تاپیک جامع معرفی هواپیماهای سری b

[N I M A]

هواپیمای بی 1بی، از خانواده بمب افکن های سنگین وزن آمريكايی است که به عنوان جایگزینی برای هواپیمای بی 52 تولید شد. مدتها تفکر بر این بود که باید جانشینی شايسته که بتواند به خوبی از عهده وظیفه بمب افکن قدیمی و پا به سن گذاشته بی 52 بر آید، طراحی و توليد شود.
چرا که هواپیمای بوئینگ 52، بمب افکنی بسیار قدیمی و متعلق به دهه پنجاه بود که جواب گوي نیازهای نیروی هوایی را نمی داد و همه روزه چند عدد از آن ها به جمع هواپیماهای از رده خارج شده با بازنشسته به موزه های هوایی سپرده می شدند. به خصوص با اعلام طرحی جدید برای بمب افکنی مدرن ملقب به بلک جک توسط شوروی سابق، دیگر برای نیروی هوایی آمریکا بمب افکن های پیر بی 52 حرفی برای گفتن نداشتند. در این جا بود که با ارئه طرح هواپیمای فوق مدرن B1-A، کارخانه راک ول اینترنشنال وظیفه تولید آن را بر عهده گرفت، اما پس از چندی، متخصصان متوجه آسیب پذیری بسیار بالای این بمب افکن در مقابل رادار شدند و در نتیجه تصمیم بر آن گرفته شد که گونه ای جدیدتر با امکانات بیشتر و ویژگی رادار گریزی بیشتر عرضه شود.




http://www.fas.org/nuke/guide/usa/bomber/b-1a.jpg
هواپيماي بمب افكن بي-۱ اي

نهایتاً موجب طراحی و تولید هواپیمای B1-B شد. هواپیمای B1-B یک بمب افکن دوربرد و میان قاره ای است که قابلیت شلیک انواع موشک های هوا به سطح ASM مانند کروز و بازه گوناگونی از بمب های همه منظوره و یا هدایت شونده و بمب های هسته ای را نیز دارا است. این بمب افکن بسیار پیشرفته، می تواند بدون سوخت گیری مجدد، از یک قاره به قاره ای دیگر سفر کند، ماموریت خود را انجام داده و سپس مراجعت کند. یکی از ویژگی های چشم گیر این بمب افکن، بالهای متغیر آن است که از تکنولوژی جمع شوندگی برای سرعت های بالا استفاده می کند.

http://www.venezolano.web.ve/uploads/brightstar-1999-pyramid-01.jpg
بمب افكن بي-۱بي همراه چند جنگنده ديگرهمچون پدري مهربان

در این فناوری، با عقب رفتن بال ها در سرعت های بالا، فشار وارده بر آنها کم شده در نتیجه از میزان پسای اضافی که بالها در سرعت های بالا تولید می کنند کاسته می شود. مزیت دیگر بال متغیر این است که برای برخاست، می تواند بالهای خود را به میزان حداکثر باز کرد تا با سرعت کمتری توانایی تیک آف وجود داشته باشد. هواپیمای B1-B از چهار موتور توربوفن F-101 GE با سیستم پس سوز استفاده می کند که توانایی کشش هر یک حدود 13500 کیلوگرم است. به دلیل داشتن چنین موتورهای قدرتمندی است که این هواپیما را می توان جز هواپیماهای مافوق صوت به حساب آورد، چرا که این بمب افکن می تواند با سرعت حداکثر 1.2 ماخ در سطح دریا پرواز کند که از این لحاظ نیز برتری قابل توجهی نسبت به هواپیمای B-52 دارد. این هواپیما طولی قریب به 44 متر داشته و عرض آن با بالهای کاملا باز حدود 40 متر بوده و با بالهای بسته به حدود 23 متر می رسد. حداکثر وزن برخاست این هواپیما بالغ بر 200 تن است که رقم جالبی است.
اولین مدل این هواپیما در سال 1985 تحویل شد و بعد از آن از سال 1986 به خدمت نیروی هوایی آمریکا در آمد و تا به امروز در سمت خود باقی است، هر چند که به تدریج ظهور بمب افکن هایی چون B-2 عرصه را بر وی تنگ کرده اند. این هواپیما برای پرواز به چهار خدمه شامل خلبان اصلی، افسر تهاجم، افسر دفاع نظامی و فرمانده هواپیما نیاز دارد. همچنین سقف پروازی این هواپیما، (يعنی حداکثر ارتفاعی که هواپیما قابلیت پرواز را دارد) حدود 9100 متر یا 3000 فوت است. قیمت این هواپیما بيش از 200 میلیون دلار است که رقم واقعاً سر سام آوری براي دارنده آن است و هزینه نگهداری آن نیز نسبتاً چیزی از قیمت آن کم ندارد. البته برنامه هایی برای بهینه سازی و بهبود بخشی از امکانات و توانایی های این بمب افکن قدرتمند و مخوف در دست تکمیل است که تا چند ماه آینده کامل شده و باز شاهد هواپیمای بمب افكن پیشرفته تر و توانمندتری از پیش باشيم.
http://www.highgallery.com/guestphotos/B-1B-001a.JPG
بمب افكن بي-۱بي در حال شكستن ديوار صوتي
مشخصات:

