مونتاژ یک کامپیوتر

[Admin]

موضوع: مونتاژ یک کامپیوتر

تهیه کننده : مدیریت سایت علمی نخبگان جوان

جهت : سایت علمی نخبگان جوان

[Admin]

مونتاژ یک کامپیوتر/ قسمت اول / مادربرد و CPU (http://www.updateblog.net/archive/2007/12/_cpu.php)

یکی از بزرگترین مزایای کامپیوتر های دسکتاپ انعطافشان در ارتقایسخت افزاری است، یعنی زمانی که دسکتاپی که شبهای زیادی را با شما به صبح رسانده وبسیاری از رازهای نگفته ی شما را می داند فرسوده می شود در خیلی موارد می توان با یکیدو ارتقای سخت افزاری جانی دوباره به آن بخشید. اما مسئله اینجاست خیلی ها از بازکردن Case کامپیوترشان و دست زدن به قطعات ترس عجیبی دارند، برای این دسته از افرادکامپیوتر و قطعات داخل Case تقریبا مثل یک راز داوینچی است و هرگز هم سعی نمی کننداز این راز سر در بیاورند. اما واقعیت این طور نیست و این راز داوینچی به راحتیبرای همه قابل کشف است.
اساسا زیربنایی ترینقطعات هر کامپیوتری مادربرد و CPU آن هستند. مادربرد یا main board که به اختصار MB هم نامیده می شود همانطور که از نامش پیداست اسکلت اصلی کامپیوتر شماست و کلیهقطعات بدون استثنا با این قطعه ارتباط مستقیم خواهند داشت و بر روی آن سوار میشوند. بنابراین وقتی قصد خرید قطعات کامپیوتر جدیدتان را دارید بهتر است هر چه میتوانید روی این قطعه هزینه و برای انتخابش وقت صرف کنید ، مادربردی که تهیه میکنید هر چه استاندارد های به روز تری را پشتیبانی کند فرصت بیشتری را برای ارتقاهای سخت افزاری بعدی شما فراهم می کند که در مجموع زمانی که بخواهید در سالهای آتیکامپیوتر خود را ارتقا دهید سبب صرف هزینه ی کمتری خواهد شد. در مورد CPU یا مغزاصلی کامپیوتر هم که نیازی به توضیح واضحات نیست؟! هست؟!
توجه داشته باشید که:
قبل از اینکه وارد بحث اصلیبشویم یک نکته ی اساسی و مهم در هنگام مونتاژ قطعات وجود دارد، آنهم اینکه حتما سعیکنید عملیات مونتاژ را روی میز و یا سطحی انجام دهید که نارسانا باشد و احتمال پدیدآمدن اتصالی به حداقل برسد، از طرفی وقتی شما قطعات یک کامپیوتر را تهیه می کنید وبه خانه می آیید تا آنها را مونتاژ کنید معمولا فروشنده قطعات به شما 24 ساعت مهلتتست می دهد تا اگر قطعه ای اشکالی داشت آن را ببرید و تعویض کنید منتها این مهلتتست منوط بر این است که جای پیچ روی قطعه ی معیوب نیافتاده باشد. لذا شما بایستی یکپیش مونتاژ در خارج از Case انجام دهید یعنی قطعات را در خارج از Case مونتاژ کنیداز آنها تست بگیرید و وقتی مطمئن شدید این قطعات برای شما یک کامپیوتر درست و حسابیمی شوند(!) آنها را از هم باز کنید و دوباره درون Case سوار کنید، در حین پیشمونتاژ بایستی خیلی دقت کنید که اتصالی پیش نیاید مثلا حتما هارد دیسک را روی یکمحیط عایق گذاشته باشید و محل استقرار قطعات (مادربرد و قطعات مونتاژ شده بر رویآن، پاور، و DVD-Rom) طوری باشد که با یکدیگر تداخلی پیدا نکنند و غیره، چون یکاتصالی کوچکمی تواند باعث معیوب شدن قطعات و دود شدن پول شماشود.

اما در کل این راهنما شاید سخت ترین بخش قضیه این است که چه مادربرد و CPU یی رابخریم؟ مادربردی که تهیه می کنید بایستی همانطور که گفتم تا حد ممکن استانداردهایروز را داشته باشد یعنی مواردی مثل اینکه یک مادربرد چه مدل رمی بر روی آن سوار میشود، چه نوع کارت گرافیکی با چه استانداردی را می تواند پشتیبانی کند، چه نوعپردازنده یا CPU هایی را تا چه سرعتی پشتیبانی میکند؟، چه تعداد درگاه USB دارد؟و... را در نظر بگیرید، ضمن اینکه هر مادربردی را که انتخاب نمائید به یک سری سختافزارهای خاص و مدل های خاص بالاخره محدود خواهید شد و مسلما بعد از انتخاب مادربردبایستی CPU یی را انتخاب کنید که سازگاری و کارایی کافی و لازم را بر روی آنمادربرد دارا باشد. بهترین راه برای کسانی که بازار سخت افزار را خوب نمی شناسند .استفاده از تجربه ها و دانش دیگران در این زمینه است لذا فوروم های فارسی می توانندکمک موثری در این زمینه باشند.

[Admin]

آماده سازی :Case
اگر بدانید قطعات چگونه داخل Case سوار می شوند مونتاژ کردنشان درخارج از کیس برای تست اولیه چندان تفاوتی ندارد پس برای همین یک راست آمده ایم سراغاصل مطلب والا کماکان پیش مونتاژ در خارج از Case توصیه می شود. اکثر کیس هایامروزی دارای پایه های پیچی هستند که ظاهرا از جنس برنج یا چیزی شبیه به آن هستند وبر روی بخشی از سطح کیس که مادربرد در آنجا قرار میگیرد پیچ می شوند. کار اصلی اینپایه ها جلوگیری از اتصال مابین مادربرد و سطح کیس می باشد و بعد مادربرد به خوداین پایه ها پیچ می شود.
البته بایستی این نکته را هم در نظر گرفت که کیسیکه شما تهیه کرده اید ممکن است تعداد زیادی از این پایه ها داشته باشد لذا بایستیابتدا مادربرد را با کیس تطبیق بدهید و ببینید مادربرد خودش چند جا برای پیچ شدن بهپایه ها دارد و این نقاط در کجا قرار می گیرند بعد پایه هایی را در جایگاه مناسبببندید.
آماده سازی یا تعویض غلاف ورودی و خروجی ها (I/O sheild)
در پشت کیس ها یک نوار فلزی نازک وجود دارد که به آن غلاف ورودی وخروجی ها یا Input/Output Shield می گویند، از طریق حفره های موجود روی این غلافامکان ارتباط و دسترسی از خارج از کیس با پورت های مادربرد (پورت کیبورد، پورتهای USB و...) که در درون کیس قرار دارند فراهم می آید. بر روی این غلاف معمولا جایپورت های مختلف برجسته شده یا خط چین شده و آماده ی جدا سازی هستند در اکثر موارداگر مادربرد و کیس هر دو استاندارد باشند با تطبیق پورت های مادربرد با آن و شکاندنو در آوردن کاور پورت های مورد نظر از روی غلاف کیس آماده استفاده می شود ولی اگرکیسی استاندارد نباشد و یا بر عکس مادربرد استاندارد نباشد بایستی غلاف را با غلافیکه مناسب باشد تعویض کنید که خیلی خیلی کم این حالت دوم پیش می آید.

