معرفی هواپیماهای میگ

[N I M A]

در این تاپیک به معرفی هواپیماهای سری میگ میپردازیم

[N I M A]

Mig-15 Fagot
مشخصات:

نوع كاربرد: جنگنده
تعداد خدمه: 1 نفر
شركت سازنده: ميكويان - گروويچ
نيروي محركه: 1عدد كليموف مدل VK-1 با 6000 پوند تراست
ابعاد: 10.13 متر طول، 10.08 متر عرض، 3.40 متر ارتفاع
حداكثر وزن: 5110 كيلوگرم
حداكثر سرعت: 1 ماخ
حداكثر ارتفاع پروازي: 51000 پا
تسليحات: 2 عدد توپ 23 ميلي متري و 1 عدد 37 ميليمتري، راكت يا 2000 پوند بمب
file:///C:/My%20Documents/Global%20Aircraft%20--%20MiG-15%20Fagot_files/mig-15_2.jpg



Mig-17 Fersco



مشخصات:

نوع كاربرد: جنگنده بمب افكن
تعداد خدمه: 1 نفر
شركت سازنده: ميكويان گروويچ
نيروي محركه: 1عدد كليموف VK-1 توربوجت با تراست 5952 پوند
ابعاد:11.1 متر طول، 9.64 متر عرض، 3.75 متر ارتفاع
وزن خالي: 3900 كيلو گرم
حداكثر وزن: 6070كيلو گرم
حداكثر سرعت: 1145 كيلوكتر بر ساعت
حداكثر ارتفاع پروازي:54500 پا
حداكثر برد: 1400 كيلومتر
تسليحات: 3 عدد توپ23 ميليمتري ، راكت هاي هوا به هوا يا 1102 پوند بمب
http://rds.yahoo.com/_ylt=A9iby4e5naBECt8Aor6jzbkF;_ylu=X3oDMTA4NDgyNWN 0BHNlYwNwcm9m/SIG=12tuqmivj/EXP=1151463225/**http%3a//www.jefflewis.net/graphics/aircraft/MiG-17_being_shot_by_F-105.jpg





Mig-19 Farmer
مشخصات:

نوع كاربرد: جنگنده
تعداد خدمه: 1 نفر
شركت سازنده: ميكويان گروويچ
نيروي محركه: 2عدد تومانسكي RD-9 توربوجت با تراست 7165 پوند با پس سوز
ابعاد:13.1 متر طول، 9 متر عرض، 3 متر ارتفاع
وزن خالي: 5170 كيلو گرم
حداكثر وزن: 8900 كيلو گرم
حداكثر سرعت: 1.35 ماخ
حداكثر ارتفاع پروازي: 60000 پا
حداكثر شعاع عملياتي : 685 كيلومتر
تسليحات: 3 توپ 30 ميليمتري ، 2 عدد بمب 250 كيلو گرمي يا 8 راكت 57 ميليمتري و 2 تا تانكر 800 ليتري سوخت رها كردني (1700 كيلومتر برد) ؛ 2 موشك PL-2AAM و 2تا تانكر 1140 ليتري سوخت رها كردني (1910 كيلومتر برد)؛ 2 راكت ARS 212 و 2 تا تانكر 800 ليتري سوخت (1700 كيلومتر برد)
file:///C:/My%20Documents/Global%20Aircraft%20--%20MiG-19%20Farmer_files/mig-19_2.jpg

[N I M A]

Mig-23 Flogger



نوع كاربري: جنگنده تاكتيكي
شركت سازنده: ميكويان گروويچ
خدمه: 1نفر
نيروي محركه: 1عدد سويوز مدل R-35-300 توربوجت يا تراست 18849 پوند خشك و 28660 پوند با پس سوز
ابعاد: 16.6 طول، 13.96 متر عرض(حداكثر)و در حالت بسته 7.77 متر، ارتفاع 4.82 متر
وزن خالي:10.2 تن
حداكثر وزن:17.8 تن
حداكثر سرعت: 2.31 ماخ
حداكثر ارتفاع پروازي:60600 پا
تسليحات: توپ 23 ميليمتري و موشك هاي AA-7,AA-8,AA-10,AA-11
http://rds.yahoo.com/_ylt=A9G_RqsV_6FE0ngBfDOjzbkF;_ylu=X3oDMTA4NDgyNWN 0BHNlYwNwcm9m/SIG=12j9a92nk/EXP=1151553685/**http%3a//www.military.cz/russia/air/mig/Mig_23/images/mig23_2.jpg


Mig-27 Flogger

نوع كاربري: بمب افكن ضربتي
شركت سازنده: ميكويان گروويچ
خدمه: 1نفر
نيروي محركه: 1 عدد سويوز مدل R-29B-300 توربوجت با پس سوز و تراست 25353 پوند
ابعاد: 17.08 متر طول، بال در حالت باز 13.97 متر و در حالت بسته 7.78 متر و ارتفاع 5 متر
وزن خالي: 11.9 تن
حداكثر وزن: 20.3تن
حداكثر سرعت: 1.74 ماخ
حداكثر ارتفاع پروازي: 46000 پا
حداكثر برد: 1800 كيلومتر
تسليحات: 1 عدد توپ 30 ميليمتري با 260 گلوله، راكت، بمب هاي هداپت شونده وعير هدايت شونده تا سقف 4 تن
http://rds.yahoo.com/_ylt=A9G_Rqs__6FEJHkBVCOjzbkF;_ylu=X3oDMTA4NDgyNWN 0BHNlYwNwcm9m/SIG=12nqvptdp/EXP=1151553727/**http%3a//www.bharat-rakshak.com/IAF/Images/Current/Mig-27/MiG-27e.jpg

[N I M A]

میگ 21، پر تولید ترین هواپیمای جنگنده جت جهان است که تا به حال طراحی و ساخته شده است. سریع، کوچک و چالاک است و تا حال، سینه آسمان اروپا، آسیا، آفریقا و حتی آمریکا را شکافته و با مدرن ترین و کشنده ترین جنگنده ها هم روبرو شده است. رکوردهایی که این جنگنده تا به حال کسب کرده است، گاه تا رکوردهایی که جنگنده ای مثل فانتوم به دست آورده پیش می رود. میگ 21 فیش بد، به خاطر رادار قدرتمند یا سیستم های الکترونیکی گران قیمت مشهور نشده است. بلکه این پرنده، هواپیمای یک خلبان زبده است و مانند موم، در دست یک خلبان با تجربه نرم است. موتورهای اعتماد پذیر، نگهداری آسان و قابلیت های زیاد در برابر این ویژگی ها، همه و همه دست به دست هم داده اند تا یکی از مشهور ترین جنگنده های جهان را به عرصه نبرد بیاورند. در این مقاله، مطالبی را در مورد این هواپیما، خصوصیات و مدل های مختلف آن از نظر می گذرانیم:

در حدود سال های 1956، غربیها تصویر های ناواضحی به وسیله هواپیماهای جاسوسی خود از هواپیمای جدیدی به دست آوردند که برای آن به منزله تهدیدی اساسی به شمار می رفت. پس از چندی، غربیها پی بردند که هواپیمای جدیدی در شوروی در دست طراحی است که فعلاً دو مدل از آن ساخته شده است. آن دو مدل، در حقیقت مدل های آزمایشی یک جنگنده رهگیر جدید بودند که قرار بود به زودی به تولید انبوه برسد. مدل نخست، Ye-2 نام داشت و برای اولین بار در فوریه ی 1955 نخستین پروازش را انجام داد. این نمونه، دارای بال هایی شدیداً پس گرا بود. نمونه ی دوم، Ye-5 نام گذاری شده و به موتورهای AM-9Ye مجهز شده بود. اما چون این موتورها برای به پرواز درآوردن این نمونه قدرت کافی نداشتند، از یک موتور راکتی هم در کنار این موتور برای نخستین پرواز در سال 1956 استفاده نمود. ناگفته نماند که این مدل، از بال های مثلثی شکل، که بعدها تمام مدل های میگ 21 بدین شکل در آمدند، استفاده می کرد. مدت ها غربیها بر این عقیده بودند طرح دوم با نام فیش بد لغو و طرح نخست با نام فیس پلیت آغاز شده است. اما مدتی بعد، کاملاً خلاف این عقیده ثابت شد و معلوم گردید که تولید فیش بد آغاز شده است. سرانجام، یکی از میگ 21 ها در سال 1959 به سرعت 2.05 ماخ دست پیدا کرد و بدین گونه نخستین جنگنده روسی شد که توانست از سرعت دو ماخ عبور نماید.
MiG-21 های نسل اول یا First Generation
مدل های نمونه میگ 21 دارای موتورهای بسیار اعتماد ناپذیر و ناسازگار با سرعت های بالا بودند. در اولین نمونه های تولید انبوه که با نام نسل اول شناخته می شد، این موتورها با موتورهای نمونه قویتر RD-11 تعویض گشته و بدین گونه میگ 21 نخستین اصلاح خود را پشت سر گذاشت. نسل نخست فیش بد دارای سکان عمودی بزرگتر، کاناپی جدیدتر، یک توپ قویتر، قطب نمای رادیویی، خلبان خودکار، سیستم IFF یا تشخیص دوست از دشمن و رادیوی چند کاناله بود. همچنین این مدل از میگ های 21 که با حرف F شناسایی می شوند، می توانستند دو موشک AA-2 آتول را زیر بال های خود حمل نمایند. به زودی، این مدل از فیش بد به کشورهای عضو پیمان وروشو صادر شد. به دلیل نبود مدل آموزشی این هواپیما، نیروی هوایی برخی از کشورها مانند المان شرقی، مجبور به آموزش خلبانان خود با همان مدل تک سرنشینه بودند. همین دلیل، موجب تولید میگ 21 مدل U شد که یک مدل آموزشی دو سرنشینه بود. این مدل، از سوی ناتو به «مونگول» معروف شد. تعدادی از فیش بد ها به کشورهایی چون چین و چکسلواکی نیز صادر شدند که هر دوی این کشورها، با دریافت اجازه تولید این هواپیما، خود به مونتاژ فیش بد مشغول شده و تعداد فراوانی از این هواپیما را تولید و وارد خدمت نیروی هوایی خود نمودند. کشورهای ایران، عراق، سریلانکا، زیمبابوه، تانزانیا و آلبانی از دریافت کنندگان بعدی این مدل فیش بد بودند.

MiG-21های نسل دوم یا Second Generation
نسل دوم میگ 21، اصلاحاتی دیگر را برای بهبود برد این هواپیما و همچنین امکان انجام نبرد در هر شرایط آب و هوایی شامل می شد. مخروطی که در ابتدای دماغه میگ 21 قرار گرفته بود، تا اندازه زیادی برای جای دادن نخستین نسل رادارهای هواپیمای فیش بد، بزرگتر شد. چرخ های فرود، به منطور تحمل وزن بیشتر، بزگتر و همچنین از نظر مقاومت نیز به مقدار زیادی تقویت شدند. جالب این جاست که میگ 21 های مدل P، PF، PFM و SPS فاقد توپ دماغه هواپیما بودند. در ابتدا، شرکت مکدانل داگلاس هم در مورد فانتوم دچار همین اشتباه شد و توپی را برای هواپیمای فانتوم به صورت فابریک تعبیه نکرد. این تفکر بر این اساس بود که با توسعه موشک های نزدیک برد هوا به هوا، دیگر نیازی به توپ های دماغه هواپیما نیست. این ایده، در سال های بعد کاملاً رد شد، چنانکه اجباراً روی تمام هواپیماهای نسل بعد، وجود توپ یک امر اجتناب ناپذیر بود. مدل PF هواپیمای میگ 21، از موتورهای نسبتاً قویتری استفاده می کرد و همچنین، با کمک رادار ابتدایی خود، قادر به شلیک موشک گرمایاب AA-2 آتول بود. میگ 21 مدل PFV یک مدل ویژه از هواپیمای فیشبد بود که مخصوصاً برای ویتنام شمالی و مطابق با شرایط آب هوایی همیشه بارانی و مرطوب طراحی شده بود. میگ 21 هایی که تحویل نیروی هوایی هند شدند، قابلیت آن نصب یک توپ را به صورت جدا و در زیر بدنه داشتند.

MiG-21 های نسل سوم یا Third Generation
شاید نفرت انگیزترین هواپیمای فیشبد به نظر خلبانان، این نسل از میگ ها 21 باشد. این مدل از میگ 21، برد بیشتری دارد و این ویژگی مثبت را مدیون توانایی حمل بیش از 2620 لیتر سوخت است. این مدل، که با بیشتر با کد M و MF شناخته می شود، می تواند در حالتی که مخازن سوخت کاملاً پر باشند، دو موشک AA-2 اتول را حمل نماید. این تعداد در حالت حمل 850 لیتر سوخت، به چهار عدد موشک آتول افزایش می یابد. با این اوصاف، این هواپیما سنگین تر و کم تحرک تر است و در مانورهای هوایی، به خوبی ضعف عملکرد آن مشخص می شود. همین ضعف باعث شد تا یک مدل تکمیلی از این هواپیما با نام MiG-21 MF تولید شود که به موتورهای نیرومندتری مجهز بود و تا حدودی ضعف ناشی از وزن زیاد را می پوشاند. همچنین، مدل MF رادار جدیدتری نسبت به مدل های قبلی دارد. یکی دیگر از گزینه های اضافه شده در این مدل، سیستم خلبان اتوماتیک برای حفظ ارتفاع است که حدود زیادی خلبان را در ماموریت های طولانی یاری می کند. در طی جنگ افغانستان و جنگ ایران و عراق این مدل، نقش بسیار موثری را ایفا نمود. جالب این که این هواپیما، توانست در جنگ تحمیلی یک فروند اف-14 تامکت ایرانی را ساقط نماید. همین هواپیما با اویونیک غربی، می تواند موشک های ماترا را نیز حمل کند.

MiG-21 های نسل چهارم یا Fourth Generation
آخرین نسل هواپیماهای فیشبد، نسل چهارم این هواپیماهاست که با کد bis شناخته می شوند. این مدل، حاصل نتایج عملکرد تمام هواپیماهای نسل های پیشین است که با تجهیزات نسبتاً امروزی و سیستم های جدیدتر عرضه شده است. این مدل از موتوری کاملاً نیرومند به قدرت 16.000 پوند تراست بهره می جوید که کاملاً ضعف های ناشی از کمبود نیرو را رفع می نماید. همچنین، بیشتر تجیهزات اویونیکی یا الکترونیک پروازی آن از هواپیمای به مراتب پیشرفته تر میگ 23 به عاریت گرفته شده اند. آلمان شرقی از جمله دارندگان عمده این مدل به شمار می آید.

MiG-21 2000، نسل نامشخص میگ 21
شرکت لاهاو که یک شرکت اسرائیلی فعال در زمینه تعمیر و نگهداری هواپیماست، با بهبود و تعویض بسیاری از تجهیزات میگ 21 فیشبد، این رهگیر کوچک را به یک جنگنده عالی برای حملات زمینی و همچنین یک رهگیر به مراتب قدرتمندتر از نمونه اصلی فیشبد تبدیل کرده است. این شرکت با نصب ایونیک غربی بر روی این هواپیما، ویژگی های این هواپیما را به میزان زیادی بهینه سازی نموده است. کاناپی یک پارچه، سیستم دست روی استیک یا HOTAS که بدون جدا شدن دست خلبان از استیک هدایت، می تواند سیستم های اساسی را کنترل کند، HUD یا سیستم نمایشگر اطلاعات پرواز در جلوی دید خلبان از موارد جدیدی هستند که بر روی میگ 21 نسل جدید نصب شده است. جالب است بدانید که این هواپیما به سیستم DASH نیز مجهز شده است. سیستم DASH یا Display And Sight Helmet شامل یک کلاه و تعدادی سنسورهای جانبی است که خلبان با بر سر نهادن این کلاه، می تواند تنها با نگاه کردن به هدف، روی هدف قفل نماید و دیگر نیازی به چرخاندن دماغه به سمت هدف برای قفل موشک نیست. در این سیستم زاویه چرخش سر خلبان نسبت به محور هواپیما محاسبه شده و با توجه به آن زاویه حرکت هدف نیز معین شده و رادار هواپیما موقعیت هدف را تشخیص می دهد.

