انواع سرمایه گذاری

[ØÑтRдŁ§]

● تعریف سرمایه گذاری
سرمایه گذاری ( Investment ) عبارت است از هر گونه فدا كردن ارزشی در حال حاضر (كه معمولاً مشخص است) به امید به دست آوردن هر گونه ارزشی در زمان آینده (كه معمولاً اندازه یا كیفیت آن نامعلوم است). به عبارتی سرمایه گذار در حال حاضر، ارزش مشخصی را فدا می كند تا در قبال آن در آینده ارزش خاصی كه مورد نظرش است بدست آورد؛ مثل پرداخت وجهی بابت خرید سهام به امید بدست آوردن سودهای مشخصی از آن در آینده.

▪ سرمایه گذاری را به روشهای مختلفی تقسیم بندی می كنند:

1. بر اساس موضوع سرمایه گذاری :
سرمایه گذاری بر حسب موضوع به دو دسته سرمایه گذاری واقعی و سرمایه گذاری مالی تقسیم می شود. سرمایه گذاری واقعی نوعی سرمایه گذاری است كه فرد با فدا كردن ارزشی در زمان حاضر، نوعی دارایی واقعی بدست می آورد. در واقع موضوع سرمایه گذاری، دارایی واقعی است. خرید ملك یا آپارتمان، نمونه ای از این سرمایه گذاری است. در سرمایه گذاری مالی، فرد در ازای فدا كردن ارزش حاضر، نوعی دارایی مالی كه نتیجه آن معمولاً جریانی از وجوه نقد است بدست می آورد. سرمایه گذاری در اوراق بهادار مثل سهام عادی یا اوراق مشاركت، كه فرد در ازای پرداخت پول، محق به دریافت جریانی از وجوه نقد به شكل سود می شود ، سرمایه گذاری مالی محسوب می شود.

2. بر اساس زمان یا مدت سرمایه گذاری:
بر حسب زمان، سرمایه گذاری را می توان به كوتاه مدت یا حداكثر تا یكسال و بلند مدت یا بیش از یك سال تقسیم كرد.

3. بر حسب خطر یا ریسك سرمایه گذاری:
از آنجا كه منافع حاصل از سرمایه گذاری در آینده بدست می آید و نسبت به تحقق این منافع یقین وجود ندارد پس انواع سرمایه گذاریها با درجاتی از احتمال عدم تحقق منافع مورد نظر سرمایه گذار یا ریسك مواجهند. بر اساس اینكه میزان یا احتمال تحقق نیافتن منافع آتی (ریسك) چقدر باشد، سه نوع سرمایه گذاری را می توان از یكدیگر متمایز ساخت
سرمایه گذاری با ریسك متناسب
سرمایه گذاری با ریسك نسبی بیشتر(سفته بازی)
سرمایه گذاری پر خطر یا ریسكی (قمار)
سرمایه گذاری متناسب یا به طور خلاصه سرمایه گذاری، نوعی سرمایه گذاری است كه ریسك آن متناسب با بازده ای است كه از آن انتظار می رود. سرمایه گذاری با ریسك نسبتاً بیشتر یا سفته بازی، نوعی سرمایه گذاری است كه در آن سرمایه گذار برای كسب بازده، رسیك بیشتری تقبل می كند و بالاخره سرمایه گذاری بسیار ریسكی یا قمار، نوعی سرمایه گذاری است كه در آن فرد برای بدست آوردن بازده ای ولو بسیار كم، ریسك بسیار زیادی متحمل می شود.

[ØÑтRдŁ§]

انواع سرمایه گذاران

سرمایه گذارانی كه در بازارهای معامله اوراق بهادار وجود دارند متنوع و به شرح زیرند:

1. اشخاص حقیقی:
گروهی هستند كه بیشتر به امید انتفاع از سرمایه گذاری اقدام به خرید یا فروش اوراق بهادار می كنند. در برخی موارد، وقتی سرمایه این افراد زیاد باشد، ممكن است هدف دیگری همچون بدست گرفتن كنترل شركت از طریق خرید درصد بالایی از سهام آن شركت نیز دنبال شود.

