hossien
10th November 2009, 11:41 AM
اشاره :
تقریبا همه کسانی که با کامپیوتر کار می کنند ، سری به BIOS مادربرد زده اند. صفحه آبی رنگ و بی روحی که در واقع روح سیستم است . گزینه های متعدد که بسیاری از آنها گنگ و نا آشنا هستند. در این شماره قصد داریم که قسمت های مختلف و گزینه های از آن را معرفی کنیم. به همین منظور سعی کردیم بیشتر قسمت هایی که در اکثز مادر بردها ، مشترک هستند را معرفی کنیم. به همین دلیل اساس کار را بر روی گزینه های BIOS نوع Award گذاشته ایم که در بیشتر مادر بردها وجود دارد. با ما همراه باشید. Basic Input / Output System یا همان BIOS ، شامل یک سری توابع و روتین های اساسی است که در داخل یک چیپ بر روی مادربرد قرار دارد. BIOSرابطی است بین سخت افزار کامپیوتر و سیستم عامل و در واقع سیستم عامل بدون BIOS هیچ گونه ارتباطی با سخت افزار نخواهد داشت و نمی تواند آنرا کنترل کند. به عبارت دیگر BIOS شاهرگ کامپیوتر می باشد که اگر به درستی تنظیمات مربوط به آن انجام نگیرد می تواند کامپیوتر را تا 40 در صد کندتر کند. در حال حاضر با ورود پردازنده ها و مادربردهای جدید تنظیمات BIOS پیچیده تر شده تا آنجا که حتی متخصصین را هم تا حدودی دچار مشکل کرده است.
هر تولید کننده مادربرد ، تنظیمات مخصوص بخود را برای BIOS در نظر می گیرد.البته شکل و شمایل و تنظیمات بایوس های مختلف چندان با یکدیگر تفاوت نداشته و تا حدود زیادی نزدیک به هم هستند.
در این مقاله گزینه های Award BIOS و به موازات آن Phoenix BIOS و تنظیمات مربوط به آنها را توضیح می دهیم.
در نظر داشته باشید که اگر تنظیمات BIOS به اشتباه تنظیم شود، باعث خواهد شدکه دستگاه به درستی کار نکرده و همانطور که اشاره گردید از کارایی آن کاسته شود. در صورتیکه بعد از تنظیمات بایوس ، کارایی سیستم دچار مشکل شود و یا سیستم بالا نیاید ، می توانید تنظیمات آن را دوباره به حالت پیش فرض یا حالت اولیه تغییر دهید. این کار با ریست کردن CMOS مادر برد ( از طریق جامپر Clear CMOS و یا بیرون آوردن Battery Backup ) انجام می شود.چگونگی انجام این عمل در شماره 7 ماهنامه در بخش « بخش پرسش و پاسخ » آمده است.
بسیاری از شرکت های بزرگ تولید کننده کامپیوتر های شخصی مانند HP ، Dell وMicron ، دسترسی به BIOS را برای کاربران غیر حرفه ای و عادی محدود ساخته اند تا کاربران عادی نتوانند آن را دستکاری کنند اما اکثر مادربرد ها این محدودیت را نداشته و کاربران می توانند گزینه های BIOS را به دلخواه خود تنظیم نمایند.
اکثر کامپیوترها در ابتدای بوت شدن با نمایش عبارتی ، چگونگی ورود به محیط BIOSدستگاه را به کاربر اعلام می کنند. روش ورود به محیطBIOS بدین شکل است که بعد از روشن کردن کامپیوتر باید در مدت زمان محدود و معینی یکی از کلیدهای Delete یا F1 یا F2 را ( که به مادربرد بستگی دارد ) نگه داشته و یا چندین بار آنها را فشار داد.اکثر مادر بردهایی که در ایران به فروش می رسد از کلید Del برای ورود به BIOS استفاده می کنند.
نکته ای که باید به آن توجه کرد این که بعد از هر تنظیم و تغییر در گزینه های BIOS پس از ذخیره کردن اطلاعات توسط گزینه Save and Exit Setup ( به شکل 1 توجه کنید ) باید دستگاه را Reboot کرد تا تغییرات بوجود آمده اعمال گردند.
منوهای برنامه Setup
پس از ورود به برنامه Setup ( که به این برنامه CMOS Setup Utility نامیده میشود ) منوهایی که در شکل 1 آمده است را خواهید دید. همانطور که قبلا نیز اشاره شد بایوسی انتخاب شده است که درصد زیادی از مادربردهای امروزی از آن استفاده می کنند با این حال سعی شده است در کنار شرح منوهای بایاس Award به منوهای بایاس Phoenix هم پرداخته شود.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-01-1_s.jpg
شکل 1
در این صفحه منوهای Set Supervisor Password و Set User Password برای تنظیم پسورد می باشد . این دو گزینه با هم فرق می کنند.
گزینه Set User Password فقط امکان دسترسی به بعضی از گزینه های بایاس را می دهد ولی Set Supervisor Password امکان دسترسی به همه گزینه ها را به کاربر می دهد.
Standard CMOS Features
با ورود به این قسمت، همانطور که در شکل 2 مشاهده می کنید می توانید موارد مختلفی از جمله تاریخ و ساعت سیستم را تنظیم کنید.
در زیر این تنظیمات می توان هارد و سایر دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات مانند CD-ROM و CD-Writer را تعریف و مشخص نمود. البته با توجه به جدید بودن مدل مادربردها در صورت عدم انجام این کار ، دستگاه به طور اتوماتیک ، عملیات شناخت و تعریف هارد و CD را انجام می دهد.برای مشاهده تنظیمات این قسمت کافی است روی درایو ( هارد یا CD ) رفته و روی آنEnter کنید.
بعد از آن می توانید مشخصات دقیق آن مانند ظرفیت هارد ، تعداد سیلندر، هد و سکتورها را مشاهده نمایید. در این قسمت چهار گزینـــــــــه :IDE Primary Master IDE Primary Slave ، IDE Secondary Master و IDE Secondary Slave می باشد. همانطور که می دانید روی مادربرد دو کانکتور IDE وجود دارد که به هرکدام دو هارد یا CD را می توان متصل کرد. یعنی چهار قطعه IDE که هرکدام از آنها به یکی از این چهار گزینه نسبت داده می شود. بعنوان مثال اگر یک هارد داشته باشیم و جامپر آن را روی Master تنظیم و آن را به IDE1 وصل کنیم ، در مقابل عبارت اول یعنی Primary Master ، مشخصات آن هارد نشان داده خواهد شد. با زدن کلید Enter روی آن ، مشخصات کامل تری از آن را خواهید دید.
