PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : بيماري‌تان را از رنگ پوست‌تان تشخيص دهيد



Rez@ee
14th March 2011, 02:50 PM
زنگ‌هاي خطردر چهره شما (http://sharghnewspaper.ir/News/89/12/22/10149.html)





http://www.iran-iran.ir/wp-content/uploads/2011/03/khatar-taghire-rang.jpg



پوست يکي از اصلي‌ترين اندام‌هاي بدن است که مانع ورود ميکروب‌ها به بدن شده، دماي بدن را تنظيم کرده و پيام محرک‌هايي مانند لمس، فشار، درد، گرما و سرما را به اعصاب منتقل مي‌کند و البته يکي از بزرگترين اندام‌هاي بدن هم به لحاظ وزن و هم اندازه است. خلقت انسان بسيار پيچيده و مايه شگفتي است چرا که وجود کوچکترين اختلالي در يکي از اندام‌هاي داخلي بلافاصله در پوست نمايان مي‌شود. به عنوان مثال ديابت که عموما بيماري خاموش است، منجر به تغييراتي در ظاهر پوست مي‌شود. مي‌توان گفت ظاهر پوست اولين نشانه از حقايقي است که در درون اتفاق مي‌افتد. در اينجا به برخي تظاهرات پوستي اشاره مي‌کنيم که بهتر است مراقب ظهور احتمالي آنها در خود و نزديکان خود باشيد:





علامت خطر: پوست زرد، کف دست‌و پاي نارنجي


سايه رنگ نارنجي نشانه افزايش کاروتن خون است که خود از نتايج کم کاري غده تيروئيد به شمار مي‌رود. بتاکاروتن آنتي اکسيداني است که در ميوه‌ها و سبزيجات وجود دارد و متابوليسم آن به طور طبيعي توسط غده تيروئيد انجام مي‌شود. زماني که تيروئيد دچار مشکلي شود، متابوليسم ويتامين‌ها به سرعت انجام نمي‌شود و اين مسئله منجر به انباشته شدن بتاکاروتن در بدن مي‌شود. اين تغيير رنگ تا آنجا پيش مي‌رود که اگر رژيم غذايي حاوي مقادير زيادي هويج، آب هويج، سيب‌زميني شيرين و کدو حلوايي باشد، پوست کاملا رنگارنگ مي‌شود.
ساير علائم: پوست فردي که مبتلا به کم کاري تيروئيد است سرد وخشک و گاهي رنگ پريده‌تر از زرد مي‌شود. احساس خستگي، تنبلي، ضعف و درد از ديگر علائم هشداردهنده است که گاهي با افزايش وزن همراه مي‌شوند. اکثر خانم‌هاي بالاي 50 سال به اين اختلال دچار مي‌شوند. اما براي اين مشکل چه بايد کرد؟ اگر افزايش کاروتن خون ناشي از رژيم غذايي باشد چندان مهم نيست چون با جايگزيني غذاهاي ديگر اين حالت خود به خود رفع مي‌شود.اما کم کاري تيروئيد يک مشکل پزشکي است که در صورت عدم درمان مي‌تواند منجر به مشکلاتي بسيار جدي‌تر مانند بيماري‌هاي قلبي شود، بنابراين اگر متوجه تغيير رنگ پوست همراه با خستگي شديد و برخي علائم ديگر شديد بهتراست به پزشک مراجعه کنيد ومعاينه شويد.