نوع كاربري: بمب افكن سنگين
كارخانه سازنده:راك ول اينترنشنال
تعداد خدمه: 4 نفر شامل 1نفر خلبان اصلي و 1 افسر تهاجم و يك نفر افسر دفاع نظامي و فرمانده هواپيما
اخرين قيمت: 283 ميليون دلار
نيروي محركه: 4 عدد موتور توربوفن مدل F-101-GE-102 جنرال الكتريك با پس سوز و 30000پوند تراست در هر كدام با پس سوز
طول: 44.5 متر
عرض: در حالت باز 41.8 متر و در حالت بسته 24.1 متر
ارتفاع: 10.4 متر
وزن خالي:86180 كيلو گرم
حداكثر وزن:216630 كيلو گرم
حداكثر سرعت:1448 كيلومتر بر ساعت يا 1.34 ماخ
حداكثر ارتفاع پروازي: بيشتر از 30000 فوت
حداكثر برد: اين بمب افكن داراي قابليت سوخت گيري هوايي است و قابليت قاره پيمايي دارد
توضيحات: بمب افكن بي-1 اي براي اولين بار در تاريخ 23 دسامبر سال 1974 پرواز كرد و نمونه اوليه مدل بي-1بي در تاريخ 18 اكتبر سال 1984 پرواز كرد

نویسندگان: ارمان(وبلاگ هوانوردی ایر)

[N I M A]

هواپیمای بی 2 ملقب به روح، بمب افکنی چند ماموریته است که قادر به حمل بمب های معمولی و اتمی نیز می باشد. این بمب افکن به عنوان گامی بلند در تکنولوژی هوایی، نقش مهمی را در برنامه به روز سازی بمب افکن های آمریکایی ایفا نموده است. این هواپیما، دارای قدرت آتش یا رهاسازی بمب به میزان بسیار زیاد و در هر مکانی از جهان است که حتی دفاع های زمینی بسیار نیرومند نیز حریف این بمب افکن نمی شوند.

این هواپیما در مقایسه با دیگر بمب افکن های عمده آمریکایی مانند بی 52 و بي1 بی، قابلیت انعطاف پذیری و موثر بودن بسیاری را با خود به همراه دارد و قابل ترین گونه در میان بمب افکن های سرنشین دار است. مهمترین ویژگی این بمب افکن، پنهان کاری و مخفی بودن آن از دید رادار است که توانایی بی نظیری در انهدام ارزشمند ترین پایگاه های دشمن حتی در قلب پدافند های هوایی بسیار سنگین به این هواپیمای بمب افکن می دهد. این ویژگی ها، تماماً موجب شده اند که بی 2 به عنوان تنها بمب افکن قرن بیست و یکم شناخته شود. ویژگی های پنهان کاری، آیرودینامیکی و توانایی حمل مقدار زیادی تسلیحات، این بمب افکن را از سایر بمب افکن های موجود در خدمت متمایز و جدا می سازد. بدین وسیله، این هواپیما قادر است به دور از ترس از شناسایی به وسیله رادار دشمن، در ارتفاعات بالا به عملیات و تجسس پرداخته و آزادی عمل فوق العاده ای نیز داشته باشد.



