PDA

توجه ! این یک نسخه آرشیو شده میباشد و در این حالت شما عکسی را مشاهده نمیکنید برای مشاهده کامل متن و عکسها بر روی لینک مقابل کلیک کنید : درمان تهوع با زنجبیل



سلوى
12th December 2009, 06:13 PM
گياهان داروئي > زنجبيل
زنجبيل
http://www.fotosearch.com/bthumb/BDX/BDX424/bxp159798.jpgزنجبيل از قديم الايام مورد مصرف مردم ايران ، هند و چين بوده است .

تركيبات شيميايي:

خواص داروئي:
اين گياه همراه با گياهان ديگر بعنوان تقويت كننده معده و بدن بادشكن و ضد نفخ بكار يم رود . همچنين پزشكان چيني جديدا كشف كرده اند كه شربت زنجبيل بهترين داروبراي معالجه زخم معده مي باشد.

زنجبيل تازه وشربت زنجبيل با چاي زنجبيل در بدن گرما توليد كرده و بدين وسيله مواد سمي و زادئ بدن را بصورت عرق از بدن خار مي سازد . اين گياه براي خانم هائيكه عادت ماهيانه آنها عقب مي افتند تجويز شده است .

زنجبيل بهترين داروي سرمخوردگي و گلو درد ميباشد . هنگامي كه حس كرديد دچار سرمخوردگي شده ايد چند بار چاي زنجبيل بنوشيد و اگر گلو درد دريد علاوه بر آنكه چاي آنرا ميل مي نمائيد با آن نيز قرقره كنيد .

زنجبيل را حتي براي كمپرس نيز مي توان استفاده كرد كه سموم بدن را خارج مي سازد . براي اين منظورابتدا چاي زنجبيل استفاده كنيد دستمالي را با آن آغشته و آب اضافي آنرا فشار داده در محل زخم يا درد بگذاريد .

شربت زنجبيل براي زخم معده بسيار مفيد است .مبتلايان به زخم معده بايد هر روز قبل از غذا يك قاشق چايخوري از اين شربت را همراه با كمي آب بنوشيد زخم معده آنهاپس از مدتي التيام خواهد يافت .

طرز استفاده:
يك قاشق چايخوري پودر خشك زنجبيل و يا دو قاشق چايخوري زنجبيل رنده شده تازه را در داخل قوريريخته رويآن آب جوش بريزيد و به مدت پنج دقيقه آنرا با حرارت ملايم دم كنيد و سپس آنرا با عسل شيرين كرده و ميل كنيد .

چاي زنجبيل هر چقدر بيشتر بماند و دم بكشد تند تر مي شود .حتي مي توان چاي زنجبيل را بعد از سد شدن در داخل يخچال گذاشت و خنك كرد و مانند يك نوشابه سرد استفاده نمود .

براي تهيه شربت زنجبيل يك قسمت زنجبيل رنده شده را با سه قسمت عسل مخلوط كرده و در شيشه دربسته در يخچال نگهدري كنيد و هر موقع خواستيد مصرف كنيد .

براي درست كردن تنتور زنجبيل مي توانيد از الكل 50 درجه استفاده نمائيد . يك قسمت زنجبيل رنده شده را با سه قسمت الكل 50 درجه مخلوط كرده و داخل يك شيشه تيره رنگ بريزيد و بمدت چهدره روز آنرا چند بار در روز تكان دهيد . بعد ازاين مدت آنرا صاف كرده و در جاي خشك و خنك نگهدري كنيد .
مضرات :
مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .

آبجی
26th January 2010, 11:11 AM
http://www.pezeshk.us/ads/adlog.php?bannerid=16&clientid=2&zoneid=1&source=&block=0&capping=0&cb=3a7ab839740202ca9dc4b1a8e8bb5266
زنجبيل Ginger
زنجبيل اصالتاً يك گياه چيني و هندی است و در اين كشورها در طول بيشتر از ۴۰۰۰ سال در پخت و پز غذا مصرف شده است. از آنجا كه مردم علاقه وافري به طعم تند و بوي معطر آن داشته اند و نوعي خاصيت گرمايي داشته و براي درمان درد معده مؤثر بوده است، كاشفان و جهانگردان در سرتاسر نقاط گرمسيري آن را كشت داده اند. ريشه اين گياه در درمان سرگيجه، تعريق، تهوع و استفراغ ناشي از بيماريهاي حركتي يا دريازدگي مؤثر واقع ميشود. اين گياه همچنين گلودرد، سردردها، پاره اي از انواع دردهاي قاعدگي و آرتريت و تب و درد ناشي از انواع سرماخوردگيها و آنفلونزا را درمان مي كند.
زنجبیل یك ادویه است كه خواص زیادی دارد و به غذا طعم خاصی می‏دهد.
زنجبیل در بهبود تهوع ناشی از حركت ماشینی یا كشتی یا هواپیما و یا تهوع دوران بارداری بسیار مفید است.
تحقیقات نشان داده‏اند كه زنجبیل در رقیق كردن خون نقش مهمی دارد.
در یك تحقیق در كشور دانمارك، زنجبیل در رقیق كردن خون برابر با آسپرین نشان داده شد. در بین مواد خوراكی فقط سیر تاثیر مشابه با زنجبیل دارد.
همچنین تحقیقات بر حیوانات نشان دهنده تاثیر مثبت زنجبیل بر كلسترول خون بوده است.
زنجبیل را می‏توان در سس سالاد، سبزیجات آب پز یا تفت داده شده در كمی روغن و در طبخ ماهی و مرغ استفاده كرد.
معرفي گياه
ساقه هاي ريشه دار زنجبيل عبارت از دكمه اي به هم پيچيده، ضخيم و قهوه اي روشن است كه مي توانيد از بازار محلي نيز آنرا تهيه كنيد. از آنجا كه زنجبيل نوعي گياه زيرزميني است لذا ساقة ريشه دار اين گياه بخشي از ساقه اصلي است كه برحسب انفاق در زيرزمين رشد و نمو پيدا مي كند. ريشه اصلي اين گياه از گره هاي موجود روي ساقه هاي ريشه دار آن نمو مي كند. بالاي سطح زمين ساقه هاي ۱۲ اينچي داراي برگهاي طولاني، باريك، كج و معوج و سبز با گلهاي سفيد و سبز مايل به زرد قرار دارد.
تركيبات گياه
فرآورده هاي حاصله از زنجبيل از ريشه تازه يا خشك آن يا از طريق تقطير روغن از ساقه آن تهيه ميشود.

