او می بیند
صبر میکند
هرچه گناه میکنی
به یک لبخند،میبخشد
خشم و عذابی نمیکند
به بندگی مان اعتماد دارد
میگوید که هرچه سیاه باشد آن دلِ پر گناهش
روحی دارد به سفیدی برف
ذاتی دارد به پاکیِ آب
او بنده ی من است،هرچه سیاه و پرگناه باشد
اغوشِ پرمهرش هرلحظه باز است
تا بیاییم و بار دیگر بگوییم :
خدای من،این دفعه هم ببخش مرا
شتر دیدی ندیدی...
او هم میبخشد و همه چیز را ندید میگیرد
این بنده کیست
که دوباره گناه میکند حتی اگر چند لحظه بیشتر از توبه اش نگذشته است
این لحظه است که با خود میگویم:
خدا چه مهربان است،که باز میبخشد و میبخشد و میبخشد...
بلدرچین