در ادامه این صفحه تنظیماتی درباره فلاپی درایو وجود دارد.
گزینه Halt On در این صفحه به این معنی است که سیستم بعد از روشن شدن و در هنگام اجرای مراحل بوت در صورتیکه به خطایی برخورد کرد متوقف شود. مثلا اگر کیبورد متصل نبود سیستم متوقف شده و کاربر را با دادن پیغامی آگاه می سازد. که دارای گزینه هایی مانند All Error ، No Error و ... می باشد.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-02-2_s.jpg
شکل 2
نکته : بایوس فونیکس نیز در این خصوص گزینه هایی مانند Award را دارد.
Integrated Peripherals
همانطور که در شکل 3 مشاهده می کنید این قسمت از تنظیمات BIOS شامل تنظیمات قطعات داخلی دستگاه که بر روی مادربرد به صورت built-in قرار دارند می باشد. از جمله آنها پورت های سریال و موازی همچنین کارت هایLAN ( در صورتیکه کارت شبکه Onboard باشد ) ، کارت صدا ( Audio Card ) و USB می توان نام برد. در نظر داشته باشید که فعال بودن پورت هایی که بدون استفاده هستند بسیاری از منابع سیستم را هدر می دهند و در نتیجه بهتر است غیر فعال باشند.
USB Controllers: همانطور که در شکل 3 مشاهده می کنید برای استفاده از USB ها باید این گزینه را Enable کنیم.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-03-3_s.jpg
شکل 3
نکته : گزینه USB Controllers در بایوس فونیکس این اجازه را می دهد تا کارایی USB را روی دستگاه محدود سازیم. یعنی می توان USBرا تنها برای USB 1.1 و یا برای USB 1.1 & 2.0 تنظیم نمود که پیشنهاد می شود این گزینه را در مادربرد هایی که از بایاس فونیکس استفاده می کنند روی گزینه USB 1.1 & 2.0 تنظیم کنید.
USB Legacy Support : اگر دستگاه با کیبورد USB کار می کند این تنظیم باید Enabled باشد. زیرا اگر کیبورد USB باشد و بخواهید از آن در محیط DOS و یا آنکه قبل از بالا آمدن ویندوز مثلاً در برنامه Setup ( یا به اصطلاح BIOS ) از آن استفاده کنید باید این گزینه فعال شده باشد در غیر این صورت نمی توان از این کیبورد در محیط های غیر از ویندوز مذکور استفاده نمود اما دقت کنید که فعال بودن این گزینه ممکن است مشکلاتی برای دستگاه از قبیل درست خاموش نشدن به وجود آورد در نتیجه اگر کیبورد با پورت PS/2 کار می کند این گزینه را غیر فعال ساخته و تنها در صورت اجبار و استفاده از کیبورد USB آنرا فعال کنید.
نکته : بایوس فونیکس نیز همین گزینه را دارد. اما گزینه USB Mouse Support را نیز دارد که توضیح این گزینه مانند مطلب گفته شده برای USB Legacy Support می باشد.
AC97 Audio : اگر مادربرد دارای کارت صوتی on-board باشد عموماً این گزینه باید Enabled باشد اما اگر دستگاه در جایی استفاده می شود که نیازی به کارت صدا ندارد ، غیرفعال نمودن گزینه مذکور باعث حفظ مقدار قابل توجهی از منابع کامپیوتر می گردد. مورد استفاده مهم از این گزینه بیشتر برای مواقعی است که بخواهید کارت صدای داخلی را غیر فعال کرده و از یک کارت صدا که بر روی اسلات PCI نصب می شود ( Audio PCI Card ) استفاده نمود.در اینصورت حتما باید کارت صدای onboard را غیر فعال سازید. لازم به ذکر است نام این گزینه در بایوس فونیکس Onboard AC97 Audio Controller می باشد.
نکته : در بایوس های فونیکس گزینه Onboard AC97 Modem Controller وجود دارد که اگر مادربرد مجهز به مودم on-board می باشد این گزینه باید فعال گردد در غیر این صورت گزینه مذکور باید غیر فعال باشد.
Onboard Serial Port A : امروزه به ندرت از پورت سریال استفاده می شود زیرا اکثر دستگاه های خارجی از طریق پورت USB و یا با استفاده از کانکتور PS/2 به کامپیوتر وصل می شوند در نتیجه غیر فعال کردن این گزینه باعث حفظ مقدار قابل توجهی از منابع سیستم می شود. اما در صورت استفاده از پورت سریال باید آن را روی 3F8/IRQ4 تنظیم شود.
Onboard Serial Port B : به صورت بالا و در صورت استفاده از این پورت باید روی2F8/IRQ3 تنظیم شود.
نکته : گزینه UART2 Use As در بایوس های فونیکس علاوه بر موارد دو گزینه قبل برای سریال ها وجد دارد. بطور مختصر می توان گفت ( Universal Asynchronous Receiver / Transmitter ) UART چیپی است که اطلاعات را دریافت و به صورت سریالی به بیرون می فرستد. برای هر سریال پورتی از یک UART استفاده می کند.
Onboard Parallel Port : اگر در کامپیوتر از پورت Parallel استفاده نمی کنید توصیه می شود که آن را disable نمایید ، اما اگر از آن استفاده می کنید بهتر است روی IRQ7/378 تنظیم شود.
Parallel Port Mode : اگر پورت Parallel خود را disable کرده اید تنظیم این گزینه بی مفهوم می باشد. اما اگر پورت Parallel فعال بوده و یک دستگاه مانند چاپگر به آن وصل است، بهتر است روی Enhanced Parallel Port ) EPP ) تنظیم شود. اما اگر بیش از یک دستگاه به پورت سریال کامپیوتر متصل می باشد بهتر است گزینه روی
Enhanced Capabilities Port ) ECP ) تنظیم شود. برای آنکه از این تنظیمات بیشترین بهره را بگیرید بهتر است از کابل پاراللIEEE 1284 استفاده کنید.
نکته : بایوس فونیکس عینا مشابه دو گزینه فوق را دارد.
Game Port : در صورتیکه به سیستمتان کارت صدا اضافه کرده اید و یا از دستگاه های MIDI و یا Joystick استفاده نمی کنید این گزینه را disabled کنید در غیر این صورت تنظیم پیش فرض ( مقدار 201 ) بهترین انتخاب می باشد.
نکته : بایوس فونیکس علاوه بر گزینه های فوق دو گزینه زیر را نیز در خصوص صدا و کارت صوتی دارد.
