Karim1504
24th April 2011, 07:05 PM
سران رژیم صهیونیستی در کنار موساد ، یک واحد اطلاعات نظامی تأسیس کردند که به طور کامل ، زیر نظر ارتش اسرائیل فعالیت می کرد. این واحد سری کمتر نزد مردم عادی شناخته شده است ؛ اما دقیق ترین ، منضبط ترین و مرگبارترین واحد اطلاعاتی جهان است. اسرائیلی ها نیز تمایلی به شناساندن این واحد ندارند و حتی بسیاری از فعالیت های این واحد سری را به نام موساد منتشر می کنند.
http://www.arteshi.com/wp-content/uploads/2011/04/4tlzrvju28kchn6bycg3.jpg (http://www.arteshi.com/wp-content/uploads/2011/04/4tlzrvju28kchn6bycg3.jpg)
پایان جنگ جهانی دوم ، ده ها هزار جاسوس و سرجاسوس و نظامیان اطلاعاتی را به خانه های خود بازگرداند. بخش بزرگی از این جاسوسان ، یهودی بودند که به دلیل انگیزه های نژادی علیه دولت آلمان نازی و ایتالیا فعالیت می کردند. آنها به کشورهای مطبوع خود بازنگشتند. بلکه به سراغ سرزمین موعودشان (اسرائیل) رفتند و کار تشکیل چند مجموعه بزرگ اطلاعاتی را پی گرفتند.
موساد معروف ترین سازمان اطلاعاتی آنها بود. آنها در کنار موساد ، یک واحد اطلاعات نظامی تأسیس کردند که به طور کامل ، زیر نظر ارتش اسرائیل فعالیت می کرد. این واحد سری کمتر نزد مردم عادی شناخته شده است ؛ اما دقیق ترین ، منضبط ترین و مرگبارترین واحد اطلاعاتی جهان است. اسرائیلی ها نیز تمایلی به شناساندن این واحد ندارند و حتی بسیاری از فعالیت های این واحد سری را به نام موساد منتشر می کنند.
سازمان امان در سال ۱۹۵۳ به وجود آمد و در آن زمان به سازمان اطلاعات “ممان” معروف بود و زیر نظر بخش عملیات نظامی ارتش اسراییل فعالیت می کرد. کلمه امان مشتق از عبارت عبری ‹‹اغاف مودیعین›› و معنی آن دفتر اطلاعات و امنیت است و مخصوص امنیت نیروهای مسلح و جمع‌آوری اطلاعات مهم نظامی و تاکتیکی و عملیاتی درباره نیروهای مسلح عربی و توان سیاسی و اقتصادی ـ که شاید بتوان بری کمک به نیروهای نظامی و پیشبرد اهداف در عملیات‌ها از آن استفاده کرد ـ است.
سرجاسوس معروف اسرائیلی – الی کاهن – در دهه ۱۹۶۰ در سوریه ، یکی از جاسوسان سازمان اطلاعات نظامی بود که تا سطح کاندیداتوری وزارت دفاع سوریه پیش رفت و اگر تنها یک اتفاق ساده موجب دستگیری و اعدام وی نمی شد ، اسرائیل بدون شلیک حتی یک گلوله ، ارتش سوریه را در اختیار می گرفت. اطلاعاتی که الی کاهن طی چند سال به اسرائیل مخابره کرد ، سبب شد تا ارتش اسرائیل در نبرد شش روزه با ارتش سوریه ، همواره با اطلاعات کافی و سنجیده وارد عمل شود.
سازمان اطلاعات نظامی ارتش اشغالگران جزئی از مجموعه تشکیلات اطلاعاتی رژیم صهیونیستی و مسئول جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات است و با سایر سازمان های اطلاعاتی اسراییل در جهت تعیین اهداف، هماهنگی و همکاری دارد. این سازمان مسئول اعلام هشدار جنگ و یا اقدامات نظامی علیه یهودیان است و ارزشیابی اطلاعات ملی در زمینه های نظامی و سیاسی برای امنیت میدان های نبرد و حفاظت اطلاعات ارتش بر عهده سازمان اطلاعاتی به نام “امان” است که سایر سازمان های اطلاعاتی این رژیم را جهت دهی می کند ؛ این سازمان ها عبارتند از :
۱ـ شعبه های اطلاعات نیروهای مختلف ارتش مانند سازمان های اطلاعاتی ـ عملیاتی نیروی زمینی و مجموعه اطلاعاتی معروف به ” لمدان ” وابسته به نیروی هوایی و سازمان اطلاعات نیروی دریایی ” مدان “.