(javascript:void(0))
اشكال موجود
پس از قطع ساقة ريشه دار اين گياه، مواد شيميايي فعال موجود در گياه از قبيل “زينجيبرن”، “بنزابولن”، “جينجرول”، “شوقول” خاصيت ذاتي خود را از دست مي دهند. شركتهاي دست اندركار و فعال در زمينه فرآورده هاي گياهي، زنجبيل را به صورت عصاره، تنتور، انواع كپسول يا روغن آن عرضه مي كنند تا از زايل شدن اين مواد شيميايي جلوگيري شود. بنابراين فرآورده هايي را مصرف كيند كه به وضوح در برچسب خودش ميزان زنجبيل مورد مصرف شما را ذكر كرده باشد.
مي توانيد ريشه زنجبيل تازه را نيز بخريد، و با دكم كردن تكه هاي آن به اندازه نصب كف دست يا با نصف قاشق چياخوري دكمه رنده شده، شسته شده و پوست دار در آب گرم يا با ريختن نيم ليتر آب جوش روي ۳۰ گرم ساقه ريشه دار، چاي زنجبيل درست و مصرف كنيد. براي اينكار بگذاريد چاي مورد نظر به مدت ۱۵ دقيقه دم بكشد و سپس روزانه دو ليوان از آنرا ميل كنيد. ديگر منبع مناسب تهيه زنجبيل همانا زنجبيل كريستال شده است. ليكن فريب لايه پوششي قندي آن را نخوريد. چون زنجبيل كريستال شده مزة تندي دارد.
خواص داروئي:
اين گياه همراه با گياهان ديگر بعنوان تقويت كننده معده و بدن بادشكن و ضد نفخ بكار يم رود . همچنين پزشكان چيني جديدا كشف كرده اند كه شربت زنجبيل بهترين داروبراي معالجه زخم معده مي باشد.
زنجبيل تازه وشربت زنجبيل با چاي زنجبيل در بدن گرما توليد كرده و بدين وسيله مواد سمي و زادئ بدن را بصورت عرق از بدن خار مي سازد . اين گياه براي خانم هائيكه عادت ماهيانه آنها عقب مي افتند تجويز شده است .
زنجبيل بهترين داروي سرما خوردگي و گلو درد ميباشد . هنگامي كه حس كرديد دچار سرماخوردگي شده ايد چند بار چاي زنجبيل بنوشيد و اگر گلو درد دريد علاوه بر آنكه چاي آنرا ميل مي نمائيد با آن نيز قرقره كنيد .
زنجبيل را حتي براي كمپرس نيز مي توان استفاده كرد كه سموم بدن را خارج مي سازد . براي اين منظورابتدا چاي زنجبيل استفاده كنيد دستمالي را با آن آغشته و آب اضافي آنرا فشار داده در محل زخم يا درد بگذاريد .
شربت زنجبيل براي زخم معده بسيار مفيد است .مبتلايان به زخم معده بايد هر روز قبل از غذا يك قاشق چايخوري از اين شربت را همراه با كمي آب بنوشيد زخم معده آنهاپس از مدتي التيام خواهد يافت .
مصرف يك گرم پودر زنجبيل در جلوگيري از حالت تهوع و استفراغ بعد از عمل جراحي به اندازه داروهاي آرام بخش مرسوم است.
زنجبيل يكي از بهترين شفابخش هاي طبيعي براي درمان، حالت تهوع، استفراغ و سرگيجه است.
زنجبيل به مراتب در كاهش دفعات استفراغ و از بين بردن عرق سرد سودمند است و بعضي از متخصصان زنان، زنجبيل را براي درمان تهوع صبحگاهي دوران حاملگي توصيه مي كنند.
دليل معجزه گر بودن زنجبيل اجزاي تشكيل دهنده اصلي آن يعني نشاسته، اسانس ها مانند زينجيبرن كه به زنجبيل بوي خاص مي دهد، است.

طرز استفاده:
يك قاشق چايخوري پودر خشك زنجبيل و يا دو قاشق چايخوري زنجبيل رنده شده تازه را در داخل قوريريخته رويآن آب جوش بريزيد و به مدت پنج دقيقه آنرا با حرارت ملايم دم كنيد و سپس آنرا با عسل شيرين كرده و ميل كنيد .

