هواپيماي جنگنده سوخو 25 / Su-25 Frogfoot

سوخو سو-۲۵ (به روسی: Сухой Су-۲۵)‏ یک جت جنگنده تک سرنشین دوموتوره است که در اتحاد جماهیر شوروی، توسط دفتر طراحی سوخو طراحی و تولید شد. ماموریت اصلی این هواپیما پشتیبانی نزدیک از نیروهای زمینی است. اولین پیشنمونه آن در ۲۲ فوریه ۱۹۷۵ پرواز کرده، تولید انبوه آن از سال ۱۹۷۸ در کارخانهای در تفلیس در گرجستان شوروی آغاز شده و از سال ۱۹۸۱ وارد خدمت فعال نظامی در ارتش شوروی شد. این هواپیما در نیروهای هوایی و زمینی روسیه با نام مستعار کلاغ سیاه و در ناتو به نام پای قورباغه (به انگلیسی: Frogfoot)‏ شناخته میشود
ویژگیها
سوخو-۲۵ برای انهدام دقیق اهداف زمینی در تمامی شرایط آبوهوایی شبانهروزی و به طور خاص انهدام خوردوهای زرهی دشمن، وسایل ارتباطی، سنگرهای آتش، و واحدهای فرماندهی و نظارت، جادهها، خطوط آهن، هلیکوپترهای نظامی دشمن طراحی شده است. سوخو-۲۵ از نظر تواناییهای جنگی، قدرت ضربتی، مقاومت، و اثرگذاری کاملا قابل مقایسه با همتای آمریکایی خود آ-۱۰ تاندربولت است. ساختار کلی، تجهیزات الکترونیکی، و به ویژه توانایی سوخو-۲۵ در استفاده از طیف وسیعی از مهمات و امکان فعالیت در خطیرترین شرایط سوخو-۲۵ را هواپیمایی ایدهآل برای پشتیبانی نزدیک هوایی از نیروهای زمینی میسازد. این هواپیما به یک توپ اتوماتیک دولول ۳۰ میلیمتری در زیر بدنه با ۲۵۰ گلوله مسلح شده و هشت پایلون در زیر بالهای آن قرار دارد که به آن قدرت حمل حدود ۴ تن مهمات هوابهزمین از جمله راکتهای ۵۷ تا ۳۳۰ میلیمتری را میدهد. دو پایلون کوچک بیرونی هم برای موشکهای هوابههوا در زیر بدنه تعبیه شدهاند.[۱]
http://warisboring.com/wp-content/up...07/07/su25.jpg
در سال ۱۹۸۴ یک مدل صادراتی از این هواپیما به نام سوخو-۲۵ کا طراحی شده و به چکسلواکی، بلغارستان، عراق، جمهوری دمکراتیک کره و آنگولا صادر شد. در سالهای ۸۸-۱۹۸۷ یک بازسازی کلی بر روی طراحی این هواپیما بر اساس تجربه جنگ در افغانستان انجام شد و از سال ۱۹۹۱ تولید مدل سوخو-۲۵بیام آغاز شد. سوخو-۲۵ در طول جنگ شوروی در افغانستان نقش حیاتی برای ارتش سرخ داشت و بیش از ۶۰ هزار ساعت پروازی را تجربه کرد و فقط ۲۳ فروند از آن از بین رفت. در واقع یک سوخو-۲۵ به ازای ۲۶۰۰ ساعت پرواز از دست رفت که در مقایسه با تمام هواپیماهای دیگری که در این جنگ استفاده شدند رقم بهتری است. نیروی هوایی روسیه از این هواپیما به طور گستردهای در جنگ چچن استفاده کرد و توسط نیروی هوایی عراق در جنگ ایران و عراق و توسط نیروی هوایی آنگولا در جنگهای داخلی دهه ۸۰ و ۹۰ هم استفاده شد
http://cdn-www.airliners.net/aviatio.../6/2067691.jpg
توسعه