همچنین این هواپیمای بمب افکن، به عنوان یک هواپیمای میان قاره ای شناخته می شود، چرا که برد بدون سوخت گیری آن حدود 9.600 کیلومتر بوده و در صورت سوخت گیری هوایی مجدد، دارای برد نامحدود گشته و توانایی سفر به هرجایی در دنیا را خواهد داشت. پنهان کاری این هواپیما در مقابل حتی سیستم های بسیار پیشرفته راداری دنیا، ترکیبی از کاهش اشعه های گرمازای مادون قرمز، صداهای حاصله از موتور ها و ویژگی های بصری یا دیداری که با چشم قابل روئیت است، می باشد. البته جنبه های مختلفی از راز های پنهان کاری این هواپیما، جزو اسرار و اطلاعات طبقه بندی شده اند و اینک، ما تنها می دانیم که استفاده از مواد کامپوزیتی در بدنه، لایه های ویژه جذب امواج روی بدنه و سرانجام طرح بال پرنده، همه و همه به مخفی بودن هر چه بیشتر این بمب افکن کمک می نمایند. ممکن است شما هم دقت کرده باشید که این بمب افکن، دارای سکان عمودی، افقی و یا پایدار کننده های ثبات و حتی نشانی از بدنه هواپیما نیست. این چنین طراحی جالب و زیرکانه ای، به طرح بال پرنده موسوم است که در آن، هواپیما به شکل یک بال که تمامی تجهیزات در این بال تعبیه شده اند طراحی می گردد و امکان پیچش و غلت خوردن توسط تغییر مرکز ثقل هواپیما و یا سطوح کنترلی انتهای این بال پرنده صورت می گیرد، که از مزایای چنین طراحی، می توان به کاهش سطح برخورد امواج راداری اشاره نمود.

در این هواپیما، صداگیرهای ویژه ای برای موتورهای آن در نظر گرفته شده و گازهای موتور نیز قبل از آزاد شدن در فضا، به طور کامل سرد می گردند و اثر مادون قرمز آنان به طور کامل رفع می گردد. همچنین این بال پرنده در قسمت انتهایی به شکل دندان اره ای طراحی شده که این نیز خود نوعی کمک به ویژگی پنهان کاری این بمب افکن است. سپیریت قادر به حمل بازه گسترده ای از انواع بمب های هدایت لیزری، بمب های جی دم و مارک و بمب های هسته ای است که توانایی فوق العاده آن را به طور قابل توجهی مشهود می سازد، چرا تمام این تسلیحات نیز در محفظه های داخلی حمل می شوند. این هواپیما، به صورت مشترک میان شرکت های مشهور آمریکایی نورث روپ گرومن، بوئینگ، هیوز و لینک دیویژن طراحی و ساخته شده است.

برای پیشرانش این هواپیما، از چهار موتور توربوفن F-118 جنرال الکتریک با قدرت هر یک 17.300 پوند بهره برداری می شود که همانطور که در بالا ذکر گردید، تدابیر ویژه ای در خروجی های این موتورها به کار رفته است. طول این بمب افکن حدود 20 متر و طول دو سر بال آن 52.12 متر است که از این نظر، هواپیمایی بیشتر در عرض است و به خاطر طرح بال پرنده، جای تعجبی هم ندارد. حداکثر وزن برخاست این هواپیما، گاه به حدود 152 تن هم می رسد و دارای سقف پروازی معادل 15 کیلومتر است. این بمب افکن، با وجود پیچیدگی نسبی بیشتر نسبت به اسلاف خود، تنها دارای دو خدمه در مقابل برای مثال پنج خدمه برای هواپیمای بی 52 است که خود نکته ای قابل توجه است. در این بمب افکن، خلبانان در کنار هم، سرخلبان سمت چپ و مسئول تسلیحات نظامی در سمت راست، قرار می گیرند. مهم ترین عملیات این هواپیما به زمانی باز می گردد که در عملیات آمریکا بر ضد صربها، این هواپیما از ایالت میسوری آمریکا برخاسته و پس از بمباران کوزوو در شرق اروپا، با موفقیت به همان نقطه مراجعت نمود.

