برانگیخت.

نام این کتاب «طرح عظیم» است و استیفن هاوکینگ آن‌ را همراه فیزیکدان آمریکایی «لئونارد میلودینو» نوشته است. در این کتاب الحادي، استدلال می‌شود که وجود فرضیه‌های گوناگون و اکتشافات جدید ثابت می‌کند که جهان هستی یک خالق ندارد!

استیفن هاوکینگ که اکنون 69 ساله است از سال 1988 با کتابی تحت عنوان «تاریخ خلاصه‌ای از زمان» که توضیحی در مورد پیدایش عالم هستی بود به شهرت رسید. در عین حال وی در عرصه فیزیک کوانتوم و کهکشان‌شناسی مطالعات گسترده‌ای دارد و از جمله صاحب‌نظران برجسته اما جاهل این علوم است.

فرارو- سرویس بین الملل؛ پروفسور مقتدار خان: پسر بزرگ من، مولانا، یکی از طرفداران کتاب «تاریخچه مختصری از زمان» استفان هاوکینگ است. او در وبلاگ خود مطالبی را در مورد این کتاب به مدت یک سال منتشر می کرد.

به خاطر می آورم زمانی که این کتاب برای اولین بار در سال 1988 منتشر شد، نوشته های آن از نظر من بسیار جذاب و قابل تامل بود.

خواندن این کتاب برای من الهام بخش و بیانگر شکوه و عظمت جهان هستی در برابر علم ناچیز بشر بود و در عین حال پی بردن به جرات و جسارت ذاتی انسانها برای یافتن پاسخ پرسش هایشان، چه از دیدگاه فلسفی و چه از دیدگاه علمی، بسیار غرور آفرین بود.

در این مقاله ترجیح می دهم با عبور از بخش اصلی نظریه هاوکینگ یعنی «عدم وجود خدا در جهان هستی» بیشتر بر روی این پرسش هاوکینگ توجه وتمرکز نمایم که: «آیا خدا و علم هر دو در کنار هم می توانند وجود داشته باشند؟»

در واقع، با توجه به اینکه امریکاییها این روزها افزایش دمای کره زمین و تغییرات آب و هوا را در جهان انکار می کنند، گمان می کنم باید این پرسش را به گونه ای دیگر مطرح کرد؛ «آیا امریکای محافظه کار و سنت گرا و علم، هر دو با هم می توانند وجود داشته باشد؟»

میراث علوم و تفکر اسلامی
تا آنجا که به مسلمانان و تاریخچه تفکر اسلام مربوط می شود، تعداد مدعیانی که در مذهب اسلام با «علم منطق» مخالفت می کردند، مانند «ابن تیمیه»، و آن دسته از عرفایی که با«فلسفه» سر سازگاری نداشتند مانند «غزالی»، انگشت شمار بودند.

در واقع علوم طبیعی و الاهیات تا قرن های متمادی در جهان اسلام با یکدیگر وحدت داشتند. گر چه دانشمندان و فلاسفه به مرور گرایشات متافیزیکی و مذهبی خود را از دست داده و با اندیشیدن در موجودیت خداوند، پرسش هایی نظیر اینکه آیا خداوند موجودی جسمانی است و یا تنها یک ایده قابل قبول فلسفی است، پرسش هایی را از دیدگاه معرفت شناختی خود مطرح کردند.

بیش از 800 سال پیش، «ابن رشد» فیلسوف و حقوقدان بزرگ اسلام، که در غرب با عنوان «آوروس» شناخته شده است، نه تنها استدلال می کند که علم و مذهب دو جزء جدا نشدنی هستند بلکه تاکید دارد احکام شریعت اسلامی در مورد جهان پیرامون به عنوان بخشی از قوانین الهی، به طور علمی به مطالعه و بررسی می پردازد.

در رساله معروف و استثنایی«فصل المقال»، ابن رشد پا را از این فراتر می گذارد و استدلال می کند: «شیوه ای که در بکار بردن دلایل منطقی در فهم و شناخت شریعت و قوانین الهی توسط حقوقدانان اسلامی به کار برده می شود درست همانند روشی است که فلاسفه در شناخت کائنات و به دنبال آن فهم خالق هستی به کار می گیرند.»

قبل از هر چیز لازم می دانم در خصوص اختلاف معناداری که بین علم و فلسفه وجود دارد، توضیحاتی دهم. در مورد آنچه که ابن رشد به عنوان فلسفه از آن یاد می کرد و اکنون ما آن را به عنوان علم پذیرفته ایم. فلسفه در دیدگاه ابن رشد یعنی مطالعه بر روی طبیعت به عنوان مظهر الهی. بنابراین روشهای تجربی کاربردی در شناخت جهان مادی می تواند بینش عمیقی در مقدسات مذهبی برای ما به ارمغان آورد.