میگ 21 هواپیمایی بسیار تاثیر گذار در عرصه هواپیماهای نظامی بوده و علی رغم کاستی های متعدد آن، اثرات آن غیر قابل اغماض است. از این هواپیما تا کنون بیش از 7.500 فروند ساخته شده که به خدمت بیش از 33 کشور دنیا در آمده اند. میگ 21، نتیجه درسهایی بود که روس ها از جنگ کره موسوم به «جنگ جت ها» آموخته بودند. عملکرد رادار میگ 21 به دلیل وجود ورودی هوا در دماغه آن، شدیداً محدود است، اما ویژگی هایی چون سبک بودن قدرت مانور زیاد مانع از خودنمایی زیاد این نقایص بودند. با وجود قدمت زیاد سابقه این هواپیما، فیشبد هنوز در نیروی هوایی بسیاری از کشور ها فعال است. انگار میگ 21 نمی خواهد هیچگاه به پروازش پایان بدهد.

مشخصات:

نوع كاربري: جنگنده- رهگير
شركت سازنده:ميكويان-گروويچ
تعداد خدمه:1 نفر
نيروي محركه: 1 عدد تومانسكي مدل R-11F-300 با تراستي معادل 12675 پوند با پس سوز
ابعاد: 15.75 متر طول، 7و15 متر عرض، 4.10 متر ارتفاع
وزن خالي: 5.8 تن
حداكثر وزن: 9.8 تن
حداكثر سرعت: 2.05 ماخ
حداكثر ارتفاع پروازي: 50000 پا
حداكثر برد:1110 كيلومتر
تسليحات: 1 قبضه توپ 23 ميليمتري، 2 فروند موشك K-13A اتول و 2 فروند AA-2C اتول يا پك راكت انداز، بمب هاي 250 و500 كيلوگرمي براي حملات زميني

http://rds.yahoo.com/_ylt=A9iby4C5TaNEcEYBKHOjzbkF;_ylu=X3oDMTA4NDgyNWN 0BHNlYwNwcm9m/SIG=11pr8j7t0/EXP=1151639353/**http%3a//www.atfx.org/photos/mig21g.jpg
http://www.suchoj.com/andere/MiG-21/images/MiG-21-93_Cockpit_151.jpg

http://www.suchoj.com/andere/MiG-21/images/MiG-21bis_01.jpg
منبع:
www.air.blogfa.com (http://www.air.blogfa.com/)

[N I M A]

به راستی که تاثیر گذار ترین و مشهورترین هواپیمای سال های دهه شصت، همان جنگنده شناسایی میگ 25 فاکس بت بوده است که در طول تاریخ پروازی خود، چند رکوردی را نیز برجای گذاشت. این هواپیما، ظاهراً هواپیمایی بود که بیشترین دلهره را برای غرب به وجود آورده و باعث شده بود که آنان هم به فکر چاره و تولید هواپیماهای قدرتمندتر و مقتدرتر بیفتند، به طوری که خلبانی آمریکایی اظهار کرده بود که در آن زمان، یعنی سال 1973، این هواپیما، بهترین رهگیر در حال تولید سراسر جهان بود. این جنگنده، با بهره گیری از دو موتور توربوجت تومانسکی R-15D-300، توانست که رکورد جهانی سرعت را با یک هواپیمای جنگنده تولید انبوه شکسته و به سرعت 3 برابر صوت دست یابد. رکورد شکنی دیگر این جنگنده، توانایی رسیدن به ارتفاع 118 هزار پایی یا 36 کیلومتری از سطح دریا و انجام عملیات در این ارتفاع است که این توانایی ها، قدرت این جنگنده را برای رهگیری سریع هواپیماهای دشمن و انجام ماموریت های شناسایی و تصویر برداری از ارتفاع بالا، دو چندان می نماید. کشش موتورهای این هواپیما، عدد اعجاب آور 11.200 کیلوگرم می باشد که نیرویی فوق العاده برای پیشرانش یک هواپیمای جنگنده است.


http://www.space-travellers.de/images/mig25-edge-of-space1.jpg

نمای کره زمین از داخل کابین میگ-۲۵

اما این جنگنده را با تعاریف بالا بسیار جالب توجه تصور نکنید. این هواپیما، رهگیری بسیار سست و غیر مانور پذیر است و می توان گفت که هیچ قابلیتی در یک جنگ نزدیک ندارد و حتی هواپیماهای بسیار ناتوان نیز به راحتی می توانند این هواپیما را از صحنه نبرد به در کنند. تحمل شتاب جی این هواپیما حداکثر 3 جی یا مقداری کمتر در مقایسه با، به طور مثال، هواپیمای اف-14 تامکت با تحمل 9 جی می باشد که نشان از ضعف ساختاری این جنگنده دارد. در صورت انجام یک دور بسیار سریع در آسمان، حتی این احتمال می رود که موشک های متصل به بال هواپیما به راحتی جدا شده و در آسمان رها گردند. در حقیقت، ماموریت خلبانان این هواپیما تنها این بود که پس از برخاست، خلبان اتوماتیک را روشن کرده و منتظر دستور بمانند، سپس موشکی را به سمت هدفی مشخص از فاصله دور شلیک کرده و به پایگاه برگردند. این جنگنده، با اینکه سریع ترین جنگنده عملیاتی جهان می باشد، اما سرعت هایی چون سه برابر صوت و ارتفاع 36 کیلومتری را تنها برای مدت کوتاهی مانند دو دقیقه می تواند تحمل نماید، چون در غیر این صورت خلبان باید بدون هواپیمایش به فرودگاه بازگردد! این هواپیما، با وزن حدود 30 تن، هواپیمایی بسیار سنگین وزن می باشد و می توان گفت از آن حتی نشانه کوچکی نیز از چالاکی دیده نمی شود. موتورهای توربوجت این هواپیما، سوخت را به سرعت می بلعند و از این جهت، برد این هواپیما کاهش می یابد. از نظر فضا و حجم، موتورهای این هواپیما آن قدر حجیم و بزرگ است که بیشتر به موتور یک راکت شبیه است تا یک جنگنده رهگیر، که این موضوع، از ورودی ها و خروجی های فوق العاده بزرگ این جنگنده آشکار است.