Onboard MIDI I/O : ( Musical Instrument Digital Interface ) MIDI استانداردی می باشد که بوسیله آن سخت افزار ، نرم افزار کامپیوتر و آلا ت موسیقی با یکدیگر ارتباط بر قرار می کنند. اگر از کامپیوترتان برای درست کردن و یا اجرای موزیک های MIDI استفاده نمی کنید این گزینه را Disabled کنید در غیر این صورت تنظیم پیش فرض ( مقدار 330 ) مناسب ترین هم می باشد.
Onboard MIDI IRQ : در صورت فعال بودن، تنظیم پیش فرض پیشنهاد می شود.
Advanced BIOS Features
همانطور که در شکل 4 مشاهده می کنید با کمک گزینه های :
First , Second , or Third Boot Device می توانید قطعه ای که دستگاه باید از روی آن بوت شود را انتخاب کنید. هر قطعه ای که نمی خواهید به عنوان bootable باشد را باید غیر فعال کنید.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-04-4_s.jpg
شکل 4
Boot up Floppy Seek : این گزینه را به علت تلف کردن وقت و ایجاد سر و صدا همیشه غیر فعال کنید. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
نکته : در بایاس های فونیکس و در این قسمت گزینه Boot other Devices نیز وجود دارد که این گزینه باید غیر فعال باشد مگر آنکه بخواهید دستگاه از روی شبکه و یا کارت SCSI بوت کنید. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
Password Check : اگر به شکل 1 توجه نمایید خواهید دید که صفحه ابتدایی ورود به برنامه Setup دارای گزینه ای به نامSet Supervisor Password است که امکان ایجاد پسورد را فراهم می کند. حال با این گزینه ( یعنی Password Check ) می توانید انتخاب نمایید پسورد چه زمانی از شما خواسته شود هنگام ورود به برنامه Setup یا هنگام روشن شدن سیستم. که بصورت پیش فرض روی گزینه Setup است. اگر روی System باشد هر وقت سیستم را روشن نمایید باید ابتدا پسورد را وارد تا بتوانید از سیستم استفاده کنید. در بایاس Award نام این گزینه Security Options می باشد.
VGA Boot From : این تنظیم موقعی مورد استفاده قرار می گیرد که دو کارت گرافیکی روی دستگاه نصب باشد. یکی روی پورت AGP و دیگری روی پورت PCI. . در این قسمت می توان تنظیم کرد که کدام کارت اصلی و کدام کارت دوم باشد. اما اگر یک کارت گرافیکی روی سیستم نصب شده باشد باید تنظیم پیش فرض را به AGP تغییر داد. گفتنی است که در سیستم هایی که از دو کارت گرافیک استفاده می کنند ، کارت اصلی به کارتی می گویند که تصاویر را در هنگام بوت شدن کامپیوتر نمایش می دهد.
نکته : در بایاس فونیکس این گزینه، Primary VGA BIOS نام دارد.
Power Management Setup
تنظیمات این قسمت که اکثرا هم در تنظیم آن اشتباه می کنند یکی از مهمترین قسمت تنظیمات می باشد چراکه اگر به صورت نادرست انجام شوند منجر به مشکلاتی از جمله shutdown شدن بیهوده دستگاه می شود. از آنجا که خود ویندوز دارای Power Management درونی می باشد برای آنکه بخواهید شخصاً کنترل را به دست بگیرید باید این قسمت در BIOS غیر فعال شود در غیر اینصورت تنظیمات شخصی شما با تنظیمات پیش فرض در گیر شده و هیچ یک به درستی کار نخواهند کرد. توجه داشته باشید که تولید کنندگان مادربرد هرگز تصور نمی کنند که تمامی کاربران از سیستم عامل windows استفاده می کنند در نتیجه بسیاری از تنظیمات BIOS برای کسانی است که از این سیستم عامل استفاده نمی کنند.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-05-5_s.jpg
شکل 5
شرح برخی گزینه های مهم این پنجره که در شکل 5 آنها را می بینید عبارتند از :
Soft-Off by PWR-BTTN : توسط این گزینه می توان نوع خاموش شدن سیستم را تعیین کرد. اگر روی گزینه Instant-off تنظیم شده باشد به محض زدن دکمه Power سیستم خاموش می شود و اگر روی گزینه Delay 4 Sec تنظیم شده باشد باید دکمه Power را چهار ثانیه نگه داشت تا سیستم خاموش شود.
AC Back Function : این گزینه وضعیت روشن شدن کامپیوتر را پس از ورود برق به سیستم نشان می دهد. زمانی را در نظر بگیرید که برق رفته است و می خواهید پس از آمدن برق سیستم خودبخود روشن شود پس باید آن را روی گزینه Full-On تنظیم نمایید.در صورتیکه بخواهید بعد از آمدن برق ، سیستم همیشه خاموش بماند ، باید گزینه Soft-Off را انتخاب نمایید.
گزینه Memory نیز بر اساس وضعیت قبل از برق رفتن تصمیم می گیرد. اگر سیستم خاموش بوده خاموش می ماند و اگر روشن بوده سیستم روشن می شود. این گزینه در بایوس فونیکس به نام AC Power Loss Restart می باشد.
Keyboard Power On : این گزینه به شما امکان می دهد توسط کیبورد بتوانید سیستم را روشن کنید. بعنوان مثال اگر روی گزینه Keyboard 98 تنظیم شده باشد و کیبورد شما دارای دکمه Power باشد ، هنگامیکه سیستم خاموش است می توانید با زدن آن دکمه سیستم را روشن نمایید.
Mouse Power On : اگر Enable باشد با حرکت موس سیستم روشن می شود.
PME Event Wake Up : وقتی این گزینه Enable باشد با هر سیگنال کارت PCI ای که دارای این خاصیت باشد سیستم روشن می شود. بعنوان مثال اگر از کارت شبکه ای استفاده می کنید که خاصیت ( WOL( Wake-On-LAN را دارد ، این گزینه باید فعال باشد. چون پس از درخواستی که به کامپیوتر شما وارد می شود سیستم تان را روشن خواهد کرد. اگر از این کارت های PCI استفاده نمی کنید این گزینه را غیر فعال کنید. این گزینه در بایوس فونیکس به نام Power up on PCI Device می باشد.
Resume by Alarm : با تنظیم این گزینه و دو گزینه زیر آن می توانید سیستم را در زمان مشخصی خود به خود روشن نمایید. این گزینه در بایوس فونیکس به نام Automatic Power up می باشد.گزینه های بایوس فونیکس در پنجره Power Management بصورت زیر می باشد.
HDD Down In Suspend : این امکان باعث می شود که هارد وقتی دستگاه به حالت Suspend می رود به صورت اتوماتیک Shut down شود اما از آنجا که این قبیل کنترل ها توسط windows انجام می شود توصیه می شود این گزینه را غیر فعال کنید.
