آستر و مشکلات مسکن و بی‌خانمانی
نویسنده مشهور آمریکایی در جدیدترین اثر خود رمان «سانست پارک» درباره مشکل مسکن جوانان و بی‌خانمانی بحث می‌کند.
پل آستر وقتی پنجاه ساله شد به فکر اخلاقیات خودش بود و نوشته‌هایش نیز شاهدی بر این وسوسه بودند، اما آستر امروز بیشتر مجذوب مشکلات جوانان شده است.
او در «سانست پارک» جدیدترین رمانش از بحران مسکن در جامعه آمریکا به عنوان زمینه داستان گروهی از جوانان استفاده می‌کند، جوانانی که در خانه‌ای در پایین شهر بروکلین زندگی می‌کنند. مکان وقوع داستان با محل زندگی نویسنده فاصله چندانی ندارد.
معنای خانه (و بی‌خانمانی) هسته «سانست پارک» است. آستر می‌گوید خانه جایی است که باید در آن احساس آرامش و امنیت کامل داشته باشید. «جایی که شما نیازی به دفاع از خود ندارید. به نظرم همه همین نظر را دارند، جایی که در هر شرایطی و با وجود هر عمل و رفتاری و هر هم که زندگی دشوار شده باشد از شما به گرمی استقبال می‌شود. و متاسفانه همه چنین پناهگاهی ندارند.»
آستر می‌گوید در رمان قصد داشته حس از دست دادن امنیتی را بررسی کند که خانه به آدم منتقل می‌کند. مایلز هلر شخصیت اصلی کتاب در تبعیدی خودخواسته به دور از خانه و خانواده‌اش که ساکن نیویورک هستند زندگی می‌کند. در آغاز کتاب مایلز در فلوریدا مشغول به کار است، شغل او تمیزکاری پس از تخلیه یک خانه است. شرایط، مایلز را مجبور می‌کند تا به نیویورک بازگردد. او پیشنهاد یکی از دوستان قدیمی‌اش را قبول می‌کند و به خانه‌ای فرسوده در جنوب بروکلین می‌رود. آستر این خانه را براساس خانه‌ای واقعی در منطقه سانست پارک توصیف کرده است.
او در «سانست پارک» جدیدترین رمانش از بحران مسکن در جامعه آمریکا به عنوان زمینه داستان گروهی از جوانان استفاده می‌کند، جوانانی که در خانه‌ای در پایین شهر بروکلین زندگی می‌کنند.
منطقه‌ای که توجه آستر را برای توصیفاتش جذب کرده محله‌ای شهری و ترکیبی از مغازه‌های کوچک، ابزارفروشی و ساختمان‌های مسکونی است و هیچکدام از این ساختمان‌ها گرمای محلی که آستر در آن زندگی می‌کند ندارد. آستر این محل را «دورافتاده» توصیف نمی‌کند بلکه آن را «غم‌زده» می‌خواند.
هرچند این خانه ویران شده، اما آستر به خوبی روزی که این خانه را دید به یاد می‌آورد. «شبیه خانه‌ای روستایی بود که 120 سال پیش در میدوِست بنا شده باشد. به نظرم آمد این خانه متروک مکانی عالی برای زندگی جوانان بود. به همین دلیل زمان نوشتن از آن به عنوان الگو استفاده کردم.»
جوانان خانه خیالی آستر به شکل غیرقانونی وارد این خانه می‌شوند و در آن زندگی می‌کنند، هر کدام از این افراد دلیل خاص خود را برای این کار دارد. بینگ، کسی که پیشنهاد این کار را داده این حرکت را رفتاری سیاسی می‌داند. آستر می‌گوید: «بینگ یک مخالف است. او مخالف همه چیزهایی است که رخ می‌دهد. او دوست دارد یکی از پایه‌گذاران دنیای آینده باشد، دنیایی که در آن عدالت و مهربانی بیشتری دیده می‌شود...به نظرش این حرکت بهترین شیوه ابراز خود است.»
آستر در این رمان به چندین مسئله سیاسی و زندگی معاصر اشاره می‌کند، داستان جدید نویسنده «شب پیشگویی» نه تنها در محلی واقعی می‌گذرد بلکه در زمانی واقعی نیز می‌گذرد. آستر می‌گوید در این لحظه از تاریخ حس «بی‌جا و مکان بودن» کتاب با تجربه بی‌ثباتی اقتصادی بسیاری از مردم هم‌زمان شده است.
نویسنده «سه‌گانه نیویورکی» می‌گوید: «فکر اصلی این کتاب از ایده تبعید آمد، کسی که از محل زندگی‌اش بیرون انداخته شده، اما بیشتر که فکر می‌کنم، بیشتر که توجه می‌کنم می‌فهمم که این مشکل اقتصادی هم‌زمان به مشکل اجتماعی بزرگی نیز تبدیل می‌شود. بنابراین شرایط درونی بی‌جا و مکان شدن و شرایط برونی مردمانی که در این شرایط نامطمئن زندگی می‌کنند...همگی در شکل گرفتن این کتاب نقش داشتند.»
این آگاهی ناگهانی اجتماعی نقطه عزیمتی برای آستر است، نویسنده‌ای که به واسطه بیان مسائل و مشکلات روز شهرت ندارد. با این حال خود نویسنده «سانست پارک» را متفاوت از آثار قبلی‌اش نمی‌داند. «تاریخ در تمامی آثار من حضور دارد. چه مستقیم درمورد مسائل اجتماعی صحبت کنم یا اینکه شخصیت‌هایم را در چنین محیطی غرق کنم کاملا به کارم آگاه هستم.»
اغلب آثار پل آستر نویسنده 63 ساله آمریکایی به فارسی ترجمه شده‌اند؛ «شب پیشگویی»، «مون پالاس»، «شهر شیشه‌ای»، «کتاب اوهام» و «ناپیدا» برخی از این آثار هستند.
«سانست پارک» توسط انتشارات هنری هالت در 320 صفحه به قیمت 25 دلار منتشر شده است.