http://www.africaninspace.com/images/gallery/4439.jpg

خروجی های بزرگ در این عکس واضح است
اما جالب اینکه اولین هواپیمایی که در جنگ خلیج فارس مورد اصابت قرار گرفت، یک فروند هواپیمای اف ای-18 هورنت بود که موشکی شلیک شده از هواپیمای میگ-25 عراقی آن را ساقط نمود. این جنگنده، بارها در سال های قبل از انقلاب جمهوری اسلامی، به حریم هوایی ایران تجاوز کرده و دیوار صوتی را به وفور در آسمان ایران شکسته است. اما چون نه تنها در ایران بلکه در هیچ کشور جهان جنگنده ای قادر به رهگیری این هواپیما نبود، در نتیجه کاری از دست مقامات بر نمی آمد، اما پس از مدتی که ایران هواپیماهای اف-14 تامکت را همراه با موشک دوربرد فینیکس تحویل گرفت، دیگر میگ های-25 حتی یک بار هم جرأت نکردند که وارد آسمان ایران شوند، چون هواپیماهای اف-14 ایران با شلیک یک موشک فینیکس آنان را از فاصله 200 کیلومتری منهدم می ساختند.
جالب اینکه عملیات جوشکاری در این هواپیما با دست انجام می گرفت و در سیستم های لکترونیکی آن، هنوز از لامپ های خلاء استفاده می شد. اما با این اوصاف، هواپیمای میگ 25 با نمونه بزرگتری به نام میگ-31 فاکس هاوند جایگزین شد که در حقیقت نمونه ارتقا یافته از آن بوده و حقیقتاً توانایی های بیشتری نسبت به آن را دارا بود.
میگ 25 که برای رهگیری هواپیمای SR-71 خفاش سیاه آمریکایی طراحی و تولید شده بود، هیچ گاه نتوانست به این آرزوی خود جامه عمل بپوشاند. ناگفته نماند که هم اکنون بزرگترین پرواز دهنده میگ 25 ناتوان، کشور هندوستان می باشد. در سال اخير نيز خبر نيروي هوايي هند تصميم به خارج كردن اين هواپيماي افسانه اي از ناوگان هوايي خود كرده و جايگزيني ان با پسرش يعني ميگ-31 كرده است كه بدين ترتيب اين هواپيما براي هميشه به تاريخ خواهد پيوست.
تاريخي از برخورد با ميگ-25
وابستة هوايي ناتو به سال 1967 و به هنگام مراسم روز نيروي هوايي در پايگاه Domodedovo در نزديكي مسكو، مبهوت يك جتگنده ي دو موتوره كه ميان دو جت ميگ21 پارك شده بود گشت. هيچ كدام از افسران باتجربه‏اي كه در آنجا حضور داشتند چنين جنگنده ي بزرگي را تا آن موقع نديده بودند، جنگنده‏اي با ابعاد عظيمي چون دو سر بال 45 فوت (14 متر)، طول 78 فوت (24 متر) و ارتفاع 20 فوت (6 متر) نمي‏توانست از ديدگان پنهان بماند.
غروب همان روز، افسران عاليرتبة ناتو، اطلاعات محرمانه را گزارش نمودند. آنها هنوز نمي‏دانستند كه شوروي چه نوع هواپيمايي توليد كرده است. آنها اين هواپيما را ميگ23 با نام مستعار Foxbat ناميدند. ولي به سختي مي‏شد باور كرد كه اين ميگ23 جديد، از خانواده ي معروف ميگ21 باشد.
فرماندهان ناتو به زودي متوجه شدند اين پرنده، ميگ23 نيست. در سپتامبر 1976(شهريور 1353) آنها به طور اتفاقي به اين جنگنده دست پيدا كردند و به نكات آن از نزديك پي بردند. ويكتور بلنكو (Victor Belenco) خلبان ناراضي روسي، (با جنگنده‏اش) به درون دفاع هوايي ژاپن نفوذ كرد، در حالي كه تنها براي 60 ثانيه پرواز، سوخت داشت. وي ادعا كرد شكاري‏هاي روسي در تعقيبش هستند. مهندسين ناتو جهت جداسازي قطعاتش (اطلاع از جزئيات فني) به سمت آن هجوم آوردند اما بسيار متعجب گشتند. قطعات اين جنگنده با دست جوشكاري شده بودند. به جاي استيل از نيكل استفاده شده بود. بهترين متخصصين ناتو نتوانستند بدانند در جستجوي چه هستند. چرا آنها نتوانستند به جزئيات درون آن دست يابند؟ زيرا در آن هنگام مسوؤلين خشمگين مسكو، خواستار بازگرداندن هواپيمايشان بودند. قطعات جداشده در بسته‏بندي به وسيله ي هواپيماي باري بازگردانده شد. (بسيار بر اين عقيده بودند كه مهندسين شوروي، به عمد بلنكو را به پناهندگي در غرب وادار ساختند تا بدين وسيله، با تكنولوژي برتر خود، غرب را بترسانند.
بلنكو به آمريكايي‏هاي ميزبانش گفت كه فرماندهان اتحاد شوروي به خلبانان ميگهاي 25، اجازه ي پرواز با سرعت كمتر از 5/2 ماخ را نمي‏دهند! خلبانان ناتو هرگز اين جنگنده را مشاهده نكرده بودند، زيرا در اغلب اوقات در ارتفاعي بيشتر از 24 كيلومتري سطح زمين پرواز مي‏كردند.
در سالهاي بعد، تعداد قابل توجهي از فاكس‏بت ها به نيروي هوايي هند پيوستند.
سوابق جنگ:
در مي 1997 صداي كر كننده‏اي مانند صداي راكت يك موشك در اسلام آباد شنيده شد. يك خلبان هندي بر فراز شهر در ارتفاع 65000 فوتي (حدود 20 كيلومتري) ديوار صوتي را شكسته بود. نيروي هوايي پاكستان (PAF) اوّلين بار به وسيله ي جنگنده‏هاي F-16A خود اقدام به رهگيري نمود، اما اين خيالي بيش نبود. زيرا هيچ هواپيمايي قادر به نزديك شدن به فاكس‏بت نبود. PAF بر اين اعتقاد بود كه ميگ25 هندي به عمد ديوار صوتي را شكسته است تا ناتواني شكاري‏هاي پاكستاني را در رهگيري ميگهاي25 و اين مطلب را كه هيچ هواپيمايي قادر به نزديك شدن به فاكس‏بت هاي هندي نيست به اثبات برساند.
ميگ25 همچنين موجب شرمساري نيروهاي ايالات متحده و بريتانيا در جريان جنگ 1991 خليج فارس شد. در طي نبردي هوايي (در اولين روز جنگ: 17 ژانويه 1991)، تعداد زيادي از هواپيماهاي A-6 و A-7 و F-18 (نيروي دريايي) وارد حريم هوايي عراق شدند در حالي كه به وسيله ي شكاري‏هاي F-14 (نيروي دريايي) و F-15 (نيروي هوايي) اسكورت مي‏شدند، در همين حين يك جنگنده ي ميگ25 عراقي (از نوعPD ) از پايگاه الرشيد بغداد به هوا خاست و يك جنگنده ي F-18 Hornet را به وسيله ي موشك هوا به هواي AA-6 سرنگون ساخت. در روز بعد به دستور صدام، تعداد زيادي از جنگنده‏هاي عراقي منجمله تعدادي Mig-29 ، براي در امان ماندن از بمباران و حمله ي بي وقفه ي نيروي هوايي آمريكا به سمت پايگاههاي ايران پرواز كردند در حالي كه وظيفه ي اسكورت اين جنگنده‏ها را ميگهاي 25 عراقي بر عهده داشتند. در اين هنگام شكاري‏هاي F-15 آمريكايي آنها را رهگيري كردند. ميگهاي 25 عراقي (در نزديكي مرز ايران) با عمليات تاكتيكي ويژه با آنها درگير شدند.6 موشك آمرام به سمت ميگهاي25 اسكورت كننده شليك شد كه هيچكدام به ميگهاي 25 كه حدود 5/2 ماخ سرعت داشتند برخورد نكرد.

