zahra_75
کاربر جدید

پیشاپیش فرا رسیدن سال نو تبریک میگم.
سربلند باشید

سلام دوست عزیز
به جمع ما خوش آمدید ...
ممنونم از حسن توجه شما و پیام ارسالی تون
لحظات خوشی رو در این انجمن براتون آرزو مندم

شبتون آروم و ستاره بارون

دعوت به همکاری از کاربران در کلیه رشته ها و تخصص ها
راهنمای میانبرهای ایجاد یک تاپیک + راهکارهای مفید

سلام خوبی
میگم من تازه توی این سایت اومدم میتونی کمکم کنی؟

"زنده بودن این است"

بغض سنگینی سخت

راه را بر عبور نفسم می بندد

بر نگاهم بنگر

چشم من می خندد

تو نمی دانی نه

خنده ام طعم شکستن دارد

طعم آن حسرت فردایی پیش

که به دریای دلم می بارد

گاه و بی گاه دلم می گیرد

سرو های کهن عاطفه ام

تک به تک می شکند

واژه ام می میرد

چه بگویم که چه سود از گفتن

زندگی صحنه ی پرپر شدن عاطفه هاست

زنده بودن این است ور نه باید خفتن

خداوندا!

اگر روزی ‌ز عرش خود به زیر آیی

لباس فقر پوشی

غرورت را برای ‌تکه نانی

‌به زیر پای‌ نامردان بیاندازی‌

و شب آهسته و خسته

تهی‌ دست و زبان بسته

به سوی ‌خانه باز آیی

زمین و آسمان را کفر می‌گویی

نمی‌گویی؟!

خداوندا!

اگر در روز گرما خیز تابستان

تنت بر سایه‌ی ‌دیوار بگشایی

لبت بر کاسه‌ی‌ مسی‌ قیر اندود بگذاری

و قدری آن طرف‌تر

عمارت‌های ‌مرمرین بینی‌

و اعصابت برای‌ سکه‌ای‌ این‌سو و آن‌سو در روان باشد

زمین و آسمان را کفر می‌گویی

نمی‌گویی؟!

خداوندا!

اگر روزی‌ بشر گردی‌

ز حال بندگانت با خبر گردی‌

پشیمان می‌شوی‌ از قصه خلقت، از این بودن، از این بدعت.

خداوندا تو مسئولی.

خداوندا تو می‌دانی‌ که انسان بودن و ماندن

در این دنیا چه دشوار است،

چه رنجی ‌می‌کشد آنکس که انسان است و از احساس سرشار است…

از این شب های بی پایان،
چه می خواهم به جز باران
که جای پای حسرت را بشوید از سر راهم
نگاه پنجره رو به کویر آرزوهایم
و تنها غنچه ای در قلب سنگ این کویر انگار روییده...
به رنگ آتشی سوزان تر از هرم نفسهایت،
دریغ از لکه ای ابری که باران را
به رسم عاشقی بر دامن این خاک بنشاند
نه همدردی،
نه دلسوزی،
نه حتی یاد دیروزی...
هوا تلخ و هوس شیرین
به یاد آنهمه شبگردی دیرین،
میان کوچه های سرد پاییزی
تو آیا آسمان امشب برایم اشک می ریزی؟

ببارو جان درون شاهرگ های کویر آرزوهایم تو جاری کن
که من دیگر برای زندگی از اشک خالی و پر از دردم
ببار امشب!
من از آسایش این سرنوشت بی تفاوت سخت دلسردم.
ببار امشب
که تنها آرزوی پاک این دفتر
گل سرخی شود روزی!
ودیگر من نمی خواهم از این دنیا
نه همدردی،
نه دلسوزی،
فقط یک چیز می خواهم!
و آن شعری
به یاد آرزوهای لطیف و پاک دیروزی...

مرگم فرصتی، و قبرم میعادگاهی برای دیدار دوباره ما
آمدی شمعی بیاور ، شاخه ای گل ، تنگی آب ،
بغضی اگر بود حرمتش مشکن; به حرمت بغضت
بنشین ...
حافظت بگشا ...
بخوان ...
برو ...
همین

بزن باران

بزن اکنون

که اکنون فصل مرگ است
بزن بر سنگ سخت سینه من

بزن تا آب گردد کینه من
بزن بر مرگزار سینه من

بزن بر شاخه اندیشه من

بزن من تیره ام

پاکم کن از درد
بزن باران

بزن بر غصه من

بزن بر ریشه اندیشه من

بزن باران

بزن ، این قصه آغازی ندارد

بزن ، این غصه پایانی ندارد
منم قصه

منم غصه

منم درد
بزن باران

بزن من بی قرارم

من از نامردمی ها بی غبارم

شرابم خالصم

آبم زلالم
بزن باران

بزن تا گل بروید

بزن تا سنگ هم از عشق گوید
بزن تا از زمین خورشید روید

بزن تا آسمان تفسیر گردد
بزن تا خوابها تعبیر گردد

بزن تا قصه دلتنگی ما

رفیع قله تدبیر گردد بزن باران

خجالت می کشی باز؟

بزن،اینجا کسی فکر کسی نیست
بزن تا سیلی از ماتم ببارم

بزن تا از غم عشقم ببارم
بزن باران

بزن دست خودم نیست
بزن باران

بزن دست دلم نیست
بزن باران

بزن دست تو هم نیست