PWR Button < 4 Secs : اکثر کامپیوترهای ATX دارای این تنظیم می باشند که اگر دکمه Power بیش از 4 ثانیه نگهداشته شود ، دستگاه خاموش می گردد حال می توان تنظیم کرد که اگر این دکمه کمتر از 4 ثانیه نگهداشته شد بسته به میل شما چه اتفاقی برای دستگاه بیفتد مثلاً زودتر خاموش شود و یا به حالت Suspend برود
Wake / power up Ext. Modem : این گزینه برای آنست که هنگام زنگ خوردن تلفن ، دستگاه روشن گردد (در صورت وصل بودن modem به خط تلفن).
Power on By PS/2 Mouse : اگر فعال باشد، می توان با استفاده از یک ماوس PS/2 دستگاه را به صورت خودکار روشن نمود البته توصیه می شود این گزینه غیر فعال باشد.
Power on PS/2 Keyboard : با فعال کردن این گزینه می توان توسط کلیدهای خاصی از کیبورد در هنگام خاموش بودن دستگاه آنرا روشن نمود.
PC Health Status
همانطور که در شکل 6 مشاهده می کنید گزینه های این صفحه برای آگاهی از وضعیت حرارت و گرمای CPU و ولتاژ هایی که توسط منبع تغذیه تامین می گردد. این گزینه ها مواردی به ما اطلاع می دهند که مهمترین آنها عبارتند از :
• خبر از خرابی فن CPU توسط گزینه CPU Fan Warning
• خبر از خرابی فن سیستم توسط گزینه System Fan Warning
• تعین حد برای دمای CPU بطوریکه با افزایش حرارت و عبور از حد تعیین شده سیستم بطور خودکار خاموش شود.
همانطور که می دانید و در شماره های قبلی ماهنامه نیز به آن اشاره کردیم ، کارکرد صحیح منبع تغذیه ، در عملکرد بهینه سیستم بسیار تاثیر گذار است.با توجه به ولتاژ های نشان داده شده در این قسمت می توان تا حدودی عملکرد منبع تغذیه را زیر نظر داشت.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-06-6_s.jpg
شکل 6
تنظیمات دیگر
لازم به ذکر است که مادربردهای گوناگون دارای گزینه های دیگری نیز می باشند. برای رفع مشکل بعضی از خوانندگان محترم که بارها از ما درخواست مقاله در این خصوص را کرده بودند و همچنین برای تکمیل تر شدن این مقاله به برخی از آنها در زیر اشاره می کنیم:
( CPU External Freq.( MHz : با این گزینه می توانید فرکانس خارجی CPU را تنظیم نمایید. برای تنظیم این گزینه باید به خصوصیات پردازنده دقت شود.
CPU Frequency Multiple Setting : معمولا روی Auto تنظیم می شود.
Floppy Disk Access Controller : به علت آنکه امروزه اکثرا دستگاه ها دارای Floppy نمی باشند و یا از آن استفاده نمی شود این گزینه را می توان Disable نمود اما در صورت آنکه از Floppy استفاده می شود این گزینه باید فعال باقی بماند.
Graphic Aperture Size : این گزینه، سایز جدول آدرس دهی مکانی دستورات گرافیکی یا Graphic Address Relocation Table)GART) را مشخص می کند. همچنین مقدار حافظه آدرس دهی برای آدرس های حافظه AGP نیز در این قسمت مشخص می شود. این تنظیم بدون توجه به میزان حافظه ای که خود کارت گرافیکی دارا می باشد باید روی 64 MB یا 128 MB تنظیم شود.
AGP 8X Support : اگر سیستم تان از AGP 8X پشتیبانی می کند این گزینه را فعال کنید تا کارت گرافیکی با سرعت 8X کار کند.
Resources Controlled : توصیه می شود این گزینه روی Auto)ESCD) تنظیم شود تا دستگاه به صورت اتوماتیک IRQها را تنظیم کند. در غیر این صورت باید آنها را به صورت دستی تنظیم کرد که کاری دشوار است .
Boot up Numlock Status : فعال یا غیر فعال کردن این گزینه بستگی به میل شخصی خودتان دارد زیرا بعضی افراد تمایل دارند زمانیکه دستگاهشان بوت می شود کلید Numlock کیبورد فعال باشد. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
Gate A20 Option: با وجود آنکه تنظیم این گزینه تقریباً برای ویندوزهای XP تاثیری ندارد با این حال پیشنهاد می شود که همواره این گزینه روی Fast تنظیم شده باشد. تنها وقتی این گزینه روی Normal تنظیم می شود که سیستم عامل DOS باشد. بصورت پیش فرض این گزینه روی FAST تنظیم می شود.
OS / 2 Onboard Memory > 64M : این گزینه مخصوص ماشین هایی که از سیستم عامل OS/2 ( سیستم عامل شرکت IBM ) استفاده می کنند می باشد. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
Full Screen Logo Show : فعال یا غیر فعال نمودن این گزینه نیز بستگی به سلیقه افراد دارد. این گزینه وقتی فعال باشد عملیات شمارش حافظه ( Memory Count ) و ( POST ( Power On Self Test پشت پرده ای که در واقع یک لوگوی گرافیکی می باشد پنهان می شوند. حال بعضی از کاربران علاقه دارند این اطلاعات و عملیات فوق آشکار باشند در حالیکه گروهی دیگر پنهان بودن آنها را ترجیح می دهند. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
System BIOS Cacheable : شاید هر جا اسم Cache را بشنوید بگویید خوب است و کارایی را بالا می برد اما اینطور نیست. در این مورد بخصوص این امکان می تواند باعث مشکلاتی شود. مانند Crash کردن سیستم وقتی یک برنامه می خواهد روی قسمتی از بایاس اطلاعاتی را بنویسد. بهرحال این امکان زمانی فوق العاده است که از سیستم عامل DOS استفاده نمایید.
Video RAM Cacheable : فعال بودن این گزینه باعث می شود که اطلاعات RAM کارت گرافیکی مستقیماً روی کش L2 یاد داشت شود که این کار مقدار قابل ملاحظه ای زمان دسترسی به ROM را کاهش می دهد. البته امروزه به علت پیشرفته بودن ویندوز نسبت به DOS خود ویندوز به ندرت از ROM استفاده می کند. همچنین به علت محدود بودن حافظه کش L2 توصیه می شود که به ویندوز اجازه دهید تا خودش از L2 برای افزایش کارایی سایر Task ها استفاده کند. پس بهتر است این گزینه را Disable کنید.