نصب :CPU
شاید چون CPU یکی از مهم ترین و گران ترین قطعاتاست ممکن است با خود تصور کنید باید نصبش بر روی مادربرد بسیار دشوارد باشد. ولیاصلا اینطور نیست و فقط کافی است کمی دقت کنید.

CPU بر روی سوکت مخصوص به خودش که در مادربرد تعبیه شده است سوار می شود، این سوکت اساسا خیلی تابلو است و بدون چشم غیر مسلح نیز بهراحتی قابل رویت است (!) و یافتنش نیاز به سوزندان فسفر اضافی ندارد. در ابتدابایستی سوکت CPU را آنلاک کنید یا ساده تر قفلش را آزاد کنید، معمولا یک گیره یااهرم پلاستیکی یا فلزی مانند یا چیزی شبیه به آن در یکی از گوشه های سوکت قرار داردلذا بایستی آن را به سمت بیرون فشار دهید و بعد بالا بیاورید تا سوکت آنلاک شود.
حالا که سوکت آنلاک شد بایستی CPU را با آن برای جا زدن تطبیقدهید، CPUهای مختلف دارای لایه های پین مختلف و گوناگونی در زیرشان هستند، اما جهتاینکه فرد مونتاژ کننده راحت بفهمد که CPU از کدام طرف و چگونه در سوکت جا می خوردیکی از گوشه های آن کمی اریب یا زاویه دار و فاقد پین است (در خیلی موارد این گوشهبا یک علامت یا برچسب و غیره، از قبل توسط خود کارخانه تولید کننده متمایز شدهاست). حالا تنها کاری که باید بکنید این است که سوکت CPU روی مادربرد را نگاه کنیدو ببینید کدام گوشه ی سوکت با این گوشه ی CPU شما مطابقت دارد تا مشخص شود CPU ازکدام طرف و به چه صورت در سوکت جا می خورد و بعدش هم که واضح است CPU را به آرامیدر سوکت جا می زنید.

دقت داشته باشید اگر CPU در جهت درست و مطابق با سوکتقرار گرفته باشد خیلی راحت و آرام و بی دردسر (هلو برو توی گلو) در سوکت جا میخوردلذا در حین انجام اینکار خشونت یا فشار آوردن اصلا نیاز نیست و اینکار ممکن است سببصدمه رسیدن به CPU و یا سوکت و یا هر دو شود.


CPU را که جا زدید گیره یا اهرم سوکت را به سر جایش بر می گردانید تا CPU در داخل سوکت روی مادربرد قفل شود.




http://alladin.persiangig.com/image/new_folder/x_cpu2.jpg

نصبHeatsinkو فن:
راستش نصب فن و Heatsink قطعه یی که در زیر فن قراردارد بعضی وقت ها دردسرهای خودش را داراست (البته امروزه به ندرت دردسر دارد). دربرخی موارد میبایستی یک عایق حرارتی خاص را قبل از نصب Heatsink بر روی CPU قراردهید (معمولا این نوع عایق ها به صورت یک لایه نازک و مسطح روی CPU قرار می گیرند). البته ناگفته نماند امروزه به ندرت از این عایق ها به صورتی که گفته شد استفاده میشود و اساسا چون فن و Heatsink در درون پکیچ CPU و به صورت یک قطعه مجزا وجود دارندخود Heatsink ها به این نوع عایق تجهیز شده اند و اگر در زیر Heatsink را نگاهیبیاندازید می بینید این عایق به صورت یک لایه خاکستری نازک و مسطح است.


معمولا در دور سوکت CPU پایه ای در نظر گرفته شده است که برای مونتاژ فن ومتعلقتاش بر روی CPU است، بایستی Heatsink را با ین پایه تطبیق بدهید و بعد آن راسوار کنید و قفلش نمائید Heatsink های مختلف بر روی مادربرد های مختلف به شکل هاییگوناگون سوار و قفل می شوند ولی عملا اینکار دشواری خاصی ندارد. پس از سوار شدن Heatsink و فن بایستی کابل برق فن را به کانکتور مرتبطش در روی مادربرد وصل کنیداین کانکتور معمولا در نزدیکی CPU است و حتی در اکثر موارد عبارت Fan هم در کنارشهک شده است ولی برای اینکه راحت تر آن را بیابید به دفترچه ی راهنمای مادربرد سریبزنید خیلی سریع و راحت می توانید جایش را پیدا کنید.


http://alladin.persiangig.com/image/study/10-11.JPG

[Admin]

نصب مادربرد:
CPU و فن که روی مادربرد سوار شدند عملا می شود مادربرد را به داخل Case انتقال داد اما توصیه من این است که سایر قطعات را مونتاژ کند کابل های پاوررا متصل کنید، سیستم را تا نصب ویندوز یا سیستم عامل مورد نظر تست نمائید و بعد اگرمشکلی نبود قطعات را داخل Case ببندید، چرا؟ اول اینکه اگر اشکالی در مونتاژ وجودداشته باشد یا قطعه یی معیوب باشد عیب یابی بر روی سیستمی که در داخل Case پیچ شدهمصیبت بار است، دلیل دوم را هم قبلا گفتم اکثر فروشنده های قطعات کامپیوتری به شما 24 ساعت مهلت تست می دهند تا قطعات را تست نمائید اگر قطعه یی معیوب باشد تا 24ساعت قابل تعویض است به شرطی که جای پیچ روی آن نیافتاده باشد.

حالااگر با توجه به شرایط بالا دوست داشتید می توانید مادربردی که CPU و فن را رویشسوار کردیم را به داخل کیس وارد کنید، فقط قبلش فراموش نکنید پایه هایی که قبلا درموردشان صحبت کردیم و غلاف ورودی و خروجی ها را تطبیق بدهید بعد مادربرد را در کیسبگذارید و پیچ کنید.

حالا چه مادربرد به کیس منتقل شده باشد یا چه کار رابیرون از کیس دنبال می کنید بایستی یکی از کابل های برق پاورتان را به کانکتورمربوط به آن روی مادربرد متصل کنید، اینکار بسیار ساده است کافی است دفترچه یراهنمای مادربرد را نگاهی بیاندازید تا محلی که کابل برق پاور بایستی روی مادربردبه آن وصل شود را بیابید و بعد کابل مناسب را به آن متصل کنید. البته بعدا جداگانهدر مورد انوع کابل های برق پاور صحبت می کنیم اما به هر حال با وصل کابل مورد نظرمرحله ی مونتاژ مادربرد و CPU به پایان میرسد.


http://www.germes-online.com/direct/dbimage/50140474/810ET_Motherboard.jpg

[Admin]

هارد درایو و درایوهای اپتیکال (CD/DVD-Rom) (http://www.updateblog.net/archive/2008/01/_cddvdrom.php)




http://alladin.persiangig.ir/image/ketab_nasb/new_folder2/ide.JPG



روزگاری بود که اگر یک هارددیسک 20 گیگابایتی داشتی همه متحیر می شدند،البته داریم تقریبا در مورد همین چند سال اخیر حرف می زنیم و کاری به سالهای دورترو هاردهای چند مگابایتی یا حتی چند کیلوبایتی نداریم. ولی این روزها حتی هاردهای چند صد گیگابایتی هم جوابگوی نیاز کاربران نیست و عده ی بسیاری مجبور می شوندکه هاردی با حجم بالاتر تهیه کنند و هارد قبلی را یا بفروشند یا به عنوان یک هاردپشتیبان استفاده کنند.
تهیه یک هارد دیسک جدید کار دشواری نیست و کافی استکمی در بازار گشت و گذار کنید تا بفهمید کدامیک با چه مارکی برای شما مناسب است، یاطبق آنچه همیشه توصیه می کنم از انجمن های اینترنتی مرتبط کمک بگیرید. اما وقتی یکهارد جدید تهیه شده مونتاژ کردنش و جایگزین کردنش به جای هارد قدیمی یا در کنارهارد قدیمی از عهده ی خیلی ها بر می آید و از عهده خیلی ها هم نمی آید.


