TU-28/Tu128 پدر بد شانس Mig-31
TU-28/Tu128 پدر بد شانس Mig-31
توپولفTU-28/Tu128 ( با نام ناتوی Fiddler ) جنگنده دوربرد بازدارنده ای است که توسط اتحاد جماهیر شوروی در دهه 1960 توسعه یافت این جنگنده بزرگترین جنگنده ساخته شده در جهان می باشد!
در سال 1955 PVO ویژگی های مورد نیاز برای جنگنده بازدارنده دور برد خود را به منظور دفاع از کشور پهناور اتحاد جماهیر شوروی اعلام کرد.این پروژه بسیار هزینه بر بود به طوری که حتی با اقتصادی بسیار قوی تر نیز تهیه و تکمیل آن غیر ممکن به نظر می رسید .
به منظور آماده کردن این پروژه و ایجاد توانایی حمل راداری قدرتمند و موشک های هوا به هوا ، توپولف شروع به توسعه و ساخت یک هواپیمای مشابه مانندTu-105 (Tu-22) کرد.
رهبر تیم این پروژه I.Nezal نام داشت.ساخت پروژه Tu-28P در سال 1963 شروع شد . این پروژه با ساخت TU-128 FiddlerB جایگزین شد . به طور کلی پروژه TU-28/Tu-128 بر پایه طرح نا موفق Tu-98 که یک بمب افکن مافوق صوت بود ساخته شد. این جنگنده چرخ های خود را درون غلاف های موجود در بال خود حمل می کرد .
دو عدد موتور توربوجت Lyulka AL-7F-2 نیز روی بدنه نصب شد .برخلاف Tu-22 هیچ محفظه ی داخلی جنگ افزاری در این جنگنده وجود ندارد و سلاح ها در پایلون های موجود در زیر بال ها حمل می شوند. در عوض این جنگنده در بدنه خود تانکری بزرگ از سوخت حمل می کند.
TU-28 دارای دو صندلی برای خدمه می باشد که به صورت طولی قرار می گیرند و دارای کاناپی های جدا از هم می باشند.
کارشناسان غربی وقتی نمونه ای از Tu-102 (که آزمایشات اولیه روی آن انجام می گرفت ) را دیدند گمان کردند که این هواپیما دارای رادار مرکزی بزرگی می باشد . اما بر آمدگی های روی شکم هواپیما در واقع ابزار آلات تست را حمل می کردند نه رادار. TU-28P دارای آنتن دماغه بزرگی برای جستجوی راداری در باند I بود که با نام Smerch در شوروی و Tornado در ناتو شناخته می شد.برد این رادار برابر 50 کیلومتر و فاصله قفل آن 40 کیلومتر بود .با وجود رادار، این جنگنده برای هدایت خلبان به سوی هدف به رادار کنترل زمینی نیازمند بود.
در سال های بعد این جنگنده اغلب به عنوان همراه Tu-126AEW فعالیت داشت.
TU-28P به عنوان یک جنگنده صرف بازدارنده هیچ گونه ECM نداشت و نیز فاقد دریافت کننده اخطار راداری RWR بود.
TU-128 یک جنگنده بازدارنده محض بود و با بال هایی که به طور کامل لود شده بودند چابکی زیادی نداشت . زیرا این جنگنده در درجه نخست قصد داشت بمب افکن های ناتو مانند B-52 را به مبارزه بطلبد نه اینکه با جنگنده های کوچک داگ فایت کند!!!
سلاح های TU-128 شامل 4 عدد موشک هوا به هوای R-4 با نام ناتوی AA-5 Ash بود که معمولاً شامل دو عدد موشک آشیانه یاب نیمه فعال R-4R و دو عدد R-4T آشیانه یاب فرو سرخ می شد .
با این وجود بعد از از رده خارج شدن این موشک ها سلاح های جدیدی جایگزین آن ها نشد.
ساخت TU-128 در سال 1970 با تولید 188 فروند از آن ها پایان یافت .اما 10 عدد دیگر نیز مجداً در سال 1971 ساخته شدند که 4 تای آن ها برای تبدیل شدن به TU-128UT تخصیص داده شد که دارای یک کاکپیت جلویی اضافه نسبت به نمونه پایه بود که درقسمت رادار قرار داده شده بود.
تنها درگیری گذارش شده ی ( البته درگیری که نه) Tu-128 انهدام یک بالن شناسایی ناتو می باشد.
دو سوم از تمام جنگنده های تولید شده تا سال 1980 در خدمت بوده اند .
Tu-128 به تدریج به نفع جنگنده جدید یعنی Mig-31 از صحنه کنار رفت اگرچه تعدادکمی از آن ها تا سال 1992 هم در خدمت بودند.
طول:27.2 متر
طول بال: 18.1 متر
ارتفاع:7 متر
مساحت بال: 80 متر مربع
وزن " بدون مهمات" :24500 کیلوگرم
وزن"با مهمات" : 40000کیلوگرم.
منبع : ویکی پدیا