2. اشخاص حقوقی:
این اشخاص كه معمولاً به دلیل وسعت عمل و حجم منابع مالی، تأثیر بسزایی در بازار سرمایه دارند، متنوع و برخی از مهمترین آنها به شرح زیرند:

۱-۲ بانكها:
مؤسساتی هستند كه معمولاً به دو دلیل وارد بازار می شوند: اول كه بیشتر رایج است كسب بازده از وجوهی است كه به شكل سپرده نزد آنان قرار دارد و دوم كه معمولاً تابع شرایط خاصی است عبارت است از ایجاد و حفظ بازاری سیال و نقدینه برای اوراق بهادار. در این نقش بانكها از طریق عرضه یا تقاضای اوراق بهادار هنگامی كه برای آنها عدم تعادل وجود دارد، نقش متعادل كردن بازار را ایفا می كنند.

۲-۲ شركت های بیمه:
شركت های بیمه با دو دسته جریان وجوه مواجهند: جریان ورودی كه معمولاً شامل حق بیمه های وصولی بابت موضوعات بیمه اشخاص و غیر اشخاص می گردد و جریان خروجی كه عمدتاً شامل خسارتهای پرداختی، پس انداز عمر افراد و نظایر آن است. برای اینكه بین این دو جریان تعادلی مطلوب برقرار شود، شركت های بیمه معمولاً سعی می كنند بخش عمده ای از وجوه خود را سرمایه گذاری كنند. یكی از بازارهای جذاب برای این قبیل شركت ها، بازار اوراق بهادار می باشد. شركت های بیمه معمولاً به لحاظ حجم قابل توجه منابع مالی، تأثیر بسزایی در این بازار دارند.

۳-۲ صندوق های بازنشستگی:
این مؤسسات نیز مانند شركت های بیمه با دو دسته جریان وجوه مواجهند؛ یك دسته وصولی های مربوط به كسور بازنشستگی افراد كه غالباً در مقایسه با جریان خروجی وجوه رقم كمی است و دسته دوم پرداخت های مربوط به حقوق بازنشستگی كه معمولاً رقم قابل توجهی می باشد (جریان خروجی). صندوقهای بازنشستگی برای ایجاد تعادل بین این دو جریان ورودی و خروجی، وجوه در دسترس خود را برای كسب بازده و تقویت جریان ورودی به اشكال مختلف سرمایه گذاری می كنند كه سرمایه گذاری در انواع اوراق بهادار یكی از رایج ترین آنها می باشند. این مؤسسات نیز به دلیل منابع قابل توجه مالی، تأثیر بسزایی در بازار دارند.

۴-۲ شركتهای سرمایه گذاری:
شركت های سرمایه گذاری مؤسساتی هستند كه از طریق فروش سهم و برخی موارد، اوراق قرضه، منابع مالی پس انداز كنندگان و افراد را جمع آوری كرده، و آنها را در سهام و اوراق قرضه سایر شركت ها سرمایه گذاری می كنند. اهمیت این مؤسسات در این است كه افراد، با پس انداز اندك خود، شاید به راحتی نتوانند در اواق بهادار مورد نظر خود سرمایه گذاری كنند اما این قبیل شركت ها، با یك كاسه كردن وجوه، آنها را در اوراق بهادار متنوع سرمایه گذاری و معمولاً بازده ای بیشتر از این مجموعه عاید می كنند.

▪شركت های سرمایه گذاری خدمات متنوعی انجام می دهند كه موارد زیر از اهم آنهاست:
- اداره حسابهای مختلف سرمایه گذاران ، سرمایه گذاری مجدد سودهای سهام آنان.
- سرمایه گذاری وجوه جزء جمع آوری شده در اوراق بهادار متنوع و ایجاد مجموعه سرمایه گذاری كارا (پورتفوی)
- بررسی و كنترل مستمر سرمایه گذاری ها برای حفظ شرایط ارائه شده هر یك (بطور مثال حداقل بازده لازم، حداكثر ریسك قابل قبول و ...)
- ارزیابی مستمر اوارق بهادار برای انتخاب اوراق بهادار دارای بازده بالقوه بالا.
با توجه به به مقیاس عمل گسترده ، معمولاً هزینه سرمایه گذاری برای این شركت ها حداقل می شود.