۲ـ شعبه های اطلاعات فرماندهی مانند فرماندهی شمال و فرماندهی مرکزی و فرماندهی جنوب و جبهه مرکزی.
۳ـ شعبه های اطلاعاتی که با سرویس های امنیتی موساد و شاباک و سرویس های وابسته به پلیس همکاری می کنند.
واحدهای سازمان اطلاعات امان
واحدهای دایره بخش اطلاعات : نیروهای اطلاعاتی و بخش جمع آوری اطلاعات
واحدهای جمع آوری اطلاعات : گردان های اطلاعات کد و رمز ۸۲۰۰ و واحد حتصاب ، مجموعه واحد های پیش بینی اطلاعات، مجموعه جذب و هدایت نیروهای انسانی
واحد تجسس : گردان تجسس
امنیت اطلاعات : بخش امنیت اطلاعات ، کنترل و سانسور نظامی
واحد های فرعی : واحد نقشه برداری ، بخش کنترل ، بخش روابط خارجی ، واحدهای ویژه معروف به “سییرت مثکال”
واحد حتصاب : این واحد وابسته به سازمان اطلاعات ارتش است و وظیفه اصلی آن جمع آوری اطلاعات از رسانه های عمومی و سرویس های غیر سری مانند برنامه های تلویزیون و رادیو و روزنامه ها و انترنت و برگردان قسمت های مهم و اصلی و گوناگون اطلاعات از زبان های مختلف می باشد و این واحد تامین کننده بیش از نصف اطلاعات مجموعه اطلاعات این رژیم نیز می باشد .
مجموعه اطلاعاتی جذب و بکارگیری نیروی انسانی ” واحد ۵۰۴″
این واحد ، واحد نسبتا کوچکی در ارتش اسراییل است و مسئول به کار گیری و هدایت مزدوران خارج از فلسطین اشغالی را به عهده دارد و با سرویس امنیت داخلی شاباک همکاری دارد و مانند واحدهای انسانی سرویس های موساد و شاباک عمل می کند و افسری با درجه سرتیپی، فرماندهی این واحد را بر عهده دارد و افسران شاغل در این واحد به “کتمیم” یعنی افسران ویژه معروف هستند و این افسران دو وظیفه به عهده دارند : عده ای وظیفه هدایت و به کارگیری مزدوران را به عهده دارند و عده ای نیز مسئول بازجویی از اسرا و زندانیان هستند.
گوشه ای از تاریخچه واحد ۵۰۴
این واحد در سال ۱۹۴۹ به فرماندهی “دیوید کارون ” تشکیل شد و در آن زمان “اطلاعات ۱۰″ نام داشت . کارون مهم ترین وظایف این واحد را این گونه بر می شمرد : جمع آوری اطلاعات از ارتش های کشورهای عرب همسایه در مورد تمرینات نظامی ، سازماندهی ادوات نظامی ، سطح پیشرفت و اطلاعات میدانی و زیر ساختی آنان . در آن زمان کارون پیشنهاد کرد که پنج پایگاه برای این واحد در سرتاسر اسراییل ایجاد و برای به کاری گیری و هدایت شبکه مزدوران سه شعبه راه اندازی شود. وی خواستار به عهده گرفتن فرماندهی تمامی این مقرها و پایگاه های این واحد شد و از مسئولان خواست به مزدوران و افسران اطلاعاتی سایر واحدهای ارتش اجازه ندهند؛ داخل این پایگاه شوند و دولت آن زمان نیزاین طرح را تصویب کرد.
گردان اطلاعات کد و رمز ” ۸۲۰۰″
این گردان مسئول جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل و رمزگشایی است و بخشی از مسئولیت های اطلاعاتی را در سازمان اطلاعات ارتش اسراییل بر عهده دارد و به نام “واحد اصلی جمع آوری اطلاعات درسازمان اطلاعات ” معروف است . در گذشته به این واحد، “واحد ۵۱۵ ” می گفتند و سپس به “واحد ۸۴۸″ معروف شد و بعد از “جنگ غفران” اسمش تغییر کرد و “واحد ۸۲۰۰ ” نامیده شد و این واحد بزرگترین واحد اطلاعاتی ارتش اسراییل است و تامین کننده اطلاعات سایر واحد ها به شمار می رود و باید فرمانده این واحد دارای درجه سرتیپی باشد و باید شخصیتش ناشناس و سری باقی بماند.