(javascript:void(0))
چاي زنجبيل هر چقدر بيشتر بماند و دم بكشد تند تر مي شود .حتي مي توان چاي زنجبيل را بعد از سد شدن در داخل يخچال گذاشت و خنك كرد و مانند يك نوشابه سرد استفاده نمود .
براي تهيه شربت زنجبيل يك قسمت زنجبيل رنده شده را با سه قسمت عسل مخلوط كرده و در شيشه دربسته در يخچال نگهدري كنيد و هر موقع خواستيد مصرف كنيد .
براي درست كردن تنتور زنجبيل مي توانيد از الكل ۵۰ درجه استفاده نمائيد . يك قسمت زنجبيل رنده شده را با سه قسمت الكل ۵۰ درجه مخلوط كرده و داخل يك شيشه تيره رنگ بريزيد و بمدت چهدره روز آنرا چند بار در روز تكان دهيد . بعد ازاين مدت آنرا صاف كرده و در جاي خشك و خنك نگهدري كنيد .
نحوه مصرف
نحوه مصرف فرآورده هاي زنجبيل به سليقه شخصي شما و آنچه شما را آزار مي دهد، بستگي دارد. در كل، نبايد روزانه بيشتر از دو تا چهار گرم زنجبيل مصرف كنيد، چرا كه علاوه بر ميزان زنجبيلي كه مصرف مي كنيد ممكن است مقداري از اين ماده را نيز از طريق برنامه غذايي (يعني از موادي نظير آبجو زنجبيل، نان شيريني زنجبيل دار، نان زنجبيل دار يا مواد غذايي مخلوط و سرخ شده) جذب كنيد. اگر زنجبيل تازه مصرف مي كنيد، حتماً مقدار مصرفي را وزن كنيد تا تقريباً دريابيد كه چه حدي از آن معادل ۲ تا ۴ گرم است.
براي درمان، تهوع، گاز معده يا سوء هاضمه روزانه ۲ تا ۴ گرم ريشه تازه (معادل ۰/۲۵ تا ۱ گرم پودر ريشه) يا ۱/۵ تا ۳ ميلي ليتر تنتور آنرا مصرف كنيد.
براي پيشگيري از استفراغ، هر ۴ ساعت يك گرم پودر زنجبيل (نصف قاشق چايخوري) يا معادل آن يا روزانه سه بار دو عدد كپسول زنجبيل(يك گرم) مصرف كنيد. البته مي توانيد يك تكه ۸ گرمي زنجبيل تازه را نيز بجويد.
براي بيماريهاي ناشي از سرماخوردگي، تب ناشي از آنفلونزا، گلودرد، گرفتگيهاي ناشي از قاعدگي يا سردرد، دو قاشق غذاخوري از دم كرده زنجبيل يا چندين ورق از ساقه ريشه دار تازه آنرا بخور دهيد. براي درمان درد ورم مفاصل از آب، عصاره يا چاي زنجبيل تازه به ميزان روزانه ۴ گرم مصرف كنيد يا روغن آنرا روي مفصل دردناك بماليد يا ريشه تازه آنرا در ضماد داغ يا گازهاي ضمادي قرار دهيد و روي نقاط داراي درد بگذاريد.
نكات احتياطي
انجمن فرآورده هاي گياهان دارويي آمريكا ريشه زنجبيل تازه را از نظر درجه بندي سلامتي و بي خطري در رديف اول قرار داده است لذا زنجبيل گياهي بي خطر و وسيع الطيف است. با اين وجود ميزان تجويزي آن بايد رعايت شود. انجمن آمريكايي مذكور ريشه زنجبيل خشك را در مرتبة دوم سلامتي و بي خطري قرار داده است و توصيه مي كند كه از مصرف آن در طول بارداري اجتناب گردد.
برخي از زنان براي رهايي از علايم بيماري صبح دم از زنجبيل استفاده مي كنند ليكن مصرف زنجبيل براي اين هدف بحث انگيز است. براي رعايت اصول ايمني و سلامتي هرگز نبايد بيش از ميزان معمولي آن مصرف گردد. زنجبيلي كه به عنوان بخشي معمولي از برنامه غذايي فرد مصرف مي شود بي خطر تلقي مي شود.
اگر از سنگ صفرا رنج مي بريد، از مصرف زنجبيل بپرهيزيد. هر چند كه مصرف زنجبيل معمولاً فاقد عوارض جانبي است، اما مصرف بيش از حد آن مي تواند سبب گرمازدگي جزيي گردد.
مضرات :

مضرات خاصي براي آن بيان نشده است .


تداخل هاي احتمالي
اگر داروهاي تهيه شده از سير يا داروهاي ضد انعقادي نظير وارفارين يا داروهاي مربوط به درمان ديابت مصرف مي كنيد و مي خواهيد جهت پيشگيري از بيماري مسافرت، سرگيجه، ميگرن، گرفتگيهاي رحمي يا ورم مفاصل زنجبيل مصرف كنيد، ابتدا با پزشك خود مشورت كنيد. هر چند هيچ مطالعه اي تداخل اين گياه دارويي را با ساير داروها نشان نداده است، ليكن اين خطر وجود دارد كه زنجبيل اثرات برخي از اين داروها را خنثي و يا تشديد كند.
چای زنجبیل، نوشیدنی زمستانی