توصیههای ایمنی: هارد دیسک جز قطعاتی است که احتمال خرابی اش بالاست و در حین پیشمونتاژ شدیدا احتمال اتصالی ش در صورت استقرار در محل نامناسب وجود دارد پسبنابراین در حین کار با این قطعه دقت دو چندان لازم است، از اینها که بگذریم اگرشما همه ی قطعات یک کامپیوتر نو را از یک فروشنده تهیه کنید احتمال گرفتن مهلت تستبرای هارددیسک به همراه سایر قطعات وجود دارد ولی وقتی فقط یک هارد دیسک به صورتجداگانه تهیه می کنید بعید است فروشنده یی به شما مهلت تست بدهد و کلا هارددیسک جزقطعاتی است که در تک فروشی به هیچ عنوان با مهلت تست عرضه نمی شود پس بنابراینگارانتی قطعه یی که می خرید را در اینگونه موارد در نظر بگیرید و سعی کنیدهارددیسکی با گارانتی معتبر و اسم و رسم دار تهیه کنید.



از مبحث توصیه های ایمنی که خارج شویم می رسیم به یک مسئله، آن هم اینکه تفاوتیندارد شما یک هارددیسک را به صورت IDE (مخفف: Integrated Drive Electronics است وبه نوعی از کابلهای کانکتور و مرتبط کننده ی مادربرد و قطعاتی مثل هارد دیسک و سیدی رام ها و دی وی دی رام ها گفته می شود) و یا به صورت Sata (مخفف: Serial Advanced Technology Attachment نوع جدید تری از این کابلهای رابط که سریعتر کارآمدتر است و توسط مادربرد های مدرن تر که در سالهای اخیر تولید شده اند پشتیبانی میشود) نصب می کنید، شیوه ی نصب هر دو تقریبا یکسان است و این با شماست که حالا باانداختن یک نگاه به داخل کیس تان یا مطالعه دفترچه مادربرد دریابید که بایستی ازکدام نوع رابط استفاده کنید و هاردی تهیه کنید که از رابط مورد نظر شما استفادهکند.

گام اول: نصب نرم افزار درایو جدید
در برخی موارد بسیارنادر ممکن است به همراه هارد دیسک یا درایو اپتیکال مورد نظر ما نرم افزاری نیزعرضه شده باشد و کمپانی سازنده توصیه کرده باشد که قبل/بعد از نصب درایو نرم افزارمذکور اجرا شود. در 99 درصد موارد پروسه ی نصب و راه اندازی درایو جدید بدون اجراینرم افزار توصیه شده هم بدون مشکل پیش می رود ولی خوب اگر فکر می کنید ممکن است بهمشکل بر بخورید تصمیم گیری با خودتان است معمولا این نرم افزارها در حین پارتیشنبندی و و تنظیمات اولیه درایو جدید یا شناسائی آن در موارد خاص توسط سیستم عامل کمکشایانی می کنند.


گام دوم: آماده سازی کامپیوتر
یک کلید در پشت پاور کامپیوتر وجود دارد، اول با استفاده از آنکلید اطمینان حاصل کنید که برق ورودی به کامپیوتر به صورت کامل قطع است (بعد از زدناین کلید و قطع برق توصیه می شود تا حداقل 10 ثانیه صبر کنید تا جریان موجود بر رویمادربرد به صورت کامل تخلیه شود). بعد از قطع برق به صورت کامل می توانید یک نفسراحت بکشید چون بزرگترین خطری که یک هارد دیسک را در حین نصب همواره تهدید می کندیعنی جریان الکتریسیته را از بین برده اید و حالا می توانید وارد کیس شوید.

درست است کهپاور را قطع کرده اید ولی حواستان باشد که ممکن است الکتریسیته ساکن موجود در کیس ومدارها بعضا باعث یک اتصالی کوتاه و صدمه زدن به سخت افزار شود که البته خوشبختانهتا به حال نه همچین چیزی دیده ام نه برایم اتفاق افتاده ولی خوب در برخی فروشگاه هاابزارهای ایمنی ویژه اینگونه موارد عرضه می شود که می توانید تهیه کنید یاالکتریسیته ساکن احتمالی را به روش های معمول تخلیه نمائید.


گام سوم: یافتن فضای مناسب و خالی برای جا زدن درایو
در اکثر مواردجای مخصوص هارد درایو ها در قسمت جلویی کیس ها تعبیهشده است (در کیس های استاندارد که به این صورت است) و پیدا کردن یک فضای خالی ومناسب جا زدن درایو کار چندان دشواری نخواهد بود.
اگر در باکس های موجود درکیس که برای درایو ها تعبیه شده است پیش تر درایو دیگری را جا زده اید یا در آیندهقصد انجام چنین کاری را دارید در صورت داشتن فضای کافی بد نیست بین هر درایو یکباکس فضای خالی بگذارید، این امر سبب ایمنی بیشتر و همینطور راحتی بیشتر برای بازکردن ها و بستن های بعدی می شود.

معمولا جا زدن هارد درایو در کیس های مختلف در جای ویژه اش بر حسب نوع کیسو طراحی اش متفاوت است بهترین حالت متعلق به کیس هایی است که باکس وبژه ی درایو بهصورت ریلی در می آید درایو درش جا می خورد پیچ می شود و بعد دوباره باکس در سر جایشمستقر می شود. در برخی دیگر بایستی درایو را به صورت مستقیم در باکس مرتبط اش درداخل کیس جا زد محل پیچ ها را تطبیق داد و بعد درایو را به کیس و باکس مذکور پیچکرد. ولی در کل اینکار اصلا پیچیده نیست و مهارت خاصی هم نیاز ندارد.

گام چهارم: یافتن کابلهای رابط مناسب
از اینجا به بعد کار چندان پیچیده و دشواری نداریم .

