آبجی
4th October 2009, 03:04 PM
http://pcmag.persiangig.com/image/Pcmagblog/Hardware/LOGO_DVDRW.jpg
دی وی دی (DVD) که ابتدا به آن Digital Video Disc می گفتند، اینک به Digital Versatile Disc تغییر نام داده است و نوعی فرمت ضبط و پخش مخصوص برای کامپیوتر (http://pcmagblog.blogfa.com/)، دستگاه های صوتی و فیلم می باشد.
DVD ظاهری شبیه به CD دارد که قطر آن 120 میلی متر است و 1.2 میلی متر هم ضخامت دارد. اما برخلاف CD، دیسک های DVD، می توانند یک طرفه یا دوطرفه باشند. در ضمن هر دو طرف DVD می تواند حاوی یک لایه نامرئی برای افزایش ظرفیت ذخیره دیسک باشد. در هر طرف دیسک، DVD می تواند تا بیش از 13 برابر CD استاندارد، اطلاعات ذخیره کند(یعنی 13 ضربدر 700 مگابایت).
ظرفیت های ذخیره عمومی DVD به شرح زیر است:
- 4.7 گیگابایت (یک طرفه - یک لایه)
- 9.4 گیگابایت (دوطرفه - یک لایه )
- 8.5 گیگابایت (یک طرفه - دولایه)
- 17.1 گیگابایت (دوطرفه - دولایه)
دیسک های DVD، دیتا را بخوبی در خود ذخیره می کنند و با مصرف و بکارگیری مداوم آن ها، خللی به اطلاعات وارد نمی آید. همچنین مانند CD و برخلاف نوارهای کاست VHS و یا فلاپی دیسک ها، دیسک های DVD تحت تاثیر میدان های مغناطیسی قرار نمی گیرند، و در واقع وقتی یک DVD حاوی فیلم دارید، بعد از 10.000 بار پخش ، باز هم کیفیت روز اول را دارد.
البته نباید فراموش کرد که در صورت خط افتادن یا ضربه دیدن با اشیاء نوک تیز و ... هیچ فرقی با CD ندارد و ممکن است به این طریق آسیب ببیند. پس باید از DVD نیز مانند CD، در مقابل اینگونه صدمات محافظت کرد.
ضمنا اگر فقط به یک پخش کننده DVD برای کامپیوتر (http://pcmagblog.blogfa.com/) یا تلویزیون خود نیاز دارید، انتخاب کمابیش ساده ای در پیش دارید. زیرا هر دستگاه پخش DVD که در بازار وجود دارد (به شرطی که از انواع مرغوب و مارک های معتبر باشد)، می تواند مناسب شما باشد.
اما اگر قصد خرید دستگاهی را دارید که علاوه بر پخش، قابلیت ضبط را هم داشته باشد Player-Burner ، آنگاه دو فرمت پیش رویتان قرار می گیرد و موضوع کمی پیچیده می شود:
- انتخاب اول Burner : فرمت DVD-R یا DVD-RW.
- انتخاب دوم Burner: فرمت DVD+R یا DVD+RW.
تا فوریه 2004، اختلاف فیزیکی بین یک دیسک DVD-R/RW با DVD+R/RW وجود نداشت. اما یک سری اختلافات تکنیکی بین این دو فرمت ضبط بروز کرد. فرمتهای DVD-R (با تلفظ "دی وی دی - دش-آر") و RW- (این علامت منفی نیست، ولی بسیاری افراد تصور دارند که این علامت به معنی کمبود یک امکان یا نحوه پاک کردن را نشان می دهد، در صورتی که اینطور نیست) توسط گروه استانداردهای انجمن DVD توسعه داده شده است. این انجمن بوسیله میتسوبیشی، سونی، هیتاچی و تایم وارنر پایه گذاری شد. بدین علت از پشتیبانی صنعتی قدرتمندی برخوردار است.
