آبجی
21st June 2010, 08:17 PM
http://img.tebyan.net/big/1387/12/194169191522178151241236521413111641183105.jpg
عناب هم میوه ای خوشمزه و هم دارویی گیاهی به شمار می رود. عناب، بومی مناطق گرمسیر است. كشت آن در شمال آفریقا ، جنوب اروپا و نواحی مدیترانه رواج دارد.
عناب را خرمای چینی یا خرمای قرمز نیز می نامند، زیرا هم شیرین است و هم یک هسته مانند خرما دارد.
برگ های درخت عناب، كوچك، زیبا، شفاف، متناوب و دندانه دار است. گل های آن كوچك و به رنگ سبز مایل به زرد می باشد. میوه ی عناب به رنگ قرمز و به شكل تخم مرغ و دارای یك هسته است.
طعم عناب كمی شیرین است. این میوه قدرت ماهیچه ها و توان بدنی را افزایش می دهد.
عناب خشک، آرام بخش، ضد سرطان، ضد بیماری های تنفسی، بند آورنده خون و مقوی است. تصفیه کننده خون بوده و به هضم غذا کمک می کند. در درمان نامرتب بودن ضربان قلب، عرق شبانه و تعریق زیاد بدن استفاده می شود.
ریشه گیاه عناب در درمان سوء هاضمه مفید است.
تركیبات شیمیایی:
در برگ عناب ماده ای به نام "زی زی فین" وجود دارد.
از دیگر مواد تشکیل دهنده عناب می توان به ساپونین ها، فلاوونوئیدها، موسیلاژ(لعاب)، مواد قندی، ویتامین های A, B2 و C، املاح مانند کلسیم، فسفر و آهن اشاره نمود.
در عصاره چوب عناب، اسید زی زی فیك و اسید زی زی فوماتیك وجود دارد.
خواص داروئی:
عناب از نظر طب قدیم ایران معتدل است. البته ابوعلی سینا اعتقاد داشت كه عناب كمی سرد است.
http://img.tebyan.net/big/1387/12/24516805022211102531301787531103144127161.jpg
* ضد آلرژی است.
* به افزایش وزن کمک می کند.
* عناب به دلیل داشتن لعاب زیاد، نرم كننده سینه است.
* ملین است.
* ادارارآور است.
* آرام كننده اعصاب است.
* ضد سرفه است.
* خواب آور است و بی خوابی را برطرف می كند.
* جوشانده پوست درخت عناب، داروی ضد اسهال است.
* برای بیماران مبتلا به آسم مفید است.
* خستگی را برطرف می كند.
* ریشه عناب، رشد موی سر را زیاد می كند.
http://img.tebyan.net/big/1387/12/892101802391991099315388344325010422449102.jpg
* برگ عناب، خاصیت تب بُر دارد.
* جوشانده عناب، گرفتگی صدا را برطرف می كند.
* موجب تقویت دستگاه گوارشی می شود.
* حافظه را تقویت می كند.
* كم اشتهایی را برطرف می كند.
* برای سلامت کلیه ها سودمند است.
* موجب تقویت کبد می شود.
مضرات:
عناب در اشخاص سرد مزاج، تولید گاز و نفخ می كند. این گونه اشخاص باید عناب را با مویز بخورند.
تنظیم و گردآوری: مریم مرادیان نیری- کارشناس تغذیه
عناب هم میوه ای خوشمزه و هم دارویی گیاهی به شمار می رود. عناب، بومی مناطق گرمسیر است. كشت آن در شمال آفریقا ، جنوب اروپا و نواحی مدیترانه رواج دارد.
عناب را خرمای چینی یا خرمای قرمز نیز می نامند، زیرا هم شیرین است و هم یک هسته مانند خرما دارد.
برگ های درخت عناب، كوچك، زیبا، شفاف، متناوب و دندانه دار است. گل های آن كوچك و به رنگ سبز مایل به زرد می باشد. میوه ی عناب به رنگ قرمز و به شكل تخم مرغ و دارای یك هسته است.
طعم عناب كمی شیرین است. این میوه قدرت ماهیچه ها و توان بدنی را افزایش می دهد.
عناب خشک، آرام بخش، ضد سرطان، ضد بیماری های تنفسی، بند آورنده خون و مقوی است. تصفیه کننده خون بوده و به هضم غذا کمک می کند. در درمان نامرتب بودن ضربان قلب، عرق شبانه و تعریق زیاد بدن استفاده می شود.
ریشه گیاه عناب در درمان سوء هاضمه مفید است.
تركیبات شیمیایی:
در برگ عناب ماده ای به نام "زی زی فین" وجود دارد.
از دیگر مواد تشکیل دهنده عناب می توان به ساپونین ها، فلاوونوئیدها، موسیلاژ(لعاب)، مواد قندی، ویتامین های A, B2 و C، املاح مانند کلسیم، فسفر و آهن اشاره نمود.
در عصاره چوب عناب، اسید زی زی فیك و اسید زی زی فوماتیك وجود دارد.
خواص داروئی:
عناب از نظر طب قدیم ایران معتدل است. البته ابوعلی سینا اعتقاد داشت كه عناب كمی سرد است.
http://img.tebyan.net/big/1387/12/24516805022211102531301787531103144127161.jpg
* ضد آلرژی است.
* به افزایش وزن کمک می کند.
* عناب به دلیل داشتن لعاب زیاد، نرم كننده سینه است.
* ملین است.
* ادارارآور است.
* آرام كننده اعصاب است.
* ضد سرفه است.
* خواب آور است و بی خوابی را برطرف می كند.
* جوشانده پوست درخت عناب، داروی ضد اسهال است.
* برای بیماران مبتلا به آسم مفید است.
* خستگی را برطرف می كند.
* ریشه عناب، رشد موی سر را زیاد می كند.
http://img.tebyan.net/big/1387/12/892101802391991099315388344325010422449102.jpg
* برگ عناب، خاصیت تب بُر دارد.
* جوشانده عناب، گرفتگی صدا را برطرف می كند.
* موجب تقویت دستگاه گوارشی می شود.
* حافظه را تقویت می كند.
* كم اشتهایی را برطرف می كند.
* برای سلامت کلیه ها سودمند است.
* موجب تقویت کبد می شود.
مضرات:
عناب در اشخاص سرد مزاج، تولید گاز و نفخ می كند. این گونه اشخاص باید عناب را با مویز بخورند.
تنظیم و گردآوری: مریم مرادیان نیری- کارشناس تغذیه