زنجبیل تازه و شربت زنجبیل با چای زنجبیل در بدن گرما تولید کرده و بدین وسیله مواد سمی و زائد بدن را بصورت عرق از بدن خارج می سازد . این گیاه برای خانم هائی که عادت ماهیانه آنها عقب می افتند نیزتجویز شده است.
زنجبیل که از قدیم الایام مورد مصرف مردم ایران، هند و چین بوده است امروزه در تمام دنیا به عنوان گیاهی دوست داشتنی مصرف می شود .
زنجبیل تازه و شربت زنجبیل با چای زنجبیل در بدن گرما تولید کرده و بدین وسیله مواد سمی و زائد بدن را بصورت عرق از بدن خارج می سازد . این گیاه برای خانم هائی که عادت ماهیانه آنها عقب می افتند نیزتجویز شده است.
به نظرمی رسد که استفاده ازچای زنجبیل هضم را آسان کرده و اثرات سودمندی در رفع تهوع خواهد داشت ، همچنین به عنوان درمانی سنتی برای سرماخوردگی ، گلودرد و آنفولانزا به کار می رود.
تهیه چای زنجبیل هم بسیارساده است اما آشنایی با اصول آن می تواند بسیار موثر باشد چرا که برخی از افراد بدون آگاهی از چگونگی تهیه آن از پودر زنجبیل در چای آماده استفاده می کنند و به این دلیل که ذرات زنجبیل غیر قابل حل در آب است، نه تنها ظاهربدی به نوشیدنی شما می دهد ، بلکه طعم آن را نیزنامطبوع می کند درحالی که با اندکی دقت می توان نوشیدنی بسیار گوارای زمستانی با استفاده از زنجبیل ، تهیه کرد. برای این منظور به مواد زیر احتیاج داریم:
۴ فنجان آب
۵ سانتی متر ریشه تازه زنجبیل
در صورت تمایل می توانید از عسل و لیمو هم استفاده کنید.
طرز تهیه: پوست زنجبیل را کنده ( بهتر است بتراشید) و سپس آن را به شکل ورقه های بسیار نازک برش دهید، آب را در ظرفی مناسب جوش بیاورید و در اولین لحظات جوش آمدن آب ورقه های زنجبیل را به آن اضافه کنید. در آن را بپوشانید ،آن را کم کرده و اجازه بدهید ۱۵ تا ۲۰دقیقه بماند ، سپس چای حاصله را صاف کنید برای طعم بهتر می توانید به آن عسل و لیموترش هم اضافه کنید. البته بهتر است این نکته را یاد آور شویم که اگر این چای را برای خواص درمانی آن در زمینه سرماخوردگی و آنفولانزا می نوشید ، انواع شیرین آن توصیه نمی شود.
در برخی از منابع به مزه تند زنجبیل اشاره شده و استفاده توام زنجبیل با برگ نعناع به شکل میکس شده در تهیه چای را به عنوان راهکاری برای حذف این تندی برشمرده اند. البته با افزودن آب بیشتر نیز نیتوان از تندی آن کاست

آبجی
21st June 2010, 05:06 PM
نتایج تحقیقات اخیر نشان می دهد: کپسول زنجبیل در بهبود درد دیسمنوره ی اولیه مانند مفنامیک اسید و ایبوپروفن عمل می کند.

به گزارش سرویس پژوهشی ایسنا علوم پزشکی تهران؛ این مطالعه با هدف مقایسه میزان اثربخشی کپسول زنجبیل با داروهای شناخته شده در درمان دیسمنوره اولیه، مفنامیک اسید و ایبوپروفن توسط "گیتی ازگلی" پژوهشگر دانشکده پرستاری و مامایی دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی و جمعی از همکارانش انجام شده است.

تحقیق از نوع کارآزمایی بالینی بر روی 150 دانشجو با سابقه دیسمنوره اولیه انجام شد.
نمونه ها از نظر شدت دیسمنوره مشابه سازی شده و سپس به صورت تصادفی در سه گروه 50 نفری قرار گرفتند.
افراد سه گروه از لحاظ سن، سن منارک، وزن، قد، bmi، رشته و سنوات تحصیلی، سمت در شغل پدر، تحصیلات و شغل مادر، ورزش منظم، طول و فاصله و مقدار خونریزی قاعدگی مشابه بودند.
زنجبیل به اندازه مفنامیک اسید و ایبوپروفن در کاهش درد قاعدگی موثر است.

برای افراد گروه زنجبیل، کپسول حاوی 250 میلی گرم زنجبیل، چهار بار در روز، به مدت سه روز از شروع خونریزی تجویز شد و به افراد گروه مفنامیک اسید و ایبوپروفن کپسول های مشابه با همان دستورالعمل و حاوی به ترتیب 250 میلی گرم مفنامیک اسید و 400 میلی گرم ایبوپروفن داده شد.
تاثیر داروها بر دیسمنوره پس از پایان دوره ی درمان به وسیله سیستم امتیازبندی چند بعدی گفتاری بررسی و مورد قضاوت آماری قرار گرفت.


یافته ها حاکی از آن بود که بهبود شدت دیسمنوره اولیه در سه گروه زنجبیل (64 درصد)، ایبوپروفن (66 درصد) و مفنامیک اسید (58 درصد) تفاوت آماری معنی داری نداشت.
به عبارتی کپسول زنجبیل همانند دو داروی شیمیایی مرسوم در درمان دیسمنوره اولیه موثر بود.

نتایج نشان می دهد: کپسول زنجبیل در بهبود شدت دیسمنوره اولیه مانند داروهای رایج در تسکین درد قاعدگی موثر است. بررسی تاثیرات زنجبیل بر دیگر علایم همراه با دیسمنوره اولیه توصیه می شود.

آبجی
21st June 2010, 08:15 PM
حالت تهوع یک مشکل آزار دهنده است. ریشه گیاه زنجبیل می تواند حالت تهوع را بهبود بخشد.
چرا زنجبیل تهوع را کم می کند؟


زنجبیل ممکن است با:
- افزایش ترشح بزاق
- افزایش ترشح شیره های گوارشی
- کاهش اسید معده
- افزایش حرکت روده ها
تهوع را بهبود ببخشد.
از زنجبیل برای بهبود کدام تهوع ها می توان استفاده کرد؟


زنجبیل تهوع ناشی از:
- بارداری
- ماشین گرفتگی (در مسافرت)
- عمل جراحی
- شیمی درمانی سرطان
را می تواند کاهش دهد.
چگونه از زنجبیل برای درمان تهوع استفاده کنیم؟




در اینجا تعدادی روش برای استفاده از زنجبیل در برنامه غذایی ذکر شده است:
1- مقداری زنجبیل تازه بخرید. سپس آن را بشویید و پوست آن را با چاقو بکنید. چند تکه از آن را با چاقو ببرید و مانند قرص قورت دهید، زیرا مزه ی این گیاه به قدری تند است که نمی توان آن را جوید. این کار، سریع ترین راه برای مصرف مقدار زیادی زنجبیل است.
2- زنجبیل تازه را ریزریز کنید یا رنده کنید یا آسیاب کنید تا به شکل پودر درآید. سپس آن را به غذای خود اضافه کنید. شما می توانید در ماست، سس یا روی غذاهای سرخ شده از این پودر استفاده کنید. زنجبیل، طعم تند و تیزی دارد. اگر ابتدای پختن غذا به آن اضافه کنید، طعم آن ملایم تر خواهد شد و اگر در انتهای پختن اضافه کنید، طعم تندتری خواهد داشت.


