با خواص شگفت‌انگیز فلفل آشنا شویم

[nafise sadeghi]

فلفل استراليائی (کاواکاوا)

Kava-Kava



ساكنين جزاير اقيانوس آرام، كه خاستگاه كاوا است احتمالاً در طول هزاران سال از اين گياه استفاده كرده اند. اولين دانش و آگاهي غرب از اين گياه به يكي از سفرهاي دريايي كاپيتان جيمز كوك بر مي گردد كه در دهه خهاي 1700 صورت گرفت. بوميان اين جزاير از اين گياه به عنوان بخشي از آداب و رسوم قبيلگي خود استفاده مي كردند به طوري كه گياه مزبور ثقل توجه بسياري از گردهماييهاي اجتماعي محسوب شده است. نوشيدني تهيه شده از ريشه هاي كاوا سبب كرخ شدن دهان ميشود. در قرن بيستم گياه مزبور به بسياري از بازديد كنندگان جزاير اقيانوس آرام نيز داده شد. هيلاري ردام كلينتون و پاپ ژان پل دوم نيز در مراسم و ضيافتهاي رسمي و خوشامدگويي همانند جانسون رئيس جمهور آمريكا و همسرش خانم ليندون بي جانسون در سال 1966 طعم اين گياه را چشيدند.

ريشة اين گياه مي تواند نگراني متأثر از فشار روحي و همچنين اثرات اختلالات ناشي از نگراني را كمتر كند. مصرف اين گياه در حد پايين سبب نشاط و بيداري ميشود، و در حد مصرفي بالا، مواد شيميايي موجود در ريشه سبب خواب آلودگي ميشود. كاوا مادة مسكن خفيف است (برخلاف الكل و داروهاي ضد اضطراب). پزشكان معالج آنرا براي درمان درد و سفتي عضلات بدن، نگراني، كم خوابي، نگراني ناشي از يائسگي، صرع كنترل نشده، و درد تجويز مي كنند.

معرفي گياه

ريشه كاوا از گياه بلندي تأمين ميشود كه در جزاير اقيانوس آرام از جمله هواوايي رشد و نمو مي كند. گياه مزبور برگهاي بزرگ. سبز و قلبي شكل توليد مي كند كه به صورت انبوه در شاخه ها و به دور از ساقه هاي ضخيم گياه رشد
مي كنند. گل هاي بلند و نازك اين گياه به جوانة ذرت چيني شباهت دارد كه شاخه هاي آن به ساقه ها چسبيده اند. ريشه هاي اين گياه به بوته هايي با شاخه هاي پر شاخ و برگ و كركدار شباهت دارند.

تركيبات گياه

ريشه كاوا حاوي مواد شيميايي به نام "كاوا پايرون" است كه سبب كاهش تشنج و در آزمايشگاههاي تحقيقاتي در حيوانات سبب استراحت و آرامش عضلات ميشود. كاوا لاكتونها همچنين واكنشهاي مغزي را (كه تصور ميشود شبيه آن دسته از واكنشهاي ناشي از داروهاي تجويزي مورد مصرف در درمان افسردگي و نگراني باشند)، تقليل مي دهد. كاوا لاكتونها در صورت مصرف كاوا از طريق دهان يا لثه ها سبب كرخ شدن و بي حس شدن زبان مي گردد.

اشكال موجود

در برخي از فرهنگها كاوا از طريق جويدن ريشه و ريختن آن داخل كاسه تهيه ميشود. بزاق دهان با ريشة آن مخلوط ميشود و خاصيت درماني اين گياه را فعال مي كند. امروزه، سازندگان از الكل يا در عوض از استات استفاده مي كنند. كاوا در اشكال مختلفي نظير حالت مايع در قالب انواع عصاره ها و در قالب انواع كپسول يا قرص مي توان به دست آورد. همچنين به صورت پودر يا خرد شده موجود است.


نحوه مصرف

اگر پزشك معالج شما مصرف كاوا را تجويز كرده باشد، حتماً به منظور دستيابي به فرآورده هاي كاواي استاندارد حاوي 70 درصد كاوا لاكتون برچسب آنرا قبل از مصرف بخوانيد. فرآورده استاندارد آن نوع فراروده اي است كه ميزان مشخص مواد گياهي فعال در هر دوز مصرفي در آن قيد شده باشد. براي درمان نگراني و كم خوابي و كاهش فشار روحي ميزان تجويزي كاوا عبارت است از 2-4 گرم دم كرده آن (فرآورده اي كه از طريق جوشاندن گياه در آب تهيه ميشود) روزي سه بار.

