تازه‌ترین پژوهش‌ها نشان می‌دهد استفاده از حشیش، می‌تواند احتمال ابتلای مردان جوان به سرطان بیضه را افزایش دهد
باورهای غلط گوناگونی در مورد برخی مواد مخدر، از جمله حشیش وجود دارد که بیشتر آنها به دلیل ناآگاهی از عوارض مصرف این مواد است. این در حالی است که تازه‌ترین پژوهش‌ها نشان می‌دهد استفاده از سیگارهای حاوی حشیش، می‌تواند احتمال ابتلای مردان جوان به سرطان بیضه را تا حد زیادی افزایش دهد.
به گزارش بی‌بی‌سی، این مطالعه، بر روی یکی از مهاجم‌ترین و کشنده‌ترین انواع سرطان بیضه انجام شده که «نان-سمینوما» نام دارد و رشد بسیار سریعی دارد و بیشتر در مردان جوان دیده می‌شود. این اولین مطالعه‌ای است که نقش حشیش را، به صورت علمی در ایجاد نوعی سرطان نشان می‌دهد.
بر اساس این گزارش، بررسی‌های محققان در مرکز تحقیقات پزشکی فردهاچینسون در سیاتل آمریکا، بر روی 369 مرد جوان، بین 18 تا 44 ساله، که تشخیص بیماری برای‌شان مسجل شده بود، نشان داد که مصرف سیگارهای حاوی حشیش، ماری‌جوانا، باعث افزایش احتمال ابتلا به سرطان بیضه، تا 70 درصد می‌شود که رقم بسیار بالایی محسوب می‌شود. نتیجه این مطالعه در آخرین شماره نشریه علمی سرطان، وابسته به انجمن بین‌‌المللی سرطان چاپ شده است.
سرطان بیضه، از شایع‌ترین سرطان‌هایی است که مردان جوان را مبتلا می‌کند. آمارها نشان می‌دهد 1 درصد از کل سرطان‌هایی که مردان را درگیر می‌کند، مربوط به بیضه‌ها هستند. میزان شیوع این سرطان، در کشورهای آمریکای شمالی و اروپا بسیار بالاست (در برخی از کشورها، به 3 تا 6 درصد هم رسیده است) و در حال افزایش در این جوامع و سایر کشورهاست.
علت این افزایش میزان شیوع، هنوز مشخص نشده است، اما مطالعاتی از این دست، می‌تواند سرنخ‌هایی را از ارتباط این بیماری، با برخی شیوه‌های زندگی، مثل مصرف مواد مخدر، نشان دهد. برخی محققان سرطان‌شناسی معتقدند شاید رابطه‌ای بین جهش‌های هورمونی زمان بلوغ و شکل‌گیری این سرطان وجود داشته باشد و به همین علت است که سرطان بیشتر مردان جوان را مبتلا می‌کند. ماری‌جوانا نیز، از آن دسته مواد مخدری است که بیشتر جوانان و نوجوانان را گرفتار می‌کند. محققان می‌گویند در کنار هم قرار گرفتن عامل حشیش، به اضافه جهش‌های هورمونی زمان بلوغ، شاید موجب هم‌افزایی این دو عامل، و بیشتر شدن احتمال ابتلای مردان جوان به این سرطان باشد.
حشیش، یکی از پرمصرف‌ترین مواد مخدر در سراسر جهان است. ماده فعال موجود در مواد مصرفی، ، دلتا، 9، تتراهیدروکانابینول نام دارد که اصلی‌ترین محل اثر آن در خود مغز است. برخی از قسمت‌های مغز، گیرنده‌های بیشتری برای این ماده دارند و بنابراین بعد از مصرف حشیش، بیشتر تحت تاثیر آن قرار می‌گیرند؛ از جمله مناطقی که مسئول حافظه، احساس رضایت، تفکر، تمرکز، و ادراک هستند و هماهنگی حرکات بدن را کنترل می‌کنند.
مطالعات نشان می‌دهد مصرف طولانی‌مدت این ماده، در حیوانات آزمایشگاهی، روی گیرنده‌های دوپامینی تاثیر دارد و اعیتادآور بودن حشیش هم به دلیل همین تاثیر آن است. (در حالی که برخی به غلط ادعا دارند این ماده اعتیادآور نیست) مطالعات پیشین همین گروه تحقیقاتی نشان می‌دهد که حشیش موجب اختلال در تولید هورمون‌های جنسی مردانه می‌شود و این امر سبب کاهش کیفیت مایع منی و افزایش اختمال ناتوانی جنسی در آنها می‌شود. محققان می‌گویند هنوز از عوارض بلندمدت حشیش، بر روی انسان اطلاعی در دست نیست و جوانان و نوجوانان باید این موضوع را مدنظر داشته باشند.
ضمن این که این مطالعه برای اولین بار نشان داده است که ممکن است این ماده مخدر، که در برخی کشورها به دلیل همین بی‌اطلاعی، از جمله مواد مجاز اعلام شده است، ماده‌ای بی‌خطر نیست. پیش از این هم مطالعاتی روی اثار کوتاه و میان‌مدت آن انجام شده و از احتمال ارتباط این ماده با برخی بیماری‌های روان‌پزشکی، از جمله اسکیزوفرنی و اضطراب و نیز اختلالات خلقی، مانند افسردگی، خبر داده بودند، خطر خودکشی نیز در مصرف‌کنندگان این ماده خطرناک افزایش می‌یابد.
حشیش همچنین باعث اختلال در حافظه، افت یادگیری، اختلالات رفتاری و اختلال در عملکرد اجتماعی و خانوادگی نوجوان می‌شود. اما همه این مطالعات، نیاز به بررسی بیشتر و با حجم نمونه بیشتردارند تا بتوان محکم‌تر به آنها استناد کرد. با این حال، صرف اعتیادآور بودن و نیز عوارض کوتاه‌مدت شناخته‌شده آن برای هرگونه تصمیم‌گیری جوانان و نوجوانان در مورد آن، کافی است.