تقریبا همه کسانی که با کامپیوتر کار می کنند ، سری به BIOS مادربرد زده اند. صفحه آبی رنگ و بی روحی که در واقع روح سیستم است . گزینه های متعدد که بسیاری از آنها گنگ و نا آشنا هستند. در این شماره قصد داریم که قسمت های مختلف و گزینه های از آن را معرفی کنیم. به همین منظور سعی کردیم بیشتر قسمت هایی که در اکثز مادر بردها ، مشترک هستند را معرفی کنیم. به همین دلیل اساس کار را بر روی گزینه های BIOS نوع Award گذاشته ایم که در بیشتر مادر بردها وجود دارد. با ما همراه باشید. Basic Input / Output System یا همان BIOS ، شامل یک سری توابع و روتین های اساسی است که در داخل یک چیپ بر روی مادربرد قرار دارد. BIOSرابطی است بین سخت افزار کامپیوتر و سیستم عامل و در واقع سیستم عامل بدون BIOS هیچ گونه ارتباطی با سخت افزار نخواهد داشت و نمی تواند آنرا کنترل کند. به عبارت دیگر BIOS شاهرگ کامپیوتر می باشد که اگر به درستی تنظیمات مربوط به آن انجام نگیرد می تواند کامپیوتر را تا 40 در صد کندتر کند. در حال حاضر با ورود پردازنده ها و مادربردهای جدید تنظیمات BIOS پیچیده تر شده تا آنجا که حتی متخصصین را هم تا حدودی دچار مشکل کرده است.
هر تولید کننده مادربرد ، تنظیمات مخصوص بخود را برای BIOS در نظر می گیرد.البته شکل و شمایل و تنظیمات بایوس های مختلف چندان با یکدیگر تفاوت نداشته و تا حدود زیادی نزدیک به هم هستند.
در این مقاله گزینه های Award BIOS و به موازات آن Phoenix BIOS و تنظیمات مربوط به آنها را توضیح می دهیم.
در نظر داشته باشید که اگر تنظیمات BIOS به اشتباه تنظیم شود، باعث خواهد شدکه دستگاه به درستی کار نکرده و همانطور که اشاره گردید از کارایی آن کاسته شود. در صورتیکه بعد از تنظیمات بایوس ، کارایی سیستم دچار مشکل شود و یا سیستم بالا نیاید ، می توانید تنظیمات آن را دوباره به حالت پیش فرض یا حالت اولیه تغییر دهید. این کار با ریست کردن CMOS مادر برد ( از طریق جامپر Clear CMOS و یا بیرون آوردن Battery Backup ) انجام می شود.چگونگی انجام این عمل در شماره 7 ماهنامه در بخش « بخش پرسش و پاسخ » آمده است.
بسیاری از شرکت های بزرگ تولید کننده کامپیوتر های شخصی مانند HP ، Dell وMicron ، دسترسی به BIOS را برای کاربران غیر حرفه ای و عادی محدود ساخته اند تا کاربران عادی نتوانند آن را دستکاری کنند اما اکثر مادربرد ها این محدودیت را نداشته و کاربران می توانند گزینه های BIOS را به دلخواه خود تنظیم نمایند.
اکثر کامپیوترها در ابتدای بوت شدن با نمایش عبارتی ، چگونگی ورود به محیط BIOSدستگاه را به کاربر اعلام می کنند. روش ورود به محیطBIOS بدین شکل است که بعد از روشن کردن کامپیوتر باید در مدت زمان محدود و معینی یکی از کلیدهای Delete یا F1 یا F2 را ( که به مادربرد بستگی دارد ) نگه داشته و یا چندین بار آنها را فشار داد.اکثر مادر بردهایی که در ایران به فروش می رسد از کلید Del برای ورود به BIOS استفاده می کنند.
نکته ای که باید به آن توجه کرد این که بعد از هر تنظیم و تغییر در گزینه های BIOS پس از ذخیره کردن اطلاعات توسط گزینه Save and Exit Setup ( به شکل 1 توجه کنید ) باید دستگاه را Reboot کرد تا تغییرات بوجود آمده اعمال گردند.
منوهای برنامه Setup
پس از ورود به برنامه Setup ( که به این برنامه CMOS Setup Utility نامیده میشود ) منوهایی که در شکل 1 آمده است را خواهید دید. همانطور که قبلا نیز اشاره شد بایوسی انتخاب شده است که درصد زیادی از مادربردهای امروزی از آن استفاده می کنند با این حال سعی شده است در کنار شرح منوهای بایاس Award به منوهای بایاس Phoenix هم پرداخته شود.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-01-1_s.jpg
شکل 1
در این صفحه منوهای Set Supervisor Password و Set User Password برای تنظیم پسورد می باشد . این دو گزینه با هم فرق می کنند.
گزینه Set User Password فقط امکان دسترسی به بعضی از گزینه های بایاس را می دهد ولی Set Supervisor Password امکان دسترسی به همه گزینه ها را به کاربر می دهد.
Standard CMOS Features
با ورود به این قسمت، همانطور که در شکل 2 مشاهده می کنید می توانید موارد مختلفی از جمله تاریخ و ساعت سیستم را تنظیم کنید.
در زیر این تنظیمات می توان هارد و سایر دستگاه های ذخیره سازی اطلاعات مانند CD-ROM و CD-Writer را تعریف و مشخص نمود. البته با توجه به جدید بودن مدل مادربردها در صورت عدم انجام این کار ، دستگاه به طور اتوماتیک ، عملیات شناخت و تعریف هارد و CD را انجام می دهد.برای مشاهده تنظیمات این قسمت کافی است روی درایو ( هارد یا CD ) رفته و روی آنEnter کنید.
بعد از آن می توانید مشخصات دقیق آن مانند ظرفیت هارد ، تعداد سیلندر، هد و سکتورها را مشاهده نمایید. در این قسمت چهار گزینـــــــــه :IDE Primary Master IDE Primary Slave ، IDE Secondary Master و IDE Secondary Slave می باشد. همانطور که می دانید روی مادربرد دو کانکتور IDE وجود دارد که به هرکدام دو هارد یا CD را می توان متصل کرد. یعنی چهار قطعه IDE که هرکدام از آنها به یکی از این چهار گزینه نسبت داده می شود. بعنوان مثال اگر یک هارد داشته باشیم و جامپر آن را روی Master تنظیم و آن را به IDE1 وصل کنیم ، در مقابل عبارت اول یعنی Primary Master ، مشخصات آن هارد نشان داده خواهد شد. با زدن کلید Enter روی آن ، مشخصات کامل تری از آن را خواهید دید.
در ادامه این صفحه تنظیماتی درباره فلاپی درایو وجود دارد.