http://web.umr.edu/%7Erogersda/umrcourses/ge342/Unearthed%20MiG-25.jpg

نما ورودی های بزرگ هوا در میگ-۲۵ عراقی که در زیر خاک وفن شده بود


مشخصات:
كاربري: شكاري رهگيري
شركت سازنده: ميكويان گروويچ
تاريخ اولين پرواز: 6 مارس 1964(مدل Ye-155R-1) و 9 سپتامبر 1964(مدل Ye-155P-1)
ورود به خدمت: 1964
تعداد خدمه: 1 نفر
نيروي محركه: 2 عدد توربوجت تومانسكي مدل R-12BD-300 با پس سوز و براستي معادل 49400پوند
ابعاد: 23.82 متر طول، 14.01 متر عرض، 6.1 متر ارتفاع
وزن خالي: 20 تن
حداكثر وزن: 36.72 تن
حداكثر سرعت: در پرواز كروز 2.83 ماخ ، در ارتفاع بالا براي مدت كم بيش از 3.2 ماخ(بدون سلاح)
سرعت اوج گيري: 12480 متر در دقيقه
حداكثر ارتفاع پروازي: 68000 پا ولي تا ارتفاع 118000 پا نيز رسيده است.
حجم مخازن سوخت: مخازن داخلي 14920 كيلو گرم و مخازن خارجي نامعلوم
برد: شعاع عملياتي 1300 كيلومتر ولي در پرواز هاي فقط رفت (مبدا به مقصد) 2800 كيلومتر
فشار قابل تحمل: 4.5 جي
تسليحات: 1800 كيلو گرم شامل R-23,R-73,R-60T,Kh-58 (موشك خا-58 در مدل Mig-25 BM )
مدل ها:
Ye-155R-1: مدل اوليه
Ye-155P-1: اولين نمونه شكاري رهگير
MiG-25P Foxbat-A: اولين نمونه مسلح با 4 موشك هوا به هوا
MiG-25R Foxbat-B: اولين مدل شناسايي كه به دوربين هاي عكاسي قوي، حسگرهاي مادون قرمز و سيستم اخلاگر رادار ECM مجهز شده بود.
MiG-25RBV Foxbat-B: مدل نا شناخته
MiG-25RBT Foxbat-B: مدل ناشناخته
MiG-25U Foxbat-C: مدل دو سرنشينه با صندلي معلم پرواز كه سطح آن بالاتر از سطح صندلي كارآموز است.
MiG-25PU Foxbat-C: مدل دو سرنشينه اموزشي
MiG-25RU Foxbat-C: مدل دو سرنشينه اموزشي
MiG-25RB Foxbat-D: مدل شناسايي و جاسوسي با قابليت حمل بمب (ورود به خدمت در سال 1972(
MiG-25RBK Foxbat-D: مدل شناسايي جديد با دوربين هاي عكاسي متفاوت و ادوات الكترونيكي جديد
MiG-25RBS Foxbat-D: مدل ناشناخته
MiG-25RBSh Foxbat-D: مدل شناسايي و بمب افكن با قابليت حمل موشك هاي هوا به زمين
MiG-25RF Foxbat-D: مدل ناشناخته
MiG-25PD Foxbat-E: مدل جديد از نمونه شكاري رهگير اوليه با موتورها و رادار بهبود يافته
MiG-25PDS Foxbat-E: مدل ناشناخته
MiG-25BM Foxbat-F: مدلي از Mig-25RB با دماغهاي كشيده تر، سيستم ECM و مجهز به موشك هوا به سطح Kh-58( موشك ضد رادار از ارتفاع حد اكثر 20 كيلومتري شليك شده و با به دنبال كردن امواج رادار ، سايت و ادوات رادار زميني را نابود مي سازد)
سوابق شركت در جنگ:
سوريه: حمله اسراييل به جنوب لبنان(1982)
عراق: جنگ بين ايران و عراق (از 1980 تا 1988)
عراق: جنگ خليج فارس(1991)
كشور : روسيه، اوكراين، هند، عراق(قبل از 1991)،الجزاير، اذربايجان،بلاروس(روسيه سفيد)، بلغارستان، سوريه از اين هواپيما استفاده كرده اند

نویسنده: حامدفقرايي

[N I M A]

http://homepages.force9.net/ffour/airshow01/riat/partthree/mig29.jpg هواپیماهای جنگنده از ستون و پایه های هر نیروی هوایی هستند و نقش بسزایی در پیروزی و یا شکست در یک نبرد را دارند . هواپیمای رهگیر و شکاری میگ۲۹ از بهترین هواپیماهای حال حاضر جهان است که در کشورهای مختلفی از جمله ایران در حال خدمت است .

هواپيماي ميگ 29 (نامگذاری ناتو: فالكرومFulcrum ) با هدف ايجاد برتري هوايی توسط اتحاد جماهیر شوروی طراحی و ساخته شد . طراحي و ساخت اين هواپيما توسط شركت ميكويان از سال1970 آغاز و اولين فروند از اين هواپيما در سال1983 وارد خدمت شد . هواپيماي ميگ 29 از بهترين محصولات صادراتي براي شوروي در زمان خود و براي روسيه در حال حاضر بوده و توانسته سود قابل توجهي را نصيب سازندگان خود كند .

تاریخچه ي هواپيماي ميگ29 : برنامه ي ساخت هواپيماي ميگ 29 به سال1969 بازمیگردد در آن زمان شوروی برنامه FX ایالات متحده را زیر نظر داشت و برنامه ي FX كه به ساخت هواپيماي اف15 ( F-15 EAGLE) منجر گرديد دليل تصميم شوروي براي طراحي و ساخت هواپيما ميگ 29 بود شوروی پس از ساخت هواپیمای اف۱۵ توسط ایالات متحده این موضوع را درك کرد كه هواپیماهای جديد ساخت آمريكا تا حد قابل توجهي داراي برتري نسبت به هواپيماهاي شوروي هستند و از تکنولوژی پيشرفته تري نسبت به اين كشور برخوردار میباشند . هواپيماي ميگ 21(MiG-21 Fish bed) با وجود چالاكي زياد و قدرت مانور خوب خود در طول روز در شب قادر به انجام ماموریت نبود و از كم بودن برد عملياتي و عدم توانايي استفاده از جنگ افزارهاي گوناگون در حد قابل ملاحظه اي رنج میبرد . هواپيماي ميگ23 (MiG-23 Flogger) نیز كه با هدف مقابله با هواپيماي اف4 فانتوم (F-4 Phantom II) طراحي و ساخته شده بود با وجود سرعت و برد عملياتي مناسب و داشتن فضاي كافي براي حمل سوخت و جنگ افزارهاي مختلف ولي از قدرت مانور كمي بهره میبرد و در نبردهاي داگفايت تا حد زيادي ناموفق نشان ميداد در اين شرايط شوروي به وجود يك هواپیما كه ضمن داشتن چالاكي و قدرت مانور خوب داراي برد عملياتي كافي و امكان استفاده از جنگ افزارهای گوناگون در حد خوبي را داشته باشد احساس ميكرد و در كنار اين موارد اين هواپيما بايد از سیستمهای پیشرفته اي براي رقابت با هواپیماهای ساخت امريكا هم استفاده ميكرد.در واكنش به اين نياز ستاد فرماندهي شوروي درخواست ساخت هواپيما پشرفته تاكتيكي را ارائه داد و اين درخواست را در طرح( PFI Perspektivnyi Frontovoi Istrebitel ) كه مخفف هواپيماي پيشرفته تاكتيكي به زبان روسي است اعلام شد . مشخصات خواسته شده براي اين طرح از سوي شوروي تا حد زيادي افراطي و جاه طلبانه نشان میداد. هواپيماي مورد درخواست آنان بايد برد عملياتي زياد / داراي قابليت خوب براي نبردهاي نزديك / چالاكي و مانور عالي / داراي حداقل سرعت2 ماخ / داراي قابليت حمل تسليحات سنگين / به همراه استفاده از آيروديناميك پيشرفته باشد كه اين مورد آخر توسط موسسه آيروديناميك روسيه به همراهي شركت سوخو در حال انجام مراحل تحيقياتي بود . (طرح آيروديناميك مورد نظر شوروي توسط موسسه آيروديناميك روسيه و شركت سوخو در حال انجام مراحل تحقيقاتي بود و شركت ميكويان از نتايج اين تحقيقات در ساخت هواپيماي ميگ29 استفاده كرد). در سال1971 شوروي اعلام كرد طرح هواپيماي PFI يا همان هواپيماي پيشرفته تاكتيكي پر هزينه است و قابليت برآورده نمودن نيازهاي شوروی را براي ساخت هواپيماي جنگنده سبك وزن به مانند اف16 (F-16 Fighting Falcon) و اف17(YF-17 Cobra)ندارد بعد از لغو این طرح شوروي دو طرح جديد با نامهاي LPFI و TPFI براي ساخت ارائه کرد طرحLPFIساخت يك هواپيماي تاكيكي پيشرفته سبك وزن و طرح TPFI ساخت يك هواپيماي تاكتيكي سنگين وزن بود و تفاوت طرح PFI ابتدايي شوروي و طرح دوم PFI در تخصصي تر شدن آن است . طرح كلي PFI هواپيماي پيشرفته تاكتيكي اوليه به دو طرح تخصصي تر تبديل شد كه در هر كدام به روي بعضي از مشخصات بيشتر از ساير مشخصات با توجه به هدف ساخت و نوع ماموريت تاكيد شده بود . طرح هواپيماي تاكتيكي پيشرفته سبك وزن يا همان LPFI به شركت ميكويان سپرده شد و سرانجام به ساخت هواپيماي ميگ29 منجر شد و طرح هواپيماي پيشرفته تاكتيكي سنگين وزن و يا همان TPFI براي مقابله با هواپيماي اف15 به شركت سوخو سپرده شد كه اين طرح نيز با ساختن هواپيماي سوخو 27 به پايان رسيد . طراحي هواپيماي LPFI با مشخصات جديد در سال1974 شروع و با ساخت هواپيماي ميگ29 اي (MiG-29A) به اتمام رسید. اولين پرواز اين هواپيما در 6 اكتبر 1977 صورت گرفت .هواپيماي ميگ29 تنها يك ماه بعد از اولين پرواز خود در نوامبر 1977 ازسوي ماهوارهاي جاسوسي آمريكا مورد شناسايي قرار گرفت . اين هواپيما هنگامي كه در مركز آزمايش پرواز ژوكوفسكي(Zhukovsky) در نزديكي شهرك رامنسكوي(Ramenskoye) حضور داشت مورد شناسايي قرار گرفت و ايالات متحده هواپيمايي با مشخصات شبيه به هواپيماي اف17(YF-17 Cobra) را مشاهده كرد .