در ديگر ماموريتي كه اين هواپيما انجام داده است مربوط به 3 روز اول جنگ با طالبان در افغانستان مي شود
در اين سه روز سه فروند از اين بمب افكن از پايگاه هوايي در غرب امريكا بلند شده و طي چند سوخت گيري به افغانستان رسيده و انجا را بمباران كرده و پس از ان به جزيره اي در اقيانوس هند ربته و در انجا مجددا سوخت گيري كرده(بدون خاموش كردن موتورها) و به پايگاه اوليه خود بازگشت. لازم به ذكر است كه در دو تا از اين پروازها به مدت 40 ساعت بوده و پرواز سوم 44 ساعت به طول انجاميد.

از نقاط ضعف اين هواپيما به سيستم راداري و ضد راداري اين هواپيما مي توان اشاره كرد كه بايد پس از هر پرواز ان را بازسازي كرد.

مشخصات
نوع كاربري: بمب افكن سنگين جند منظوره
شركت سازنده: نورث روپ گرومن
تعداد خدمه: 2 نفر شامل خلبان وافسر تسليحات
اخرين قيمت:1157 ميليون دلار
تعداد و نوع موتور: 4 عدد موتور توربوفن مدل F-118-GE-100 ساخت جنرال الكتريك با تراستي برابر 17300 پوند در هر كدام
وزن خالي: 73480 كيلوگرم
حداكثر وزن: 152630 كيلو گرم
حداكثر سرعت: 890 كيومتر بر ساعت
حداكثر ارتفاع پروازي: 50000 پا
حد اكثر برد: بدون سوخت گيري 9600 با سوخت گيري نا محدود
طول: 20.9متر
عرض: 52.12 متر
ارتفاع: 5.1 متر
تسليحات:


NUCLEAR CONVENTIONAL PRECISION
16 B61 80MK82 16JDAM(2000 lb GBU-31)
16 B83 ۱16MK84 8 AGM-154 JSOW

36 CB U87 8 GBU-37 Bunker Busters

36 CB U89 8 EGB-28 (Enhanced GBU-37)

36 CB U97 AGM-158 (JASSM)




تاريخچه: اولين پرواز در 17 جولاي 1989 ميلادياست و تاكنون 21 فروند از ان ساخته شده است
http://bugimus.com/stealth/b2-0.jpg

نويسندگان: ارمان (وبلاگ هوانوردي اير) و نيك نظر

[N I M A]

داین روز ها در محافل مرطبت به هوافضا، حرف از ساخت بمب افكن پيشرفته بي-۳ كه قرار است جاي بمب ابكن بي-۲ كه بسيار پر هزينه است را بگيرد. البته با هزينه هاي كه امريكا براي تحقيق و پژوهش براي ساخت اين هواپيما مي كند بايد گفت كه دست كمي از بي-۲ ندارد.
لازم به ذكر است در جاهاي مختلفي از اين بمب افكن به عنوان كالوس اينده ذكر شده است.