این واحد چندین مرکز استراق سمع دارد که معروف ترین آن ها در جبل الشیخ در شمال فلسطین واقع است و طبق اطلاعات منابع رسمی، مرکز فرماندهی این واحد در منطقه مرکزی قرار دارد . این واحد مانند سرویس های اطلاعاتی “ان اس آ” در آمریکاست به این تفاوت که این واحد در اسراییل وابسته به اطلاعات نظامی است ولی نظیر آمریکایی آن غیر نظامی و مستقل است .
در مارس ۲۰۰۴ پس از جنگ عراق کمیته تحقیق سرویس های امنیتی گزارشی را منتشر کرد که در آن توصیه شده بود که این واحد از چارچوب سازمان اطلاعات نظامی خارج شود و به واحد اطلاعات ملی کد و رمز تغییر پیدا کند و به صورت غیرنظامی آن گونه که در آمریکا و دیگر کشورها رایج است؛ درآید . با این حال این توصیه بعدها عملی نشد . لازم به یاد آوری است که این واحد از ابزار تکنولوژی بسیار پیشرفته ای استفاده می کند .
تاسیس واحد ۵۰۴
در دوران قیمومیت انگلیس واحد امنیتی در چارچوب سرویس اطلاعات “شای” به فعالیت پرداخت و وظیفه استراق سمع و تجزیه وتحلیل کدها و رمزگشایی را برعهده داشت که در این زمان مسئولیت این واحد به مردخای الموج سپرده شده بود و در آغاز جنگ سال ۱۹۴۸ دستور العمل رسمی از طرف دولت آن زمان مبنی بر انحلال این واحد صادر شد ولی اعضای این واحد بدون حمایت مالی دولت اسراییل به کار خود ادامه دادند . هنگامی که “ایسار باری” رییس سازمان امان از وضعیت این واحد باخبر شد؛ این واحد را با اسم ” ش. م . ۲″ در کارهای نظامی به کار گرفت . از موفقیت های چشمگیر این واحد رمزگشایی کد و مکالمات رمزی ارتش مصر در جنگ ۱۹۴۸ و شنود گفت و گوهای آنان در مشاجرات و بحث های توافق بر سر آتش بس در پایان این جنگ بود.
جنگ شش روزه ۱۹۶۷
در روز ششم ژوئن سال ۱۸۶۷ یعنی در روز دوم جنگ اعراب و اسراییل این واحد توانست گفت و گوهای میان جمال عبدالناصر و ملک حسین را شنود کند . در این گفت و گو جمال عبدالناصر سعی می کرد؛ پادشاه اردن را اغوا کند و گول بزند . وی ادعا می کرد که نیروی هوایی مصر از آغاز صبح تا کنون در حال بمباران فرودگاه های اسراییل است در حالی که او می دانست نیروی هوایی کشورش روز قبل در عملیات “موکید” کاملا نابود شده بود و همین حمله در واقع شروع درگیری مصر و اسراییل بود . عبدالناصر به این دلیل به ملک حسین دروغ گفت تا او را نیز کاملا وارد درگیری کند و از فشار حملات اسراییلی ها به مصر نیز کاسته شود . در این هنگام کسی از حجم کلی پیروزی های ارتش اسراییل در خشکی و هوا به سبب سانسور اخبار میدان نبرد بنا به دستور “موشه دایان”، وزیر جنگ آن زمان اسراییل اطلاع دقیقی نداشت.
در این مکالمه عبدالناصر به ملک حسین پیشنهاد کرد که آنان صبح روز بعد اعلام کنند و بگویند که حملات علیه فرودگاه های مصر و اردن با مشارکت هواپیماهای آمریکایی و انگلیسی صورت گرفته است و این هواپیماها از ناوهای هواپیما بر مستقر در شرق دریای مدیترانه به پرواز درآمده اند . عبدالناصر عبارت عربی خاصی را که به معنای ” بشتاب تا آنان را گول بزنیم ” به طور صریح به کار برد . از وی شنیده شد که می گفت بسیار عالی است؛ ملک حسین در این مورد بیانیه صادر خواهد کرد و ما نیز بیانیه صادر می کنیم و با سوریه ای ها نیز صحبت می کنیم تا آنان هم بیانیه صادر کنند.
