محمد نظری گندشمین
14th July 2013, 11:14 AM
به شکرانه ی عشقت ، قدم تو دلت میزارم بلکه قلب بی پناهم کمی آروم بگیره .
زیباتر از گل چیزی نیست ، قشنگتر از عشق حرفی نیست ، عزیزتر از تو کسی نیست .
من برای سال ها می نویسم ، سال ها بعد که چشمان تو عاشق می شوند ، افسوس که قصه ی مادربزرگ درست بود ، همیشه یکی بود یکی نبود !
ای کاش یاد بگیریم که زیر بارهای خمشی و پیچشی زندگی نقطه ی تسلیم را بالا بگیریم و مقاومت شکست را حداکثر کنیم تا چرخ دنده های زندگیمان از لهیدگی و تداخل در امان باشد .
بدانید که روزی روح معنوی شما به آغوش گرم خداوند و پناهگاه اصلی خود باز خواهد گشت ، پس به یاد داشته باشید که باقی مشکلات و سختی های زندگی گذرا و موقتی است .
من گریزانم از این شکل حیات و از این غربت تلخ که به اجبار به پایم بستند ، می گریزم از عشق و تو ای نازترین خاطره ها همه جا در پی تو می گردم .
اندکی ابر می خواهم تا قطره قطره اشکهایم را در آن بکارم و وقت دور ، زیر ضربات شلاق گونه اش ، بی رحمانه تنبیه شوم ، چرا که گمان می کردم آرامش نزدیک است ! و این در دنیای من ، گناهیست نا بخشودنی .
زندگی پژمردن یک برگ نیست ، بوسه ای در کوچه های مرگ نیست ، زندگی یعنی ترحم داشتن ، با شقایق ها تفاهم داشتن .
در این سرای بی کسی ، کسی به در نمی زند ، به دشت پر ملال ما ، پرنده پر نمی زند .
محبت تنها جوشکاری است که دلهای شکسته را رایگان جوش می دهد .
همیشه یکی هست که درد دلت رو بهش بگی ، وای از روزی که همون یکی درد دلت باشه .
همیشه یادمان باشد که کاشته ی صداقت دلها را به ساحل میرساند نه امواج رفاقت .
تموم شد ، رفتم نخواست که بمونم ، صدایم نکرد نگفت نرو برگرد و من رفتم ، رفتم به سوی تنهایی انتظار ، انتظار شنیدن صدای او که بگوید دوستت دارم برگرد .
از پاسخ من معلمان آشفتند ، از حنجره شان هرچه درآمد گفتند ، اما هنوزم معتقدم از جاذبه تو سیب ها می افتند .
چشمانت را ورق بزن ، شاید در گوشه ای از آن مرا به یادگار کشیده باشی .
می خواهم از چشمان تو دنیایی بسازم تا همه ی دنیای عاشقان دنیایم شوند .
زیر این سقف کبود ، زیر این شعله سنگین سکوت ، اگر از یاد تو یادی نکنم ، تک و تنها به خدا می سوزم .
در باغ دلم جوانه ای باید و نیست ، شوق غزل ترانه ای باید و نیست ، خواهم که تو را ببینم اما چه کنم ، دیدار تو را بهانه ای باید و نیست .
قشنگ ترین شعرم را برای شب شعر چشمان تو گفتم ، پس تو نیز قشنگ ترین لبخندت را برای برای لحظه دیدار نگه دار .
زیباتر از گل چیزی نیست ، قشنگتر از عشق حرفی نیست ، عزیزتر از تو کسی نیست .
من برای سال ها می نویسم ، سال ها بعد که چشمان تو عاشق می شوند ، افسوس که قصه ی مادربزرگ درست بود ، همیشه یکی بود یکی نبود !
ای کاش یاد بگیریم که زیر بارهای خمشی و پیچشی زندگی نقطه ی تسلیم را بالا بگیریم و مقاومت شکست را حداکثر کنیم تا چرخ دنده های زندگیمان از لهیدگی و تداخل در امان باشد .
بدانید که روزی روح معنوی شما به آغوش گرم خداوند و پناهگاه اصلی خود باز خواهد گشت ، پس به یاد داشته باشید که باقی مشکلات و سختی های زندگی گذرا و موقتی است .
من گریزانم از این شکل حیات و از این غربت تلخ که به اجبار به پایم بستند ، می گریزم از عشق و تو ای نازترین خاطره ها همه جا در پی تو می گردم .
اندکی ابر می خواهم تا قطره قطره اشکهایم را در آن بکارم و وقت دور ، زیر ضربات شلاق گونه اش ، بی رحمانه تنبیه شوم ، چرا که گمان می کردم آرامش نزدیک است ! و این در دنیای من ، گناهیست نا بخشودنی .
زندگی پژمردن یک برگ نیست ، بوسه ای در کوچه های مرگ نیست ، زندگی یعنی ترحم داشتن ، با شقایق ها تفاهم داشتن .
در این سرای بی کسی ، کسی به در نمی زند ، به دشت پر ملال ما ، پرنده پر نمی زند .
محبت تنها جوشکاری است که دلهای شکسته را رایگان جوش می دهد .
همیشه یکی هست که درد دلت رو بهش بگی ، وای از روزی که همون یکی درد دلت باشه .
همیشه یادمان باشد که کاشته ی صداقت دلها را به ساحل میرساند نه امواج رفاقت .
تموم شد ، رفتم نخواست که بمونم ، صدایم نکرد نگفت نرو برگرد و من رفتم ، رفتم به سوی تنهایی انتظار ، انتظار شنیدن صدای او که بگوید دوستت دارم برگرد .
از پاسخ من معلمان آشفتند ، از حنجره شان هرچه درآمد گفتند ، اما هنوزم معتقدم از جاذبه تو سیب ها می افتند .
چشمانت را ورق بزن ، شاید در گوشه ای از آن مرا به یادگار کشیده باشی .
می خواهم از چشمان تو دنیایی بسازم تا همه ی دنیای عاشقان دنیایم شوند .
زیر این سقف کبود ، زیر این شعله سنگین سکوت ، اگر از یاد تو یادی نکنم ، تک و تنها به خدا می سوزم .
در باغ دلم جوانه ای باید و نیست ، شوق غزل ترانه ای باید و نیست ، خواهم که تو را ببینم اما چه کنم ، دیدار تو را بهانه ای باید و نیست .
قشنگ ترین شعرم را برای شب شعر چشمان تو گفتم ، پس تو نیز قشنگ ترین لبخندت را برای برای لحظه دیدار نگه دار .