در اوایل سال ۱۹۶۸ وزارت دفاع شوروی تصمیم گرفت تا یک جت جنگنده زیر صوت برای پشتیبانی از نیروهای زمینی ارتش سرخ در میدان نبرد را تولید کند که استفاده و تعمیر آن بسیار ساده باشد و مانورپذیری خوب و مقاومت مناسبی داشته باشد. بدین جهت پاول سوخو و یک گروه کوچک از متخصصین گروه سوخو با کمک گرفتن از موسساتی در وزارت صنعت حمل و نقل هوایی و وزارت دفاع شوروی، طراحی اولیه را آغاز کردند. به پیشنهاد دفتر طراحی سوخو تولید سوخو-۲۴ در کارخانه شماره ۳۱ واقع در تفلیس (گرجستان شوروی) محلی که پیش از آن جنگنده میگ-۲۱ در آن ساخته میشد، شروع گردید. سرانجام در سال ۱۹۷۸ سوخو-۲۵ وارد خط تولید گردید.
کابین خلبان
http://cdn-www.airliners.net/aviatio.../4/1784478.jpg
سوخو-۲۵ مجهز به صندلی نجات (همانند سوخو-۲۷) و ابزار پرواز استاندارد است. در پشت کابین خلبان ۶ میلیمتر (۰/۲۴ اینچ) زیرسری از جنس فولاد ضخیم، نصب شدهاست. همچنین کابین خلبان به شکل وان حمام و از جنس تیتانیوم میباشد. توپ هواپیما در یک محفظه زیر کابین خلبان نصب شدهاست.
موتور
نسخههای اولیه سوخو-۲۵ مجهز به ۲ موتور توربوجت آر۹۵اساچ با پس سوز بودند که در دو طرف عقب هواپیما نصب میشدند. اما نسخههای جدید (مانند سوخو-۲۵ تیام و تی) با موتورهای بهبود یافته آر۱۹۵ تجهیز گردیدند
خدمت در ایران
در ۱ بهمن ۱۳۶۹ (۲۱ ژانویه ۱۹۹۱) و در حین جنگ خلیج فارس، ۷ فروند سوخو-۲۵اس به همراه دهها هواپیمای دیگر نیروی هوایی عراق برای یافتن محلی امن برای در امان ماندن از حملات عملیات طوفان صحرا به ایران پناهنده شدند. ارتش ایران آن هواپیماها را هدیهای از دشمن سابق خود تلقی کرد و آنها را متصرف شد. هم اکنون هواپیماهای مزبور به همراه شش فروند سوخو-۲۵تی و سوخو-۲۵ یوبیکا خریداری شده از روسیه که در سال ۲۰۰۶ به ایران تحویل شد، در خدمت نیروی هوایی سپاه پاسداران میباشند.

یکم نوامبر ۲۰۱۲ دو فروند سوخو-۲۵ ایرانی با توپهای ۳۰ میلیمتری خود به سوی یک هواپیمای بدون سرنشین غیرمسلح امکیو-۱ پردیتور آتش گشودند. گلولهها به خطا رفت و این پهپاد به سلامت به پایگاه برگشت. مقامات پنتاگون اعلام کردند این هواپیما در حال ماموریت تجسسی عادی خود بر فراز آبهای بینالمللی بود و ۱۶ مایل دریایی با ساحل ایران فاصله داشت
http://www.johnbatchelorshow.com/sit...20airborne.jpg
تسلیحات

یک قبضه توپ دولوله ۳۰ میلی متری با نرخ شلیک ۳۰۰۰ گلوله بر دقیقه
۱۱ جایگاه حمل سلاح با توانایی حمل انواع راکتانداز، راکتهای هدایت شونده، موشکهای هوا به سطح و هوا به هوا، بمبهای لیزری، بمبهای ضد نفر، بمبهای خوشهای، بمبهای آتشزا، بمبهای شیمیایی
http://www.johnbatchelorshow.com/sit...es/su%2025.jpg


گرد آورنده :sarvan313