ميگ2۹بي(MiG-29B) با تاخيري كه به دليل حادثه در دو نمونه اوليه ميگ29 اي(MiG-29A) بدليل ايراد در موتورها بود در ژوئن سال1983 وارد خدمت شد و ناتو هواپيماي ميگ29 بي (MiG-29B) را فالكروم اي(Fulcrum-A) نامگذاری كرد. به طور منطقي بايد ميگ 29 A بايد فالكروم اي(Fulcrum-A) ناميده ميشد ولي بدليل آنكه تا قبل از آن ناتو ميگ29 ای (MiG-29A) را ندیده بود ميگ29بي را نمونه ابتدايي ميگ فرض كرد و فالكروم اي(Fulcrum-A) نامگذاری كرد هواپيماي ميگ29 يا همان (Fulcrum-A) در مجموع به تعداد 840 فروند توليد شد .اولين باري كه هواپيماي ميگ 29 به در غرب به نمايش عمومي درآمد در جولاي 1986 در فنلاند بود و برای بار دوم هم در سپتامبر 1988 در نمايشگاه هوايي فارنبورو (Farnborough Air Show) در بريتانيا به نمایش گذاشته شد و غربيها تحت تاثير قدرت زياد و چالاكي اين هواپيما قرار گرفتند . ميگ 29 در زمان شوروي مورد توجه اين شوروي قرار داشتند اما بعد از شوروي با وجود مجهز شدن به سيستمهاي آيونيكي پيشرفته و چند منظوره بودن و قابليت حمل مخازن سوخت خارجی و امکانات گسترده ديگر مورد توجه روسيه قرار نگرفت كه اين به دليل سياست نامناسب مسئولان شركت ميكويان نسبت به شركت سوخو در شناخت خواست و تمايل مسئولان روسيه بوده است با اين وجود مسئولان شركت ميكويان با گسترش اين هواپيما سعي در صادرات آن به خارج از كشور را دارند البته به نقل از منابع غير رسمي دستيابي غرب به اطلاعات هواپيماي ميگ29 از دلايل مهم اين تصميم از جانب مقامات روسيه است .
اين هواپيما تاكنون به كشورهايي شامل : الجزاير /بنگلادش/بلغارستان/كوبا/چك /اتيوپي/اريتره/آلمانشرقي/مجارستان/عراق/ايران/هند/مالزي/برمه/ پرو/لهستان/روماني/صربستان/اسلواكي/سوريه و يمن فروخته شده است اين كشورها به همراه اقمار سابق شوروي به مانند بلاروس/قزاقستان/مولداوي/تركمنستان/اكراين و ازبكستان از استفاده كنندگان از اين هواپيما هستند . هواپيماي ميگ 29 در حال حاضر تحت پروژه های مختلف توسعه و بهينه سازي قرار دارد و آخرين نمونه هاي اين هواپيما ميگ29 اس ام تي (MiG-29 SMT) و ميگ29ام 2(MiG-29 M2) هستند .نمونه جديد ناو نشين هواپيماي با نام ميگ29 كي(MIG-29K) براي استفاده در نيروي دريايي هند كه به تازگي ناوهواپيمابر درياسالار گورشكوف را از روسيه خريداري كرده در حال توليد است .
سوابق نبرد هواپيماي ميگ29:

http://www.xp-office.de/mig-29/Bilder/MiG-29SMT-in-flight-refuelling_jpg.jpg
اين هواپيما به وسيله خلبانان عراقي در جنگ1991 خليج فارس و پيش آن نيز در جنگ اين كشور با ايران حضور داشت و بعد از آن از سوي صربستان به عنوان بزرگترین دارنده اين هواپيما در بلوك شرق در برابر انبوهي از جنگندهاي غربی از نظر تعداد و نوع قرار گرفته است و در جنگ ميان دو كشور اريتره و اتيوپي از سوي اريتره در برابر هواپيماهاي سوخو27 اتيوپي مورد استفاده قرار گرفت و در همه آنان يك شكست خورده بزرگ بوده چه در برابر هواپيماهاي غربي و چه در برابر هواپيماي سوخو27 و كارنامه موفقي از خود به جاي نگذاشت اما اين امر نه به دليل ضعف اين هواپيما بلكه بيشتر به دلايل خارجي به مانند استفاده كنندگان اين هواپيما و كيفيت هاي پايين نمونه صادراتي نسبت به نمونه اصلي بوده است كه باعث شده اين هواپيما ناموفق و غير قابل اعتماد جلوه كند . هواپيماهاي تحت اختيار عراق در جنگ اول خليج فارس در برابر هواپيماهاي ايالات متحده و متحدانش كه با تعداد زياد و پشتيباني مناسب هوايي آسمان را در اختيار خود قرار داشتند نتواستند كاري از پيش برند و در حقيقت فرصتي براي اينكه خود را نشان دهند بدست نياوردند ودر جنگ دوم خليج فارس نيز هواپيماهاي ميگ29 عراق حتي از زمين نيز برنخواستند . فالكرومهاي عراق در جنگ با ايران نيز بيشتر با استفاده بمبهاي غير هدايت شونده و راكتها در نقش يك بمب افكن ظاهر شدند تا يك جنگنده براي انجام ماموریت تخصصي خود باشند. هواپيماهاي تحت اختيار صربستان نيز با تكنولوژي و سلاحهاي مربوط به 15 سال قبل و مربوط به زمان جنگ سرد و شوروي سابق در برابر كه هيچگونه بهينه سازي نشده بودند و از كمبود قطعات يدكي رنج ميبردند در برابر انبوه جنگدهاي متعلق به ناتو كه در بهترين شرايط به سر ميبردند كاري از پيش نبردند . اين هواپيما در جنگ افغانستان در مقابل هواپيماهاي سوخوي22 افغانستان و و در نبرد كارگيل كشمير از سوي هندوستان هم مورد استفاده قرار گرفته و در چند نبرد كوچك ديگر هم شركت داشته است .

ميگ29ايMiG-29A- Fulcrum A:
نمونه ابتدايي ساخته شده از اين هواپيما كه در سال1982 وارد خدمت شد.

ميگ29بي MiG-29B-Fulcrum A:
نمونه صادراتي اين هواپيما فاقد امكانات لازم براي حمل تسليحات اتمي است و داراي رادار اصلاح شده براي افزايش قابليت هاي آن و سيستم (ECM) براي مقابله با جنگ الكترونيك و سيستم (IFF) براي شناسايي دوست از دشمن كه اين عبارت مخفف(Identification Friend or Foe) است . هواپيماهاي ميگ29 ايران از اين نوع هستند .


ميگ29 يوبي MiG-29UB-Fulcrum B:
نمونه آموزشي اين هواپيما با كد UB كه مخفف آموزشي رزمي(Uchebno-Boevoi / trainer-combat) شناخته ميشود و دو سرنشينه و فاقد رادار است و بنا به ساختار خود ميتواند كارايي هاي زيادي برايش در نظر گرفت ميتوان در امور آموزش و يا يك سوخت رسان استفاده كرد هر چند كه با توجه به برد عملياتي محدود از قابليت منحصر به فردي برخوردار نيست و پسوند رزمي آن با كارايي آن سازگار به نظر نميرسد مگر آنكه با افزودن امكانات اين قابليت را براي اين نمونه فراهم كنيم در ضمن يك توپGSh-30 30 ميلي متري نيز در آن بكار رفته است .