گام پنجم: تنظیم کردن جامپر درایو یا درایوها (فقط برای(IDE
به محل اتصال کابلهای IDE روی مادربرد IDE Channel می گوئیم، هرمادربردی معمولا دو Channel دارد که به یکی Primary Channel و به دیگری Secondary Channel می گویند، به هر یک از این کانالها اگر چه فقط یک کابل IDE وصل می شود ولیما می توانیم با استفاده از کابلهای اشتراکی IDE به هر کانال دو درایو متصل کنیم به تصویر زیر دقت کنید.


http://alladin.persiangig.ir/image/ketab_nasb/new_folder2/ide2.JPG




اینکه کدام Primary و کدام Secondary است را از خود مادربرد یا دفترچهاش می توان فهمید. حالا فرض کنیم ما یک هارد دیسک داریم که به صورت IDE به Primary Channel مادربرد وصل است یک هارد دیسک نو هم خریده ایم که می خواهیم این دو هارد رابه هم مرتبط کنیم و بعد هر دو را بیاوریم روی Primary Channel در این شرایط هاردیکه مهم تر است و اطلاعات اصلی رویش است و کامپیوتر با آن بوت می شود را بایستیMasterکنیم و هارد دیگر را.Slave

درایو های Sata هم بعضا جامپر دارند ولی کلا چون Sata تکنولوژی مدرنی استعمدتا شما نیازی به تنظیم کردن جامپرها مثل درایوهای IDE ندارید و همان تنظیماتکارخانه ای کار شما را راه می اندازد. بعضا فقط مجبورید کمی در بایوس بالا و پائین بروید.


گام ششم: تمام کردن کار
خوب حالا کار تمام استو وقتش است پاور را دوباره فعال کنیم و بعد هم کامپیوتر را روشن نمائیم، به احتمالقوی بایستی هارد جدید را کامپیوتر پیدا کند و آماده استفاده باشد، اگر یک هارد نوباشد و هارد دیگری در کار نیست بایستی آن را پارتیشن بندی کنید برای اینکار میتوانید سیستم را با یک سی دی ویندوز XP بوت کنید و بعد هارد را به صورت دلخواه پارتیشن بندی کنید.

بعضی وقت ها برای اینکه هارد نو توسط کامپیوتر کشف شودبایستی آن را در BIOS آدرس دهی کنید و غیره که چندان پیچیده نیست نگاهی به بخشتنظیمات IDE یا Sata در بایوس بیاندازید اگر همه ی انچه در بالا گفته شد را فهمیدهباشید تنظیمات این بخش اصلا توضیح نیاز ندارد و کار ساده ای است.
یک نکتهکنکوری هم وقتی روی سیستمی که یک هارد دارد هارد دومی را نصب می کنید ممکن است برایاولین بار بعد از نصب که سیستم را بوت کردید و ویندوز بالا آمد در ویندوز explorer هارد جدیدی قابل رویت نباشد، باز هم نترسید بروید سراغ کنترل پنل، Administrative Tools و بعد Disk Management معمولا ویندوز با ورود به اینجا به شما پیغام میدهد یکدرایو جدید پیدا کرده فرمتش کند یا نه؟ و باقی قضیه

[Admin]

قسمت سوم / کارتهای PCI (http://www.updateblog.net/archive/2008/01/_pci.php)


PCI به نوعی از ابزارهای کامپیوتری گفته می شود که به صورت یک کارتارائه می شوند و می بایستی به صورت مستقیم در جایگاه مخصوص به خودشان بر رویمادربرد سوار شوند، مثل مودمهای اینترنال (دایال آپ)، کارتهای شبکه،کارتهای وایرلس، کارتهای TV، کارتهای صدا و... عبارت PCI هم مخفف Peripheral Component Interconnect می باشد.


گام اول: کامپیوتر خود را آماده کنید
برای اینکه کامپیوترتان آماده ی مونتاژ شود بایستی اول آن را ایمن کنیم به همینمنظور قبل از هر کاری ابتدا آن را از برق می کشید و کلید پشت پاور یا همان منبعتغذیه را در حالت خاموش قرار می دهید با اینکار خیال شما از بزرگترین خطر ممکن درحین مونتاژ قطعات یعنی اتصالی جریان الکتریسیته راحت می شود.
بعد از اینکه پاور را از کار انداختیم زمان این رسیده است که کیس را باز کنیم،البته اگر در حال مونتاژ یک کامپیوتر نو باشید یا پیش مونتاژش که خوب کیس باز استولی اگر کامپیوتر فعلی تان نیازمند نصب یک کارت جدید است لازم است کیس را باز کنید. اینکه کیس شما چگونه باز می شود بسته به نوع کیس اندکی متفاوت است و فقط کافی استکمی کیس را نگاه کنید تا بفهمید پیچ هایش کجا هستند و چگونه پنل کناریش باز می شودو از جا در می آید.




گام دوم: پیدا و آماده کردن یک Slot یا شیار خالی PCI
قدم بعدی پس از اینکه کیس را کالبد شکافی کردیم پیدا کردن یک شیار خالی PCI است. محلی که کارتهای PCI بر روی آن سوار می شوند را شیار یا PCI Slot می گویند. معمولاهمه ی مادربردهای امروزی حداقل سه شیار PCI دارند البته بسته به نوع مدل مادربردممکن است تعداد این شیارها بیشتر از سه تا نیز باشند.
اگر شیار خالی اضافه دارید موقع سوار کردن کارتها می توانید بین کارتها یک شیارفاصله بگذارید، اینکار قراردادی نیست و الزامی به انجامش نمی باشد و در صورت عدمرعایتش مشکلی پیش نمی آید تنها نکته اش در این است که این شکل از مونتاژ ایده آل ترمی باشد، پس اگر شیار خالی هم نبود مشکلی نیست.
وقتی شیار مورد نظرتان را انتخاب کردید در مقابل شیار روی دیواره ی کیس یک پیچمشاهده می کنید و همینطور بخشی از پشت کیس مقابل شیار مذکور دارای کاور فلزی نازکیاست که جدا شونده می باشد. اول این پیچ را با یک پیچ گوشتی چهارسوی مناسب بازنمائید و در جایی بگذارید چون بعدا لازم می شود سپس کاور مذکور را نیز با همان پیچگوشتی و اندکی اینور و آنور کردن از جا در بیاورید.

گام سوم: نصب کارتهای PCI
در عالم مونتاژ کامپیوتر کاری ساده تر از نصب یک کارت PCI نیست. برای مونتاژش کارت را بردارید و سعی کنید آن را از قسمت فلزی انتهایش بگیرد کلا هرچه دستتان کم کم با برد کارت تماس پیدا کند و اثر انگشت کمتری رویش به جا بگذاریدبهتر است، انتهای کارت PCI تان را با شیار مرتبط با آن بر روی مادربرد تطبیق دهید وسپس این دو را بر روی هم گذاشته و با فشار مختصر کارت را در داخل شیار جابیاندازید، زمانی که لبه ی فلزی کارت با کناره ی برجسته ی کیس روی هم قرار گرفتندیعنی کارت درست جا رفته است.


حالا تنها کاری که از مرحله ی نصب مانده این است آن پیچی که از کیس باز کردیم رادوباره سر جایش ببندیم تا کارت به کیس پیچ شده باشد و در جایش ایمن گردد.

