Admin
7th September 2008, 08:24 PM
حافظه و انواع آن در كامپيوتر
حافظه با هدف ذخيره سازي اطلاعات ( دائم ، موقت ) در كامپيوتر استفاده مي گردد. انواع متفاوتي از حافظه دركامپيوتر استفاده مي شود:
·RAM
·ROM
·Cache
·DynamicRAM
·StaticRAM
·FlashMemory
·VirtualMemory
·VideoMemory
·BIOS
استفاده از حافظه صرفا" محدود به كامپيوترهاي شخصي نبوده و در دستگاههاي متفاوتي نظير : تلفن هاي سلولي، PDA ، راديوهاي اتومبيل ، VCR ، تلويزيون و ... نيز در ابعاد وسيعي از آنها استفاده مي شود.هر يك از دستگاه هاي فوق مدل هاي متفاوتي از حافظه را استفاده مي كنند.
مباني اوليه حافظه
با اينكه مي توان واژه " حافظه " را بر هر نوع وسيله ذخيره سازي الكترونيكي اطلاق كرد، ولي اغلب ازاين واژه براي مشخص نمودن حافظه هاي سريع با قابليت ذخيره سازي موقت استفاده مي شود. در صورتيكه پردازنده مجبور باشد براي بازيابي اطلاعات مورد نياز خود بصورت دائم از هارد ديسك استفاده كند، قطعا" سرعت عمليات پردازنده ( با آن سرعت بالا) كند خواهد گرديد. زمانيكه اطلاعات مورد نياز پردازنده در حافظه ذخيره گردند، سرعت عمليات پردازنده از بعد دستيابي به داده هاي مورد نياز بيشتر خواهد گرديد. از حافظه هاي متعددي به منظور نگهداري موقت اطلاعات استفاده مي گردد.
http://old.tebyan.net/Computer/82/11/image/co_02_hafezeh.jpg (http://javascript%3cb%3e%3c/b%3E:IMAGE_OPEN%28%27Computer/82/11/image/pic-big/co_02_hafezeh.jpg%27,%27img1%27%29)
(http://javascript%3cb%3e%3c/b%3E:IMAGE_OPEN%28%27Computer/82/11/image/pic-big/co_02_hafezeh.jpg%27,%27img1%27%29)
همانگونه كه در شكل فوق مشاهده مي گردد ، مجموعه متنوعي ازانواع حافظه ها وجود دارد . پردازنده با توجه به ساختار سلسله مراتبي فوق به آنها دستيابي پيدا خواهد كرد. زمانيكه در سطح حافظه هاي دائمي نظير هارد يا حافظه دستگاه هائي نظير صفحه كليد، اطلاعاتي موجود باشد كه پردازنده قصد استفاده از آنها را داشته باشد ، اطلاعات فوق از طريق حافظه RAM در اختيار پردازنده قرار مي گيرند. در ادامه پردازنده، اطلاعات و داده هاي مورد نياز خود را در حافظه Cache و دستورالعمل هاي خاص عملياتي خود را در رجيسترها ذخيره مي نمايد.
تمام عناصر سخت افزاري ( پردازنده، هارد ديسك ، حافظه و ...) و عناصر نرم افزاري ( سيستم عامل و...) بصورت يك گروه عملياتي به كمك يكديگر وظايف محوله را انجام مي دهند . بدون شك در اين گروه " حافظه " داراي جايگاهي خاص است . از زمانيكه كامپيوتر روشن تا زمانيكه خاموش مي گردد ، پردازنده بصورت پيوسته و دائم از حافظه استفاده مي نمايد. بلافاصله پس از روشن نمودن كامپيوتر اطلاعات اوليه ( برنامه POST) از حافظه ROM فعال شده و در ادامه وضعيت حافظه از نظر سالم بودن بررسي مي گردد ( عمليات سريع خواندن ، نوشتن ) .در مرحله بعد كامپيوتر BIOS را از طريق ROM فعال خواهد كرد. BIOS اطلاعات اوليه و ضروري در رابطه با دستگاه هاي ذخيره سازي، وضعيت درايوي كه مي بايست فرآيند بوت از آنجا آغاز گردد، امنيت و ... را مشخص مي كند.