گزینه Halt On در این صفحه به این معنی است که سیستم بعد از روشن شدن و در هنگام اجرای مراحل بوت در صورتیکه به خطایی برخورد کرد متوقف شود. مثلا اگر کیبورد متصل نبود سیستم متوقف شده و کاربر را با دادن پیغامی آگاه می سازد. که دارای گزینه هایی مانند All Error ، No Error و ... می باشد.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-02-2_s.jpg
شکل 2
نکته : بایوس فونیکس نیز در این خصوص گزینه هایی مانند Award را دارد.
Integrated Peripherals
همانطور که در شکل 3 مشاهده می کنید این قسمت از تنظیمات BIOS شامل تنظیمات قطعات داخلی دستگاه که بر روی مادربرد به صورت built-in قرار دارند می باشد. از جمله آنها پورت های سریال و موازی همچنین کارت هایLAN ( در صورتیکه کارت شبکه Onboard باشد ) ، کارت صدا ( Audio Card ) و USB می توان نام برد. در نظر داشته باشید که فعال بودن پورت هایی که بدون استفاده هستند بسیاری از منابع سیستم را هدر می دهند و در نتیجه بهتر است غیر فعال باشند.
USB Controllers: همانطور که در شکل 3 مشاهده می کنید برای استفاده از USB ها باید این گزینه را Enable کنیم.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-03-3_s.jpg
شکل 3
نکته : گزینه USB Controllers در بایوس فونیکس این اجازه را می دهد تا کارایی USB را روی دستگاه محدود سازیم. یعنی می توان USBرا تنها برای USB 1.1 و یا برای USB 1.1 & 2.0 تنظیم نمود که پیشنهاد می شود این گزینه را در مادربرد هایی که از بایاس فونیکس استفاده می کنند روی گزینه USB 1.1 & 2.0 تنظیم کنید.
USB Legacy Support : اگر دستگاه با کیبورد USB کار می کند این تنظیم باید Enabled باشد. زیرا اگر کیبورد USB باشد و بخواهید از آن در محیط DOS و یا آنکه قبل از بالا آمدن ویندوز مثلاً در برنامه Setup ( یا به اصطلاح BIOS ) از آن استفاده کنید باید این گزینه فعال شده باشد در غیر این صورت نمی توان از این کیبورد در محیط های غیر از ویندوز مذکور استفاده نمود اما دقت کنید که فعال بودن این گزینه ممکن است مشکلاتی برای دستگاه از قبیل درست خاموش نشدن به وجود آورد در نتیجه اگر کیبورد با پورت PS/2 کار می کند این گزینه را غیر فعال ساخته و تنها در صورت اجبار و استفاده از کیبورد USB آنرا فعال کنید.
نکته : بایوس فونیکس نیز همین گزینه را دارد. اما گزینه USB Mouse Support را نیز دارد که توضیح این گزینه مانند مطلب گفته شده برای USB Legacy Support می باشد.
AC97 Audio : اگر مادربرد دارای کارت صوتی on-board باشد عموماً این گزینه باید Enabled باشد اما اگر دستگاه در جایی استفاده می شود که نیازی به کارت صدا ندارد ، غیرفعال نمودن گزینه مذکور باعث حفظ مقدار قابل توجهی از منابع کامپیوتر می گردد. مورد استفاده مهم از این گزینه بیشتر برای مواقعی است که بخواهید کارت صدای داخلی را غیر فعال کرده و از یک کارت صدا که بر روی اسلات PCI نصب می شود ( Audio PCI Card ) استفاده نمود.در اینصورت حتما باید کارت صدای onboard را غیر فعال سازید. لازم به ذکر است نام این گزینه در بایوس فونیکس Onboard AC97 Audio Controller می باشد.
نکته : در بایوس های فونیکس گزینه Onboard AC97 Modem Controller وجود دارد که اگر مادربرد مجهز به مودم on-board می باشد این گزینه باید فعال گردد در غیر این صورت گزینه مذکور باید غیر فعال باشد.
Onboard Serial Port A : امروزه به ندرت از پورت سریال استفاده می شود زیرا اکثر دستگاه های خارجی از طریق پورت USB و یا با استفاده از کانکتور PS/2 به کامپیوتر وصل می شوند در نتیجه غیر فعال کردن این گزینه باعث حفظ مقدار قابل توجهی از منابع سیستم می شود. اما در صورت استفاده از پورت سریال باید آن را روی 3F8/IRQ4 تنظیم شود.
Onboard Serial Port B : به صورت بالا و در صورت استفاده از این پورت باید روی2F8/IRQ3 تنظیم شود.
نکته : گزینه UART2 Use As در بایوس های فونیکس علاوه بر موارد دو گزینه قبل برای سریال ها وجد دارد. بطور مختصر می توان گفت ( Universal Asynchronous Receiver / Transmitter ) UART چیپی است که اطلاعات را دریافت و به صورت سریالی به بیرون می فرستد. برای هر سریال پورتی از یک UART استفاده می کند.
Onboard Parallel Port : اگر در کامپیوتر از پورت Parallel استفاده نمی کنید توصیه می شود که آن را disable نمایید ، اما اگر از آن استفاده می کنید بهتر است روی IRQ7/378 تنظیم شود.
Parallel Port Mode : اگر پورت Parallel خود را disable کرده اید تنظیم این گزینه بی مفهوم می باشد. اما اگر پورت Parallel فعال بوده و یک دستگاه مانند چاپگر به آن وصل است، بهتر است روی Enhanced Parallel Port ) EPP ) تنظیم شود. اما اگر بیش از یک دستگاه به پورت سریال کامپیوتر متصل می باشد بهتر است گزینه روی
Enhanced Capabilities Port ) ECP ) تنظیم شود. برای آنکه از این تنظیمات بیشترین بهره را بگیرید بهتر است از کابل پاراللIEEE 1284 استفاده کنید.
نکته : بایوس فونیکس عینا مشابه دو گزینه فوق را دارد.
Game Port : در صورتیکه به سیستمتان کارت صدا اضافه کرده اید و یا از دستگاه های MIDI و یا Joystick استفاده نمی کنید این گزینه را disabled کنید در غیر این صورت تنظیم پیش فرض ( مقدار 201 ) بهترین انتخاب می باشد.
نکته : بایوس فونیکس علاوه بر گزینه های فوق دو گزینه زیر را نیز در خصوص صدا و کارت صوتی دارد.