[Admin]

قسمت چهارم / دستورالعمل نصب RAM (http://www.updateblog.net/archive/2008/02/_ram.php)
http://alladin.persiangig.com/image/amoozesh/ram2.JPG


امروزه کاربران روی کامپیوترهایشان تعداد زیادی برنامه نصب می کنند و علاوه برآن هر روز در حال اضافه و کم کردن این برنامه ها هستند، در چنین شرایطی یکی ازعواملی که می تواند سبب شود تا یک کامپیوتر ثبات و سرعت مناسبی داشته باشد دارابودن حافظه RAM به میزان کافی است در غیر اینصورت احتمالا کامپیوتر شما بسیار کند واعصاب خورد کن خواهد بود.
اما در باب RAM برای کسانی که اصلا نمی دانند چه هست، اگر نمی دانید ارزش RAM درچه می باشد و چه می کند می توانید CPU را یک آشپز در نظر بگیرید و بعد هارد دیسک رایک یخچال و RAM را میز آشپزخانه، آنوقت CPU یا جناب آشپز زمانی که شروع کند بهآشپزی مواد لازمش را از هارد یا همان یخچال در می آورد و روی میز آشپزخانه یا RAM می چیند تا در حین آشپزی خیلی راحت و سریع به آنها دسترسی داشته باشد. خوب حالا اگرمیز آشپزخانه تان کوچک باشد و فضای کمی داشته باشد زمانی که آشپزباشی یا CPU مشغولپختن یک غذای مفصل برای یک مهمانی مفصل تر می شود فضای کافی برای چیدن موادی که ازیخچال در آورده ندارد و لذا چون ابزار مناسب در اختیارش نیست روند کارش کند می شودو کل داستان شام دچار مشکل و کندی می شود و یحتمل مهمان ها گشنه خواهند ماند واعصاب شما هم از دست آشپزتان و کل مجموعه ی آشپز خانه تان که همان کامپیوترتان باشدخورد می شود و این درست زمانی است که شما به یک میز بزرگتر یا مقداری حافظه ی RAM بیشتری نیاز دارید.
به خاطر داشتهباشید همیشه اضافه کردن حافظه RAM راه حل سرعت بخشیدن به یک کامپیوتر قدیمی کهعملکردش کند است و کارایی مناسبی ندارد نیست و بعضی وقتها کامپیوتری قدیمی که بیشاز حد حافظه ی رم روی آن نصب شده باشد کلا دچار مشکل می شود، لذا پیش از اینکهبخواهید تصمیم بگیرید میزان حافظه ی RAM کامپیوتر خود را ارتقا دهید از توانائیکامپیوتر تان در درک مقدار و نوع حافظه ی RAM و کار با آن مطلع شوید.


در این آموزش ما نوعی از حافظه ی RAM را مورد استفاده قرار می دهیم که تحتاستاندارد یا قرار دادی با عنوان DIMM که مخفف Dual In-line Memory Module است میباشد، رم های تحت این استاندارد بر روی مادربرد در شیاری با همین عنوان جا می خورندکه شکل و شمایل خاص خودش را دارا است و بعدا در مورد ظاهر این شیارها توضیح کافیخواهیم داد. البته ناگفته نماند که امروز و از تقریبا 6 یا 7 سال پیش همه ی رم هایدر بازار تحت این استاندارد هستند و استاندارد SIMM یا Single In-line Memory Module کاملا منسوخ شده. نکته ی بعدی قابل توجه این است که بایستی بدانید مادربردشما از چه مدل RAM ی با چه مشخصاتی پشتیبانی به عمل می آورد، RAM ها مدل های مختلفیدارند مثل SD یا DDR و... برای اینکه این اطلاعات را به دست بیاورید دفترچه یمادربرد بهترین راهنما است.

گام اول: کامپیوتر خود را آماده کنید
برای اینکه کامپیوترتان آماده ی مونتاژ شود بایستی اول آن را ایمن کنیم به همینمنظور قبل از هر کاری ابتدا آن را از برق می کشید و کلید پشت پاور یا همان منبعتغذیه را در حالت خاموش قرار می دهید با اینکار خیال شما از بزرگترین خطر ممکن درحین مونتاژ قطعات یعنی اتصالی جریان الکتریسیته راحت می شود.
بعد از اینکه پاور را از کار انداختیم زمان این رسیده است که کیس را باز کنیم،البته اگر در حال مونتاژ یک کامپیوتر نو باشید یا پیش مونتاژش که خوب کیس باز استولی اگر کامپیوتر فعلی تان نیازمند نصب یک RAM جدید است لازم است کیس را باز کنید. اینکه کیس شما چگونه باز می شود بسته به نوع کیس اندکی متفاوت است و فقط کافی استکمی کیس را نگاه کنید تا بفهمید پیچ هایش کجا هستند و چگونه پنل کناریش باز می شودو از جا در می آید.


گام دوم: پیدا کردن یک شیار یا سوکت RAM خالی
پیدا کردن یک سوکت خالی RAM روی مادربرد اصلا کار دشواری نیست، همانطوری کهگفتیم رمهای موجود در بازار تحت استانداردی هستند با عنوان DIMM و بر روی سوکتی بههمین نام نیز مونتاژ می شوند.بزرگترین مشخصه ی سوکت های DIMM وجود دو عدد کلیپس در دو طرفشان است. جا زدن رم ها درحالت عادی در این سوکتها ترتیب خاصی ندارد مگر اینکه مادربرد شما دارای قابلیتی تحتعنوان Dual Channel باشد، این قابلیت سبب کارایی مفیدتر و بهتر رم ها می شود والبته قابلیت مذکور زمانی فعال می شود که دو عدد رم به ترتیب خاصی در سوکتها چیدمانو بارگذاری شوند، بهترین راهنما برای اینکه بدانیم مادربرد ما از Dual Channel پشتیبانی به عمل می آورد یا نه طبق معمول دفترچه اش است، اگر مادربردی دارای قابلیت Dual Channel باشد به یقین در همان دفترچه اش ترتیب چیدمان توضیح داده شده است.
وقتی سوکت های مذکور را پیدا کردید، درون هر کدام که می خواهید رم را سوار کنیدکلیپسهای دو طرفش را رو به بیرون فشار دهید تا سوکت آماده ی پذیرش رم بشود.

گام سوم: مونتاژ رم ها
وقتی سوکت را آماده کردید رم را به دقت با دست بردارید و سعی کنید آن را طوریبگیرید که دستتان کمترین تماس ممکن با سطحش را داشته باشد، خوشبختانه پین های رم هاطوری طراحی شده اند که فقط به یک شکل در سوکت جا می خورند و در وسط پین ها یک تورفتگی وجود دارد (اگر اشتباه نکنم در رم های SD تو رفتگی روی پین ها دو عدد است ولیدر حال حاضر SD هم چندان رایج نیست) روی سوکتها هم یک بر آمدگی وجود دارد از تطبیقاین دو می توانید راحت در یابید رم چگونه بایستی روی سوکت قرار گیرد.
وقتی پین های پائین رم را با سوکت تطبیق دادید رم را روی سوکت قرار داده و بهآرامی روی دو لبه ی انتهاییش فشار بیاوریدتا رم در داخل سوکت جا بیافتد به محض اینکه یک رم در سوکت جا بیافتد کلیپس های دوطرف سوکت خود به خود سر جایشان بر میگردند و رم را در داخل سوکت قفل می کنند.



