مکالمه بین uraniburg و Sabo3eur

تکرارش هم قشنگه

شاید تکراری باشه
اما بعضی حرفا تکرارشونم قشنگه

نه مرادم نه مریدم
نه پیامم نه کلامم
نه سلامم نه علیکم
نه سپیدم نه سیاهم
نه چنانم که تو گویی
نه چنینم که تو خوانی
و نه آنگونه که گفتند و شنیدی
نه سمائم نه زمینم
نه به زنجیر کسی بسته‌ام و بردۀ دینم
نه سرابم
نه برای دل تنهایی تو جام شرابم
نه گرفتار و اسیرم
نه حقیرم
نه فرستادۀ پیرم
نه به هر خانقه و مسجد و میخانه فقیرم
نه جهنم نه بهشتم
چُنین است سرشتم
این سخن را من از امروز نه گفتم، نه نوشتم
بلکه از صبح ازل با قلم نور نوشتم ...

گر به این نقطه رسیدی
به تو سر بسته و در پرده بگویــم
تا کســی نشنـود این راز گهــربـار جـهان را
آنچـه گفتند و سُرودنـد تو آنـی
خودِ تو جان جهانی
گر نهانـی و عیانـی
تـو همانی که همه عمر بدنبال خودت نعره زنانی
تو ندانی که خود آن نقطۀ عشقی
تو خود اسرار نهانی
تو خود باغ بهشتی
تو بخود آمده از فلسفۀ چون و چرایی
به تو سوگند
که این راز شنیدی و نترسیدی و بیدار شدی در همه افلاک بزرگی
نه که جُزئی
نه که چون آب در اندام سَبوئی
تو خود اویی بخود آی
تا در خانه متروکۀ هرکس ننشـــینی و
بجز روشنــی شعشـعۀ پرتـو خود هیچ نبـینـی
و گلِ وصل بـچیـنی....

می خواهم این کران را بدزدم ...

خورشیدش را درجیبم بگذارم ???

ابرها و باد و شب و روز و درخت های باغچه و خیابان و کوچه ی بن بست وبی انتهای جاده

و این آسمان و زمین و تک دانه های باران

و کلبه ی گم شده جنگل و آتش و خاکستر

و تمام عناصر هستی

و حتی نیستی و همین طور خدا را بدزدم

و در پهنای فکر خیال انگیزم قایم کنم !!!

تا در بارگاه سیاه چشمانت

همه را سلاخی شعر های بی وزنی کنم که سپید می رویند

ولطیف، تورا می نوازند که

دوستت دارم...