3- شما می توانید دم کرده ی زنجبیل را تهیه کنید.
برای این کار پوست زنجبیل تازه را با چاقو جدا کنید. سپس چند برش کوچک از زنجبیل تازه را در کمی آب جوش، برای مدت 20 تا 30 دقیقه بجوشانید (یا اینکه می توانید کمی از آن را رنده کنید و بجوشانید).
بعد از این مدت، دم کرده ی زنجبیل را با استفاده از صافی، در فنجان بریزید (تا تکه های زنجبیل وارد فنجان نشوند).
کمی عسل و آب لیمو ترش به این نوشیدنی اضافه کنید تا خوش طعم شود.


4- شما می توانید آب نبات یا شکلات زنجبیلی بمکید. با مکیدن شکلات، ترشح بزاق دهان زیاد می شود. با افزایش بزاق، حالت تهوع کم می شود.
5- خوراکی های زنجبیل دار بخرید، مثل شیرینی یا نان زنجبیلی. البته این گونه خوراکی ها را باید در حد متعادل مصرف کنید و در مصرف آنها زیاده روی نکنید، زیرا دارای مقدار زیادی قند و چربی هستند.
تذکرات:


اگر پوست زنجبیل تازه را جدا کردید، باید آن را در یک ظرف دربسته در یخچال نگه دارید تا خراب نشود.
نیره ولدخانی

آبجی
21st June 2010, 08:25 PM
زنجبیل؛ دارویی برای تهوع



زنجبیل یا زنجفیل گیاهی است با نام علمی ZINGIBER OFFICINALE که به نام عمومی GINGER در دنیا مشهور است. از نام های دیگر آن می توان به جربیل و زنزبیل نیز اشاره نمود. البته گونه های دیگری از این گیاه نیز وجود دارد که در ادامه توضیح داده می شود. زنجبیل، گیاهی است چند ساله که دارای ریزوم های غده ای است. ساقه های گیاه به طور عمودی از ریزوم ها خارج شده و در انتها به گل های زرد و زیبا منتهی می شوند. برگ های این گیاه پهن بوده و با غلافی به ساقه های متصل شده اند. قسمت مورد استفاده زنجبیل، بیخ آن است که پس از پژمرده شدن گیاه، آن را از زمین در می آورند و در تشتی چوبی ریخته، به هم اصطکاک می دهند تا پوست روی آن گرفته شود و بعد مغز چوبی آن را خشک می کنند. این گیاه بومی هندوستان است، ولی در نقاط دیگری از جهان از جمله چین نیز وجود دارد. کشت این گیاه در نقاطی مانند جنوب آسیا، آفریقای شمالی، جامائیکا، مکزیک و ژاپن معمول است.
تاریخچه

کاربرد دارویی زنجبیل به هندوچین باز می گردد. نشانه های کاربرد آن در کتب دارویی چین پیدا شده است. در قرن سیزدهم با مشخص شدن خواص آن، مصرفش در آشپزی سراسر اروپا رایج شد. زنجبیل در عطاری های قرون وسطی جایگاه خاصی داشت و از آن برای درمان تهوع و نفخ استفاده می شد.
اثرات درمانی