بنا به دستور موشه دایان متن این مکالمه در رادیو ” ارتش اسراییل ” پخش شد . سر تیپ “آهارون یریف” رییس سازمان اطلاعات امان در آن زمان به شدت با این اقدام مخالفت می کرد و متعقد بود این گونه اقدامات منابع و شیوه های کاری اطلاعات اسراییل را افشا خواهد کرد . این اولین باری بود که سازمان اطلاعات این رژیم مکالمه ای را که خود آن را ضبط کرده بود؛ پخش می کرد زیرا از این موضوع می ترسید و دریافته بود که مصر با پخش این دروغ ها می خواهد؛ پای شوروی سابق را به این جنگ بکشاند . زیرا شوروی در آن زمان پیمانی را با کشورهای هم پیمان عرب خود امضا کرده بود که بر اساس این پیمان اگر آمریکا در جنگی علیه کشورهای عرب به نفع اسراییل مداخله می کرد؛ شوروی نیز به حمایت از کشورهای هم پیمان می پرداخت و هم چنین به این دلیل این مکالمه در رادیو اسراییل پخش گردید تا در میان عبدالناصر و ملک حسین شکاف ایجاد کند زیرا این مکالمه نشان می داد که چگونه یکی از آن ها دیگری را فریب می دهد.
رؤسا و فرماندهان امان
۱ـ ایسار باری (۱۹۴۹ـ ۱۹۴۸) وی به خاطر صدور دستور قتل یکی از مزدوران عرب محکوم و سپس مجبور به استعفا شد.
۲ـ سرتیپ حییم هرزوگ (۱۹۵۰ـ ۱۹۴۹) وی بعدا رییس رژیم اسراییل شد و بلافاصله بعد از وی سرتیپ بنیامین الجبلی از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ مسئولیت امان را بر عهده گرفت و به دنبال دست داشتن وی در رسوایی شبکه مزدوران مصری از کار برکنار شد.
۳ـ سرلشکر یهوشفاط هرکبی (۱۹۵۹ـ ۱۹۵۵) وی به خاطر دست داشتن در قضیه ” لیلة البط” ( این عبارت اسم رمز مناوری بود که نیروهای ذخیره را در سال ۱۹۵۹ به خدمت در ارتش از طریق رادیو با ۹ کلمه فرا می خواند. در حین این اعلامیه به این نکته که این اقدام صرفا یک مناور است؛ هیچگونه اشاره نشده بود؛ به همین دلیل در میان صهیونیست ها رعب و وحشت زیادی را ایجاد کرد.)
۴ـ سرلشکر حییم هرزوگ برای بار دوم فرماندهی این سازمان را از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۲ به عهده گرفت.
۵ـ سرلشکر مئیر عمیت ( ۱۹۶۲ـ ۱۹۶۳) بعدا به سمت وزیر انتخاب شد .
۶ـ سرلشکر اهارون یریف ( ۱۹۷۲ـ ۱۹۶۴) بعدا به سمت وزیر انتخاب شد.
7ـ سرلشکر ایلی زعیرا ( ۱۹۷۴ـ ۱۹۷۲) وی به دستور کمیته “اگرنات” از مقامش برکنار شد .
۸ـ سرلشکر شلومو گازیت ( ۱۹۷۴ـ ۱۹۸۷)
۹ـ سرلشکر یهشوع ساگی ( ۱۹۷۹ـ ۱۹۸۳) بعد از کشتار صبرا و شتیلا مجبور به استعفا شد و سپس از طریق عضویت در حزب لیکود وارد کنست شد.
۱۰ـ سرلشکر ایهود باراک ( ۱۹۸۵ـ ۱۹۸۳) وی بعدا رییس ستاد مشترک شد و سپس به عنوان نخست وزیر اسراییل انتخاب شد.
۱۱ـ سرلشکر امنون لیبکن شاحک ( ۱۹۹۱ـ ۱۹۸۶) وی سپس رییس ستاد مشترک و بعدا وزیر این رژیم شد.
۱۲ـ سرلشکر اوری ساگی ( ۱۹۹۵ـ ۱۹۹۱)
۱۳ـ سرلشکر موشه یعلون ۱۹۹۸ـ ۱۹۹۵) وی بعدا رییس ستاد مشترک شد.