در شرايطي كه هوز جنگنده هاي نسل پنجم به طور كامل وارد خدمت نشده اند نيروي هوايي آمريكا پروژه پژوهشي را شروع كرده براي بررسي طزاحي بمب افكن نسل هفتم B.3 اين بمب افكن قرار است براي سالهاي 2035 وارد ميدان شود شايد هم تا 2050 طول بكشد اين نويد آينده اي حولناك است چون پيشبيني بمب افكني براي دونسل آينده نويد دهنده ي رشد سريع تكنولوژيست اين بمب افكن قرار است بتواند هم با سرنشين و هم بدون سرنشين پرواز كند كامپيوتر ماموريت آن بايد بسيار باهوش باشد تا بتواند در برابر خطرات احتمالي از خود واكنش نشان دهد اين هواپيما به معناي واقعي ضد رادار است در ضمن سرعت پيمايشي آن هم بيش از 2.7 ماخ و تا 10 ماخ است(B.2 كه اكنون فعال است سرعتش زير سرعت صوت است) قرار است B.3 بتواند به هرنقطه اي از جهان در كمتر از سه ساعت و بدون سوختگيري هوايي برسد
و اما نياز هاي استراتژيك ببينيد آمريكا بيشترين بار مسوليت بمب افكنهايش بعهده ي بمب افكن هاي فوق سنگين B.52 است كه با وجودي كه ضد رادار نيست اما بيشترين ميزان محموله را ميتواند حمل كند براي ماموريت هايي كه نياز به سرعت عمل و پنهانكاري دارند از B.1 استفاده مي كند و در ماموريت هاي ويژه از B.2 بايد توجه كنيد نگهداري بمب افكنها بسيار هنگفت وهزينه بر است به طور مثال امسال در بودجه نيروي هوايي آمريكا قرار است بمب افكن هاي سبك F.117 را بازنشسته و از رده خارج كنند چون با وجود ارزش ضد راداريشان نگهداري آنها نميصرفد و يا آمريكا كلا 20 فروند بمب افكن B.2 سفارش داد(هركدام 2 ميليارد دلار) ولي هزينه كمر شكن پرواز آن(هر پرواز در حدود 1 ميليون دلار) باعث شد اكنون بيش از 12 فروند فعال نباشد كه آن هم تا حداكثر 2020 فعال خواهد بود بمب افكنهاي B.52 با وجودي كه بيش از 50 سال عمر دارند هنوز بصرفه ترين گزينه براي نيروي هوايي بشمار مي آيند و گفته مي شود تا 2050 هم در خدمت خواهند بود امكان زيادي دارد B.1 ها هم تا 2050 در خدمت باقي بمانند اما بمب افكنهاي B.2 باوجودي كه پيشرفته تر هستند بزودي از رده خارج خواهند شد بنا بر اين نيروي هواي تا سال 2030 الا 2050 نياز به جايگزيني بمب افكنهايش با يك بمب افكن فوق مدرن كه در عين كارامدي كم هزينه بوده و بتواند هم با خلبان و هم بدون خلبان پرواز كند و بدون محدوديت به هرجا برود
ديگر بحثي كه در مورد اين بمب افكن مطرح است امكان هوا فضا پيما بودن آن است يعني بتواند همچون شاتل ها از جو خارج شود كه در اين صورت اولين فضاپيماي مسلح خواهد بود يعني بتواند حتي ماهواره ها را نيز هدف قرار دهد و يا حتي كار شاتل هايي همچون X.33 را به انجام رساند
بايد توجه داشت بهر صورت اين بمب افكن چندان ارزان نخواهد بود چون فقط 35 ميليون دلار هزينه تحقيقات اوليه آن است
در مورد تسليحات گفته هاي در مورد افكان نصب ليزر هوابرد در آن براي نابودي اهداف(در مورد ليزر هوابرد بعدا شرح خواهم داد) ويا استفاده از امواج مايكرو ويو(HPM) در آن شنيده مي شود كه در صورت واقعيت بايد فيلم هاي علمي تخيلي با سلاح هاي ليزري را جدي بگيريم
بهرصورت B.3 پرنده اي خواهد بود كه اوج نبوق و خلاقيت را در خود داشته باشد و نمادي كامل از سلاح هاي جنگي حولناك در آينده اي كمتر 50 سال است

