Mina_Mehr
11th August 2010, 08:30 PM
مکمل های آنتی اکسیدانی و سرطان
کاربرد مکمل های آنتی اکسیدانی در بیمارانی که تحت درمان های رایج سرطان هستند یکی از بحث انگیزترین حوزه ها در رشته انکولوژی است. نتایج تحقیقات انجام شده در گذشته نشان داده که میزان کاربرد آنتی اکسیدان ها در بیماران مبتلا به سرطان زیاد است با وجود این هنوز در مورد کاربرد مکمل ها در مبتلایان به سرطان اطلاعات کافی وجود ندارد.
آنتی اکسیدان ها هم برای پزشکان و هم بیماران ترکیبات جذابی هستند زیرا این مواد رادیکال های آزاد را خنثی کرده و از ایجاد آسیب بافتی و عضوی به وسیله آن ها جلوگیری می کنند. محققان شروع به ارزیابی این مسأله کردند که آیا آنتی اکسیدان ها ممکن است به پیشگیری و درمان بیماری کمک کنند یا خیر اما نتایج بررسی ها قطعی نیستند.
حقایق مهم
· بیماران مبتلا به سرطان در ترکیب با شیمی درمانی و اشعه درمانی رایج مکمل های آنتی اکسیدانی مصرف می کنند که این امر سبب افزایش اثر ترکیبات ضد سرطان شده و عوارض جانبی درمان را کاهش می دهد.
· بسیاری از انکولوژیست ها نگران این مسأله هستند که مکانیسم های حافظتی آنتی اکسیدان ها بین سلول های طبیعی و بدخیم افتراق قایل نشده و بنابراین مکمل ها با فعالیت ضد سرطانی درمان های رایج تداخل کنند.
· قدرت و تاثیر تمام مکمل های آنتی اکسیدانی معادل یکدیگر نیست و آنتی اکسیدان ها فعالیت رادیکال های آزاد را از طریق مکانیسم عمل های مختلف خنثی می کنند.
· تمام عوامل شیمی درمانی برای فعالیت ضد سرطانی متکی به استرس اکسیداتیو نیستند بنابراین خطر تداخل با مکمل های آنتی اکسیدانی به نوع شیمی درمانی مورد مصرف نیز بستگی دارد.
· نتایج بررسی های متعدد نشان می دهد که غلظت پلاسمایی آنتی اکسیدان ها در افرادی که متحمل درمان سرطان می شوند تخلیه می شود و در برخی بررسی نشان داده شده که این کاهش ممکن است با سمیت های مرتبط با درمان ارتباط داشته باشد.
· اثربخشی آنتی اکسیدان ها به عنوان درمانی برای سرطان تنها در چند کارآزمایی های کنترل شده تصادفی بررسی شده و بیشتر کارآزمایی های منتشرشده نیز موردی یا غیرتصادفی بوده اند.
· در بیشتر کارآزمایی های بالینی منتشرشده از آنتی اکسیدان ها به عنوان عوامل حمایتی یادشده و نتایج این کارآزمایی ها مختلط هستند.
· بر اساس یافته های به دست آمده از کارآزمایی های کنترل شده تصادفی، کاربرد مکمل های بتاکاروتن و ویتامین e در ترکیب با اشعه درمانی منع مصرف دارد و باید تا زمان انجام تحقیقات بیشتر و حصول نتایج قطعی از کاربرد این مکمل ها با اشعه درمانی اجتناب شود.
· از آن جایی که کاربرد مکمل های آنتی اکسیدانی در طی شیمی درمانی در کارآزمایی های کنترل شده تصادفی اندکی بررسی شده، پزشکان باید تا زمانی که تحقیقات بیشتری به منظور راهنمایی آنان در دسترس قرار گیرد نسبت به توصیه مکمل های آنتی اکسیدانی در طی شیمی درمانی محتاط باشند.
دیدگاه ها
· کاربرد آنتی اکسیدان ها در پزشکی رایج است. بیماران مبتلا به سرطان که احتمالاً از درمان های معمول ناامید شده و به دنبال روش های درمانی جدید هستند و به آنتی اکسیدان ها به چشم یک نوع درمان طبیعی نگاه می کنند تا دارو معمولاً از آنتی اکسیدان ها استفاده می کنند. با وجود این صرف نظر از این که چه کسی از آنتی اکسیدان ها استفاده می کند، اثربخشی این مکمل ها موضوعی بحث برانگیز است.
· تحقیقات در زمینه بررسی سهم آنتی اکسیدان ها در حفظ و احیا سلامت رو به افزایش است.