روزانه 60 تا 600 ميلي گرم كاوا لاكون استاندارد مصرف كنيد يا از دستورهاي پزشك معالج خود پيروي كنيد. طول دورة درمان با كاوا نيز متفاوت است. مشاهده هر نوع بهبود ممكن است چهار هفته طول بكشد. تصويه نميشود به مدت بيش از سه ماه كاوا مصرف گردد.

نكات احتياطي

عوارض جانبي كاوا جزئي است. اين گياه طبي سبب كرخ شدن دهان شما ميشود و ممكن است مزة بدي هم داشته باشد. در درصد كمي از افرادي كه كاوا مصرف كرده بودند تهوع، سردرد، سرگيجه يا جوش صورت گزارش شده است.در صورت مواجهه با هر كدام از اين حالات، با پزشك معالج خود مشورت كنيد. از رانندگي به هنگام مصرف كاوا اجتناب كنيد.

انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا زنان باردار و شيرده را از مصرف كاوا كاوا منع
مي كند. انجمن مزبور در خصوص مصرف بيش از دوز توصيه شده نيز هشدار مي دهد و مصرف اين گياه دارويي را به مدت بيش از سه ماه و رانندگي به هنگام مصرف آن را منع مي كند.

ميسيونرهاي اعزامي به جزاير اقيانوس آرام در طول قرن نوزدهم پي بردند كه افرادي كه هميشه كاوا مصرف كرده اند داراي پوست بدن مايل به زرد و زبر هستند. تحقيقات اخير نيز نشان داده است كه افرادي كه به ميزان 100 برابر معمول كاوا مصرف مي كنند همان حالت زردي پوست، جوش صورت، ريزش مو و اختلال در قوه بينايي، اشتها و تنفس به آنها دست مي دهد. اينگونه تغييرات پس از قطع مصرف كاوا به حالت عادي بر مي گردند.

تداخل هاي احتمالي

در صورت مصرف باربيتورات يا به هنگام مصرف الكل از مصرف كاوا بپرهيزيد. كاوا ممكن است اثر اين داروها را از بين ببرد

[آبجی]

فلفل یك مسكن قوی است. این گیاه ابتدا سبب تحریك درد می‌شود، اما سپس شدت علایم درد را در بدن كاهش می‌دهد. این امر كاهش شدت سیگنال‌های درد در بدن است.

1- كاپساسین ماده‌ای در فلفل است كه سبب گرم بودن این گیاه می‌شود. هر چند كه فلفل گیاهی گرم است، اما كاپساسین موجود در آن در واقع سبب كاهش درجه حرارت بدن می‌شود كه یكی از دلایل اصلی تمایل مردم مناطق آب و هوایی گرم به مصرف زیاد فلفل محسوب می‌شود.
2- فلفل موجب افزایش اشتها می‌شود.
3- كاپساسین موجود در فلفل، باعث كاهش بروز زخم معده می‌شود. كاپساسین موجب افزایش جریان خون در قسمت مخاطی معده و تولید موكوس به وسیله دیواره معده می‌شود، بنابراین بافت معده در برابر ترشح اسید معده مصون باقی می‌ماند.
4- كاپساسین سبب كاهش میزان كلسترول خون می‌شود، این موضوع موجب كاهش احتمال گرفتگی رگ‌ها می‌شود، این گیاه همچنین از انعقاد خون در رگ‌های خونی جلوگیری می‌كند، این دو خاصیت موجب می‌شود كه مصرف فلفل به پیشگیری از بیماری‌های قلبی و آرترواسكلروز (سخت شدن رگ‌ها) كمك كند.
5- فلفل خاصیت ضد سرطانی نیز دارد. كاپساسین موجود در فلفل، به عنوان یك تركیب ضد‌سرطانی عمل كرده و مانع از فعالیت تركیبات سرطان‌زا در بدن می‌شود و از تشكیل تومورهای بدخیم در بدن جلوگیری می‌كند.
6- میزان بالای ویتامین ث موجود در فلفل دلمه‌ای باعث می‌شود، این نوع فلفل برای پیشگیری و درمان سرماخوردگی مفید باشد. بد نیست بدانید یك فلفل دلمه‌ای متوسط، بیش از 3‌برابر نیاز روزانه بدن ویتامین ث دارد.
7- فلفل یك مسكن قوی است. این گیاه ابتدا سبب تحریك درد می‌شود، اما سپس شدت علایم درد را در بدن كاهش می‌دهد. این امر كاهش شدت سیگنال‌های درد در بدن است.
8- فلفل موجب تحریك سیستم ایمنی می‌شود، به همین دلیل می‌تواند از ایجاد عفونت جلوگیری كند. تحقیقات نشان داده كسانی كه به طور مرتب فلفل می‌خورند، كمتر به بیماری‌های عفونی مبتلا می‌شوند.
9- خاصیت ضد باكتری فلفل موجب پیشگیری و درمان اسهال عفونی می‌شود.
10- فلفل مانند یك داروی ضد احتقان، سبب رقیق شدن خلط و خارج شدن آن از ریه‌ها می‌شود.