۵-۲ شركتهای دارنده یا مادر:
شركتهای مادر یا دارنده، شركتهایی هستند كه سهام یك یا چند شركت فرعی را به منظور كسب كنترل آنها در جهت تحقق یك هدف مشترك در دست دارند. لازم به ذكر است كه سهام كنترل كننده لزوماً ۵۱% نبوده و حتی ممكن است برای شركتهایی كه سهام آنها به طور گسترده ای پراكنده شده، این میزان حتی كمتر از ۱۰% باشد. از آنجا كه در بازار بورس اوراق بهادار، بخاطر معاملات مستمر سهام، تغییرات مالكیتی رخ می دهد لذا این شركتها به منظور حفظ موقعیت كنترلی خود دائماً در بازار حضور می یابند.

۶-۲ شركتهای كارگزاری:
واسطه های مالی هستند كه بین خریداران و فروشندگان اوراق بهادار، نقش تسهیل كننده مبادله را بر عهده دارند. در ایران، اساسنامه این شركتها به آنها اجازه داده تا میزان ۲۰% حجم معاملات، مشروط بر اینكه از میزان سرمایه آنها تجاوز نكند، برای خود خرید و فروش كنند.

۷-۲ سایر اشخاص حقوقی:
معمولاً شركتها وجوه مازاد خود را جهت كسب بازده در اوراق بهادار سرمایه گذاری می كنند. بعضی اوقات نیز خرید بخشی از اوراق بهادار (سهام عادی یا ممتاز) یا تمام آن، به امید جذب یا ادغام شركت مورد نظر در راستای اهداف رقابتی شركت اصلی می باشد.



سایت آفتاب
رضا کارگزار
نشریه موج

[ØÑтRдŁ§]

انواع سرمایه‌گذاری در دنیا
(http://sabainfo.ir/newsdetail-3843-fa.html)
توضیح مختصری در مورد انواع راههای سرمایه‌گذاری

http://sabainfo.ir/content/media/image/2008/01/1890_orig.jpg
حساب پس‌انداز Saving accounts:

چنین حسابی بهترین مکان برای پس‌انداز وجوه شماست. وجوه امانی شما تا سقف یکصد هزار دلار در هر یک از موسسات مالی بیمه می‌گردد. (در ایالات متحده توسط (FDIC) Federd Deposit insurance Corporation شرکت فدرال بیمه سپرده‌های بانکی بیمه می‌گردد) و دسترسی آسان به سپرده شما همیشه مقدور است. تنها مشکل عمده این نوع پس‌انداز نرخ سودی است که به سپرده شما تعلق می‌گیرد و بسیار پایین و در حد صفر است.

Money market deposit account:

این نوع حساب در قیاس با حساب پس‌انداز سود نسبتاً بیشتری به سپرده‌گذاری به دست می‌دهد. بسیاری از بانکها و موسسات مالی مبلغ سپرده ابتدایی را حداقل یک هزار دلار در نظر می‌گیرند و در دفعات، میزان برداشت و یا انتقال توسط شما را در یک دوره زمانی معین محدود می‌کنند.

حساب سپرده ثابت CDS(Certificate deposit):

این نوع حساب در مقایسه با حساب پس‌انداز سود قابل ملاحظه‌ای را فراهم می‌کند و راهی با ریسک بسیار پایین برای سرمایه‌گذاری می‌باشد. وجوه شما تا حداکثر مبلغ یک صد هزار دلار به طور جداگانه در هر یک از موسسات مالی تضمین می‌گردد. شما توافق می‌کنید تا وجه خود را در حساب برای مدت معین نگاه دارید. هر چه این مدت زمان مورد توافق بیشتر باشد سود تعلق گرفته به حساب شما بیشتر خواهد بود. برای برداشت زودتر از مورد مقرر جریمه در نظر گرفته می‌شود (سود تعلق گرفته کسر می‌شود).
سهام (Stocks):

زمانی که سهامی می‌خرید در بخشی از دارایی‌های یک شرکت سهیم می‌گردید.