۱۴ـ سرلشکر عاموس ملکا ( ۲۰۰۱ـ ۱۹۹۸)
۱۵ـ سرلشکر آهارون زئیفی فرکش ( ۲۰۰۶ـ ۲۰۰۱)
۱۶ـ سرلشکر عاموس یدلین
منبع :مرکز اطلاع رسانی فلسطین
http://www.arteshi.com/wp-content/uploads/2011/04/4tlzrvju28kchn6bycg3.jpg (http://www.arteshi.com/wp-content/uploads/2011/04/4tlzrvju28kchn6bycg3.jpg)
پایان جنگ جهانی دوم ، ده ها هزار جاسوس و سرجاسوس و نظامیان اطلاعاتی را به خانه های خود بازگرداند. بخش بزرگی از این جاسوسان ، یهودی بودند که به دلیل انگیزه های نژادی علیه دولت آلمان نازی و ایتالیا فعالیت می کردند. آنها به کشورهای مطبوع خود بازنگشتند. بلکه به سراغ سرزمین موعودشان (اسرائیل) رفتند و کار تشکیل چند مجموعه بزرگ اطلاعاتی را پی گرفتند.
موساد معروف ترین سازمان اطلاعاتی آنها بود. آنها در کنار موساد ، یک واحد اطلاعات نظامی تأسیس کردند که به طور کامل ، زیر نظر ارتش اسرائیل فعالیت می کرد. این واحد سری کمتر نزد مردم عادی شناخته شده است ؛ اما دقیق ترین ، منضبط ترین و مرگبارترین واحد اطلاعاتی جهان است. اسرائیلی ها نیز تمایلی به شناساندن این واحد ندارند و حتی بسیاری از فعالیت های این واحد سری را به نام موساد منتشر می کنند.
سازمان امان در سال ۱۹۵۳ به وجود آمد و در آن زمان به سازمان اطلاعات “ممان” معروف بود و زیر نظر بخش عملیات نظامی ارتش اسراییل فعالیت می کرد. کلمه امان مشتق از عبارت عبری ‹‹اغاف مودیعین›› و معنی آن دفتر اطلاعات و امنیت است و مخصوص امنیت نیروهای مسلح و جمع‌آوری اطلاعات مهم نظامی و تاکتیکی و عملیاتی درباره نیروهای مسلح عربی و توان سیاسی و اقتصادی ـ که شاید بتوان بری کمک به نیروهای نظامی و پیشبرد اهداف در عملیات‌ها از آن استفاده کرد ـ است.
سرجاسوس معروف اسرائیلی – الی کاهن – در دهه ۱۹۶۰ در سوریه ، یکی از جاسوسان سازمان اطلاعات نظامی بود که تا سطح کاندیداتوری وزارت دفاع سوریه پیش رفت و اگر تنها یک اتفاق ساده موجب دستگیری و اعدام وی نمی شد ، اسرائیل بدون شلیک حتی یک گلوله ، ارتش سوریه را در اختیار می گرفت. اطلاعاتی که الی کاهن طی چند سال به اسرائیل مخابره کرد ، سبب شد تا ارتش اسرائیل در نبرد شش روزه با ارتش سوریه ، همواره با اطلاعات کافی و سنجیده وارد عمل شود.
سازمان اطلاعات نظامی ارتش اشغالگران جزئی از مجموعه تشکیلات اطلاعاتی رژیم صهیونیستی و مسئول جمع آوری و تجزیه و تحلیل اطلاعات است و با سایر سازمان های اطلاعاتی اسراییل در جهت تعیین اهداف، هماهنگی و همکاری دارد. این سازمان مسئول اعلام هشدار جنگ و یا اقدامات نظامی علیه یهودیان است و ارزشیابی اطلاعات ملی در زمینه های نظامی و سیاسی برای امنیت میدان های نبرد و حفاظت اطلاعات ارتش بر عهده سازمان اطلاعاتی به نام “امان” است که سایر سازمان های اطلاعاتی این رژیم را جهت دهی می کند ؛ این سازمان ها عبارتند از :
۱ـ شعبه های اطلاعات نیروهای مختلف ارتش مانند سازمان های اطلاعاتی ـ عملیاتی نیروی زمینی و مجموعه اطلاعاتی معروف به ” لمدان ” وابسته به نیروی هوایی و سازمان اطلاعات نیروی دریایی ” مدان “.
۲ـ شعبه های اطلاعات فرماندهی مانند فرماندهی شمال و فرماندهی مرکزی و فرماندهی جنوب و جبهه مرکزی.