[ارغنون]

تمام انواع فلفل از گروه سبزیجات هستند و این دسته از سبزی‌ها از فلفل سبز دلمه‌ای گرفته تا فلفل تند قرمز همگی در یک گروه غذایی جای می‌گیرند و تقریباً دارای خواص مفید بسیاری برای بدن هستند.

تحقیقات ارائه شده در نشریه بیریتیش مدیکال نشان می‌دهد که هفت هزار سال قبل از میلاد مسیح، در آمریکای جنوبی و مرکزی از این سبزی به عنوان چاشنی در غذاها استفاده می‌شد.

پژوهشگران می‌گویند؛ این ماده غذایی یکی از منابع سرشار ویتامین ث و کاروتن‌ها است.

متخصصان از مدتها پیش معتقدند که از این سبزی خوراکی می‌توان برای افزایش جریان خون، تحریک سیستم عصبی، افزایش اشتها و رهایی از سوءهاضمه استفاده کرد. حتی بسیاری از محققان و متخصصان طب سنتی در چین توصیه می‌کنند که زنان برای تسکین دردهای ناشی از دوره عادت ماهانه می‌توانند از فلفل استفاده کنند. نوعی از این سبزی به نام فلفل دلمه‌ای به رنگ‌های سبز، نارنجی، زرد و قرمز وجود دارند که اصلا تند نیستند و ما اغلب آنها را با غذا یا در سالاد استفاده می‌کنیم.

مطالعات نشان می‌دهد؛ کاپسیسین ماده‌ای در فلفل است که سبب گرم بودن این گیاه می‌شود. هر چند که فلفل گیاهی گرم است، اما کاپسیسین موجود در آن سبب کاهش درجه حرارت بدن شده که یکی از دلایل اصلی تمایل مردم مناطق آب و هوای گرم به مصرف زیاد فلفل محسوب می‌شود.

تحقیقات نشان داده است که کاپسیسین به عنوان فعال‌ترین عنصر موجود در فلفل، سبب کاهش میزان کلسترول خون و کاهش شدت سیگنال‌های درد در بدن می‌شود. این ماده همچنین خاصیت آنتی اکسیدانی دارد که سلول‌های شما را از آسیب مولکول‌های رادیکال آزاد محافظت می‌کند و درعین حال خاصیت ضد باکتریایی نیز دارد.

به گزارش ایسنا، این ماده به بسیاری از خواص درمانی فلفل کمک می‌کند و سیستم قلبی عروقی را تحریک و سیستم هاضمه را تقویت کرده و درد موجود روی پوست یا مفاصل بدن را تسکین بخشیده و برای مثانه به عنوان داروی ضد احتقان و ضد باکتری موثر است.

به گفته محققان، فلفل میزان کلسترول خون را پایین می آورد که این امر باعث کاهش فشارخون نیز می‌شود. این گیاه همچنین از انعقاد خون در رگ‌ها جلوگیری می‌کند و این خواص فلفل به پیشگیری از بیماری‌های قلبی نظیر آرترواسکلروز (سخت شدن رگ‌ها) کمک فراوانی می‌کند.

هر چند فلفل سبب سوزش زبان می شود، اما این گیاه واقعاً مسکنی قوی است. این گیاه ابتدا سبب تحریک درد می‌شود، اما بعد از مدتی شدت علایم درد را در بدن کاهش می دهد.

کاپسیسین موجود در فلفل نه تنها درد آرتروز و آرتریت روماتوئید را تسکین می‌دهد، بلکه هنگام استفاده به شکل موضعی، میزان ورم ناشی از این بیماری‌ها را کاهش می‌دهد.

فلفل با تحریک ترشح آنزیم‌های گوارشی در معده و نابودی باکتریهایی که می‌توانند عامل عفونت باشند، قدرت هضم را تقویت می‌کند. خاصیت ضد باکتری فلفل همچنین از بروز اسهال ناشی از عفونت جلوگیری می‌کند.

پژوهشگران تاکید می کنند؛ این گیاه به عنوان داروی ضد احتقان سبب رقیق و نازک شدن خلط و خارج شدن آن از ریه‌ها می‌شود. از آنجا که این گیاه بافت ریه را تقویت می‌کند در نتیجه برای بیماران مبتلا به آمفیزم (بیماری اتساع و بزرگ شدن ریه ها) نیز مفید است.

پزشکان