«آقای سید احمد خان» مرد بزرگ اصلاحات و موسس دانشگاه مدرن در هند، در خصوص وحدت علم و مذهب با استدلال از قرآن کریم اینگونه توضیح می دهد:« قرآن کریم حامل کلام خداوند است و کائنات، مظهر خداوند، و هیچ کدام از اینها در تضاد و تقابل یکدیگر نیستند. علم در نزد مسلمانان شیوه ای است برای فهم و درک کلام مقدس، به عقیده من علم به معنای (اندیشه) و تفحص در کائنات و مذهب به معنای عبادت کردن (ذکر) و توسل جستن از احکام خداوند است.

قرآن کریم مسلمان را به فراگیری علم دعوت می کند
مسلمانان معتقدند قرآن، کلام حقانیت خداوند است و از این رو تمامی احکام قرآنی دستور مستقیمی است که از جانب پروردگارشان نازل شده است. بنابراین اکثر مسلمانان خواندن آیات قرآن را به عنوان وظایف دینی خود در محدوده علم می دانند.

«آیا آنان به خلقت آسمانها و زمین نمی اندیشند و آنچه که خداوند آفریده است؟» (قرآن. سوره 7 .آیه 175)

«در واقع، در خلقت آسمان و زمین و تناوب روز و شب برای آن دسته از مردم که به دنبال پاسخ پرسش هایشان هستند، نشانه هایی وجود دارد.»

«چه کسی خداوند را یاد می کند در حال نشسته یا ایستاده و یا به پهلو خوابیده و در حالی که به خلقت آسمانها و زمین می اندیشد و با خود می گوید:خداوندا؛ تو این آفرینش را بی دلیل خلق نکردی؛ و خداوند بلند مرتبه است.» ( قرآن.سوره3 آیه 190 تا 191)

آیات بسیاری در قرآن وجود دارد که مسلمانان را به استفاده از استدلال های علمی و روش های تاریخی دعوت می کند تا بتوانند درک بهتری از جهان پیرامون خود و شناخت آن به عنوان اساسی ترین تجلی اراده خداوند، بدست آورند. می توان با الهام از ابن رشد نتیجه گرفت که آیات قرآنی علم را همانند شریعت برای مسلمانان امری ضروری به حساب می آورد.

با استناد به آنچه در بالا ذکر کردیم، باید متذکر شد که زندگی ما مسلمانان امروزه در دوران تاریکی اسلام سپری می شود. متاسفانه باید اذعان کرد؛ علی رغم تعداد بیشمار مسلمانان در جهان، آنان از درجات علمی پایین تری برخوردارند.

حتی در جوامع مسلمانان امریکا، به ویژه جوامع مسجد محور، پیشرفت علمی به معنای واقعی وجود ندارد. هر ساله مسلمانان در امریکا میزبان صدها کنفرانس، همایش و برگزاری انجمن های خیریه هستند که همگی با محوریت مسئله هویت برگزار می شوند اما به هیچ وجه در خصوص مطالعات علمی بحث و گفتمانی صورت نمی پذیرد و وجود تنها یک انجمن، «دانشمندان مسلمان»، شرایط بحرانی وضعیت علم در میان جامعه مسلمین را به خوبی می توان نشان داد.

برخی از دانشمندان مسلمان که در دانشگاه های غربی درعرصه پژوهش پیشتازهستند و یا دانشمندانی که در علوم کاربردی، مانند پزشکی و مهندسی فعالیت دارند، معمولا در محیط دانشگاهی تحت آموزش افراد غیر مسلمان قرارمی گیرند و بنابراین از آموزه های مذهبی به دور می مانند.

برخی از مسلمانان تلاش می کنند تا به همگان، دوران شکوفایی اسلام را معرفی کنند دورانی که اسلام سنگر علم و نوآوری بود. اثر معروف سید حسین نصر به نام «1001 اختراع» می تواند مثال بارزاین گونه تلاش ها باشد.

آثار دکتر سید حسین نصر که کل دوران زندگی علمی اش را به آن اختصاص داده است، به این مسئله به خوبی اشاره می کند که آیا چیزی هم به عنوان علوم اسلامی و یا فلسفه اسلامی می تواند وجود داشته باشد.

اما نکته اصلی این است، به محض آنکه از علوم اسلامی صحبت به میان می آوریم، متعاقبا از تاریخ آن روایت می کنیم و نه از علم آن. علوم اسلامی، از دوران گذشته برای ما به جا مانده است. روایات علوم اسلامی شالوده داستانهایی هستند که امروزه برای کودکانمان نقل می کنیم تا هویت آنان را به عنوان مسلمان تقویت کنیم.