۳ـ شعبه های اطلاعاتی که با سرویس های امنیتی موساد و شاباک و سرویس های وابسته به پلیس همکاری می کنند.
واحدهای سازمان اطلاعات امان
واحدهای دایره بخش اطلاعات : نیروهای اطلاعاتی و بخش جمع آوری اطلاعات
واحدهای جمع آوری اطلاعات : گردان های اطلاعات کد و رمز ۸۲۰۰ و واحد حتصاب ، مجموعه واحد های پیش بینی اطلاعات، مجموعه جذب و هدایت نیروهای انسانی
واحد تجسس : گردان تجسس
امنیت اطلاعات : بخش امنیت اطلاعات ، کنترل و سانسور نظامی
واحد های فرعی : واحد نقشه برداری ، بخش کنترل ، بخش روابط خارجی ، واحدهای ویژه معروف به “سییرت مثکال”
واحد حتصاب : این واحد وابسته به سازمان اطلاعات ارتش است و وظیفه اصلی آن جمع آوری اطلاعات از رسانه های عمومی و سرویس های غیر سری مانند برنامه های تلویزیون و رادیو و روزنامه ها و انترنت و برگردان قسمت های مهم و اصلی و گوناگون اطلاعات از زبان های مختلف می باشد و این واحد تامین کننده بیش از نصف اطلاعات مجموعه اطلاعات این رژیم نیز می باشد .
مجموعه اطلاعاتی جذب و بکارگیری نیروی انسانی ” واحد ۵۰۴″
این واحد ، واحد نسبتا کوچکی در ارتش اسراییل است و مسئول به کار گیری و هدایت مزدوران خارج از فلسطین اشغالی را به عهده دارد و با سرویس امنیت داخلی شاباک همکاری دارد و مانند واحدهای انسانی سرویس های موساد و شاباک عمل می کند و افسری با درجه سرتیپی، فرماندهی این واحد را بر عهده دارد و افسران شاغل در این واحد به “کتمیم” یعنی افسران ویژه معروف هستند و این افسران دو وظیفه به عهده دارند : عده ای وظیفه هدایت و به کارگیری مزدوران را به عهده دارند و عده ای نیز مسئول بازجویی از اسرا و زندانیان هستند.
گوشه ای از تاریخچه واحد ۵۰۴
این واحد در سال ۱۹۴۹ به فرماندهی “دیوید کارون ” تشکیل شد و در آن زمان “اطلاعات ۱۰″ نام داشت . کارون مهم ترین وظایف این واحد را این گونه بر می شمرد : جمع آوری اطلاعات از ارتش های کشورهای عرب همسایه در مورد تمرینات نظامی ، سازماندهی ادوات نظامی ، سطح پیشرفت و اطلاعات میدانی و زیر ساختی آنان . در آن زمان کارون پیشنهاد کرد که پنج پایگاه برای این واحد در سرتاسر اسراییل ایجاد و برای به کاری گیری و هدایت شبکه مزدوران سه شعبه راه اندازی شود. وی خواستار به عهده گرفتن فرماندهی تمامی این مقرها و پایگاه های این واحد شد و از مسئولان خواست به مزدوران و افسران اطلاعاتی سایر واحدهای ارتش اجازه ندهند؛ داخل این پایگاه شوند و دولت آن زمان نیزاین طرح را تصویب کرد.
گردان اطلاعات کد و رمز ” ۸۲۰۰″
این گردان مسئول جمع آوری اطلاعات و تجزیه و تحلیل و رمزگشایی است و بخشی از مسئولیت های اطلاعاتی را در سازمان اطلاعات ارتش اسراییل بر عهده دارد و به نام “واحد اصلی جمع آوری اطلاعات درسازمان اطلاعات ” معروف است . در گذشته به این واحد، “واحد ۵۱۵ ” می گفتند و سپس به “واحد ۸۴۸″ معروف شد و بعد از “جنگ غفران” اسمش تغییر کرد و “واحد ۸۲۰۰ ” نامیده شد و این واحد بزرگترین واحد اطلاعاتی ارتش اسراییل است و تامین کننده اطلاعات سایر واحد ها به شمار می رود و باید فرمانده این واحد دارای درجه سرتیپی باشد و باید شخصیتش ناشناس و سری باقی بماند.