فرمتهای DVD+R (با تلفظ "دی وی دی پلاس آر") و RW+ توسط انجمن DVD بست داده نشده است، ولی در عوض توسط DVD+RW Alliance پشتیبانی می شود که خود متشکل از سونی، یاماها، فیلیپس، دل و JP است و بدین علت از پشتیبانی صنعتی فوق قدرتمندی برخوردار است. جالب اینجاست که سونی از هر دو استاندارد پشتیبانی می کند.DVD Ram نیز که فرمت مربوط به اواخر 1990 است، دیگر محبوبیت ندارد و امروزه انتخاب مصرف کنندگان نیست.
همچنین مهمترین اختلاف کاری بین DVD-R و DVD+R به شرح زیر است:
1- مدیدرت داخلی در ضبط کننده DVD.
2- روشی که رکوردها در DVD فرمت و بازنویسی می شوند.
3- قابلیت های ضبط پیشرفته.
ضمنا مطابق اعلام Alliance DVD، استفاده از ضبط DVD+R/+RW به شما امکانات زیر را می دهد:
1- خروج بلافاصله DVD، بدون آنکه انتظار پایان فرمت را داشته باشید.
2- توان ضبط جزئی روی دیسک DVD در کامپیوتر یا تلویزیون.
3- فرمت بندی زمینه؛ وقتی دیسک در حال فرمت شدن است، می توانید همزمان در بخشی از دیسک که فرمت شده است، اقدام به ذخیره اطلاعات کنید.
4- توانایی پیشرفته ویرایش نام فایلها، سرتیتر فیلم و موسیقی و لیست پخش
5- صد در صد سازگار با تمام پخش کننده های DVD.
به هر صورت تولید کنندگان هر کدام از فرمت ها با فهرست کردن ابداعات و ویژگی های بکاررفته در هر فرمت، سعی در برتری دادن فرمت مربوط به خود دارند و در این میان، مصرف کنندگان قطعا می بایست با توجه به نیازهای خود، اقدام به انتخاب فرمت مورد نظر نمایند.
دی وی دی (DVD) که ابتدا به آن Digital Video Disc می گفتند، اینک به Digital Versatile Disc تغییر نام داده است و نوعی فرمت ضبط و پخش مخصوص برای کامپیوتر (http://pcmagblog.blogfa.com/)، دستگاه های صوتی و فیلم می باشد.
DVD ظاهری شبیه به CD دارد که قطر آن 120 میلی متر است و 1.2 میلی متر هم ضخامت دارد. اما برخلاف CD، دیسک های DVD، می توانند یک طرفه یا دوطرفه باشند. در ضمن هر دو طرف DVD می تواند حاوی یک لایه نامرئی برای افزایش ظرفیت ذخیره دیسک باشد. در هر طرف دیسک، DVD می تواند تا بیش از 13 برابر CD استاندارد، اطلاعات ذخیره کند(یعنی 13 ضربدر 700 مگابایت).
ظرفیت های ذخیره عمومی DVD به شرح زیر است:
- 4.7 گیگابایت (یک طرفه - یک لایه)
- 9.4 گیگابایت (دوطرفه - یک لایه )
- 8.5 گیگابایت (یک طرفه - دولایه)
- 17.1 گیگابایت (دوطرفه - دولایه)
دیسک های DVD، دیتا را بخوبی در خود ذخیره می کنند و با مصرف و بکارگیری مداوم آن ها، خللی به اطلاعات وارد نمی آید. همچنین مانند CD و برخلاف نوارهای کاست VHS و یا فلاپی دیسک ها، دیسک های DVD تحت تاثیر میدان های مغناطیسی قرار نمی گیرند، و در واقع وقتی یک DVD حاوی فیلم دارید، بعد از 10.000 بار پخش ، باز هم کیفیت روز اول را دارد.