بله علم و شریعت مطمئنا با یکدیگر سازگار هستند، اما متاسفانه در حال حاضر، مذهب و علم، این دو جزء جدا نشدنی، به سختی در کنار یکدیگر دیده می شوند.


*پروفسور مقتدارخان متولد حیدرآباد هند، دانشیار گروه علوم سیاسی و روابط بین الملل در «دانشگاه دلاورا»، در سال 2000 دکترای خود را در روابط بین الملل، فلسفه و اندیشه سیاسی اسلامی، از دانشگاه جورج تاون (امریکا) اخذ کرده است.

او برای اولین بار، برنامه مطالعاتی در زمینه علوم اسلامی در دانشگاه دلاورا را بنا نهاد و از سال 2007 تا 2010 مدیریت این دانشگاه را بر عهده داشت.

دکتر مقتدار خان تا کنون با موسسات زیادی همکاری داشته داشته است از جمله موسسه علوم و تحقیقات سیاست اجتماعی، موسسه بروکینگز و مرکز تحقیقات دانشگاه جورج تاون. او تاکنون در انجمن «دانشمندان مسلمان» در زمینه علوم اجتماعی، در سمت ریاست، معاونت ریاست و دبیر کل این انجمن فعالیت داشته است.

منبع: واشنگتن پست
18 می 2011
ترجمه: نسیم کلانی

شاید تا کنون نام استفان هاوکینگ، استاد ارشد ریاضیات در دانشگاه کمبریج و فیزيكدان و كيهان شناس سرشناس، را شنیده باشید و حتی چیزهایی در باره نظریات او و به خصوص نظریاتش در مورد انفجار بزرگ، Big Bang، سیاه چاله ها، black holes، طبیعت فرازمینی، extraterrestrial life، و دیگر موضوعات و مسائل پیرامونی آنها خوانده باشید.

از حدود نیمه فروردین ماه بود که شبکه تلویزیونی من و تو 2 برنامه مستندی به نام «سفر به اعماق جهان با استفان هاوکینگ» را در چندین قسمت پخش کرد که در هر قسمت و با یک نام فرعی، به گوشه ای از نظریات این ریاضیدان مشهور می پرداخت. هر چند که هدف آن برنامه تنها تشریح نظرات کیهانشناسی هاوکینگ به زبان ساده بود، اما این دانشمند بریتانیایی در مورد موضوعات مذهبی نیز نظریاتی ابراز کرده و عقاید خود در این زمینه را به نظریات کیهانشناسی خود پیوند زده است.

او در نخستین کتاب خود به نام تاریخچه مختصر زمان، A Brief History of Time، نوشت؛ «اگر یک نظریه کامل را کشف کنیم، آن واپسین پیروزی عقل انسان خواهد بود زیرا در آن موقع ما ذهن خداوند را خواهیم شناخت». او در همان کتاب وجود خداوند را برای تبیین اصل جهان غیرضروری خواند اما در عین حال، این احتمال را هم رد نکرد که خداوند دستی در خلقت جهان داشته باشد.

او طی دو دهه اخیر به صورت مشخص تری عقیده خود در مورد وجود خداوند را در مصاحبه های مختلف و همچنین در کتاب 2010 خود به نام طرح عظیم، The Grand Design، بیان کرده است. او در این کتاب نوشت؛ «مسئله این است: آیا مسیر آغاز جهان توسط خداوند و به دلایلی نامعلوم برای ما، بوده است یا آن که با قوانین علمی تعین یافته است؟ من معتقد به دومی هستم. به دلیل قانونی همچون جاذبه است که جهان می تواند خود را از هیچ به وجود آورد و در آینده نیز به وجود خواهد آورد».

آیا هاوکینگ را می توان فردی ملحد دانست؟ با توجه به مصاحبه های چند ساله اخیر وی نمی توان پاسخ قاطعی به این پرسش داد. او سال 2007 و در مصاحبه ای با رویترز مدعی شد که فرد مذهبی به معنای متداول آن نیست و گفت؛ «من معتقدم که جهان با قوانین علم اداره می شود. قوانین جهان ممکن است که از سوی خداوند مقرر شده باشند، اما برای نقض این قوانین مداخله نمی کند».

در ژوئن سال گذشته بود که او در مصاحبه ای با شبکه 4 بریتانیا وجود خداوند را به عنوان یک شخص رد کرد و گفت؛ «اگر دوست دارید، می توانید قوانین علم را خدا بنامید، اما این نمی تواند خدای شخصی باشد که با شما ملاقات کند و سوالاتی از شما بپرسد».

