ارتش آزادی بخش اوکراین :
ارتش آزادی بخش اوکراینی در سال 1943 از اعضای داوطلبان کمکی ، سربازان اسیر شده شوروی ، داوطلبان اوکراین شرقی و افراد ارتش شورشی اوکراین تشکیل گردید . این ارتش تحت فرماندهی ژنرال اوملنوویچ پاولنکو قرار داشت و ریاست ستاد آن با سرهنگ پترو کریژانیوسکی بود .
یگان های ارتش آزادی بخش اوکراین نیز همانند ارتش آزادی بخش روسیه ، به صورت گردان های جداگانه سازماندهی می شدند . اما ظاهرا در اوایل کار ، یک لشکر اوکراینی در ورماخت به وجود آمده بود که در طول نبرد استالینگراد در سال های 1942 و 1943 نابود گردید .
ارتش های آزادی بخش اوکراین تا پایان جنگ جهانی دوم دارای 80 هزار نفر سرباز بودند و یگان های آن در تمام اروپا پراکنده بودند . یکی از مشکلات این ارتش نداشتن شخصیتی گیرا همانند ولاسوف (فرمانده ارتش آزادی بخش روسیه) بود . بسیاری از سربازان باقی مانده ارتش آزادی بخش اوکراین در سال 1945 به ارتش ملی اوکراین به فرماندهی ژنرال شاندروک ملحق شدند .
یک دسته از داوطلبان ارتش آزادی بخش اوکراینی در حال ادای سوگند وفاداری
در باب لشکر چهاردم اس اس گالیس :
لشکر 14 اس اس گالیس هم یکی از لشکر های اوکراینی هیتلر بود . فکر تشکیل یک لشکر از اهالی استان گالیس اولین بار به ذهن دکتر اوتو فن وختر ، فرماندار آلمانی بخش گالیس خطور کرد . او خودش یک ژنرال (سرتیپ) اس اس هم بود و توانست حمایت هاینریش هیملر را برای این کار به دست آورد .
این لشکر در ابتدا به عنوان لشکر اس اس تیرانداز (گالیس) شناخته می شد . اما در سی ام ژوئن سال 1943 ، تحت نام لشکر 14 وافن اس اس داوطلب گالیس به شمار لشکر های وافن اس اس ملحق شد .
در آوریل سال 1944 ، لشکر برای آموزش بیشتر به نویهامر سیلزی حرکت کرد و در ماه می ، هیملر به بازدید از لشکر پرداخته و از افراد به عنوان (اوکراینی ها) نام برد و با این جمله هویت اوکراینی آن ها مورد تایید قرار گرفت .
در صورت رغبت ، مطالب بیشتر درباره لشکر های اوکراینی هیتلر را در جلد سوم کتاب ارتش بین المللی هیتلر بخوانید .