به علت انكه عكس وتصوير از اين بمب افكن زياد نيست وسايت هاي مربوط به ان هم فياتر شدند از قرار ندادن عكس بزرگ شرمنده ام.
http://mud.mm-a2.yimg.com/image/2332837035 (http://rds.yahoo.com/_ylt=A9G_RqwTwbpGs_sASG2JzbkF;_ylu=X3oDMTBpdnJhMHU zBHBvcwMxBHNlYwNzcgR2dGlkAw--/SIG=1i35kth72/EXP=1186730643/**http%3A//images.search.yahoo.com/search/images/view%3Fback=http%253A%252F%252Fimages.search.yahoo .com%252Fsearch%252Fimages%253Fp%253Db-3%252Bbomber%2526rs%253D0%2526ei%253DUTF-8%2526fr%253Dsfp%2526vf%253D%26w=800%26h=636%26img url=www.globalsecurity.org%252Fmilitary%252Fsystem s%252Faircraft%252Fimages%252Fb-3-_Supersonic-1.jpg%26rurl=http%253A%252F%252Fofficersclub.blogs pot.com%252F2005%252F11%252Ffuture-strike-aircraft-b-3-bomber.html%26size=52.2kB%26name=b-3-_Supersonic-1.jpg%26p=b-3%2Bbomber%26type=jpeg%26no=1%26tt=443%26oid=38ef1 233f6fb309e%26ei=UTF-8)

منبع: انجمن هوافضا

[N I M A]

B-52


God of war


Big ugly fat fellow

هواپیمای بمب افکن B-52، بمب افکنی دور برد و در کلاس سنگین وزن است که می تواند گونه های مختلفی از ماموریت ها را به انجام برساند. این هواپیما قادر به پرواز در سرعت های بسیار بالا، البته زیر سرعت صوت و در ارتفاع بالغ بر 50000 پا پرواز بوده و توانایی حمل بمب های هسته‌ای یا اتمی و همچنین بمب های معمولی را نیز دارد.


http://www.globalaircraft.org/photos/planephotos/B-52-4.jpg

هواپیمای بی 52 برای مدت بیش از 35 سال تنها بمب افکن دارای سرنشین سنگین وزن ایالات متحده بوده است. این بمب افکن، قادر به پرتاب و شلیک بیشتر سلاح های موجود است و حتی بدین صورت، اميد آن می رود که پس از به روز ساختن سیستم های ايونيكي و پیشرانه ها و دیگر قمست های آن، این هواپیما تا سال 2045 نیز در خدمت باشد. البته این بمب افکن آمریکایی را BUFF که مخفف عبارت Big Ugly Fat Fellow و به معنای مرد چاق گنده زشت است، نیز می نامند. اولین مدل هواپیمای بی 52 در سال 1952، اولین پرواز خود را انجام داده و مدل B آن نیز در سال 1955 وارد خدمت گشت. به طور کلی 744 بمب افکن بی 52 ساخته شده و آخرین گونه آن نیز که مدل H نامیده می شود، در سال 1962 تحویل شد. این بمب افکن استراتژیکی، دارای بردی برابر با 14160 کیلومتر است که از این رو، هواپیمایی میان قاره ای یا کانتیننتال گفته می شود. البته این برد، در حالت بدون سوخت گیری هوا به هوا اندازه گیری شده است، و در غیر این صورت، برد این هواپیما، با سوخت گیری هوا به هوا می تواند نا محدود باشد. در این هواپیما، از مدل جی به بعد تغییراتی در شکل بدنه مانند کوتاه تر شدن سکان عمودی یا همان پایدار کننده عمودی آن داده شد.


http://www.globalaircraft.org/photos/planephotos/B-52-2.jpg

این بمب افکن سنگین ساخت شرکت بوئینگ بوده و از هشت موتور توربوفن پرات اند ویتنی TF-33 هر یک با قدرت کشش بیش از 7000 کیلوگرم بهره می برد. بالاترین سرعتی که این هواپیما قادر به دستیابی به آن است، حدود 0.8 ماخ بوده که معادل 930 كيلومتر بر ساعت نیز می باشد. هدایت این هواپیمای بمب افکن بر عهده 5 خدمه بوده که سیستم صندلی خدمه ها، از توانایی اجکت یا پرتاب کردن در مواقع خطر نیز برخودار است. لازم به ذکر است که قیمت تمام شده این هواپیمای غول پیکر، حدود 53.4 میلیون دلار می باشد.