اوایل ژوئن سال جاری و در مصاحبه ای با شبکه تلویزیونی ای بی سی، او بار دیگر خداوند را به عنوان تجسمی از قوانین طبیعت تعریف کرد و با غیرمتعارف خواندن چنین تصوری از خداوند با عقاید مردم گفت؛ «آنها خداوند را همانند موجود انسانی می سازند که می توانند با او رابطه شخصی داشته باشند. وقتی که شما به اندازه بیکران جهان نگاه می کنید و این که حیات اتفاقی انسان در آن تا چه میزان بی اهمیت است، دیگر چنان تصوری محال به نظر می رسد».

او بر اساس این تعریف، تمایز بنیادین بین مذهب و علم قائل شد و گفت که دین مبتنی بر اقتدار و مرجعیت است و علم مبتنی بر مشاهده و عقل و نتیجه گرفت که علم پیروز خواهد شد چون نتیجه بخش است. هاوکینگ 16 می در مصاحبه اخیر خود با روزنامه گاردین در مورد مرگ گفت که اعتقادی به بهشت و جهان پس از مرگ ندارد و عقاید مربوط به آن را داستانهای افسانه ای می داند.

روشن است که عقاید هاوکینگ خوش آیند اصحاب دين و از جمله كليسائيان نیست و به همین جهت، آنان واکنش تندی نسبت به عقاید وی ابراز کرده اند و علاوه بر این، برخی از دانشمندان نیز چندان موافق نظریات او نیستند.

کتابهای متعددی در پاسخ به عقاید هاوکینگ نوشته شده که یکی از آنها به نام «خدا و استفاون هاوکینگ: بالاخره طراحی از آن کیست؟» به قلم جان کارسون لنوکس است. لنوکس، استاد ریاضیات آکسفورد، در این کتاب سعی دارد تا با بررسی کتاب طرح عظیم هاوکینگ به نقد دلایل و منطق هاوکینگ بپردازد و نشان دهد که حتی از طریق استدلالهای هاوکینگ نیز نه تنها خدای خالق از جهان طرد نمی شود، بلکه حتی وجودش قابل اثبات نیز هست.

از پاسخهای افرادی مثل لنوکس یا اریک پرست، استاد ریاضیات کمبریج، به هاوکینگ حداقل می توان این نتیجه را گرفت که عقاید هاوکینگ در مورد خداوند یا معاد، عقایدی منتج از علم ریاضی یا فیزیک نیست. حداکثر چیزی که می توان گفت این است که هاوکینگ نظر شخصی خود را فارغ از مقامش به عنوان ریاضیدان و دانشمند علوم تجربي بیان کرده و این همان چیزی است که استفان نوولا، استاد عصب شناسی دانشگاه ییل آمریکا، در مقاله خود با عنوان نظر هاوکینگ در مورد بهشت، Hawking on Heaven، متذکر شده است.

نوولا معتقد است که هاوکینگ از عبارت «من در نظر می گیرم»، I regard، استفاده کرده و به این جهت مدعی استدلال منطقی برای رد خداوند یا معاد نیست. البته هاوکینگ همانند هر فرد معمولی دیگری می تواند نظر خاص خود را در مورد مسائل مختلف از جمله خداوند و معاد داشته باشد، اما موضوع اصلی در این است که آیا به عنوان یک عالم تجربی، خواه فیزیک یا هر علم تجربی دیگر، می تواند به چنین عقایدی دست يابد و آنها را بیان کند؟
اسکات تویسون در کتاب خود با عنوان «جهان نامشهود»، The Unobservable Universe، به این مسئله پاسخ داده و آن را بنابر تمایزات بین دو حوزه مختلف علم تجربی و الهیات تبیین کرده است. به نظر تویسون، علم تجربی حدودی دارد و یکی از حدودش این است که نمی تواند عدم وجود موضوعات و پدیده هایی ورای حوزه کامل مشهودات را اثبات کند. تویسون از این جهت، خطی بین علم تجربی و الهیات ترسیم می کند و معتقد است که هاوکینگ پا را فراتر از این خط گذاشته به صورتی که گویا از هر دو منظر به موضوع پرداخته است. در واقع، نکته ای که تویسون به آن توجه کرده را می توان بنابر دو مقوله مرتبط به هم معرفت شناسی و روش شناسی تبیین کرد و بر اساس این دو مقوله است که نقد جدی بر عقاید هاوکینگ در مورد خدا و معاد از جهت یک نظریه علمی وارد دانست.