گام چهارم: پایان دادن کار
کامپیوتر را روشن کنید تا ویندوز بالا بیاید، بعد از اینکه ویندوز بالاآمد برای اینکه مطمئن شوید رمهای جدید درست نصب شده و کار میکنند روی آیکون My Computer کلیک راست کنید و گزینه ی Properties را انتخاب نمائید در صفحه ای که باانتخاب این گزینه باز می شود زیر عبارت :Computer مشخصات سخت افزاری کامپیوتر شما وهمینطور میزان حافظه رم آن ذکر شده است می توانید آن را با مقدار حافظه ی رم ی کهقبلا روی کامپیوترتان نصب بوده است قیاس کنید تا مطمئن شوید همه چیز مرتب است یانه.

چند نکته ی کنکوری:
اول: اگر کامپیوتری بدون مشکل Over heat یا گرم شدن قطعات بیشاز حد که در اثر عوامل مختلف خصوصا درست کار نکردن فن ها می تواند باشد Restart میشود خصوصا در حین تماشای فایلهای ویدئویی یا انجام بازی های سه بعدی سنگین رم ها راچک کنید. در 99 درصد موارد روی چنین کامپیوتری بیش از یک رم سوار شده و رم های سوارشده با هم سازگاری ندارند یا جنس تقلبی و نامرغوبی هستند.
دوم: اگر رم ها روی مادربردی که از Dual Channel پشتیبانی بهعمل می آورد به صورت غلط چیدمان شوند می تواند سبب بالا نیامدن سیستم یا کند شدن آنو مشکلاتی دیگر از این دست شود.

کابل


دستگاههای IDE از یک کابل ریبونی برای ارتباط با یکدیکر استفاده می نمایند. در این نوعکابل نمام سیم های مورد نظر بصورت تخت و در کنار یکدیگر
قرارمی گیرند. این نوع ریبون ها دارای 40 و یا 80 سیم می باشند. ابتدا و انتهای کابلهای فوق از یککانکتور خاص استفاده می گردد. در فسمت
میانیکابل فوق از یک کانکتور دیگر نیز استفاده می گردد . مجموع طول کابل فوق نمی توانداز 18 اینچ ( 46 سانتیمتر) بیشتر باشد.فاصله بین اولین
کانکتوریک سر کابل و کانکتور دوم ( میانی ) حداکثر 12 اینج و فاصله دومین کانکتور تاکانکتور سوم ( سر دیگر کابل ) حداکثر 6 اینچ است . رعایت
فواصلفوق ، پیوستگی سیگنال را بدنبال خواهد داشت . سه کانکتور فوق دارای رنگ های متمایزیبوده و به دستگاه های خاصی متصل خواهند شد.


کانکتور آبی برای اتصال به برد اصلی



کانکتور مشکی برای اتصال به درایو اولیه (Master)



کانکتور خاکستری برای اتصال به درایو ثانویه (Slave)

در یکطرف کابل فوق یک نوار وجود دارد. نوار فوق اعلام می کند که سیم موجود در آن سمت ،به پین شماره یک متصل است . سیم شماره 20 به جائی متصل نخواهد بود.( در محل فوقپینی وجود ندارد) از محل پین فوق برای اطمینان از اتصال کابل به درایو مورد نظراستفاده می گردد. شکل زیر یک کانکتور کابل IDE را نشان می دهد.


http://alladin.persiangig.ir/image/ketab_nasb/new_folder2/ide3.JPG

[Admin]

PCI


درکامپیوتر از عناصر سخت افزاری متفاوتی استفاده می گردد. تمامی عناصر فوق نیازمندارتباط سریع با یکدیگر می باشند. در صورتیکه عناصر سخت افزاری
موجودکه دارای پتانسیل های اختصاصی خود می باشند، قادر به ایجاد ارتباط با یکدیگرنباشند، عملا" ازامکانات موجود استفاده درستی نخواهد شد. گذرگاه
(Bus) با نیت کمک به هدف فوق ارائه شده اند.


گذرگاه، کانال و یا مسیری است که بین عناصر کامپیوتر قرار می گیرد. انواع متفاوتی گذرگاهوجود دارد. گذرگاه PCI)Peripheral Component Interconnect) یکی ازنمونه های فوق است .




مبانی گذرگاه ها


معماریبکار گرفته شده در گذرگاه ها(Bus) طی سالیان اخیر بسرعت تغییر نموده است ..هدف ازاعمال تغییرات ، افزایش کارآئی کامپیوتر است . اغلب کامپیوترهائی که امروزه بفروشمی رسند ، هنوز دارای یک گذرگاه از نوع ISA)Industry Standard Architecture) میباشند. در طراحی گذرگاه ها همواره می بایست سازگاری بین سخت افزارها ی تولید شدهتوسط تولید کنندگان، لحاظ گردد.قبل از مطرح شدن امکانات چند رسانه ای ، تجهیزاتجانبی تاکید قابل ملاحظه ای در زابطه با سرعت گذرگاه ها نداشتند.
یککامپیوتر شخصی دارای دو نوع گذرگاه است : نوع اول را " گذرگاه سیستم " و یا " گذرگاه محلی " می گویند. گذرگاه فوق پردازنده و حافظه را به یکدیگر مرتبط می نماید. سایر گذرگاه ها نظیر گذرگاه های PCI و ISA از طریق یک پل( گذرگاه) ارتباطی به " گذرگاه سیستم " مرتبط می گردند.
همزمانبا افزایش سرعت پردازند ه و حافظه ، ضرورت ایزوله کردن سرعت بین پردازنده و حافظهبیشتر احساس گردید. بدین منظور گذرگاه DIB)Dual Independent Bus) بعنوان جایگزینیمطمین برای گذرگاه سیستم مطرح گردید. تکنولوژی DIB ، " گذرگاه سیستم " را تغییر وآن را به دو گذرگاه دیگر FrontSide و BackSide تبدیل کرد. هدف گذرگاه BackSide ارائه یک کانال مستقیم وسریع بین پردازنده و حافظه Level2 Cache است . گذرگاه FrontSide مسئول ارتباط حافظه ( از طریق کنترل کننده حافظه ) با پردازنده و سایرگذرگاه های مربوط به پردازنده و حافظه است .

نوعدوم "گذرگاه اشتراکی" نامیده می شود. از گذرگاه فوق برای ارتباط عناصر اضافی دیگربه کامپیوتر استفاده می گردد. گذرگاه فوق به علت فراهم نمودن امکان دستیابی چندیندستگاه از یک مسیر یکسان به حافظه و پردازنده " اشتراکی " نامیده می شود. دستگاههائی نظیر : مودم ، هارد، کارت صدا، کارت گرافیک ، کارت کنترل کننده و اسکنر نمونههائی در این زمیه می باشند.


اولینگذرگاه کامپیوترهای شخصی هشت بیتی و با سرعت 4077 مگاهرتز(میلیون سیکل در هر ثانیه ) بود. گذرگاه فوق قادر به ارسال هشت بیت داده در هر سیکل بود. در سال 1982 گذرگاهفوق تغییر وبصورت شانزده بیتی با سرعت 8 مگاهرتز مطرح گردید. گذرگاه فوق ISA نامگذاری گردید. طراحی گذرگاه فوق بگونه ای بود که امکان ارسال داده را با سرعت 16مگا بایت در هر ثانیه فراهم می کرد. در ادامه استاندارهای دیگری در رابطه با گذرگاهها مطرح گردید . گذرگاه های EISA)Extendede Industry Standard Architecture ) (سی ودو بیتی و سرعت 8 مگا هرتز ) VL-BUS)Vesa Local Bus) نمونه هائی در این زمینه میباشند.


