Mina_Mehr
26th September 2009, 11:15 PM
داروي ضد ديابت سيتاگليپتين خطرناک است
اداره دارو و غذاي امريکا اعلام کرد داروي سيتاگليپ تين sitagliptin که در ديابت کاربرد دارد با ابتلا به پانکراتيت حاد مرتبط و به همين سبب ، خطرناک است.
به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس از واشنگتن ، در مجموع هشتاد و هشت مورد ابتلا به پانکراتيت حاد يا عفونت حاد لوزالمعده بين سال هاي دو هزار و شش تا دو هزار و نه ميلادي بر اثر مصرف اين دارو در بيماران ديابتي گزارش شده است.
بر اساس اين خبر ، مصرف اين دارو که با نام هاي تجاري ژانوويا Januvia و ژانومه Janumet عرضه مي شود بايد تحت کنترل پزشک باشد.
بيماري قند يا ديابت نوعي اختلال در سوخت و ساز است که به علل مختلف تظاهر مي کند و با درجات مختلف از کمبود انسولين ، يا عدم پاسخ به انسولين همراه است.
طبق اين تعريف نقش مهم انسولين و تغييرات مهمي که بدنبال کمبود آن در سوخت و ساز ايجاد مي شود بهتر مشخص مي شود.
اين نوع ديابت تقريباٌ هشتاد و پنج تا نود درصد کل بيماران ديابتي را تشکيل مي دهد.
در اين نوع ديابت، زمينه ارثي دخالت دارد و در مقايسه با ديابت وابسته به انسولين بيشتر به صورت فاميلي مشاهده مي شود.
در فردي که داراي زمينه ارثي بيماري است، عوامل محيطي مي توانند موجب بروز علائم بيماري شوند.
ديابت نوع دوم به دو گروه نقسيم مي شود:
1- ديابت در افراد چاق 2- ديابت در افراد با وزن طبيعي
در کشورهاي غربي ابتلاء به ديابت به ميزان شصت تا نود درصد مربوط به عامل دريافت کالري اضافي، چاقي و در نتيجه مقاومت نسبي به انسولين است.
ديابت نوع دوم ، اغلب در بين افراد ميانسال ديده مي شود.
در کودکان و نوجوانان، نوعي ديابت ظاهر مي شود و به نام اختصاري مودي معروف است و به صورت ارثي منتقل مي شود.
در ديابت نوع دوم ، کمبود انسولين به طور نسبي وجود دارد ولي مقاومت به انسولين مي تواند در پيدايش بيماري اهميت بيشتري داشته باشد.
در اين بيماران پاسخ انسولين به گلوکز ممکن است طبيعي يا بيش از طبيعي باشد.
بروز بيماري هاي قلبي - عروقي در افراد بالغ با رشد آنها در دوره جنيني و شيرخوارگي ارتباط دارد.
اداره دارو و غذاي امريکا اعلام کرد داروي سيتاگليپ تين sitagliptin که در ديابت کاربرد دارد با ابتلا به پانکراتيت حاد مرتبط و به همين سبب ، خطرناک است.
به گزارش خبرگزاري يونايتدپرس از واشنگتن ، در مجموع هشتاد و هشت مورد ابتلا به پانکراتيت حاد يا عفونت حاد لوزالمعده بين سال هاي دو هزار و شش تا دو هزار و نه ميلادي بر اثر مصرف اين دارو در بيماران ديابتي گزارش شده است.
بر اساس اين خبر ، مصرف اين دارو که با نام هاي تجاري ژانوويا Januvia و ژانومه Janumet عرضه مي شود بايد تحت کنترل پزشک باشد.
بيماري قند يا ديابت نوعي اختلال در سوخت و ساز است که به علل مختلف تظاهر مي کند و با درجات مختلف از کمبود انسولين ، يا عدم پاسخ به انسولين همراه است.
طبق اين تعريف نقش مهم انسولين و تغييرات مهمي که بدنبال کمبود آن در سوخت و ساز ايجاد مي شود بهتر مشخص مي شود.
اين نوع ديابت تقريباٌ هشتاد و پنج تا نود درصد کل بيماران ديابتي را تشکيل مي دهد.
در اين نوع ديابت، زمينه ارثي دخالت دارد و در مقايسه با ديابت وابسته به انسولين بيشتر به صورت فاميلي مشاهده مي شود.
در فردي که داراي زمينه ارثي بيماري است، عوامل محيطي مي توانند موجب بروز علائم بيماري شوند.
ديابت نوع دوم به دو گروه نقسيم مي شود:
1- ديابت در افراد چاق 2- ديابت در افراد با وزن طبيعي
در کشورهاي غربي ابتلاء به ديابت به ميزان شصت تا نود درصد مربوط به عامل دريافت کالري اضافي، چاقي و در نتيجه مقاومت نسبي به انسولين است.
ديابت نوع دوم ، اغلب در بين افراد ميانسال ديده مي شود.
در کودکان و نوجوانان، نوعي ديابت ظاهر مي شود و به نام اختصاري مودي معروف است و به صورت ارثي منتقل مي شود.
در ديابت نوع دوم ، کمبود انسولين به طور نسبي وجود دارد ولي مقاومت به انسولين مي تواند در پيدايش بيماري اهميت بيشتري داشته باشد.
در اين بيماران پاسخ انسولين به گلوکز ممکن است طبيعي يا بيش از طبيعي باشد.
بروز بيماري هاي قلبي - عروقي در افراد بالغ با رشد آنها در دوره جنيني و شيرخوارگي ارتباط دارد.