زنجبیل جزء گیاهان دارویی مهم بوده و دارای خواص متعددی از جمله ضد تهوع، مقوی قلب، ضد لخته شدن خون ، ضد باکتری، آنتی اکسیدان ، ضد سرفه، ضد سموم کبدی، ضد التهاب، ادرارآور، کاهش اسپاسم، محرک سیستم ایمنی، ضد نفخ، افزایش ترشحات روده ای معدی، پایین آورنده ی کلسترول خون، محرک گردش خون مغزی و محرک هضم غذا می باشد.
از زنجبیل استفاده های متنوعی می شود. از کاربردهای جدید آن می توان پیشگیری از: تهوع و استفراغ، کم اشتهایی ، بی اشتهایی روانی ، اسپاسم روده، برونشیت، مشکلات روماتیسم را نام برد. در صنعت غذایی هم به عنوان چاشنی استفاده می شود.
در مطالعات آزمایشگاهی مشخص شده است که زنجبیل دارای خاصیت ضد سرطانی می باشد. جینجرول، مهم ترین جزء تشکیل دهنده ی زنجبیل که مسئول ایجاد طعم و مزه در این گیاه می باشد، از رشد سلول های سرطانی مخصوصا سرطان روده بزرگ در انسان جلوگیری می کند.
زنجبیل با افزایش ترشح بزاق دهان و آنزیم های مجرای گوارشی، به هضم و جذب مواد غذایی کمک می کند.
زنجبیل با بیرون راندن مخاط خلطی از ریه ها، به درمان آسم، برونشیت و دیگر مشکلات تنفسی کمک می کند.
زنجبیل نیروبخش، مقوی معده، بادشکن و ضد رقت خون می باشد. درمان کننده یرقان است. اگر پودر آن را روی پوست بدن مالش دهند، آن را تحریک و قرمز می کند. تقویت کننده حافظه، بازکننده کبد و قاطع بلغم است و رطوبات غلیظی که در روی جدار روده و معده چسبیده باشد، از بین می برد. زنجبیل را جهت فلج و ضعف اعصاب تجویز کرده اند. زنجبیل برای درمان اسهال ناشی از مسمومیت غذایی نیز مفید است. تشنگی را برطرف می کند. مخلوط زنجبیل با نبات و کندر را جهت جلوگیری از نفخ میوه های نارس تجویز کرده اند. ضماد زنجبیل جهت گری(داءالثعلب) و فرو بردن ورم سودمند می باشد. اگر زنجبیل را کوبیده و روی آبگوشت بپاشند، درد مفاصل را تسکین می دهد. علاوه بر این مالیدن زنجبیل خشک و آب تازه ی آن برای معالجه رماتیسم نافع است. برای غدد فوق کلیه مفید بوده و ترشح هورمون کورتیزول را از این غدد زیاد می کند و بیشتر خواص زنجبیل به همین دلیل می باشد.
در چین از ریشه و ساقه ی زنجبیل به عنوان آفت کش برای دفع شته و هاگ های قارچ ها استفاده می شود.
با توجه به میزان متغیر اسانس زنجبیل که ارزش دارویی آن مزبوط به آن است، انواعی از زنجبیل که بالاتر از 5/1 درصد اسانس داشته باشند ارزش دارویی دارند. بنابراین در صورتی که زنجبیل کهنه باشد و یا به صورت پودر برای مدت طولانی مصرف نشود، کم کم اسانس(رایحه ی) آن کم شده و ارزش دارویی آن کاهش می یابد.
از انواع زنجبیل، انواع هندی، آفریقایی و جامائیکایی دارای ارزش بالا بوده، و نوع ژاپنی از ارزش کمی برخوردار است، طوری که نوع ژاپنی برای استفاده ی دارویی توصیه نمی شود.
مهم ترین ترکیبات شیمیایی

مهم ترین ترکیبات زنجبیل شامل مواد بودار سوزاننده ای است که بیشتر اثرات اصلی آن مربوط به همین مواد است.
ترکیبات اصلی آن شامل: انواع قندها (50 تا 70 درصد)، چربی ها ( 3 تا 18 درصد)اولئورزین(4 تا 5/7درصد) و ترکیبات سوزاننده (1 تا 3 درصد) است.
یک قاشق غذاخوری زنجبیل تازه(6 گرم) حاوی 5 کالری، یک گرم کربوهیدرات و مقدار بسیار جزئی چربی، پروتئین و فیبر می باشد.
فرآورده های زنجبیل

فرآورده های مختلفی از زنجبیل در سراسر جهان موجود است که شامل پودر، محلول الکلی، اسانس و عصاره ی تازه ی زنجبیل است. میزان مصرف آن تا سه گرم در روز بلامانع است. البته این میزان ممکن است به صورت 2 تا 3 نوبت مصرف شود(مثلاً سه نوبت یک گرمی) و یا به عنوان ضد تهوع می توان یک جا از 2 گرم آن استفاده کرد.
یک سس حیرت انگیز:

زنجبیل را با روغن زیتون ، فلفل قرمز خشک شده، دارچین، میخک، برگ بو و پیاز مخلوط نماییید تا سُسی لذیذ حاصل شود.
موارد منع مصرف

- در کودکان زیر دو سال نباید استفاده شود.
- مصرف زیاد زنجبیل موجب سوزش سردل می شود.
- افرادی که سنگ کلیه دارند، باید قبل از مصرف زنجبیل حتما با پزشک خود مشورت نمایند.
- اگر داروهای رقیق کننده خون مانند وارفارین و آسپیرین مصرف می کنید، زنجبیل نخورید.
- مصرف زیاد زنجبیل ممکن است با داروهای قلبی و دیابت تداخل نماید.
- مصرف آن در دوران بارداری و شیردهی باید در حد متعادل باشد.
- مصرف زیاد زنجبیل ممکن است باعث اختلالات سیستم عصبی مرکزی گردد.
زنجبیل شامی

این گیاه با این که از خانواده زنجبیل نیست و در ایران، در اطراف تهران و اراک و سواحل دریای مازندران به طور خودرو به عمل می آید، با این حال در ایران آن را زنجبیل شامی می نامند و اعراب به آن "راسن" می گویند. قسمت مورد استفاده آن ریشه است که همراه با یک ساقه زیرزمینی کوتاه و گوشتدار بوده و بوی آن شبیه بنفشه است واز این نظر شبیه ریشه زنبق است. ریشه آن مقوی، ادرار آور، ضدمیکرب و ضد عفونی کننده قوی است و به همین جهت مسکن گلودرد، برونشیت، گریپ، سیاه سرفه و ناراحتی های ریوی است.
این گیاه از رشد میکروب سل جلوگیری می کند و اشتهای بیماران مبتلا به سل را زیاد می نماید. مقوی معده، روده و کبد است و ریشه آن استفراغ را تسکین می دهد. روی رحم و مجاری تناسلی و ادراری اثرات مفیدی دارد، مخصوصا ترشحات زنانه را برطرف می کند. در موارد قطع عادت ماهانه و یائسگی زودرس آن را تجویز کرده اند. این گیاه عادت ماهیانه دختران را منظم می کند. چون ادرار آور است، در بیماری های کلیه، آب آوردن بافت ها، چاقی ران و باسن و بیماری یرقان تجویز می شود.


