دانشمندان برنده جایزه نوبل فیزیک امسال 2009

بررسی مطالعه سه دانشمند برنده نوبل فیزیک/ بنیانگذاران زندگی دیجیتال

طبق اعلام آکادمی سلطنتی علوم سوئد نوبل فیزیک سال 2009 به دو آمریکایی و یک چینی - انگلیسی اختصاص یافت که ابداعات آنها هر یک به نوعی زندگی دیجیتال انسان در دهه های اخیر را متحول کرده اند.
به گزارش خبرگزاری مهر، چارلز کائو دانشمند چینی انگلیسی به دلیل ابداع ارزشمند فیبرهای نوری یک دوم از جایزه نوبل و دو دانشمند آمریکایی ویلارد بویل و جورج اسمیت به دلیل ابداع مدار تصویربرداری نیمه رسانا هر کدام یک چهارم از جایزه نوبل را به خود اختصاص دادند.

از این دو ابداع به عنوان دستاوردهایی یاد می شود که ساختار و اساس شبکه های مجازی امروز انسان را تشکیل داده اند. این ابداعات خود به تنهایی عامل خلق ابداعات جدیدتر بوده و ابزارهایی جدید را برای اکتشافات علمی فراهم کرده اند.

چارلز کائو در سال 1966 به پدیده ای جدید برخورد کرد که در نهایت منجر به ابداع فیبرهای نوری شد. وی با دقتی بالا چگونگی انتقال نور را در فیبرهای شیشه ای بلند محاسبه کرد و دریافت با استفاده از فیبرهایی از خالص ترین نوع شیشه می توان سیگنالهای نوری را تا فاصله 100 کیلومتر ارسال کرد. این در حالی است که فیبرهایی که در دهه 1960 مورد استفاده قرار می گرفت توانایی این را داشت که سیگنالها را تنها 20 متر جابجا کند.

کائو متولد 1933 در شانگهای چین است که در سالهای 1957 و 1965 به ترتیب در مقاطع فوق لیسانس و دکترا در دانشگاه کالج لندن تحصیل کرده است.

تخصص وی مهندسی stc (تلفنها و کابلهای استاندارد) بوده و در سال 1966 موفق به ابداع فیبرهای نوری شد. این فیبرها امروزه یکی از عناصر کلیدی ارتباطت به شمار می روند و در لحظه حجم وسیعی از اطلاعات را از نقطه از جهان به نقطه ای دیگر منتقل می کند.

ابداع دیگر که بخش دوم نوبل فیزیک 2009 را از آن خود کرده است به دو دانشمند آمریکایی تعلق دارد که در سال 1969 آن را خلق کرده اند. تاثیر ابداع این دو دانشمند را می توان امروزه از ترافیک بالای سایتهای اینترنتی که در اثر حضور حجم وسیعی از عکسهای دیجیتال به وجود آمده است، دریافت. ویلیام بویل در ابتدای دهه هفتاد به همراه جورج اسمیت موفق به ابداع اولین فناوری موفق تصویربرداری با استفاده از حسگرهای دیجیتال شدند که اکنون ابداع آنها با نام ccd شناخته می شود.

امروزه عکاسی دیجیتال در بسیاری از دامنه های تحقیقات علمی به ابزاری غیر قابل جایگزینی تبدیل شده است. Ccd ها توانستند توانایی های جدیدی را مصور کنند که در گذشته نادیده گرفته شده بودند. این فناوری تصاویر شفاف و واضحی را از مکانهای دوردست جهان هستی و اعماق اقیانوسها به انسان هدیه داده است. فناوری ccd اساس بسیاری از تصویربرداری های دیجیتال کنونی به شمار می رود. بسیاری از تجهیزات از جمله دوربینهای عکاسی و تصویربرداری، دستگاه های کپی و سیستمهای بارکد بدون حضور این ابداع مجال حضور نداشتند.

این فناوری در سال 1969 توسط بویل و اسمیت طراحی و ساخته شد و در سال 1970 محققان لابراتوار بل برای اولین بار از این حسگر در یک دوربین تصویربرداری استفاده کردند. در سال 1975 نیز اولین دوربین ccd با وضوح تصویری بالا تا حدی که امکان پخش تلویزیونی تصاویر آن وجود داشت، ارائه شد.

خبرگزاری مهر