مشخصات

نوع كاربرد: بمب افكن سنگين
تعداد خدمه: 5 نفر (1 نفر فرمانده، خلبان،افسر رادار،نويگيتور،افسر جنگ الكترونيك)
شركت سازنده: بخش نظامي بويينگ
اخرين قيمت:53.4 ميليون دلار
قواي محركه: 8 عدد پرات اند ويتني مدل TF33-P-3/103 توربوفن با تراست 17000 پوند در هر كدام
طول:48.5 متر
عرض:65.4 متر
ارتفاع:12.5 متر
وزن خالي:83250 كيلو گرم
حداكثر وزن:219600 كيلو گرم
حداكثر سرعت:0.86 ماخ يا 930 كيلو متر بر ساعت
حداكثر ارتفاع پروازي: 50000 پا
حداكثر برد: 8800 مايل يا 14160 كيلومتر
تسليحات: 31710 كيلو گرم انواع بمب ،مين، موشك
تاريخچه: اولين پرواز در 15 اپريل 1952 و اولين پرواز مدل A ان در 5 اگوست 1954 و در مدل B در 25 ژانويه 1955 و در مدل C در تاريخ 9 مارچ 1956 انچام گرفت و تا به حال 744 فروند از ان ساخته شده است
نكته اي اضافي: در مورد اين هواپيما چيزي كه قابل توجه است در مورد مقدار سوختي است كه در بالهاي ان قرار دارد كه در حالت خالي نوك بال ها به حددي با لا است كه يك انسان با قد نسبتا بلند نمي تواند با نوك انگشت دست هم ان را لمس كند ولي در حالت پر وقتي از زير نوك بال رد مي شود بايد مواظب سر خود باشد

http://www.globalaircraft.org/photos/planephotos/x-43_b-52_2.jpg

نويسندگان:ارمان(وبلاگ هوانوردي اير)و حامد فقرايي

[N I M A]

ااولین بمب افکن مافوق صوت جهان، همان بمب افکن B-58 ملقب به هاستلر می باشد که اولین بار در سال 1954 برای نیروی هوایی آمریکا سفارش داده شد. از ابتدای عمر عملیاتی این هواپیما، هاستلر رکوردهای جدیدی را از خود برجای گذاشت که ممکن است دیگر هیچ گاه این رکوردها به وسیله هواپیمای بمب افکن نظامی دیگری شکسته نشود.

http://www.ginklai.net/images/galerija/6065_b58.jpg

بی 58 هواپیمایی بی نظیر در کلاس و حد و اندازه های خود است که می تواند با بیش از دو برابر سرعت صوت پرواز کرده، هدف ها را از ارتفاع 20 کیلومتری شناسایی کرده و از دیده شدن توسط رادار با پرواز کردن در ارتفاع پایین 200 متر با سرعت بالای صوت، خودداری کند. در ارتفاعات، این هواپیما همانطوری که گفته شد می تواند بسیار بالاتر از این سرعت ها به کروز و گشت زنی بپردازد که هیچ بمب افکن دیگری در جهان قادر به انجام این کار نیست. این بمب افکن با چهار موتور، دقیقاً از همان موتورهای به کار رفته در هواپیمای اف-4 فانتوم، یعنی موتورهای توربوجت GE J-79 که هریک کششی معادل 15.000 پوند در حالت پس سوز دارند، بهره می برد.