ضماد ریشه آن برای درمان عوارض پوستی مانند سودا، ورم پوستی و دانه های جلدی مفید است و برای معالجه نقرس هم توصیه شده است. ریشه آن ضد کرم است. برای معالجه مالیخولیا، وحشت، ترس و اندوه از جوشانده این گیاه استفاده می کنند. کسانی که در رختخواب ادرار می کنند ، بهتر است از جوشانده ریشه این گیاه بنوشند تا دستگاه ادراری آنها تقویت شود. برای بازشدن عادت ماهیانه زنان نیز جوشانده آن مفید است.
مربای زنجبیل شامی با عسل جهت سرفه، تنگی نفس و پاک کردن سینه سودمند است.
ضماد بیخ این گیاه جهت تَرَک کشاله ران و تحلیل ورم ها سودمند است.
زنجبیل سگ

این گیاه هم با این که از خانواده زنجبیل نیست، اما به دلیل اینکه بو و طعم آن شبیه به زنجبیل است، آن را "زنجبیل سگ" و به عربی "زنجبیل الکلب" نامند، چون به محض این که سگ این گیاه را بخورد مسموم می شود. برگ های آن مانند فلفل تند است. قسمت مورد استفاده این گیاه برگ، ساقه و ریشه آن است. در نواحی شمال ایران، بندر گز و نواحی جنوبی می روید. مهم ترین فایده آن، این است که خون را بند می آورد و دانشمندان با مصرف 30 تا 40 قطره از عصاره آن (سه مرتبه در روز) خونریزی های معده، بواسیر و خون رحم را بند آورده اند و به علاوه اثر فوری در جلوگیری از خونریزی های فیبرم رحم و عوارض یائسگی دارد. ادرار آور بوده و برای درمان آب آوردن نسوج، یرقان، رماتیسم و نقرس از آن استفاده می کنند.
ضماد برگ های تازه ی آن برای معالجه دردهای عصبی رماتیسم و درد کمر مفید است. برای معالجه برفک دهان ، آنژین و زخم بینی تجویز می شود، برای تسکین درد دندان ، پنبه را به شیره این گیاه آغشته کرده و آن را در حفره دندان پوسیدگی بگذارید تا درد آن ساکت شود.
دم کرده 5 تا 15 گرم این گیاه در یک لیتر آب را می توان برای بند آوردن خونریزی های داخلی به کار برد.
ضماد برگ های تازه این گیاه برای پاک کردن کک مک ، خال ها و لکه های سیاه پوست اثری قوی دارد. ضماد برگ آن از بین برنده ورم های بدن است. این گیاه دارای ویتامین k است.
مریم مرادیان نیری- کارشناس علوم تغذیه

آبجی
21st June 2010, 08:33 PM
http://img.tebyan.net/big/1386/08/121931214637232502372192061046759116175162.jpg


اخیراً كارشناسان دریافتند كه زنجبیل مى تواند سلول هاى سرطانى را از بین ببرد. این مطالعات نشان داد ادویه جات خواصى دارند كه مانع از مقاومت سلول ها در برابر درمان ها مى شود و جلوى مقاومت سلول هاى سرطانى را مى گیرد.
علاوه بر این، زنجبیل باعث كنترل تورم و التهاب ها و بهتر شدن حالت استفراغ و تهوع مى شود.
اما زنجبیل بیش از همه باعث مرگ سلول هاى سرطانى تخمدان مى شود.
سلول ها به دو صورت مى میرند:
1) اپاپتوسیس «apoptosis» كه در حقیقت خودكشى سلول هاست.
۲) «اتوپگى» autophagy كه در حقیقت یك نوع خودهضمى سلول هاست.
در اغلب بیماران مبتلا به سرطان تخمدان كه بیمارى مجدداً عود مى كند، بدن در مقابل شیمى درمانى هاى معمول مقاومت نشان مى دهد كه در این نوع شیمى درمانى مرگ سلول ها از نوع «اپاپتوسیس» است، اما زنجبیل مى تواند باعث مرگ سلول ها ازنوع «اتوپگى» شود كه در كنار نوع اول باعث از بین رفتن مقاومت در برابر شیمى درمانى مى شود.
بنابراین پزشكان به این افراد خوردن زنجبیل را توصیه مى كنند.
منبع: ایران

آبجی
21st June 2010, 08:36 PM
"زنجبیل" گیاهی است با نام علمی Zingiber officinalis از خانواده Zingiber aceae (خانواده زنجبیل) که از ریزوم (ریشه) آن استفاده می ‌شود. ریشه‌ها را از زمین خارج نموده و پس از پوست کندن به صورت تازه یا پودر استفاده می ‌کنند. تازه ی آن دارای مقدار زیادی رطوبت است که در اثر گذشت زمان خشک می ‌شود.

http://img.tebyan.net/big/1386/02/15830167180299854101951052381120320522120.jpg
در بیشتر بازارهای جهان از جمله ایران، تکه‌های خشک ریزوم (که تقریباً سفید رنگ است) وجود دارد که دارای بوی بسیار نافذی است. این گیاه در ایران وجود ندارد و از هندوستان یا نقاط دیگر وارد می‌ شود. زنجبیل به عنوان معطرکننده و ادویه، یکی از پرمصرف ‌ترین گیاهان خوراکی و دارویی جهان است.
زنجبیل دارای خواص متعددی است اما یکی از خواص مهم آن ضد تهوع بودن است که در بین گیاهان جزء قوی‌ترین‌هاست.
مصرف زنجبیل در زمان تهوع ناشی از مسافرت و تهوع دوران بارداری بین افراد جهان بسیار شایع است.
بسیاری از افراد بعد از سوار شدن به ماشین یا وسایل نقلیه دیگر دچار تهوع می ‌شوند که برای جلوگیری از این حالت می توانند نیم تا یک ساعت قبل از سوار شدن نیم تا یک گرم پودر زنجبیل را مصرف نمایند.