اگر آن شرکت در تجارت موفق و مثبت عمل کند در زمان‌های معین سود خود را دریافت می‌دارید و اگر بالعکس آن شرکت موفق عمل ننماید ارزش سهام شما پایین خواهد آمد و شما بخش و یا تمام وجه خود را از دست خواهید داد.

اوراق قرضه (Bonds):

زمانی که شما اوراق قرضه خریداری می‌کنید در واقع شما پول خود را به یک شرکت و یا موسسه دولتی و یا خود دولت برای مدت زمان معین که ترم نامیده می‌شود قرض می‌دهید. گواهینامه اوراق قرضه پرداخت سود معین و ثابت توسط شخص و عضو صادرکننده را در مدت زمان معین تعهد می‌نماید. مدت زمان این اوراق بین چند ماه تا چند سال می‌تواند متغیر باشد. اوراق قرضه در قیاس با سهام سرمایه‌گذاری مطمئن‌تری محسوب می‌گردد. زیرا دارندگان اوراق قرضه نسبت به سهامداران در صورت ورشکستگی صادرکننده اوراق زودتر به پول خود می‌رسند.اگر چه فروش اوراق قرضه پیش از موعد مقرر جریمه‌ای به همراه ندارد اما ارزش اوراق قرضه منوط به نوسان نرخ سود آن خواهد بود.

تعدادی از اوراق قرضه بدین نام است:

اوراق قرضه پس‌انداز Saving bonds
سند بهادار کوتاه مدت دوستی Treasury(T) bills
Zero- coupon bonds:
اوراق قرضه‌ای که سود آن در انقضای مدت یکجا پرداخت می‌شود.

پرداخت سود به صورت زمان‌بندی شده نیست و کل سود در پایان انقضای مدت یکجا پرداخت می‌گردد. این اوراق به صورت تخفیفی خریداری شده و ارزش آن در زمان سررسید برابر با همان ارزش اسمی خواهد بود.

اوراق قرضه شهرداری (Muni Cipal bonds):

توسط دولت فروخته می‌شود و معاف از مالیات است. بدین‌معنا که شما بابت سودی که دریافت کنید مالیات نخواهید پرداخت.

اوراق قرضه تضمین شده Insures bonds:

اوراق قرضه تضمین‌شده ریسک سرمایه‌گذاری بسیار پایینی دارد اما میزان سود پرداختی آنها نیز کمتر است.

اوراق قرضه قابل تبدیل Convertible bonds:

اوراق قرضه قابل تبدیل را می‌توان به سهام تبدیل نمود.

اوراق قرضه پربهره و کم‌اعتبار High-gield bonds:

این اوراق توسط کمپانی‌های با اعتبار محدود صادر شده و درصد ریسک سرمایه‌گذاری بسیار بالایی دارند.

شرکت‌های تعاونی سرمایه‌گذاری در سهام و اوراق قرضهMutual funds :

این شرکت‌ها عموماً مجموعه‌ای از سرمایه‌گذاری‌های مشترک توسط گروهی از سرمایه‌گذاران است. مدیر این شرکت‌ها وجوه شما را در اوراق قرضه و سهام بازار پول و یا ترکیبی از آنها سرمایه‌گذاری کرده و بهترین زمان خرید و فروش آنها را اعلام می‌کند. با سرمایه‌گذاری مشترک با دیگر سرمایه‌گذاران در این شرکت‌ها شما قادر خواهید بود تا زمینه سرمایه‌گذاری و فعالیت خود را در طیف وسیع‌تری انجام دهید که ریسک سرمایه‌گذاری را کمتر می‌سازید. اما این شرکت‌ها حق‌الزحمه دریافت نموده و شما بابت سود خود می‌بایست مالیات بر درآمد بپردازید.
روزنامه تفاهم، مترجم: سیدعلی‌رضا خاتمی