Onboard MIDI I/O : ( Musical Instrument Digital Interface ) MIDI استانداردی می باشد که بوسیله آن سخت افزار ، نرم افزار کامپیوتر و آلا ت موسیقی با یکدیگر ارتباط بر قرار می کنند. اگر از کامپیوترتان برای درست کردن و یا اجرای موزیک های MIDI استفاده نمی کنید این گزینه را Disabled کنید در غیر این صورت تنظیم پیش فرض ( مقدار 330 ) مناسب ترین هم می باشد.
Onboard MIDI IRQ : در صورت فعال بودن، تنظیم پیش فرض پیشنهاد می شود.
Advanced BIOS Features
همانطور که در شکل 4 مشاهده می کنید با کمک گزینه های :
First , Second , or Third Boot Device می توانید قطعه ای که دستگاه باید از روی آن بوت شود را انتخاب کنید. هر قطعه ای که نمی خواهید به عنوان bootable باشد را باید غیر فعال کنید.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-04-4_s.jpg
شکل 4
Boot up Floppy Seek : این گزینه را به علت تلف کردن وقت و ایجاد سر و صدا همیشه غیر فعال کنید. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
نکته : در بایاس های فونیکس و در این قسمت گزینه Boot other Devices نیز وجود دارد که این گزینه باید غیر فعال باشد مگر آنکه بخواهید دستگاه از روی شبکه و یا کارت SCSI بوت کنید. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
Password Check : اگر به شکل 1 توجه نمایید خواهید دید که صفحه ابتدایی ورود به برنامه Setup دارای گزینه ای به نامSet Supervisor Password است که امکان ایجاد پسورد را فراهم می کند. حال با این گزینه ( یعنی Password Check ) می توانید انتخاب نمایید پسورد چه زمانی از شما خواسته شود هنگام ورود به برنامه Setup یا هنگام روشن شدن سیستم. که بصورت پیش فرض روی گزینه Setup است. اگر روی System باشد هر وقت سیستم را روشن نمایید باید ابتدا پسورد را وارد تا بتوانید از سیستم استفاده کنید. در بایاس Award نام این گزینه Security Options می باشد.
VGA Boot From : این تنظیم موقعی مورد استفاده قرار می گیرد که دو کارت گرافیکی روی دستگاه نصب باشد. یکی روی پورت AGP و دیگری روی پورت PCI. . در این قسمت می توان تنظیم کرد که کدام کارت اصلی و کدام کارت دوم باشد. اما اگر یک کارت گرافیکی روی سیستم نصب شده باشد باید تنظیم پیش فرض را به AGP تغییر داد. گفتنی است که در سیستم هایی که از دو کارت گرافیک استفاده می کنند ، کارت اصلی به کارتی می گویند که تصاویر را در هنگام بوت شدن کامپیوتر نمایش می دهد.
نکته : در بایاس فونیکس این گزینه، Primary VGA BIOS نام دارد.
Power Management Setup
تنظیمات این قسمت که اکثرا هم در تنظیم آن اشتباه می کنند یکی از مهمترین قسمت تنظیمات می باشد چراکه اگر به صورت نادرست انجام شوند منجر به مشکلاتی از جمله shutdown شدن بیهوده دستگاه می شود. از آنجا که خود ویندوز دارای Power Management درونی می باشد برای آنکه بخواهید شخصاً کنترل را به دست بگیرید باید این قسمت در BIOS غیر فعال شود در غیر اینصورت تنظیمات شخصی شما با تنظیمات پیش فرض در گیر شده و هیچ یک به درستی کار نخواهند کرد. توجه داشته باشید که تولید کنندگان مادربرد هرگز تصور نمی کنند که تمامی کاربران از سیستم عامل windows استفاده می کنند در نتیجه بسیاری از تنظیمات BIOS برای کسانی است که از این سیستم عامل استفاده نمی کنند.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-05-5_s.jpg
شکل 5
شرح برخی گزینه های مهم این پنجره که در شکل 5 آنها را می بینید عبارتند از :
Soft-Off by PWR-BTTN : توسط این گزینه می توان نوع خاموش شدن سیستم را تعیین کرد. اگر روی گزینه Instant-off تنظیم شده باشد به محض زدن دکمه Power سیستم خاموش می شود و اگر روی گزینه Delay 4 Sec تنظیم شده باشد باید دکمه Power را چهار ثانیه نگه داشت تا سیستم خاموش شود.
AC Back Function : این گزینه وضعیت روشن شدن کامپیوتر را پس از ورود برق به سیستم نشان می دهد. زمانی را در نظر بگیرید که برق رفته است و می خواهید پس از آمدن برق سیستم خودبخود روشن شود پس باید آن را روی گزینه Full-On تنظیم نمایید.در صورتیکه بخواهید بعد از آمدن برق ، سیستم همیشه خاموش بماند ، باید گزینه Soft-Off را انتخاب نمایید.
گزینه Memory نیز بر اساس وضعیت قبل از برق رفتن تصمیم می گیرد. اگر سیستم خاموش بوده خاموش می ماند و اگر روشن بوده سیستم روشن می شود. این گزینه در بایوس فونیکس به نام AC Power Loss Restart می باشد.
Keyboard Power On : این گزینه به شما امکان می دهد توسط کیبورد بتوانید سیستم را روشن کنید. بعنوان مثال اگر روی گزینه Keyboard 98 تنظیم شده باشد و کیبورد شما دارای دکمه Power باشد ، هنگامیکه سیستم خاموش است می توانید با زدن آن دکمه سیستم را روشن نمایید.
Mouse Power On : اگر Enable باشد با حرکت موس سیستم روشن می شود.
PME Event Wake Up : وقتی این گزینه Enable باشد با هر سیگنال کارت PCI ای که دارای این خاصیت باشد سیستم روشن می شود. بعنوان مثال اگر از کارت شبکه ای استفاده می کنید که خاصیت ( WOL( Wake-On-LAN را دارد ، این گزینه باید فعال باشد. چون پس از درخواستی که به کامپیوتر شما وارد می شود سیستم تان را روشن خواهد کرد. اگر از این کارت های PCI استفاده نمی کنید این گزینه را غیر فعال کنید. این گزینه در بایوس فونیکس به نام Power up on PCI Device می باشد.
Resume by Alarm : با تنظیم این گزینه و دو گزینه زیر آن می توانید سیستم را در زمان مشخصی خود به خود روشن نمایید. این گزینه در بایوس فونیکس به نام Automatic Power up می باشد.گزینه های بایوس فونیکس در پنجره Power Management بصورت زیر می باشد.
HDD Down In Suspend : این امکان باعث می شود که هارد وقتی دستگاه به حالت Suspend می رود به صورت اتوماتیک Shut down شود اما از آنجا که این قبیل کنترل ها توسط windows انجام می شود توصیه می شود این گزینه را غیر فعال کنید.