گذرگاه PCI


در سال 1990 شرکت اینتل، استاندارد جدیدی با نام PCI را معرفی کرد. در گذرگاه فوق دستگاههاقادر به دستیابی مستقیم به حافظه سیستم می باشند. . برای ارتباط با پردازنده از یک " پل ارتباطی " جهت ارتباط گذرگاه فوق، با گذرگاه FrontSide استفاده می گردد.
PCI قادر به اتصال حداکثر پنج عنصر خارجی است . هر یک از عناصر خارجی می توانند با دودستگاه ثابت بر روی برد اصلی جایگزین گردند. تراشه " پل ارتباطی " PCI ، سرعت مناسببرای گذرگاه را مستقل از سرعت پردازنده تنظیم می نماید. گذرگاه های PCI در ابتدا 32بیتی و دارای سرعت 33 مگاهرتز بودند. درادامه با اعمال تغییرات سرعت آنها به 66مگاهرتز و 64 بیتی شدند. اخیرا" نیز سرعت گذرگاه فوق تغییر و به 133 مگاهرتز رسیدهاست.( در چنین حالتی سرعت ارسال داده به یک گیگا بایت در ثانیه خواهد رسید(
کارتهای PCI دارای 47 پین می باشند. گذرگاه PCI قادر به انجام وظایف مربوطه با تعداداندکی پین است( چون از ویژگی مالتی پلکسینگ استفاده می نماید). در این حالت دستگاهمورد نظر بیش از یک سیگنال را از طریق پین ارسال می دارد. PCI امکان استفادهدستگاههای 5 ولت و 3/3 را فراهم می نماید.




بااینکه شرکت اینتل استاندارد PCI را در سال 1991 ارائه کرده بود ولی تا زمان عرضهویندوز 95 ( در سال 1995 )، استاندارد فوق عمومیت نیافته بود. سیستم عامل فوق اولینبار از ویژگی Plug&Play استفاده می کرد. جدول زیر انواع گذرگاه ها بهمراه ویژگیهر یک را نشان می دهد.



Bus Type Bus Width Bus Speed MB/sec
ISA 16 bits 8 MHz 16 MBps
EISA 32 bits 8 MHz 32 MBps
VL-bus 32 bits 25 MHz 100 MBps
VL-bus 32 bits 33 MHz 132 MBps
PCI 32 bits 33 MHz 132 MBps
PCI 64 bits 33 MHz 264 MBps
PCI 64 bits 66 MHz 512 MBps
PCI 64 bits 133 MHz 1 GBps


پورت موازی

در زمان اتصال یک چاپگر به کامپیوتر از پورت موازی استفادهمی گردد. با اینکه اخیرا" استفادهاز پورت های USB رایج شده است ولی همچناناستفاده از پورت موازی برای اتصال چاپگر به کامپیوتر بسیار متداول است .

ازپورت های موازی می توان برای اتصال تجهیزات جانبی زیر استفاده کرد


چاپگر



اسکنر



هارد درایوهای خارجی



کارت های شبکه

Tape
درایوهای Removable



CD burners



مبانی پورت های موازی


پورت موازی ، بمنظور اتصال یک چاپگر بهکامپیوتر طراحی گردید. زمانیکه مهندسین در اندیشه طراحی و ارائه کامپیوترهای شخصیبود، ضرورت استفاده از چاپگرهای شرکت " سنترونیکس" نیز احساس گردید.



http://alladin.persiangig.ir/image/ketab_nasb/new_folder2/movazi.JPG

مهندسین از یک کانکتور 25 پین (DB-25) بهمراه یک کانکتور 36 پین برای ایجاد یک کابل خاص بمنظور اتصال چاپگر به کامپیوتراستفاده کردند. سایر تولید کنندگان چاپگر نیز در ادامه از استاندارد سنترونیک تبعیتو به مرور زمان استاندارد فوق در سطح جهان مطرح و مورد استفاده قرار گرفت .

زمانیکه کامپیوترهای شخصی اطلاعاتی را برای چاپگر و یا هر وسیله دیگری کهبه پورت موازی متصل است، ارسال می نمایند ، در هر لحظه هشت بیت ارسال خواهد شد.. هشت بیت فوق بصورت موازی برای دستگاه ارسال خواهند شد. پورت موازی استاندارد، قادربه ارسال 50 تا 100 کیلوبایت در هر ثانیه است .نحوه عملکرد چاپگر به شرح زیر است :


پین یک، حامل سیگنال Strobe بوده و دارای ولتاژی بین 2/8 و پنج است . زمانیکهکامپیوتر اطلاعاتی ( یک بایت داده ) ارسال می دارد ولتاژ به نیم ولت افت پیدا خواهدکرد.افت ولتاژ فوق به چاپگر اعلام می نماید که داده هائی ارسال شده است .

پین دوتا نه حامل داده است .بمنظور مشخص نمودن اینکه یک بیت دارای مقدار یک استولتاژ پنج ارسال از طریق پین مربوطه ارسال ( شارژ) خواهد شد.بر روی پینی که شاملمقدار ( داده ) صفر است شارژی ( ولتاژ) قرار نخواهد گرفت .



پین ده ، اطلاعات لازم در خصوص نحوه عملکرد چاپگر را برای کامپیوتر، ارسال مینماید . نحوه پیاده سازی پین فوق نظیر پین "یک" است .زمانیکه ولتاژ موجود بر رویپین فوق به نیم ولت تنزل پیدا نماید، کامپیوتر اطلاعات لازم در خحصوص فرآیند چاپ رااز چاپگر اخذ خواهد کرد .( کامپیوتر به این اطمینان خواهد رسید که چاپگر اطلاعات رادریافت نموده است )



در صورتیکه چاپگر مشغول باشد، پین شماره یازده شارژ می گردد. زمانیکه ولتاژ نیمولت بر روی پین فوق قرار بگیرد به کامپیوتر اغلام خواهد شد که چاپگر آماده دریافتاطلاعات است .



در صورتیکه چاپگر دارای کاغذ نباشد ، از طریق پین شماره دوازده به کامپیوترآگاهی لازم داده خواهد شد.



زمانیکه بر روی پین شماره سیزده شارژی وجود داشته باشد، آماده بودن چاپگر بهکامپیوتر اعلام می گردد.




http://alladin.persiangig.ir/image/ketab_nasb/new_folder2/movazi2.JPG




کامپیوتر از طریق پین شماره چهارده و با استفاده از یک ولتاژ پنچ ولت سیگنال Auto Feed را برای چاپگر ارسال می دارد.



در صورتیکه چاپگر دارای مشکلی باشد ولتاژ پین شماره پانزده به نیم ولت کاهش وکامپیوتر از بروز اشکال در چاپگر آگاهی پیدا می نماید.