http://rds.yahoo.com/_ylt=A9G_Rq5BBp5Ed4QAOaejzbkF;_ylu=X3oDMTBsdmIydTZ hBHNlYwNwcm9mBHZ0aWQDSTAwMV83MA--/SIG=129hmtvrh/EXP=1151293377/**http%3a//www.fas.org/nuke/guide/usa/bomber/b-58-bw1.jpg

هاستلر می تواند فاصله 7.000 کیلومتری را بدون سوخت گیری مجدد طی نماید که رقم بسیار خوبی برای یک بمب افکن در این کلاس است. با انجام سوخت گیری هوا به هوا، این بمب افکن به یک بمب افکن میان قاره ای تبدیل می شود که قادر است به طور نامحدود به هر منطقه از جهان پرواز کند. سیستم های بمب افکنی این هواپیما، حدود 10 برابر دقیق تر از نمونه های قبلی خود است در حالی که حدود دو سوم فضای آن ها را اشغال کرده و وزنی تنها نصف آن ها دارد

ساختار بدنی این هواپیما با استفاده از بدنه لانه زنبوری و توخالی و همچنین طراحی مثلثی شکل، آن را برای پرواز در سرعت های مافوق صوت بسیار مناسب می سازد. این هواپیما ساخت شرکت کانویر است که بعدها به جنرال داینامیکز تغییر نام داد. هاستلر از معدود هواپیماهای آمریکایی است که از بال های دلتا شکل بهره می جوید در حالی که این نوع طراحی به وفور در جنگنده های اروپایی یافت می شود. این بمب افکن، اولین هواپیمای مافوق صوت جهان است که موتور های آن در خارج از بدنه و در زیر بال ها نصب گشته اند. طول این هواپیما، حدود 30 متر و طول دو سر بال های آن حدود 17 متر می باشد که ابعادی نسبتاً متوسط است.

هاستلر دارای سه خدمه در کاکپیت های جداگانه است که به ترتیب از جلو به عقب خلبان، افسر تسلیحات نظامی و ناوبر یا مهندس پرواز می باشد. این هواپیما می تواند با حداکثر وزنی معادل 76 تن از زمین تیک آف یا برخاست نماید. مهمترین ویژگی این بمب افکن توانایی حمل سلاح اتمی می باشد که قادر است در زیر بدنه و همچنین در زیر بال ها بمب های اتمی را حمل و در بمباران به کار گیرد. سرانجام به دلیل هزینه های بالای نگهداری و از دست دادن امکان حمل تسلیحات بیشتر در مقابل سرعت در سال های 1960، به تدریج تلاش ها در جهت هرچه کمرنگ تر ساختن نقش این بمب افکن افسانه ای به عمل آمده وسرانجام پس از تولید 116 فروند از این هواپیما، هاستلر در ژانویه 1970 پس از 20 سال خدمت بازنشسته گردید و بمب افکن جدید تر F-111 که یک بمب افکن نسبتاً سبک وزن و یک جنگنده تهاجمی نیز است، جایگزین هاستلر شد.

مشخصات:

نوع كاربرد: بمب افكن
شركت سازنده: كانوير
تعداد خدمه: 3 تفر شامل ناوبر خلبان و افسر تسليحات
آخرين قيمت: 12442000
نيروي محركه: 4 عدد جنرال الكتريك مدل J79s با پس سوز و با تراست 15000 پوند
طول: 29.49 متر
عرض: 17.32 متر
ارتفاع:9.58 متر
وزن خالي: 25200 كيلو گرم
حداكثر وزن: 74000 كيلو گرم
حداكثر سرعت: 2132 كيلومتر بر ساعت
حداكثر ارتفاع پروازي: 64800 پا
حداكثر برد: 7080 كيلومتر
تاريخچه: اولين پزواز در 11 نوامبر 1956 و پايان خدمت ان در سال 1970 ميلادي بوره و تاكنون 116 فروند از ان ساخته شده است

http://www.rb-29.net/HTML/04.PAAvtnArt/PAShowScans/S01Air/B58High3.jpg

نويسندگان: ارمان(وبلاگ هوانوردي اير)و حامد فقرايي