دخالت Dna غیر کد شونده در ابتلا به بیماری دیابت نوع2

درگذشته تصوربراین بودکه توالی های هایی از DNA که پروتئین ها را کد نمی کنند به عنوان junk DNA حذف می شدند، اما دانشمندان کشف کردند که برخی نواحی جهت کنترل روشن شدن ژن ها دارای اهمیت هستند. این مطالعه، اولین گزارشی است که نشان داد چگونه اینچنین نواحی که عناصر تنظیمی نامیده می شوند، می توانند بر ریسک بیماری افراد تأثیر بگذارد.
حدود 300 میلیون نفر در سرتاسر جهان به دیابت نوع 2 مبتلا می باشند. مدت هاست که نقش فاکتورهای ژنتیکی در کنار فاکتورهای دیگر مانند وزن بدن، رژیم غذایی و سن در تعیین احتمال ابتلا به دیابت نوع 2 شناسایی شده است. مطالعات بسیاری نواحی از ژنوم را شناسایی کردند که تنوع آنها با احتمال دیابت مرتبط می باشد، اما عملکرد بسیاری از این نواحی هنوز مشخص نیست، و این موضوع فهم چگونگی و علت پیشرفت این بیماری را برای دانشمندان مشکل می سازد. سکانس هایی که حاوی کدهای سازنده پروتئین ها هستند، DNAهای غیر کد شونده یا junk DNA ماده تاریک ژنوم می باشند.
در این مطالعه جدید، دانشمندان نقشه عناصر تنظیمی را که فعالیت ژن را در سلول های تولید کننده انسولین در پانکراس تنظیم می کند، موردبررسی قرار دادند. انسولین هورمونی است که قند خون را تنظیم می کند. در دیابت نوع 2 حساسیت بافت ها به انسولین کاهش می یابد که منجر به افزایش سطح قند خون می گردد. اکثر افراد زمانی که این اتفاق می افتد با ترشح انسولین بیشتر این اتفاق را جبران می کنند. اما در افراد دیابتی، پانکراس قادر به جبران این نیاز افزایش یافته نمی باشد. سلول های تولید کننده انسولین به نظر می رسد در افراد دیابتی نوع 2 رفتارمتفاوتی داشته باشند. این مطالعه سرنخ های مهمی را از مکانیسم هایی که در مراحل اولیه پیشرفت بیماری دیابت نوع 2 مختل شده اند، فراهم می کند و می تواند راهی نوین را برای درمان و مهار این بیماری معین نماید.
این تیم تحقیقاتی توالی هایی از ژنوم را شناسایی کردند که فعالیت ژن را در سلول های تولید کننده انسولین به طور خاص تحریک می کند. آنها گزارش کردند که این توالی ها در دسته هایی قرار گرفته اند و این واریانت های ژنتیکی با احتمال ابتلا به دیابت مرتبط می باشد. بسیاری از افراد دارای واریانت های DNA در عناصر تنظیمی می باشند و این واریانت ها روی بیان ژن در سلول های تولید کننده انسولین اثر می گذارند. به گفته دکتر Ferrer، این نتایج ما را در فهم جزئیات مکانیسم هایی کمک می کند که بوسیله آن واریانت های خاص DNA زمینه را برای بیماری دیابت مهیا می سازد