hossien
16th October 2009, 12:37 AM
نگرش زیر که بیان کننده مبانی مکاتب طراحی با طبیعت می باشد برگرفته از مجموع سمینارهای شناخت شناسی آقای مهندس نقره کار (استادیار دانشگاه علم و صنعت ایران) در دوره دکتری معماری می باشد.
1-نگرش طبیعت ستیز
در این دیدگاه برای طبیعت یک هویت کلی نمی توان تعریف کرد، طبیعت سرشت اتفاقی دارد، علت و هدف خاصی را دنبال نمی کند. پس از سیطره طولانی دیدگاه طبیعت گریز در قون وسطی، مهمترین دیدگاههای بعدی، سکولار در کنار دیدگاه طبیعت گرا بود. ویژگی اصلی این دوره تغییر در نسبت بین انسان و طبیعت است. انسان به جای تفسیر طبیعت و اصالت دادن به آن به تغییر طبیعت و اصالت دادن به ذهن خود می پردازد. در این دیدگاه کانون اصلی ارتباط انسان با طبیعت از هنر به صنعت تبدیل می شود.
2-نگرش طبیعت گریز
در عرفان انفسی از انجا که عالم اصیل و حقیقی فراتر از این عام توصیف شده، طبیعت مزاحم و حجابی برای رسیدن به این عام است. این اندیشه را در هر سه دیدگاه غربیان،شرقیان و برخی مکاتب اسلامی می توان دید. در غرب: افلاطون و سایه بودن و اعتباری بودن عالم طبیعت، مسیحیت قرون وسطی و اندیشه های رهبانیت. در شرق : مکاتبی همچون هندوئیزم، طبیعت نازلترین سطح جهان و با ریاضت باید از آن فاصله گرفت. در اسلام: برخی مکاتب همچون صوفیان، مبانی کاملا روحانی و اصالت روح
3-نگرش طبیعت گرا
هیچ جای خارج از طبیعت نیست که دارای اصالت بیشتری در ساختار وجود انسان باشد و انسان را از طبیعت دور کند. هر ساحت ماورای که باشد درباطن همین طبیعت است و تنها راه رسیدن به آن پیوستن و یکی شدن با طبیعت است.زیربنای انسان شناسی در طبیعت شناسی است و طبیعت مادر انسان است. انسان از طبیعت برخاسته و به طبیعت باز می گردد.زیربنای عملی این نگرش دوستی، بهره مندی و صمیمیت با طبیعت است.
4- نگرش تکمیل طبیعت
روح ثمره جسم است و در آغاز رشد خود مانند مادر به طبیعت نیاز دارد. این مسئله حقوقی برای طبیعت ایجاد می کند که نباید انسان آنرا به فراموشی بسپارد. در عین حال طبیعت نمی تواند همه نیازهای روح را ارضا کند و برای یک روح تکامل یافته می تواند نقش حجاب هم داشته باشد.
منبع (http://www.landscape.ir/index.php)
1-نگرش طبیعت ستیز
در این دیدگاه برای طبیعت یک هویت کلی نمی توان تعریف کرد، طبیعت سرشت اتفاقی دارد، علت و هدف خاصی را دنبال نمی کند. پس از سیطره طولانی دیدگاه طبیعت گریز در قون وسطی، مهمترین دیدگاههای بعدی، سکولار در کنار دیدگاه طبیعت گرا بود. ویژگی اصلی این دوره تغییر در نسبت بین انسان و طبیعت است. انسان به جای تفسیر طبیعت و اصالت دادن به آن به تغییر طبیعت و اصالت دادن به ذهن خود می پردازد. در این دیدگاه کانون اصلی ارتباط انسان با طبیعت از هنر به صنعت تبدیل می شود.
2-نگرش طبیعت گریز
در عرفان انفسی از انجا که عالم اصیل و حقیقی فراتر از این عام توصیف شده، طبیعت مزاحم و حجابی برای رسیدن به این عام است. این اندیشه را در هر سه دیدگاه غربیان،شرقیان و برخی مکاتب اسلامی می توان دید. در غرب: افلاطون و سایه بودن و اعتباری بودن عالم طبیعت، مسیحیت قرون وسطی و اندیشه های رهبانیت. در شرق : مکاتبی همچون هندوئیزم، طبیعت نازلترین سطح جهان و با ریاضت باید از آن فاصله گرفت. در اسلام: برخی مکاتب همچون صوفیان، مبانی کاملا روحانی و اصالت روح
3-نگرش طبیعت گرا
هیچ جای خارج از طبیعت نیست که دارای اصالت بیشتری در ساختار وجود انسان باشد و انسان را از طبیعت دور کند. هر ساحت ماورای که باشد درباطن همین طبیعت است و تنها راه رسیدن به آن پیوستن و یکی شدن با طبیعت است.زیربنای انسان شناسی در طبیعت شناسی است و طبیعت مادر انسان است. انسان از طبیعت برخاسته و به طبیعت باز می گردد.زیربنای عملی این نگرش دوستی، بهره مندی و صمیمیت با طبیعت است.
4- نگرش تکمیل طبیعت
روح ثمره جسم است و در آغاز رشد خود مانند مادر به طبیعت نیاز دارد. این مسئله حقوقی برای طبیعت ایجاد می کند که نباید انسان آنرا به فراموشی بسپارد. در عین حال طبیعت نمی تواند همه نیازهای روح را ارضا کند و برای یک روح تکامل یافته می تواند نقش حجاب هم داشته باشد.
منبع (http://www.landscape.ir/index.php)