همچنین خانم‌های حامله می ‌توانند همین میزان را اول صبح مصرف کنند تا تهوع ناشی از حاملگی، آن‌ها را ناراحت نکند. مصرف این میزان هر روزه، کاملاً بی‌ ضرر و در حد مصرف خوراکی آن می ‌باشد.
برای خوردن آن می‌ توان پودر زنجبیل را به روی غذا ریخت یا در یک نوشیدنی مثل چای حل نمود و مصرف کرد. البته زنجبیل از مزه ی ‌تند و تیزی برخوردار است و ممکن است بعضی قادر به خوردن مستقیم آن نباشند، به همین دلیل می ‌توان پودر آن را در کپسول‌های خالی ژلاتینی که در داروخانه‌ها موجود می‌ باشند پر نموده و مصرف کرد. کپسول‌های خالی در اندازه‌های 250 میلی ‌گرم (یک چهارم گرم) و 500 میلی‌ گرم (نیم‌گرمی) در داروخانه‌ها موجود بوده و جنس آن‌ها ژلاتینی و کاملاً خوراکی هستند.
البته کپسول‌های آماده ی زنجبیل هم در بیشتر داروخانه‌ها وجود دارند.
دکتر محمدحسین صالحی سورمقی- متخصص فارماکوگنوزی
استاد دانشکده داروسازی تهران

AvAstiN
21st June 2010, 10:09 PM
این به زیر مجموعه داروهای گیاهی مربوط نیست؟

*مرتضی
24th June 2010, 01:36 PM
این به زیر مجموعه داروهای گیاهی مربوط نیست؟

همکار عزیز من رشتم کشاورزیه و دروسی که در مورد گیاهان دارویی پاس کردیم اینطوری بوده که گیاهشناسی و فیزیولوژی گیاهان و نوع خاک و زمان برداشتو ... رو به ما اطلاع میداده
از رشته شما خبر ندارم ،ولی قطعا به هم وابسته هستند،اینم مطمئنم که یک پزشک حتما باید با یک کارشناس علوم گیاهی نوع گیاه داروییشو در میان بزاره تا اسم وگونه گیاه درست بیان بشه ، اینو گفتم آخه چند وقت پیش یکی از استادای گیاه شناسی پایان نامه چند تا پزشک رو زیر سوال برد ،آخه اسم و گونه گیاهو درست درج نکرده بودند.
موفق باشی[golrooz]

AvAstiN
24th June 2010, 01:54 PM
همکار عزیز من رشتم کشاورزیه و دروسی که در مورد گیاهان دارویی پاس کردیم اینطوری بوده که گیاهشناسی و فیزیولوژی گیاهان و نوع خاک و زمان برداشتو ... رو به ما اطلاع میداده
از رشته شما خبر ندارم ،ولی قطعا به هم وابسته هستند،اینم مطمئنم که یک پزشک حتما باید با یک کارشناس علوم گیاهی نوع گیاه داروییشو در میان بزاره تا اسم وگونه گیاه درست بیان بشه ، اینو گفتم آخه چند وقت پیش یکی از استادای گیاه شناسی پایان نامه چند تا پزشک رو زیر سوال برد ،آخه اسم و گونه گیاهو درست درج نکرده بودند.
موفق باشی[golrooz]

رشته من داروسازیه
درسایی مثل گیاه شناسی ، داروهای گیاهی هم داریم ولی خب ما بیشتر به جنبه پزشکی و درمانی گیاهان کار داریم
ایشالا که بتونیم از اطلاعات هم استفاده کنیم [shaad]
این حرفمم از اون جهت بود که تو بخش پزشکی یه زیر مجموعه داریم به اسم گیاهان دارویی
به نظرم چون این بحث اورلب داره بین داروسازی و گیه پزشکی ، بهتره که پست هایی که بیشتر به جنبه ساختار شناختی و فیزیولوژی خاک و ایناست تو این بخش گیه پزشکی بذاریم ، تاپیک هایی که بیشتر جنبه پزشکی و درمانی رو بررسی کرده تو بخش گیاهان دارویی پزشکی باشه

نظر شما چیه ؟
اگه موافقین من چک کنم تاپیک های داورهای گیاهی بخشمو و اونایی که به گیاه پزشکی بیشتر مربوطه ، رو به اینجا منتقل کنم

[golrooz][golrooz][golrooz]

*مرتضی
24th June 2010, 02:03 PM
نظر شما چیه ؟
اگه موافقین من چک کنم تاپیک های داورهای گیاهی بخشمو و اونایی که به گیاه پزشکی بیشتر مربوطه ، رو به اینجا منتقل کنم


[golrooz][golrooz][golrooz][/QUOTE]


همکار عزیز یه وقت سوء تفاهم نشه من منظورم این بود که این درسا رو ما تو رشتمون میخونیم
من همیشه تو بخش گیاهان دارویی و ادویه ای گفتم که اگه دروان ودز مصرفی قراره درج بشه حتما باید یه منبع درست و تائید شده درج بشه که خودم بیشتر دکتر علی برزگر رو قبول دارم و همیشه هم گفتم جلد 7کتابش گیاهشناسیشو داره واز اون کمک بگیرن ، ولی خوب منم مجازیم نمیتونم کاری کنم غیر اینکه همیشه اخطار بدم .

به هر حال خوشحال میشم که مطالبتونو ببینم،منتظر تایپیکاتون میمونم.

استفاده از تمامی مطالب سایت تنها با ذکر منبع آن به نام سایت علمی نخبگان جوان و ذکر آدرس سایت مجاز است

استفاده از نام و برند نخبگان جوان به هر نحو توسط سایر سایت ها ممنوع بوده و پیگرد قانونی دارد