البته نباید فراموش کرد که در صورت خط افتادن یا ضربه دیدن با اشیاء نوک تیز و ... هیچ فرقی با CD ندارد و ممکن است به این طریق آسیب ببیند. پس باید از DVD نیز مانند CD، در مقابل اینگونه صدمات محافظت کرد.
ضمنا اگر فقط به یک پخش کننده DVD برای کامپیوتر (http://pcmagblog.blogfa.com/) یا تلویزیون خود نیاز دارید، انتخاب کمابیش ساده ای در پیش دارید. زیرا هر دستگاه پخش DVD که در بازار وجود دارد (به شرطی که از انواع مرغوب و مارک های معتبر باشد)، می تواند مناسب شما باشد.
اما اگر قصد خرید دستگاهی را دارید که علاوه بر پخش، قابلیت ضبط را هم داشته باشد Player-Burner ، آنگاه دو فرمت پیش رویتان قرار می گیرد و موضوع کمی پیچیده می شود:
- انتخاب اول Burner : فرمت DVD-R یا DVD-RW.
- انتخاب دوم Burner: فرمت DVD+R یا DVD+RW.
تا فوریه 2004، اختلاف فیزیکی بین یک دیسک DVD-R/RW با DVD+R/RW وجود نداشت. اما یک سری اختلافات تکنیکی بین این دو فرمت ضبط بروز کرد. فرمتهای DVD-R (با تلفظ "دی وی دی - دش-آر") و RW- (این علامت منفی نیست، ولی بسیاری افراد تصور دارند که این علامت به معنی کمبود یک امکان یا نحوه پاک کردن را نشان می دهد، در صورتی که اینطور نیست) توسط گروه استانداردهای انجمن DVD توسعه داده شده است. این انجمن بوسیله میتسوبیشی، سونی، هیتاچی و تایم وارنر پایه گذاری شد. بدین علت از پشتیبانی صنعتی قدرتمندی برخوردار است.
فرمتهای DVD+R (با تلفظ "دی وی دی پلاس آر") و RW+ توسط انجمن DVD بست داده نشده است، ولی در عوض توسط DVD+RW Alliance پشتیبانی می شود که خود متشکل از سونی، یاماها، فیلیپس، دل و JP است و بدین علت از پشتیبانی صنعتی فوق قدرتمندی برخوردار است. جالب اینجاست که سونی از هر دو استاندارد پشتیبانی می کند.DVD Ram نیز که فرمت مربوط به اواخر 1990 است، دیگر محبوبیت ندارد و امروزه انتخاب مصرف کنندگان نیست.
همچنین مهمترین اختلاف کاری بین DVD-R و DVD+R به شرح زیر است:
1- مدیدرت داخلی در ضبط کننده DVD.
2- روشی که رکوردها در DVD فرمت و بازنویسی می شوند.
3- قابلیت های ضبط پیشرفته.
ضمنا مطابق اعلام Alliance DVD، استفاده از ضبط DVD+R/+RW به شما امکانات زیر را می دهد:
1- خروج بلافاصله DVD، بدون آنکه انتظار پایان فرمت را داشته باشید.
2- توان ضبط جزئی روی دیسک DVD در کامپیوتر یا تلویزیون.
3- فرمت بندی زمینه؛ وقتی دیسک در حال فرمت شدن است، می توانید همزمان در بخشی از دیسک که فرمت شده است، اقدام به ذخیره اطلاعات کنید.
4- توانایی پیشرفته ویرایش نام فایلها، سرتیتر فیلم و موسیقی و لیست پخش
5- صد در صد سازگار با تمام پخش کننده های DVD.
به هر صورت تولید کنندگان هر کدام از فرمت ها با فهرست کردن ابداعات و ویژگی های بکاررفته در هر فرمت، سعی در برتری دادن فرمت مربوط به خود دارند و در این میان، مصرف کنندگان قطعا می بایست با توجه به نیازهای خود، اقدام به انتخاب فرمت مورد نظر نمایند.