این واحد چندین مرکز استراق سمع دارد که معروف ترین آن ها در جبل الشیخ در شمال فلسطین واقع است و طبق اطلاعات منابع رسمی، مرکز فرماندهی این واحد در منطقه مرکزی قرار دارد . این واحد مانند سرویس های اطلاعاتی “ان اس آ” در آمریکاست به این تفاوت که این واحد در اسراییل وابسته به اطلاعات نظامی است ولی نظیر آمریکایی آن غیر نظامی و مستقل است .
در مارس ۲۰۰۴ پس از جنگ عراق کمیته تحقیق سرویس های امنیتی گزارشی را منتشر کرد که در آن توصیه شده بود که این واحد از چارچوب سازمان اطلاعات نظامی خارج شود و به واحد اطلاعات ملی کد و رمز تغییر پیدا کند و به صورت غیرنظامی آن گونه که در آمریکا و دیگر کشورها رایج است؛ درآید . با این حال این توصیه بعدها عملی نشد . لازم به یاد آوری است که این واحد از ابزار تکنولوژی بسیار پیشرفته ای استفاده می کند .
تاسیس واحد ۵۰۴
در دوران قیمومیت انگلیس واحد امنیتی در چارچوب سرویس اطلاعات “شای” به فعالیت پرداخت و وظیفه استراق سمع و تجزیه وتحلیل کدها و رمزگشایی را برعهده داشت که در این زمان مسئولیت این واحد به مردخای الموج سپرده شده بود و در آغاز جنگ سال ۱۹۴۸ دستور العمل رسمی از طرف دولت آن زمان مبنی بر انحلال این واحد صادر شد ولی اعضای این واحد بدون حمایت مالی دولت اسراییل به کار خود ادامه دادند . هنگامی که “ایسار باری” رییس سازمان امان از وضعیت این واحد باخبر شد؛ این واحد را با اسم ” ش. م . ۲″ در کارهای نظامی به کار گرفت . از موفقیت های چشمگیر این واحد رمزگشایی کد و مکالمات رمزی ارتش مصر در جنگ ۱۹۴۸ و شنود گفت و گوهای آنان در مشاجرات و بحث های توافق بر سر آتش بس در پایان این جنگ بود.
جنگ شش روزه ۱۹۶۷
در روز ششم ژوئن سال ۱۸۶۷ یعنی در روز دوم جنگ اعراب و اسراییل این واحد توانست گفت و گوهای میان جمال عبدالناصر و ملک حسین را شنود کند . در این گفت و گو جمال عبدالناصر سعی می کرد؛ پادشاه اردن را اغوا کند و گول بزند . وی ادعا می کرد که نیروی هوایی مصر از آغاز صبح تا کنون در حال بمباران فرودگاه های اسراییل است در حالی که او می دانست نیروی هوایی کشورش روز قبل در عملیات “موکید” کاملا نابود شده بود و همین حمله در واقع شروع درگیری مصر و اسراییل بود . عبدالناصر به این دلیل به ملک حسین دروغ گفت تا او را نیز کاملا وارد درگیری کند و از فشار حملات اسراییلی ها به مصر نیز کاسته شود . در این هنگام کسی از حجم کلی پیروزی های ارتش اسراییل در خشکی و هوا به سبب سانسور اخبار میدان نبرد بنا به دستور “موشه دایان”، وزیر جنگ آن زمان اسراییل اطلاع دقیقی نداشت.
در این مکالمه عبدالناصر به ملک حسین پیشنهاد کرد که آنان صبح روز بعد اعلام کنند و بگویند که حملات علیه فرودگاه های مصر و اردن با مشارکت هواپیماهای آمریکایی و انگلیسی صورت گرفته است و این هواپیماها از ناوهای هواپیما بر مستقر در شرق دریای مدیترانه به پرواز درآمده اند . عبدالناصر عبارت عربی خاصی را که به معنای ” بشتاب تا آنان را گول بزنیم ” به طور صریح به کار برد . از وی شنیده شد که می گفت بسیار عالی است؛ ملک حسین در این مورد بیانیه صادر خواهد کرد و ما نیز بیانیه صادر می کنیم و با سوریه ای ها نیز صحبت می کنیم تا آنان هم بیانیه صادر کنند.