زمانیکه یک کار آماده چاپ باشد، کامپیوتر از پین شماره شانزده برای مقداردهیاولیه چاپگر ( کاهش ولتاژ) استفاده می نماید.



کامپیوتر از پین شماره هیفده برای Offline نمودن از راه دور چاپگر استفاده مینماید، بدین منظور برای چاپگر یک شارژ ارسال خواهد شد.



پین های شماره هیجده تا بیست و پنج Ground بوده و از آنها بعنوان یک سیگنالمرجع برای شارژ های پایین تر از نیم ولت استفاده می گردد.



SPP/EPP/E CP

در چاپگرهای اولیه پورت موازی بصورت یکطرفه بود. در اینحالت داده ها صرفا" در یک جهت قادر به حرکت برای هر یک از پین ها بوند. همزمان بامعرفی کامپیوترهای PS/2 ، یک نوع جدید از پورت های موازی دو طرفه طراحی گردید. اینطراحی با نام Standard Parallel Port)SPP) مطرح و بسرعت جایگزین استاندارد اولیهگردید.ارتباط دو طرفه باعث گردید که هر یک از دستگاهها قادر به ارسال و دریافتاطلاعات باشند.دستگاههای زیادی از پین های دو الی نه ، برای داده استفاده می کردند. استفاده از هشت پین باعث می شد که روش ارسال اطلاعات بصورت half-duplex باشد . دراین حالت اطلاعات در هر لحظه در یک جهت حرکت می کردند.به منظور ارسال و دریافتاطلاعات ( دو طرفه ) از پین های شماره هیجده تا بیست و پنج برای دریافت اطلاعاتاستفاده گردید پین های فوق در ابتدا برای Ground در نظر گرفته شده بودند.بدین ترتیبامکان ارتباطلات دو طرفه در هر لحظه فراهم می گردد (Full-duplex) .
استاندارد Enhanced Parallel port)EPP) در سال 1991 مطرح گردید. مزیت مهم استاندارد فوق، حجم بالای اطلاعاتارسالی است . ( پانصد کیلو بایت تا دو مگابایت در هر ثانیه) . هدف عمده استانداردفوق ، امکان اتصال دستگاههائی غیر از چاپگر به پورت موازی است . رسانه های ذخیرهسازی که نیازمند دارا بودن نرخ انتقال اطلاعات بالائی می باشند نمونه ای از این نوعدستگاه ها می باشد.


http://alladin.persiangig.ir/image/ketab_nasb/new_folder2/movazi3.JPG

بعد از معرفی استاندارد EPP در سال 1992مشخصه جدیدی با نام Extended Capabilities port )ECP) را معرفی شد.هدف عمده مشخصهفوق بهبود
عملکرد و سرعت چاپگرها است .

در سال 1994 استاندارد IEEE 1284 معرفیگردید. استاندارد فوق برای دستگاههای مرتبط با پورت موازی دو مشخصه را مطرح مینماید : EPP و ECP . بمنظور صحت عملکرد هر یک از مشخصه های فوق می بایست سیستم عاملو دستگاه متصل شده به پورت موازی ، امکانات لازم در خصوص حمایت از مشخصه های فوق رادارا باشند. امروزه اغلب کامپیوترها، SPP,ECP و EPP را حمایت نموده و قادر به تشخیصاستفاده از هر یک از مشخصه های فوق با توجه به دستگاه مرتبط ( متصل ) به چاپگر میباشند.در صورتیکه نیاز به تغییر یکی از مشخصه های فوق بصورت دستی ، می توان ازبرنامه BIOS سیستم استفاده و تنظیمات مربوطه را انجام داد.


پورت سریال


پورتسریال یکی از متداولترین روش های موجود جهت اتصال یک دستگاه به کامپیوتر است . بااینکه سیستمهای جدیدتر سعی در استفاده محدود
ازپورت سریال را داشته و پورت USB را مورد توجه بیشتر قرار می دهند ولی همچناندستگاههای متعددی نظیر مودم از پورت سریال استفاده
مینمایند. پورت های سریال یک کانکتور استاندارد و یک پروتکل را بمنظور اتصالدستگاههائی نظیر مودم به کامپیوتر را ارائه می نمایند. اغلب کامپیوترها دارای دوپورت سریال می باشند.


مبانی پورت های سریال


تمامسیستم های عامل از پورت های سریال حمایت می نمایند.پورت های موازی در مقایسه باپورت های سریال دارای سرعت کمتری می باشند.پورت های USB طی چند سال اخیر رایج و طیسالیان آینده جایگزینی مناسب برای پورت های سریال و موازی خواهند بود.
پورتسریال، داده ها را بصورت سریال ( دنبال هم ) ارسال و یا دریافت می دارند.در چنینحالتی یک بایت از اطلاعات بصورت هشت بیت یکی پس از دیگری
ارسالخواهند گردید. مزیت عمده روش فوق استفاده از یک سیم(کابل) برای ارسال و دریافت دادهاست . ایراد روش فوق سرعت پایین ارسال اطلاعات با
توجهبه ماهیت ارسال داده ها است .
قبل ازارسال هر بایت داده، پورت سریال یک بیت "شروع " را ارسال می دارد. بیت فوق صرفا" شامل یک بیت با مقدار صفر است .پس از ارسال هر بایت، یک بیت " پایان " ارسال میگردد. ارسال بیت فوق بمنزله خاتمه ارسال یک بایت خواهد بود. برای کنترل خطاء ممکناست ازیک بیت اضافه با نام Parity نیز استفاده گردد.
پورتهای سریال Communication(COM) port نیز نامیده شده و بصورت دوطرفه می باشند. ویژگیفوق این امکان را برای هر دستگاه فراهم کرده تا قادر به ارسال و دریافت اطلاعاتباشند. دستگاههای سریال از پین های متفاوت برای ارسال و دریافت داده استفاده مینمایند. استفاده از پین های یکسان باعث ارتباطات از نوع half-dublex خواهد شد و اینبدان معنی است که اطلاعات قادر به حرکت صرفا" در یک جهت می باشند. با استفاده ازپین های متفاوت امکان ارتباطات Full-duplex فراهم شده و امکان حرکت اطلاعات در دوجهت فراهم خواهد گردید.
عملکردصحیح پورت های سریال وابسته به یک کنترل کننده خاص با نام Universal Asynchronous Receiver/Transmitte)UART) است .تراشه فوق خروجی موازی گذرگاه سیستم کامپیوتر رااخذ و آن را بصورت سریال از طریق پورت سریال انتقال خواهد داد. بمنظور افزایش سرعت، اغلب تراشه های UART دارای یک بافر با ظرفیت شانزده تا شصت و چهار کیلو بایت میباشند. بافر فوق امکان Cache نمودن داده های واصله از گذرگاه سیستم را زمانیکهتراشه مشغول پردازش داده ها و ارسال آنها برای پورت سریال است را فراهم می نماید. اغلب پورت های سریال دارای نرخ انتقال اطلاعاتی به میزان 115 کیلو بیت در هر ثانیهمی باشند.پورت های سریال با سرعت بالا نظیر : Enhanced Serial port)ESP) و Super Enhanced Serial port)Super ESP) دارای نرخ انتقال اطلاعات 460 کیلو بیت در ثانیهمی باشند.