در مرحله بعد سيستم عامل از هارد به درون حافظه RAM استقرار خواهد يافت . بخش هاي مهم و حياتي سيستم عامل تا زمانيكه سيستم روشن است در حافظه ماندگار خواهند بود. در ادامه و زمانيكه يك برنامه توسط كاربر فعال مي گردد، برنامه فوق در حافظه RAM مستقر خواهد شد. پس از استقرار يك برنامه در حافظه و آغاز سرويس دهي توسط برنامه مورد نظر در صورت ضرورت فايل هاي مورد نياز برنامه فوق، در حافظه مستقر خواهند شد و در نهايت زماني كه به حيات يك برنامه خاتمه داده مي شود (Close) يا يك فايل ذخيره مي گردد ، اطلاعات بر روي يك رسانه ذخيره سازي دائم ذخيره و در نهايت حافظه از وجود برنامه و فايل هاي مرتبط ، پاكسازي ! مي گردد.
همانگونه كه اشاره گرديد در هر زمان كه اطلاعاتي ، مورد نياز پردازنده باشد، اطلاعات درخواستي در حافظه RAM مستقر شده تا زمينه استفاده از آنان توسط پردازنده فراهم گردد. چرخه درخواست اطلاعات موجود درRAM توسط پردازنده ، پردازش اطلاعات توسط پردازنده و نوشتن اطلاعات جديد در حافظه يك سيكل كاملا" پيوسته بوده و در اكثر كامپيوترها سيكل فوق ممكن است در هر ثانيه ميليون ها مرتبه تكرار گردد.
نياز به سرعت دليلي بر وجود حافظه هاي متنوع
چرا حافظه در كامپيوتر تا بدين ميزان متنوع و متفاوت است ؟ در پاسخ مي توان به موارد ذيل اشاره نمود:
پردازنده هاي با سرعت بالا نيازمند دستيابي سريع و آسان به حجم بالائي از داده ها به منظور افزايش بهره وري و كارآئي خود مي باشند. در صورتيكه پردازنده قادر به تامين و دستيابي به داده هاي مورد نياز در زمان مورد نظر نباشد، مي بايست عمليات خود را متوقف و در انتظار تامين داده هاي مورد نياز باشد. پردازنده هاي جديد و با سرعت يك گيگا هرتز به حجم بالائي از داده ها ( ميليارد بايت در هر ثانيه ) نياز خواهند داشت . پردازنده هائي با سرعت اشاره شده گران قيمت بوده و قطعا" اتلاف زمان مفيد آنان مطلوب و قابل قبول نخواهد بود. طراحان كامپيوتر به منظور حل مشكل فوق ايده " لايه بندي حافظه" را مطرح نموده اند. در اين راستا از حافظه هاي گران قيمت با ميزان اندك استفاده و از حافظه هاي ارزان تر در حجم بيشتري استفاده به عمل مي آيد.
ارزانترين حافظه متداول ، هارد ديسك است . هارد ديسك يك رسانه ذخيره سازي ارزان قيمت با توان ذخيره سازي حجم بالائي از اطلاعات است . با توجه به ارزان بودن فضاي ذخيره سازي اطلاعات بر روي هارد، اطلاعات مورد نظر بر روي آنها ذخيره و با استفاده از روش هاي متفاوتي نظير : حافظه مجازي مي توان به سادگي و به سرعت و بدون نگراني از فضاي فيزيكي حافظه RAM ، از آنها استفاده نمود.