ميگ29 اس MiG-29S-Fulcrum C اولين نمونه :
اين نمونه مانند ميگ29 بي است اما بدنه هواپيما بزرگتر است داراي ساختار(FatBack) است كه براي افزودن حجم مخازن داخلي است و از سيستم ضد جيمينگ استفاده ميكند.

ميگ29 اس MiG-29S -Fulcrum Cدومين نمونه :
در اين نمونه هواپيما ميتواند مقدار بيشتري از تسليحات را حمل كند به علاوه ي استفاده از دو تانكر خارجي از تغييرات ظاهري هواپيما است . رادار اين نمونه را NO19ME انتخاب كرده اند اين رادار ميتواند 10 هدف را شناسايي كند و همزمان از دو موشك آر 77(AA-12 Adder) براي نابود كردن اهداف استفاده كند .

ميگ29 اس ام MiG-29SM-Fulcrum C :
اين نمونه از تمام قابليتهاي ميگ29 اس برخوردار است و امكان استفاده از موشكهاي هوا به زمين هدايت شونده و بمبهاي هدايت شونده تلويزيوني و ليزري را دارد .

ميگ29 ام يا همان ميگ33 MiG-29M/MiG-33 -Fulcrum E:
نمونه پيشرفته و چند منظوره هواپیمای ميگ29 است كه ساختمان آن از آلياژ مقاوم و سبك الومينيوم_ليتيوم ساخته شده و سيستم كنترل پرواز مكانيكي را جايگزين سيستم كنترل fly-by-wire كرده اند . در آن از موتورهاي RD-33K با قدرت تراست بيشتر استفاده شده و رادار ژوك (N010 Zhuk) با امكان شناسايي عوارض زمين را براي اين مدل در نظر گرفته اند . در زير هر بال 4 جايگاه( در مجموع 8 جايگاه) براي تسليحات آماده شده است كه در صورت استفاده از فضاي ميان دو موتور اين مقدار باز هم بيشتر خواهد شد . كاكپيت نيز بهينه سازي شده و دو صفحه نمایشگر جديد به آن افزوده شده است و اين هواپيما كاملا قادر به استفاده از موشک آر77(AA-12 Adder) است.

ميگ يو بي ام MiG-29UBM :
نمونه دو نفره آموزشي چند منظوره كه هرگز توليد نشد .

ميگ29 اس ام تي MiG-29SMT :
http://www.b-domke.de/AviationImages/Fulcrum/Images/3535.jpg
اين نمونه در حقيقت همان نمونه بهينه سازي ميگ29 اس است كه در آن قطعات قديمي هواپيما با قطعات نرم افزاري و سخت پيشرفته تر ميگ 29 ام يا همان ميگ33 جايگزين شده اند . با افزودن به حجم مخازن داخلي اين هواپيما بدون استفاده از مخازن خارجي تا برد 2100 كيلومتر و شعاع 1050 كيلومتر ميتواند ماموريت انجام دهد . كابين اين هواپيما با افزوده شده دو نمايشگر بزرگ مسطح كرستال مايع((LCDتمام رنگي و دو نمايشگر مسطح تك رنگ كوچك بهينه سازي شده و رادار بهينه سازي شده N019MP را براي اين نمونه در نظر گرفته اند كه به برد و قابلیتهای هوا به زمين آن افزوده شده و اين تغييرات با استفاده از موتورهاي توربوفن كليموف (RD-43 turbofans ) كامل ميشود . در مجموع مقدار حمل سلاح در اين مدل 500 KG افزوده شده و به عدد4500 KG رسيده است . اين نمونه قادر نيز به مانند ميگ29 ام(ميگ33) داراي حداقل 8 جايگاه تسليحات است و ميتواند از تمامي تسليحاتي كه در ميگ29 ام استفاده ميشود استفاده كند . كشور روسيه و يمن از استفاده كنندگان اين نمونه از اين نمونه از اين هواپيما هستند .
http://www.aeronautics.ru/m/mig29smtcockpit.jpg

ميگ 29 كي MiG-29K-Fulcrum D اولين نمونه :
نمونه ساخته شده براي نيروي دريايي براي استفاده در ناو هواپيما بر است كه از تمامي امكانات نرم افزاري و سخت افزاري ميگ29 ام (ميگ33) استفاده ميكند و از ساختار محكمتري برخوردار است و مجهز به ارابه فرود بروي عرشه ناوهواپيمابر و تجهيزات ديگر است و براي استفاده در ناوهاي هواپيمابر كلاس درياسالار كوزنتسف طراحي شد ولي اين طرح لغو شد .

ميگ 29 كي MiG-29K -Fulcrum D دومين نمونه :
اين نمونه براي نيروي دريايي هند ساخته و سفارشي سازي شده و به حجم مخازن داخلي افزوده اند و براي دماغه اين هواپيما از پوشش لاستيكي استفاده ميشود و از سيستم پرواز جديد(fly-by-wire) بجاي سيستمهاي آنالوگ قديمي استفاده شده است و مابقي مشخصات اين هواپيما به مانند هواپيماي ميگ29 ام و اس ام است .

ميگ29 يو بي تي MiG-29UBT :
اين مدل نمونه بهينه سازي هواپيماي ميگ29 يو بي( آموزشي/نظامي) است كه در بروي آن تغييراتي را كه بروي ميگ 29 بي(MiG-29B) انجام داده اند و هواپيماي ميگ29 بي را به ميگ29 اس ام تي (MiG-29 SMT)تبديل كرده اند اين تغييرات را هواپيماي ميگ 29 يو بي انجام داده اند و به نمونه ميگ29 يو بي تي (MiG-29UBT)تبديل كرده اند . اين طرح لغو شده .

ميگ29 ام2 MiG-29M2 :
نمونه چند منظوره و دو نفره كه در آن از ساختار وسايل مورد استفاده در هواپيماي ميگ29 ام استفاده شد و تنها تفاوت آن استفاده از يك LCD بزرگ و استفاده از سيستم پرواز ديجيتال است و نمونه تك نفره ميگ 29ام 2 (Mig-29 M2) هم ميگ29 ام1 (Mig-29 M1) هست كه با مقداري تفاوت با نام ميگ29 كي(Mig-29 K) يا همان نمونه دريايي ميگ29 شناخته ميشود .

ميگ29 او وي تي يا همان ميگ35 MiG-29OVT/MiG-35-Fulcrum F :
آخرين نمونه ساخته شده از ميگ 29 است كه از تمام نمونه هاي قبلي پيشرفته تر است و مجهز به سيستم تغيير بردار رانش هست كه براي كنترل آن از سيستم fly-by-wire استفاده ميشود . اين نمونه از بدنه هواپيماي ميگ29 ام 1 استفاده ميكند و از آيونيك خيلي پيشرفته اي برخوردار است و از امكانات خوب دفاعي و سيستمهاي خوكار براي تهاجم استفاده ميكند و از HOTAS هم استفاده ميكند و به دليل استفاده از سيستم CGI ميتواند مستقلانه به انجام ماموريت اقدام كند . اين نمونه از هواپيماي ميگ29 خيلي چالاك است و شعاع عملياتي آن بدون مخازن خارجي1100 كيلومتر است (برد عملياتي 2200 كيلومتر) و در اين نمونه امكان استفاده از 3 مخزن خارجي وجود دارد كه در صورت استفاده از اين 3 مخزن خارجي برد عملياتي اين هواپيما بيشتر خواهد شد . قادر به استفاده از اكثر موشكهاي هوا به هوا و هوا به زمين مختلف و بمبهاي و موشكهاي هدايت شونده با تلويزيون و ليزر است و مجهز به هشت جايگاه اسلحه است . روسيه سعي در صادرات اين هواپيما به خارج دارد و خاورميانه از مهمترين مشتريان اين هواپيما است روسيه در حال مذاكره براي فروش اين هواپيما به كشورهاي سوريه / ليبي/ايران/الجزاير/سودان/هند/مالزي/برزيل/پرو و چند كشور ديگر است .