علامت خطر: بروز کهير در آفتاب
چنين حساسيت شديدي نسبت به آفتاب بسيار نادر است البته کهير يک نوع واکنش سيستم ايمني بدن است که در برخي افراد ديده مي‌شود. يکي از شايع‌ترين علت‌هاي بروز کهير و اگزما پس از قرار گرفتن در آفتاب، استعمال داروهاي است که باعث افزايش حساسيت به نور مي‌شوند. برخي مواد شيميايي در اين داروها منجر به تغييراتي مي‌شود که باعث افزايش حساسيت فرد به نور مي‌شود.
ساير علائم:در مورد حساسيت شديد به نور آفتاب قسمت‌هايي از پوست که در مقابل آفتاب قرار مي‌گيرد، به اصطلاح بيرون مي‌ريزد، مانند ساعد، گردن و خيلي کمتر صورت. اين نوع حساسيت معمولا از آفتاب سوختگي شديدتر و زمان لازم براي بهبود آن طولاني‌تر است.رنگ پوست هم در اين نوع حساسيت دخالتي ندارد اما هر فردي ممکن است دچار واکنش به نور آفتاب ناشي از مصرف دارو شود.از مهم‌ترين اين داروها مي‌توان به داروهاي مدر از گروه تيازيدي (مثل لازيکس يا همان فروزمايد يا ديازيد) که اولين انتخاب براي درمان فشارخون هستند، اشاره کرد. آنتي هيستامين‌ها(ضد حساسيت‌ها)، تتراسايکلين،کرم ترتينوئين که معمولا به عنوان داروي ضدپيري و ضدآکنه تبليغ مي‌شود و داروهاي ضدافسردگي تري سيکليک (سه حلقه‌اي مثل آمي‌تريپ تيلين. ايمي‌پرامين) از ديگر داروهايي هستند که باعث حساسيت به نورمي‌شوند. حساسيت افراد نسبت به اين داروها بسته به فرد متفاوت است حتي ممکن است در يک بار استفاده از آنها هيچ مشکلي پيش نيايد اما در دوز بعدي حساسيت شديدي ايجاد شود.
چه بايد کرد؟ به برچسب داروهاي خود توجه کنيد اگر نوشته شده بود«احتمال ايجاد حساسيت شيميايي به نور» از اين حالت نترسيد.از ضدآفتابي با فاکتور حفاظتي (SPF) بالا يا ضدآفتاب فيزيکي که به کل نور را بلوکه مي‌کند، استفاده کنيد اما به ياد داشته باشيد که با ضدآفتاب‌ها هم ممکن است پوست شما بيرون بريزد. بهترين کار اين است که از عينک آفتابي و کلاه نقاب دار استفاده کنيد، پوست را کاملا بپوشانيد و کمتر در معرض نور قرار بگيريد. با پزشک‌تان در مورد حساسيت به نور صحبت کنيد شايد بتوان در داروهاي مصرفي تغييري ايجاد کرد تا از ادامه حساسيت پيشگيري شود.






علامت خطر: خطوط بلند و تيره در کف دست


تجمع رنگدانه‌ها در چين‌هاي کف دست يا پا نشانه نارسايي غده فوق کليوي و يک نوع اختلال غدد درون‌ريز محسوب مي‌شود. نام اين بيماري آديسون است که از نام کاشف آن، دکتر توماس آديسون گرفته شده است. دو نفر از مشهورترين قرباني‌هاي اين بيماري جان اف کندي، رييس‌جمهور آمريکا و جين آستن، نويسنده آمريکايي بودند.
ساير علائم: تجمع رنگدانه‌ها در ساير چين‌هاي پوستي،مناطقي که قبلا زخم شده‌اند، لب و نقاط فشاري مانند زانو و قوزک کاملا مشهود است. بيماران مبتلا به آديسون، فشارخون پاييني دارند که با ايستادن بيمار پايين‌تر هم مي‌رود. کمبود نمک موجب ميل شديد اين بيماران به غذاهاي شور است. ميزان ابتلا در زنان و مردان برابر است و سن ابتلا معمولا بين 30 تا 50 است.
چه بايد کرد؟ در صورت مشاهده تظاهرات پوستي، حتما پزشک را در جريان بگذاريد؛ اين تغييرات اولين نشانه‌هاي بيماري قبل از حمله حاد بيماري است: درد، استفراغ،کم شدن آب بدن( دهيدراتاسيون )و کاهش هوشياري، و حالت عدم هشياري علائم بيماري خطرناکي به نام بحران آديسوني است. تشخيص بيماري از طريق تست کورتيزول (که توسط غده فوق کليوي توليد مي‌شود) امکان‌پذير است.