حافظه RAM سطح دستيابي بعدي در ساختار سلسله مراتبي حافظه است . اندازه بيت يك پردازنده نشان دهنده تعداد بايت هائي از حافظه است كه در يك لحظه مي توان به آنها دستيابي داشت. مثلا" يك پردازنده شانزده بيتي ، قادر به پردازش دو بايت در هر لحظه است . مگاهرتز واحد سنجش سرعت پردازش در پردازنده ها است و معادل "ميليون در هر ثانيه" است . مثلا" يك كامپيوتر 32 بيتي پنتيوم iii با سرعت 800-MHz ، قادر به پردازش چهار بايت بصورت همزمان و 800 ميليون بار در ثانيه است . حافظه RAM به تنهائي داراي سرعت مناسب براي همسنگ شدن با سرعت پردازنده نيست . به همين دليل است كه از حافظه هاي Cache استفاده مي گردد. بديهي است هر اندازه كه سرعت حافظه RAM بالا باشد مطلوب تر خواهد بود.اغلب تراشه هاي مربوطه امروزه داراي سرعتي بين 50 تا 70 Nanoseconds مي باشند. سرعت خواندن يا نوشتن در حافظه ارتباط مستقيم با نوع حافظه استفاده شده دارد .در اين راستا ممكن است از حافظه هاي DRAM,SDRAM,RAMBUS استفاده گردد. سرعت RAM توسط پهنا و سرعت Bus كنترل مي گردد. پهناي Bus ، تعداد بايتي كه مي تواند بطور همزمان براي پردازنده ارسال گردد را مشخص و سرعت BUS به تعداد دفعاتي كه مي توان يك گروه از بيت ها را در هر ثانيه ارسال كرد اطلاق مي گردد. سيكل منظم حركت داده ها از حافظه به سمت پردازنده را Bus Cycle مي گويند. مثلا" يك Bus با وضعيت : 100MHz و 32 بيت، بصورت تئوري قادر به ارسال چهار بايت به پردازنده و يكصد ميليون مرتبه در هر ثانيه است . در حاليكه يك BUS شانرده بيتي 66MHZ بصورت تئوري قادر به ارسال دو بايت و 66 ميليون مرتبه در هر ثانيه است . با توجه به مثال فوق مشاهده مي گردد كه با تغيير پهناي BUS از شانزده به سي و دو و سرعت از 66MHz به 100MHz سرعت ارسال داده براي پردازنده سه برابر گرديد.
رجيستر و Cache
با توجه به سرعت بسيار بالاي پردازنده حتي در صورت استفاده از Bus عريض وسريع همچنان مدت زماني طول خواهد كشيد تا داده ها از حافظه RAM براي پردازنده ارسال گردند. Cache با اين هدف طراحي شده است كه داده هاي مورد نياز پردازنده را كه احتمال استفاده از آنان بيشتر است ، در دسترس بيشتري قرار دهد . عمليات فوق از طريق بكارگيري مقدار اندكي از حافظه Cache كه Primary يا Level 1 ناميده مي شود صورت مي پذيرد. ظرفيت حافظه هاي فوق بسيار اندك بوده و از دو كيلو بايت تا شصت و چهار كيلو بايت را شامل مي گردد. نوع دوم Cache كه Secodray يا level 2 ناميده مي شود بر روي يك كارت حافظه و در مجاورت پردازنده قرار مي گيرد. اين نوع Cache داراي يك ارتباط مستقيم با پردازنده است. يك مدار كنترل كننده اختصاصي بر روي برد اصلي كه " كنترل كننده L2 " ناميده مي شود مسئوليت عمليات مربوطه را برعهده خواهد گرفت . با توجه به نوع پردازنده ، اندازه حافظه فوق متغير بوده و داراي دامنه اي بين 256Kb تا 2MB است. برخي از پردازنده هاي با كارائي بالا اخيرا" اين نوع Cache را به عنوان جزئي جداناپذير در كنار خود دارند. ( بخشي از تراشه پردازنده ) در اين نوع پردازنده ها با توجه به اينكه Cache بخشي از پردازنده محسوب مي گردد، اندازه آن متغير بوده و به عنوان يكي از مهمترين شاخص ها در كارائي پردازنده مطرح است.
نوع ديگري از RAM با نام SRAM ( حافظ هاي با دستيابي تصادفي ايستا ) نيز وجود داشته كه در آغاز براي Cache استفاده مي گرديد. اين نوع حافظه ها از چندين ترانزيستور ( معمولا" چهار تا شش ) براي هر يك از سلول هاي حافظه خود استفاده مي نمايند. حافظه هاي فوق داراي مجموعه اي از فليپ فلاپ ها با دو وضعيت خواهند بود. بنابراين حافظه هاي فوق قادر به بازخواني اطلاعات بصورت پيوسته نظير حافظه هاي DRAM نخواهند بود. هر يك از سلول هاي حافظه ماداميكه منبع تامين انرژي آنها فعال (On) باشد داده هاي خود را ذخيره نگاه خواهند داشت . در اين حالت ضرورتي به بازخواني اطلاعات بصورت پريوديك نخواهد بود . سرعت حافظه هاي فوق بسيار بالا است ، ولي به دليل قيمت بالا ، در حال حاضر بعنوان جايگزيني استاندارد براي حافظه هاي RAM مطرح نمي باشند.
انواع حافظه
حافظه ها را مي توان بر اساس شاخص هاي متفاوتي تقسيم بندي كرد . Volatile و Nonvolatile نمونه اي از اين تقسيم بندي ها است . حافظه هاي volatile بلافاصله پس از خاموش شدن سيستم اطلاعات خود را از دست مي دهند. و همواره براي نگهداري اطلاعات خود به منبع تامين انرژي نياز خواهند داشت . اغلب حافظه هاي RAM در اين گروه قرار مي گيرند. حافظه هاي Nonvolatile داده هاي خود را همچنان پس از خاموش شدن سيستم حفظ خواهند كرد. حافظه ROM نمونه اي از اين نوع حافظه ها است .
برگرفته از سايت Srco.ir
حافظه با هدف ذخيره سازي اطلاعات ( دائم ، موقت ) در كامپيوتر استفاده مي گردد. انواع متفاوتي از حافظه دركامپيوتر استفاده مي شود:
·RAM
·ROM
·Cache
·DynamicRAM
·StaticRAM
·FlashMemory
·VirtualMemory
·VideoMemory
·BIOS
استفاده از حافظه صرفا" محدود به كامپيوترهاي شخصي نبوده و در دستگاههاي متفاوتي نظير : تلفن هاي سلولي، PDA ، راديوهاي اتومبيل ، VCR ، تلويزيون و ... نيز در ابعاد وسيعي از آنها استفاده مي شود.هر يك از دستگاه هاي فوق مدل هاي متفاوتي از حافظه را استفاده مي كنند.
مباني اوليه حافظه
با اينكه مي توان واژه " حافظه " را بر هر نوع وسيله ذخيره سازي الكترونيكي اطلاق كرد، ولي اغلب ازاين واژه براي مشخص نمودن حافظه هاي سريع با قابليت ذخيره سازي موقت استفاده مي شود. در صورتيكه پردازنده مجبور باشد براي بازيابي اطلاعات مورد نياز خود بصورت دائم از هارد ديسك استفاده كند، قطعا" سرعت عمليات پردازنده ( با آن سرعت بالا) كند خواهد گرديد. زمانيكه اطلاعات مورد نياز پردازنده در حافظه ذخيره گردند، سرعت عمليات پردازنده از بعد دستيابي به داده هاي مورد نياز بيشتر خواهد گرديد. از حافظه هاي متعددي به منظور نگهداري موقت اطلاعات استفاده مي گردد.
http://old.tebyan.net/Computer/82/11/image/co_02_hafezeh.jpg (http://javascript%3cb%3e%3c/b%3E:IMAGE_OPEN%28%27Computer/82/11/image/pic-big/co_02_hafezeh.jpg%27,%27img1%27%29)
(http://javascript%3cb%3e%3c/b%3E:IMAGE_OPEN%28%27Computer/82/11/image/pic-big/co_02_hafezeh.jpg%27,%27img1%27%29)
همانگونه كه در شكل فوق مشاهده مي گردد ، مجموعه متنوعي ازانواع حافظه ها وجود دارد . پردازنده با توجه به ساختار سلسله مراتبي فوق به آنها دستيابي پيدا خواهد كرد. زمانيكه در سطح حافظه هاي دائمي نظير هارد يا حافظه دستگاه هائي نظير صفحه كليد، اطلاعاتي موجود باشد كه پردازنده قصد استفاده از آنها را داشته باشد ، اطلاعات فوق از طريق حافظه RAM در اختيار پردازنده قرار مي گيرند. در ادامه پردازنده، اطلاعات و داده هاي مورد نياز خود را در حافظه Cache و دستورالعمل هاي خاص عملياتي خود را در رجيسترها ذخيره مي نمايد.
تمام عناصر سخت افزاري ( پردازنده، هارد ديسك ، حافظه و ...) و عناصر نرم افزاري ( سيستم عامل و...) بصورت يك گروه عملياتي به كمك يكديگر وظايف محوله را انجام مي دهند . بدون شك در اين گروه " حافظه " داراي جايگاهي خاص است . از زمانيكه كامپيوتر روشن تا زمانيكه خاموش مي گردد ، پردازنده بصورت پيوسته و دائم از حافظه استفاده مي نمايد. بلافاصله پس از روشن نمودن كامپيوتر اطلاعات اوليه ( برنامه POST) از حافظه ROM فعال شده و در ادامه وضعيت حافظه از نظر سالم بودن بررسي مي گردد ( عمليات سريع خواندن ، نوشتن ) .در مرحله بعد كامپيوتر BIOS را از طريق ROM فعال خواهد كرد. BIOS اطلاعات اوليه و ضروري در رابطه با دستگاه هاي ذخيره سازي، وضعيت درايوي كه مي بايست فرآيند بوت از آنجا آغاز گردد، امنيت و ... را مشخص مي كند.
در مرحله بعد سيستم عامل از هارد به درون حافظه RAM استقرار خواهد يافت . بخش هاي مهم و حياتي سيستم عامل تا زمانيكه سيستم روشن است در حافظه ماندگار خواهند بود. در ادامه و زمانيكه يك برنامه توسط كاربر فعال مي گردد، برنامه فوق در حافظه RAM مستقر خواهد شد. پس از استقرار يك برنامه در حافظه و آغاز سرويس دهي توسط برنامه مورد نظر در صورت ضرورت فايل هاي مورد نياز برنامه فوق، در حافظه مستقر خواهند شد و در نهايت زماني كه به حيات يك برنامه خاتمه داده مي شود (Close) يا يك فايل ذخيره مي گردد ، اطلاعات بر روي يك رسانه ذخيره سازي دائم ذخيره و در نهايت حافظه از وجود برنامه و فايل هاي مرتبط ، پاكسازي ! مي گردد.
همانگونه كه اشاره گرديد در هر زمان كه اطلاعاتي ، مورد نياز پردازنده باشد، اطلاعات درخواستي در حافظه RAM مستقر شده تا زمينه استفاده از آنان توسط پردازنده فراهم گردد. چرخه درخواست اطلاعات موجود درRAM توسط پردازنده ، پردازش اطلاعات توسط پردازنده و نوشتن اطلاعات جديد در حافظه يك سيكل كاملا" پيوسته بوده و در اكثر كامپيوترها سيكل فوق ممكن است در هر ثانيه ميليون ها مرتبه تكرار گردد.
نياز به سرعت دليلي بر وجود حافظه هاي متنوع
چرا حافظه در كامپيوتر تا بدين ميزان متنوع و متفاوت است ؟ در پاسخ مي توان به موارد ذيل اشاره نمود:
پردازنده هاي با سرعت بالا نيازمند دستيابي سريع و آسان به حجم بالائي از داده ها به منظور افزايش بهره وري و كارآئي خود مي باشند. در صورتيكه پردازنده قادر به تامين و دستيابي به داده هاي مورد نياز در زمان مورد نظر نباشد، مي بايست عمليات خود را متوقف و در انتظار تامين داده هاي مورد نياز باشد. پردازنده هاي جديد و با سرعت يك گيگا هرتز به حجم بالائي از داده ها ( ميليارد بايت در هر ثانيه ) نياز خواهند داشت . پردازنده هائي با سرعت اشاره شده گران قيمت بوده و قطعا" اتلاف زمان مفيد آنان مطلوب و قابل قبول نخواهد بود. طراحان كامپيوتر به منظور حل مشكل فوق ايده " لايه بندي حافظه" را مطرح نموده اند. در اين راستا از حافظه هاي گران قيمت با ميزان اندك استفاده و از حافظه هاي ارزان تر در حجم بيشتري استفاده به عمل مي آيد.
ارزانترين حافظه متداول ، هارد ديسك است . هارد ديسك يك رسانه ذخيره سازي ارزان قيمت با توان ذخيره سازي حجم بالائي از اطلاعات است . با توجه به ارزان بودن فضاي ذخيره سازي اطلاعات بر روي هارد، اطلاعات مورد نظر بر روي آنها ذخيره و با استفاده از روش هاي متفاوتي نظير : حافظه مجازي مي توان به سادگي و به سرعت و بدون نگراني از فضاي فيزيكي حافظه RAM ، از آنها استفاده نمود.
حافظه RAM سطح دستيابي بعدي در ساختار سلسله مراتبي حافظه است . اندازه بيت يك پردازنده نشان دهنده تعداد بايت هائي از حافظه است كه در يك لحظه مي توان به آنها دستيابي داشت. مثلا" يك پردازنده شانزده بيتي ، قادر به پردازش دو بايت در هر لحظه است . مگاهرتز واحد سنجش سرعت پردازش در پردازنده ها است و معادل "ميليون در هر ثانيه" است . مثلا" يك كامپيوتر 32 بيتي پنتيوم iii با سرعت 800-MHz ، قادر به پردازش چهار بايت بصورت همزمان و 800 ميليون بار در ثانيه است . حافظه RAM به تنهائي داراي سرعت مناسب براي همسنگ شدن با سرعت پردازنده نيست . به همين دليل است كه از حافظه هاي Cache استفاده مي گردد. بديهي است هر اندازه كه سرعت حافظه RAM بالا باشد مطلوب تر خواهد بود.اغلب تراشه هاي مربوطه امروزه داراي سرعتي بين 50 تا 70 Nanoseconds مي باشند. سرعت خواندن يا نوشتن در حافظه ارتباط مستقيم با نوع حافظه استفاده شده دارد .در اين راستا ممكن است از حافظه هاي DRAM,SDRAM,RAMBUS استفاده گردد. سرعت RAM توسط پهنا و سرعت Bus كنترل مي گردد. پهناي Bus ، تعداد بايتي كه مي تواند بطور همزمان براي پردازنده ارسال گردد را مشخص و سرعت BUS به تعداد دفعاتي كه مي توان يك گروه از بيت ها را در هر ثانيه ارسال كرد اطلاق مي گردد. سيكل منظم حركت داده ها از حافظه به سمت پردازنده را Bus Cycle مي گويند. مثلا" يك Bus با وضعيت : 100MHz و 32 بيت، بصورت تئوري قادر به ارسال چهار بايت به پردازنده و يكصد ميليون مرتبه در هر ثانيه است . در حاليكه يك BUS شانرده بيتي 66MHZ بصورت تئوري قادر به ارسال دو بايت و 66 ميليون مرتبه در هر ثانيه است . با توجه به مثال فوق مشاهده مي گردد كه با تغيير پهناي BUS از شانزده به سي و دو و سرعت از 66MHz به 100MHz سرعت ارسال داده براي پردازنده سه برابر گرديد.
رجيستر و Cache
با توجه به سرعت بسيار بالاي پردازنده حتي در صورت استفاده از Bus عريض وسريع همچنان مدت زماني طول خواهد كشيد تا داده ها از حافظه RAM براي پردازنده ارسال گردند. Cache با اين هدف طراحي شده است كه داده هاي مورد نياز پردازنده را كه احتمال استفاده از آنان بيشتر است ، در دسترس بيشتري قرار دهد . عمليات فوق از طريق بكارگيري مقدار اندكي از حافظه Cache كه Primary يا Level 1 ناميده مي شود صورت مي پذيرد. ظرفيت حافظه هاي فوق بسيار اندك بوده و از دو كيلو بايت تا شصت و چهار كيلو بايت را شامل مي گردد. نوع دوم Cache كه Secodray يا level 2 ناميده مي شود بر روي يك كارت حافظه و در مجاورت پردازنده قرار مي گيرد. اين نوع Cache داراي يك ارتباط مستقيم با پردازنده است. يك مدار كنترل كننده اختصاصي بر روي برد اصلي كه " كنترل كننده L2 " ناميده مي شود مسئوليت عمليات مربوطه را برعهده خواهد گرفت . با توجه به نوع پردازنده ، اندازه حافظه فوق متغير بوده و داراي دامنه اي بين 256Kb تا 2MB است. برخي از پردازنده هاي با كارائي بالا اخيرا" اين نوع Cache را به عنوان جزئي جداناپذير در كنار خود دارند. ( بخشي از تراشه پردازنده ) در اين نوع پردازنده ها با توجه به اينكه Cache بخشي از پردازنده محسوب مي گردد، اندازه آن متغير بوده و به عنوان يكي از مهمترين شاخص ها در كارائي پردازنده مطرح است.
نوع ديگري از RAM با نام SRAM ( حافظ هاي با دستيابي تصادفي ايستا ) نيز وجود داشته كه در آغاز براي Cache استفاده مي گرديد. اين نوع حافظه ها از چندين ترانزيستور ( معمولا" چهار تا شش ) براي هر يك از سلول هاي حافظه خود استفاده مي نمايند. حافظه هاي فوق داراي مجموعه اي از فليپ فلاپ ها با دو وضعيت خواهند بود. بنابراين حافظه هاي فوق قادر به بازخواني اطلاعات بصورت پيوسته نظير حافظه هاي DRAM نخواهند بود. هر يك از سلول هاي حافظه ماداميكه منبع تامين انرژي آنها فعال (On) باشد داده هاي خود را ذخيره نگاه خواهند داشت . در اين حالت ضرورتي به بازخواني اطلاعات بصورت پريوديك نخواهد بود . سرعت حافظه هاي فوق بسيار بالا است ، ولي به دليل قيمت بالا ، در حال حاضر بعنوان جايگزيني استاندارد براي حافظه هاي RAM مطرح نمي باشند.
انواع حافظه
حافظه ها را مي توان بر اساس شاخص هاي متفاوتي تقسيم بندي كرد . Volatile و Nonvolatile نمونه اي از اين تقسيم بندي ها است . حافظه هاي volatile بلافاصله پس از خاموش شدن سيستم اطلاعات خود را از دست مي دهند. و همواره براي نگهداري اطلاعات خود به منبع تامين انرژي نياز خواهند داشت . اغلب حافظه هاي RAM در اين گروه قرار مي گيرند. حافظه هاي Nonvolatile داده هاي خود را همچنان پس از خاموش شدن سيستم حفظ خواهند كرد. حافظه ROM نمونه اي از اين نوع حافظه ها است .
برگرفته از سايت Srco.ir