مشخصات فني:
نوع كاربري: جنگنده چند منظوره
شركت سازنده: ميكويان - گروويچ
تعداد خدمه: 1 نفر
موتور:2 عدد كليموف مدل RD-33 توربوفن وداراي پس سوز باتراستي برابر 18298 پوند در هركدام
ابعاد: 17.37 متر طول، 11.4 متر عرض، 4.7 متر ارتفاع
مساحت بال: 38 متر مربع
وزن خالي: 10.9 تن
حداكثروزن: در فالكروم اي 18.5 تن
حداكثر سرعت: 2.3 ماخ
حداكثر ارتفاع پروازي: 56000 پا
حداكثر برد: 1500 كيلومتر
تسليحات:

http://airspace.cz/img/mig29a_weap.jpg


منبع متنی:
military-aviation.blogfa.com
www.military.blogfa.com (http://www.military.blogfa.com/)
منبع عکس:
www.military.blogfa.com (http://www.military.blogfa.com/)

[N I M A]

میگ-31 نوع ارتقا یافته و جایگزین میگ-25 میباشد که در زمان خود بی رقیب بود و اکنون جای خود را به پسرش داده است. بی شک میگ-31 پرقدرتمندترین رهگیر روسیه و در کل جهان میباشد که توانایی رهگیری همزمان چندین جنگنده مهاجم را دارا میباشد و نیز اولین جنگنده عملیاتی شوروی با توانایی نگاه به پایین و شلیک به پایین میباشد. این جنگنده از راداری بسیار قوی با نام Zaslon بهره میبرد که به فاکس هوند این امکان را میدهد تا همزمان به 4 (در مدلهای اولیه) هدف حمله کند و نیز دیگر جنگنده های دشمن را تحت کنترل داشته باشد! طبق نظر بعضی کارشناسان این رادار قویترین و بهترین رادار جهان میباشد که حتی میتواند استیلت را هم شناسایی کند! از نظر سیستم رانش نیز میگ-31 از دو موتور توربوجت با پس سوز D-30F6 بهره میبرد که هر کدام تراستی برابر 93KN تولید مینمایند و با آنها فاکس هوند سرعتی برابر با 3 برابر صوت پیدا میکند! طراحی و شکل ظاهری میگ-31 بسیار شبیه به میگ-25 میباشد و دقیقا مانند آن دارای 2 جایگاه تسلیحات در زیر هر بال و یکی در انتهای بال به اضافه 4 جایگاه در زیر بدنه هواپیما میباشد. در دهه 1990 با توجه به قدرتمندتر شدن جنگنده های غربی روسیه فاکس هوند های خود را ارتقا داد که تواناییهای میگ-31 بسیار بهتر و بیشتر از قبل شد که امروزه این مدل با نام MiG-31BM شناخته میشود. MiG-31BM دارای آیونیکی بسیار قویتر از نسلهای قبلی خود میباشد و میتواند به راحتی با اهداف هوایی یا زمینی درگیر شود. و نیز به واسطه رادار پرقدرت خود میتواند همزمان 24 جنگنده دشمن را شناسایی کرده و با 6 تا از آنها درگیر شود! این رادار جدید همچنین میتواند به نحو احسن اهداف زمینی را نیز شناسایی کند.

MiG-31A
کشور سازنده : شوروی سابق
هواپیماهای مشابه : MiG-25 , F-14 , F15
تعداد سرنشین : 2 نفر
ماموریت اصلی : رهگیر تمام آب و هوایی + ایجاد امنیت هوایی
طول : 21.5 متر
عرض : 14 متر
ارتفاع : 6.6 متر
حداکثر سرعت : 3 ماخ
وزن خالی : 22 تن
وزن استاندارد : 37 تن
حداکثر وزن : 47 تن
نوع و قدرت موتور : دو موتور توربوجت با پس سوز D-30F6 هر کدام با تراست 93 کیلو نیوتن
حداکثر تحمل G : در سرعتهای فراصوت +5 جی
حداکثر برد : 3300 کیلومتر
ارتفاع پرواز : 25 کیلومتر
مدت زمان برای رسیدن به ارتفاع 20 کیلومتری : 8 دقیقه و 54 ثانیه

قابلیت سوختگیری هوایی : ندارد

حسگرها : LD/SD TWS radar, possible IRST, RWR (رادار Zaslon S-800 با برد 200 کیلومتر)
نوع تسلیحات : یک قبضه توپ 23 میلی متری GSh-6-23 + موشکهای هوا به هوای R-33 , R-40 , R-60 , R-73
http://www.milavia.net/aircraft/mig-31/gallery/mig-31_02.jpg (http://www.milavia.net/aircraft/mig-31/mig-31_pics.htm)

MiG-31B/BS
طول:22.68 متر
عرض:13.46 متر
ارتفاع: 6.15 متر
حد اكثر وزن با دو تانكر سوخت: 46.2 تن
وزن نرمال:41 تن
وزن خالي:21.825 تن
وزن تسليحات: 4000 كيلوگرم
حداكثر سرعت:2.83 ماخ
نوع موتور: 2 Turbofan D-30F6بدون پس سوز 9500پوند تراست و با پس سوز
برد پروازي: 3300 كيلومتر
ارتفاع پروازي: 75000 پا
مسافت دويدن براي پرواز:1200 متر
مسافت دويدن براي فرود: 800 متر
تسليحات: R-33,R-22S (4 فروند) R-40TD (2 فروند) R-73(4 فروند) R-60M(4 فروند)
http://rds.yahoo.com/_ylt=A9G_Rtl1XLREDjMAWtijzbkF;_ylu=X3oDMTA4NDgyNWN 0BHNlYwNwcm9m/SIG=12nd4u1fp/EXP=1152757237/**http%3a//www.testpilot.ru/russia/mikoyan/mig/31/b/images/mig31b-4.jpg

توضیحاتی چند در مورد موشکهای هوا به هوای قابل حمل توسط میگ-31 :
R-27 با برد 70 الی 170 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3600 Km/h
http://rds.yahoo.com/_ylt=A9G_RtvKYbREYhwBXbqjzbkF;_ylu=X3oDMTA4NDgyNWN 0BHNlYwNwcm9m/SIG=1205vnfvm/EXP=1152758602/**http%3a//www.enemyforces.com/missiles/r_27.jpg
R-33 با برد 160 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3700 Km/h

http://www.aviation.ru/contrib/jno/MACS99/images/MiG-31_gear_and_R-33.jpg
R-37 با برد 300 ، حداکثر سرعت هدف : ؟
http://rds.yahoo.com/_ylt=A9G_Rti4Y7RElAoBubujzbkF;_ylu=X3oDMTA4NDgyNWN 0BHNlYwNwcm9m/SIG=12pfk1100/EXP=1152759096/**http%3a//www.military.cz/russia/air/weapons/rockets/aam/r-37/R-37_2.JPG
R-40 با برد 50 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : ؟

http://www.aviation.ru/contrib/jno/MACS99/images/MiG-31_R-40.jpg
R-60 با برد 10 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : ؟

http://www.aviation.ru/contrib/jno/MACS99/images/MiG-29K_R-60.jpg
R-73 با برد 40 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 2500 Km/h
http://rds.yahoo.com/_ylt=A9G_RtkoZLRE.TYAU56jzbkF;_ylu=X3oDMTA4NDgyNWN 0BHNlYwNwcm9m/SIG=12i7pr4a5/EXP=1152759208/**http%3a//www.aviation.ru/contrib/jno/MACS99/images/R-73_R-77.jpg
R-77 با برد 90 الی 160 کیلومتر ، حداکثر سرعت هدف : 3700 Km/h
http://rds.yahoo.com/_ylt=A9G_RtmLZLREFzsA37SjzbkF;_ylu=X3oDMTA4NDgyNWN 0BHNlYwNwcm9m/SIG=1262k02bb/EXP=1152759307/**http%3a//www.milavia.net/aircraft/su-35/r-77_pic.jpg


http://military.blogfa.com/