علامت خطر: عروق بزرگ به رنگ آبي تيره


در اين حالت برخي رگ‌ها ديگر نمي‌توانند به عملکرد طبيعي خود ادامه بدهند که به صورت خطوطي به رنگ آبي مايل به بنفش روي پاها ديده مي‌شود. اين بيماري وريدي بيشتر مشکل زيبايي ايجاد مي‌کند و گاهي با درد، گرفتگي عضلاني و مشکلاتي در راه رفتن همراه مي‌شود. وريد‌ها با ساختاري شاترمانند يعني دريچه‌هاي يک طرفه کار مي‌کنند و خون را در جريان نگاه مي‌دارند؛ زماني که اين دريچه‌ها ديگر کار نکنند، خون در وريد پس زده و همان جا انباشته مي‌شود.


ساير علائم: عموما واريس را با شبکه مويرگي سطحي اشتباه مي‌کنند؛ رگ‌هاي واريسي ظاهري برجسته، تيره، بزرگتر و درهم تنيده دارند در حاليکه شبکه مويرگي سطحي شبکه‌اي از وريدهاي کوچکتر آبي يا سرخ رنگ است که کاملا نزديک به سطح پوست هستند. نيمي‌از افراد بالاي 50 سال، خصوصا خانم‌ها، از واريس رنج مي‌برند؛ اولين زمان بروز رگ‌هاي برجسته واريسي در اکثر خانم‌ها دوران بارداري است.


چه بايد کرد؟:ورزش، پوشيدن جوراب‌هاي مخصوص و پرهيز از وضعيت‌هاي بدني جمع شونده مانند پا روي پا انداختن، کمي‌به بهبود کمک مي‌کند اما آنها را درمان يا ناپديد نمي‌کند. معمولا واريس مشکلي غير از زيبايي ايجاد نمي‌کند اما اگر درد داشت، گرم ‌شد يا در اثر لمس حساس بود، با پزشک مشورت کنيد. گاهي اوقات نارسايي شديد وريدي منجر به ايجاد لخته‌هاي خوني خطرناک مي‌شود. اسکلروتراپي(تزريق محلولي جهت بستن وريد) و جراحي از درمان‌هاي موفق در اين بيماري محسوب مي‌شود.






علامت خطر: نقاط قهوه‌اي رنگ روي ساق پا

حتما برايتان پيش آمده که موقع راه رفتن پايتان به اين طرف و آن طرف بخورد و کبود شود.همين آسيب‌هاي مويرگي در افراد ديابتي منجر به بروز تغيير رنگ‌هاي قهوه‌اي مي‌شود که مشخصه بيماري پوستي ديابتي است.
ساير علائم: اين لکه‌هاي قهوه‌اي رنگ ممکن است سطحي خشن و پوسته پوسته داشته باشند( البته هيچ وقت سر باز نمي‌کنند) و شکل آنها معمولا بيضوي يا گرد است. يکي ديگر از تغييرات پوستي شايع ناشي از ديابت: زخم‌هاي باز روي پا که خوب نمي‌شود. بيماران ديابتي حس درد، دما و لمس پاهايشان را از دست مي‌دهند و همين مسئله موجب بي توجهي به وضعيت پاها و زخم‌هاي احتمالي مي‌شود که در صورت عدم درمان احتمال عفونت آنها زياد مي‌شود. چه بايد کرد؟: اين بيماري پوستي ديابتي هيچ گونه مشکلي ايجاد نمي‌کند و نياز به درمان خاصي ندارد. اما اگر اين نوع ضايعات مشاهده شد بهتر است به دنبال ديگر علائم مربوط به ديابت مانند تشنگي، ادرار زياد، خستگي وتاري ديد بود و در صورت مشاهده اين علائم،معاينات و تست‌هاي لازم ديابت روي فرد انجام و بيماري تشخيص داده شود.

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد