Victor007
یار همیشگی

فکرش را هم نمی کردم که زندگی به این زودی ها خمیازه ام را بکشد

سوگوار خودم هستم

لحظه ای که چشم های مادرم واقعیت را بغض کرد

تا

پلک های نیم بازم از دریچه ای دلگیر آه بکشند

که تابستان دیگر نیستم....!!!!!!!!!!!!!!

عزادارخودم هستم.

شما همکاری می کنید ؟

خواهش ميكنم انجام وظيفه هست .جاتون تو سايت واقعا خاليه .
خبر هم سلامتي . فعلا تو مهد كار ميكنم به عنوان مربي آموزشي .
٥شنبه ها هم ميرم آتشنشاني .خيلي عاليه يكي إز بهترين روز هاي عمرمه
در حال درس خواندن هم هستم
شما چه خبر ?چرا ديگه كم مياين تو سايت ?

سال نو پیشاپیش مبارک

سلام آقا حسین
خوب و خوش و سلامتین الحمدالله ؟!
چه خبرا ؟! خوش میگذره ؟! به طور کاملاً شدید کم یاب شدینا !!!!
یه سر به ما بزنید بابا !!!!

کریسمس مبارک

خدارو شکر ! خوبم ، ممنون !
متشکر ، فعلاً که همه چی آرومه !
مخصوصاً با این برفی که همه جا رو پوشونده و همه رو غافلگیر کرده !
والا مدیرای جدید که خیلی زیاد داریم . منم هنوز سمت خودم رو دارم

سلاااااااااااااام بر آقا حسین
خوبین ؟! یعنی واقعاً چشمم درست کار میکنه !
چه عجب !! دلمون براتون خیلی تنگ شده بود

شب آرامی بود
می روم در ایوان، تا بپرسم از خود
زندگی یعنی چه؟
... مادرم سینی چایی در دست
گل لبخندی چید ،هدیه اش داد به من
خواهرم تکه نانی آورد ، آمد آنجا
لب پاشویه نشست
پدرم دفتر شعری آورد، تکيه بر پشتی داد
شعر زیبایی خواند ، و مرا برد، به آرامش زیبای یقین
:با خودم می گفتم
زندگی، راز بزرگی است که در ما جاریست
زندگی فاصله آمدن و رفتن ماست
رود دنیا جاریست
زندگی ، آبتنی کردن در این رود است
وقت رفتن به همان عریانی؛ که به هنگام ورود آمده ایم
دست ما در کف این رود به دنبال چه می گردد؟
هیچ!!!
زندگی ، وزن نگاهی است که در خاطره ها می ماند
شاید این حسرت بیهوده که بر دل داری
شعله گرمی امید تو را، خواهد کشت
زندگی درک همین اکنون است
زندگی شوق رسیدن به همان
فردایی است، که نخواهد آمد
تو نه در دیروزی، و نه در فردایی
ظرف امروز، پر از بودن توست
شاید این خنده که امروز، دریغش کردی
آخرین فرصت همراهی با، امید است
زندگی یاد غریبی است که در سینه خاک
به جا می ماند
زندگی ، سبزترین آیه ، در اندیشه برگ
زندگی، خاطر دریایی یک قطره، در آرامش رود
زندگی، حس شکوفایی یک مزرعه، در باور بذر
زندگی، باور دریاست در اندیشه ماهی، در تنگ
زندگی، ترجمه روشن خاک است، در آیینه عشق
زندگی، فهم نفهمیدن هاست
زندگی، پنجره ای باز، به دنیای وجود
تا که این پنجره باز است، جهانی با ماست
آسمان، نور، خدا، عشق، سعادت با ماست
فرصت بازی این پنجره را دریابیم
در نبندیم به نور، در نبندیم به آرامش پر مهر نسیم
پرده از ساحت دل برگیریم
رو به این پنجره، با شوق، سلامی بکنیم
زندگی، رسم پذیرایی از تقدیر است
وزن خوشبختی من، وزن رضایتمندی ست
زندگی، شاید شعر پدرم بود که خواند
چای مادر، که مرا گرم نمود
نان خواهر، که به ماهی ها داد
زندگی شاید آن لبخندی ست، که دریغش کردیم
زندگی زمزمه پاک حیات ست، میان دو سکوت
زندگی ، خاطره آمدن و رفتن ماست
لحظه آمدن و رفتن ما، تنهایی ست
من دلم می خواهد
قدر این خاطره را دریابیم.



سهراب سپهری

سلامتی.هنوز سنگر رو ترک نکردیم و مجردیم

سلام حسین آقای گل
چه عجب حاجی منور کردی پروفایل مارو

خوبی؟
شکر بد نیست.چه خبرا؟

ممنون حسین عزیز خدا رو شکر بد نیستم

کاش وقتی زندگی فرصت دهد
گاهی از پروانه‌ها یادی کنیم

کاش بخشی از زمان خویش را
وقف قسمت کردن شادی کنیم

کاش وقتی آسمان بارانی است
از زلال چشم‌هایش تر شویم

کاش دلتنگ شقایق‌ها شویم
به نگاه سُرخشان عادت کنیم

کاش شب وقتی که تنها می‌شویم
با خدای یاس‌ها خلوت کنیم

کاش گاهی در مسیر زندگی
باری از دوش نگاهی کم کنیم

فاصله‌های میان خویش را
با خطوط دوستی مبهم کنیم


برگی از دفتر شعر مریم حیدرزاده


Click here to view the original image of 680x456px and 99KB.

Click here to view the original image of 680x456px and 99KB.