کاربرد مکمل های آنتی اکسیدانی در بیمارانی که تحت درمان های رایج سرطان هستند یکی از بحث انگیزترین حوزه ها در رشته انکولوژی است. نتایج تحقیقات انجام شده در گذشته نشان داده که میزان کاربرد آنتی اکسیدان ها در بیماران مبتلا به سرطان زیاد است با وجود این هنوز در مورد کاربرد مکمل ها در مبتلایان به سرطان اطلاعات کافی وجود ندارد.
آنتی اکسیدان ها هم برای پزشکان و هم بیماران ترکیبات جذابی هستند زیرا این مواد رادیکال های آزاد را خنثی کرده و از ایجاد آسیب بافتی و عضوی به وسیله آن ها جلوگیری می کنند. محققان شروع به ارزیابی این مسأله کردند که آیا آنتی اکسیدان ها ممکن است به پیشگیری و درمان بیماری کمک کنند یا خیر اما نتایج بررسی ها قطعی نیستند.
حقایق مهم
· بیماران مبتلا به سرطان در ترکیب با شیمی درمانی و اشعه درمانی رایج مکمل های آنتی اکسیدانی مصرف می کنند که این امر سبب افزایش اثر ترکیبات ضد سرطان شده و عوارض جانبی درمان را کاهش می دهد.
· بسیاری از انکولوژیست ها نگران این مسأله هستند که مکانیسم های حافظتی آنتی اکسیدان ها بین سلول های طبیعی و بدخیم افتراق قایل نشده و بنابراین مکمل ها با فعالیت ضد سرطانی درمان های رایج تداخل کنند.
· قدرت و تاثیر تمام مکمل های آنتی اکسیدانی معادل یکدیگر نیست و آنتی اکسیدان ها فعالیت رادیکال های آزاد را از طریق مکانیسم عمل های مختلف خنثی می کنند.
· تمام عوامل شیمی درمانی برای فعالیت ضد سرطانی متکی به استرس اکسیداتیو نیستند بنابراین خطر تداخل با مکمل های آنتی اکسیدانی به نوع شیمی درمانی مورد مصرف نیز بستگی دارد.
· نتایج بررسی های متعدد نشان می دهد که غلظت پلاسمایی آنتی اکسیدان ها در افرادی که متحمل درمان سرطان می شوند تخلیه می شود و در برخی بررسی نشان داده شده که این کاهش ممکن است با سمیت های مرتبط با درمان ارتباط داشته باشد.
· اثربخشی آنتی اکسیدان ها به عنوان درمانی برای سرطان تنها در چند کارآزمایی های کنترل شده تصادفی بررسی شده و بیشتر کارآزمایی های منتشرشده نیز موردی یا غیرتصادفی بوده اند.
· در بیشتر کارآزمایی های بالینی منتشرشده از آنتی اکسیدان ها به عنوان عوامل حمایتی یادشده و نتایج این کارآزمایی ها مختلط هستند.
· بر اساس یافته های به دست آمده از کارآزمایی های کنترل شده تصادفی، کاربرد مکمل های بتاکاروتن و ویتامین e در ترکیب با اشعه درمانی منع مصرف دارد و باید تا زمان انجام تحقیقات بیشتر و حصول نتایج قطعی از کاربرد این مکمل ها با اشعه درمانی اجتناب شود.
· از آن جایی که کاربرد مکمل های آنتی اکسیدانی در طی شیمی درمانی در کارآزمایی های کنترل شده تصادفی اندکی بررسی شده، پزشکان باید تا زمانی که تحقیقات بیشتری به منظور راهنمایی آنان در دسترس قرار گیرد نسبت به توصیه مکمل های آنتی اکسیدانی در طی شیمی درمانی محتاط باشند.
دیدگاه ها
· کاربرد آنتی اکسیدان ها در پزشکی رایج است. بیماران مبتلا به سرطان که احتمالاً از درمان های معمول ناامید شده و به دنبال روش های درمانی جدید هستند و به آنتی اکسیدان ها به چشم یک نوع درمان طبیعی نگاه می کنند تا دارو معمولاً از آنتی اکسیدان ها استفاده می کنند. با وجود این صرف نظر از این که چه کسی از آنتی اکسیدان ها استفاده می کند، اثربخشی این مکمل ها موضوعی بحث برانگیز است.
· تحقیقات در زمینه بررسی سهم آنتی اکسیدان ها در حفظ و احیا سلامت رو به افزایش است.