محیط زیست و توسعه ی پایدار

محیط زیست و توسعه ی پایدار:

باید گفت:«کشوری که مردمش از نظر مسائل زیست محیطی آگاه باشند بیش از دیگر کشورها از بخت توسعه برخوردار است.»کشور ایران اگرچه سهمی یکسان با کشورهای دیگر از توسعه نداشته است اما در این مسابقه ی جهانی برای نابودی محیط زیست خود،عقب نمانده و مشکلات عدیده ای را در زمینه های
مختلف توسعه پایدار،چون فقر و مشکلات جمعیتی، بهداشتی و تغذیه ای، مشکلات زیست محیطی همچون کاهش جنگلها، بیابان زایی، رسایش خاک،آلودگی آب،آلودگی هوا، انقراض تنوع زیستی و ... برای خود به وجود آورده که باید با عزمی ملی برای جبران مافات بپا خیزد و با آگاهی و هوشیاری کامل در رفع مشکلات بکوشد.
برای رفع مشکلات زیست محیطی در سراسر جهان کارهای بسیار زیادی شده است.کنفرانس های زیادی برگزار شده و معاهده های بسیاری نیز امضا شده است. در کشور ما نیز با تصویب شورای عالی محیط زیست از شهریور سال1372 کمسیون توسعه ی پایدار با حضور نمایندگان سازمانهای دولتی و غیردولتی تشکیل شده که یکی از وظایف مهم آن برنامه ریزی و تعیین سیاست و ارائه ی پیشنهادهای لازم در خصوص اجرای دستور کار 21 است.
کارشناسان محیط زیست بر این عقیده هستند که کیفیت محیط زیست در تمامی کشورها از اهمیت برخوردار است اما در کشورهای فقیر این موضوع اهمیت بیشتری دارد. کارشناسان با روشن ساختن این مطلب که تخریب محیط زیست از پایین آمدن درآمدهای اقتصادی؛یعنی کاهش یافتن تولید ناخالص ملی است بر این امر تأکید دارند و معتقدند که حفظ کیفیت محیط زیست و ذخیره ی منابع طبیعی به منزله ی شالوده و اساس تأمین سلامت و رفاه تمامی انسان هاست.بدین ترتیب آنجا که کیفیت آب پایین است بدون تردید به بروز بیماری خواهد انجامید، بنابراین می بایست به نکات زیر توجه نمود:

1) محیط زیست برای اقتصاد و تأمین رفاه تمامی انسان ها دارای اهمیت است.
2) علل تخریب محیط زیست عمدتاً در کارکردها و خصوصاً در مدیریت اقتصادی ریشه دارد.
3) حل مشکلات زیست محیطی مستلزم اصلاح بی نظمی های اقتصادی و فراهم کردن انگیزه برای حفظ و کاهش مصرف منابع خواهد بود.