PWR Button < 4 Secs : اکثر کامپیوترهای ATX دارای این تنظیم می باشند که اگر دکمه Power بیش از 4 ثانیه نگهداشته شود ، دستگاه خاموش می گردد حال می توان تنظیم کرد که اگر این دکمه کمتر از 4 ثانیه نگهداشته شد بسته به میل شما چه اتفاقی برای دستگاه بیفتد مثلاً زودتر خاموش شود و یا به حالت Suspend برود
Wake / power up Ext. Modem : این گزینه برای آنست که هنگام زنگ خوردن تلفن ، دستگاه روشن گردد (در صورت وصل بودن modem به خط تلفن).
Power on By PS/2 Mouse : اگر فعال باشد، می توان با استفاده از یک ماوس PS/2 دستگاه را به صورت خودکار روشن نمود البته توصیه می شود این گزینه غیر فعال باشد.
Power on PS/2 Keyboard : با فعال کردن این گزینه می توان توسط کلیدهای خاصی از کیبورد در هنگام خاموش بودن دستگاه آنرا روشن نمود.
PC Health Status
همانطور که در شکل 6 مشاهده می کنید گزینه های این صفحه برای آگاهی از وضعیت حرارت و گرمای CPU و ولتاژ هایی که توسط منبع تغذیه تامین می گردد. این گزینه ها مواردی به ما اطلاع می دهند که مهمترین آنها عبارتند از :
• خبر از خرابی فن CPU توسط گزینه CPU Fan Warning
• خبر از خرابی فن سیستم توسط گزینه System Fan Warning
• تعین حد برای دمای CPU بطوریکه با افزایش حرارت و عبور از حد تعیین شده سیستم بطور خودکار خاموش شود.
همانطور که می دانید و در شماره های قبلی ماهنامه نیز به آن اشاره کردیم ، کارکرد صحیح منبع تغذیه ، در عملکرد بهینه سیستم بسیار تاثیر گذار است.با توجه به ولتاژ های نشان داده شده در این قسمت می توان تا حدودی عملکرد منبع تغذیه را زیر نظر داشت.
http://www.computernews.ir/Files/Gallery/2007/10/BIOS-06-6_s.jpg
شکل 6
تنظیمات دیگر
لازم به ذکر است که مادربردهای گوناگون دارای گزینه های دیگری نیز می باشند. برای رفع مشکل بعضی از خوانندگان محترم که بارها از ما درخواست مقاله در این خصوص را کرده بودند و همچنین برای تکمیل تر شدن این مقاله به برخی از آنها در زیر اشاره می کنیم:
( CPU External Freq.( MHz : با این گزینه می توانید فرکانس خارجی CPU را تنظیم نمایید. برای تنظیم این گزینه باید به خصوصیات پردازنده دقت شود.
CPU Frequency Multiple Setting : معمولا روی Auto تنظیم می شود.
Floppy Disk Access Controller : به علت آنکه امروزه اکثرا دستگاه ها دارای Floppy نمی باشند و یا از آن استفاده نمی شود این گزینه را می توان Disable نمود اما در صورت آنکه از Floppy استفاده می شود این گزینه باید فعال باقی بماند.
Graphic Aperture Size : این گزینه، سایز جدول آدرس دهی مکانی دستورات گرافیکی یا Graphic Address Relocation Table)GART) را مشخص می کند. همچنین مقدار حافظه آدرس دهی برای آدرس های حافظه AGP نیز در این قسمت مشخص می شود. این تنظیم بدون توجه به میزان حافظه ای که خود کارت گرافیکی دارا می باشد باید روی 64 MB یا 128 MB تنظیم شود.
AGP 8X Support : اگر سیستم تان از AGP 8X پشتیبانی می کند این گزینه را فعال کنید تا کارت گرافیکی با سرعت 8X کار کند.
Resources Controlled : توصیه می شود این گزینه روی Auto)ESCD) تنظیم شود تا دستگاه به صورت اتوماتیک IRQها را تنظیم کند. در غیر این صورت باید آنها را به صورت دستی تنظیم کرد که کاری دشوار است .
Boot up Numlock Status : فعال یا غیر فعال کردن این گزینه بستگی به میل شخصی خودتان دارد زیرا بعضی افراد تمایل دارند زمانیکه دستگاهشان بوت می شود کلید Numlock کیبورد فعال باشد. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
Gate A20 Option: با وجود آنکه تنظیم این گزینه تقریباً برای ویندوزهای XP تاثیری ندارد با این حال پیشنهاد می شود که همواره این گزینه روی Fast تنظیم شده باشد. تنها وقتی این گزینه روی Normal تنظیم می شود که سیستم عامل DOS باشد. بصورت پیش فرض این گزینه روی FAST تنظیم می شود.
OS / 2 Onboard Memory > 64M : این گزینه مخصوص ماشین هایی که از سیستم عامل OS/2 ( سیستم عامل شرکت IBM ) استفاده می کنند می باشد. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
Full Screen Logo Show : فعال یا غیر فعال نمودن این گزینه نیز بستگی به سلیقه افراد دارد. این گزینه وقتی فعال باشد عملیات شمارش حافظه ( Memory Count ) و ( POST ( Power On Self Test پشت پرده ای که در واقع یک لوگوی گرافیکی می باشد پنهان می شوند. حال بعضی از کاربران علاقه دارند این اطلاعات و عملیات فوق آشکار باشند در حالیکه گروهی دیگر پنهان بودن آنها را ترجیح می دهند. بصورت پیش فرض این گزینه Disable است.
System BIOS Cacheable : شاید هر جا اسم Cache را بشنوید بگویید خوب است و کارایی را بالا می برد اما اینطور نیست. در این مورد بخصوص این امکان می تواند باعث مشکلاتی شود. مانند Crash کردن سیستم وقتی یک برنامه می خواهد روی قسمتی از بایاس اطلاعاتی را بنویسد. بهرحال این امکان زمانی فوق العاده است که از سیستم عامل DOS استفاده نمایید.
Video RAM Cacheable : فعال بودن این گزینه باعث می شود که اطلاعات RAM کارت گرافیکی مستقیماً روی کش L2 یاد داشت شود که این کار مقدار قابل ملاحظه ای زمان دسترسی به ROM را کاهش می دهد. البته امروزه به علت پیشرفته بودن ویندوز نسبت به DOS خود ویندوز به ندرت از ROM استفاده می کند. همچنین به علت محدود بودن حافظه کش L2 توصیه می شود که به ویندوز اجازه دهید تا خودش از L2 برای افزایش کارایی سایر Task ها استفاده کند. پس بهتر است این گزینه را Disable کنید.