بنا به دستور موشه دایان متن این مکالمه در رادیو ” ارتش اسراییل ” پخش شد . سر تیپ “آهارون یریف” رییس سازمان اطلاعات امان در آن زمان به شدت با این اقدام مخالفت می کرد و متعقد بود این گونه اقدامات منابع و شیوه های کاری اطلاعات اسراییل را افشا خواهد کرد . این اولین باری بود که سازمان اطلاعات این رژیم مکالمه ای را که خود آن را ضبط کرده بود؛ پخش می کرد زیرا از این موضوع می ترسید و دریافته بود که مصر با پخش این دروغ ها می خواهد؛ پای شوروی سابق را به این جنگ بکشاند . زیرا شوروی در آن زمان پیمانی را با کشورهای هم پیمان عرب خود امضا کرده بود که بر اساس این پیمان اگر آمریکا در جنگی علیه کشورهای عرب به نفع اسراییل مداخله می کرد؛ شوروی نیز به حمایت از کشورهای هم پیمان می پرداخت و هم چنین به این دلیل این مکالمه در رادیو اسراییل پخش گردید تا در میان عبدالناصر و ملک حسین شکاف ایجاد کند زیرا این مکالمه نشان می داد که چگونه یکی از آن ها دیگری را فریب می دهد.
رؤسا و فرماندهان امان
۱ـ ایسار باری (۱۹۴۹ـ ۱۹۴۸) وی به خاطر صدور دستور قتل یکی از مزدوران عرب محکوم و سپس مجبور به استعفا شد.
۲ـ سرتیپ حییم هرزوگ (۱۹۵۰ـ ۱۹۴۹) وی بعدا رییس رژیم اسراییل شد و بلافاصله بعد از وی سرتیپ بنیامین الجبلی از سال ۱۹۵۰ تا ۱۹۵۵ مسئولیت امان را بر عهده گرفت و به دنبال دست داشتن وی در رسوایی شبکه مزدوران مصری از کار برکنار شد.
۳ـ سرلشکر یهوشفاط هرکبی (۱۹۵۹ـ ۱۹۵۵) وی به خاطر دست داشتن در قضیه ” لیلة البط” ( این عبارت اسم رمز مناوری بود که نیروهای ذخیره را در سال ۱۹۵۹ به خدمت در ارتش از طریق رادیو با ۹ کلمه فرا می خواند. در حین این اعلامیه به این نکته که این اقدام صرفا یک مناور است؛ هیچگونه اشاره نشده بود؛ به همین دلیل در میان صهیونیست ها رعب و وحشت زیادی را ایجاد کرد.)
۴ـ سرلشکر حییم هرزوگ برای بار دوم فرماندهی این سازمان را از سال ۱۹۵۹ تا ۱۹۶۲ به عهده گرفت.
۵ـ سرلشکر مئیر عمیت ( ۱۹۶۲ـ ۱۹۶۳) بعدا به سمت وزیر انتخاب شد .
۶ـ سرلشکر اهارون یریف ( ۱۹۷۲ـ ۱۹۶۴) بعدا به سمت وزیر انتخاب شد.
7ـ سرلشکر ایلی زعیرا ( ۱۹۷۴ـ ۱۹۷۲) وی به دستور کمیته “اگرنات” از مقامش برکنار شد .
۸ـ سرلشکر شلومو گازیت ( ۱۹۷۴ـ ۱۹۸۷)
۹ـ سرلشکر یهشوع ساگی ( ۱۹۷۹ـ ۱۹۸۳) بعد از کشتار صبرا و شتیلا مجبور به استعفا شد و سپس از طریق عضویت در حزب لیکود وارد کنست شد.
۱۰ـ سرلشکر ایهود باراک ( ۱۹۸۵ـ ۱۹۸۳) وی بعدا رییس ستاد مشترک شد و سپس به عنوان نخست وزیر اسراییل انتخاب شد.
۱۱ـ سرلشکر امنون لیبکن شاحک ( ۱۹۹۱ـ ۱۹۸۶) وی سپس رییس ستاد مشترک و بعدا وزیر این رژیم شد.
۱۲ـ سرلشکر اوری ساگی ( ۱۹۹۵ـ ۱۹۹۱)
۱۳ـ سرلشکر موشه یعلون ۱۹۹۸ـ ۱۹۹۵) وی بعدا رییس ستاد مشترک شد.
۱۴ـ سرلشکر عاموس ملکا ( ۲۰۰۱ـ ۱۹۹۸)
۱۵ـ سرلشکر آهارون زئیفی فرکش ( ۲۰۰۶ـ ۲۰۰۱)
۱۶ـ سرلشکر عاموس یدلین
منبع :مرکز اطلاع رسانی فلسطین